525 matches
-
o populează. Privită cu ingenuitate (câteodată intolerabilă pentru un examen serios), puntea plurală dintre opera științifică și literatura fantastică pare puțin populată de coincidențe, ca și de contrasensuri. Dimpotrivă, privită cu insistență, ea debordează și de suprapuneri voite, chiar dacă parțial camuflate, și de interacții care parțial amenință sensul propriu și al științei, și al literaturii - deși Eliade a crezut totdeauna, și a mărturisit-o poate chiar prea abundent, că amândouă sunt doar calotele nu unei singure opere, ci unui singur proces
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
a penitenței Danaidelor, totodată penitență a cititorilor și a postumității naratorului. Articularea aritmetică sau, În fine, vectorială a diferitelor tradiții religioase, magice și oculte are un sens În sine? La această Întrebare Eliade nu răspunde, deși el, aproape pretutindeni, bine camuflat, folosește premisa destul de teozofică a unei philosophia perennis pentru care fiecare din aceste tradiții nu e decât - atroce minimalizare cu responsabilitate imensă - o variantă. În fond, deplasându-se către India, scria Faptul magic: manuscrisul nu a fost regăsit, dar În
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
forme de trecut. Chiar În ultimul citat, incombustibilitatea „verificată” de „știință” e, pentru el, mai prezentă decât momentul istoric, plin de metodologii, În care scrie despre istorie. Toate acestea sunt, În 1939, trimiteri clare la un tip singular de ezoterism camuflat. Atât de camuflat, Încât Înainte de Culianu, descoperitorul acestui Eliade, chiar vajnici și penibili apărători ai unui Eliade „ocult” (sper că am putut arăta cât de mult mai dificil e cazul) nu știu să-și culeagă argumentele, plini de suflul grosier
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
care Îl propune. Eșecul naratorului e În fond reușita greu comprehensibilă și plină de prestigiu a unui personaj (Zerlendi În fața unui Honigberger ficționalizat) asupra propriului său creator, care este barat și consumat de perspectiva unei revelații, În cele din urmă camuflată. Eliade e foarte deschis acum, În 1978, când vorbește despre efortul lui Zerlendi de a bloca ceva, În amonte față de voința autorului identificată treptat cu voința de organizare a narațiunii. Sunt de regăsit aici cele două tehnici contrare: cea normală
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
că o asemenea dilatare a referentului nu se realizează prin transfigurarea realului: M. nu este un mistic, e un gnostic. El nu aspiră la contopirea cu un factor transcendent prin anularea realității, ci aspiră să recupereze tocmai această realitate ocultată, camuflată - după caz - de mâzga ideologiei sau de poleiala „culturii”. De fapt, aici există un gnosticism răsturnat: eul liric nu urmărește vreo abolire a contingentului pentru a evada într-un iluzoriu spațiu numenal și încearcă tocmai o recuperare a fenomenelor banale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288331_a_289660]
-
descoperirea lui care se adresa direct celor nesiguri pe resursele lor, poeților "repetenți". Geniul nu era făcut să îi ajute pe învățații care știau cum se face literatură, ci pe toți "ceilalți", pentru că transforma incultura, dintr-o slăbiciune care trebuia camuflată și compensată prin educație, într-o strategie. Cezar Bolliac mărturisea într-o scrisoare din 1841: Nu te grăbi a crede că noi nu putem să avem o literatură națională, pentru că nu avem autori învățați; cele mai mari geniuri, de care
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
proiectate inițial sub semnul democratic al "chemării naționale". Există o relație strânsă între conceptul de interioritate singularizată pe care s-a construit perspectiva autonomistă a literaturii și noțiunea de dedicație vehiculată la începuturile literaturii române. Însă e doar o supraviețuire camuflată, greu de recunoscut și aproape imposibil de invocat ca filiație legitimă. Recunoașterea în miezul vocației pur literare a lui Eminescu a definițiilor naționaliste ale vocației cere un efort hermeneutic considerabil - și, nu neg asta, contestabil. În fond, avem aici de-
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
simulacru de familie pentru Sara, toți contribuind la crearea unei lumi relaționale calde, sigure, care o înconjoară. Sara însăși pare să contribuie la selectarea și formarea unităților sau rețelelor care o înconjoară - deși această parte a poveștii e de obicei camuflată. Are tendința de a-și minimaliza meritele, ca bun partener. Ea spune: „Am avut din nou noroc - cred că întâlnesc mereu oameni care mă ajută în viață”. O dată, povestind despre bunicii ei, se referă la natura reciprocă a relațiilor lor
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
Cunoașterea sensurilor lor se face gradual, pe măsura inițierii în tainele stabilimentelor carcerale. Pentru Carl Gustav Jung24, simbolul este energia unui arhetip, constelația conținuturilor conștiente ale psihismului prin care se produce procesul de compensare, adică de conștientizare într-o formă camuflată a altor conținuturi, rămase suspendate în subconștient datorită cenzurii. Această conștientizare se produce în trei feluri: 1. cînd sensul nu este pătruns în întregime și simbolul își păstrează vitalitatea și atracția; 2. cînd este decriptat exhaustiv și devine alegorie; 3
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
folosească apoi pentru propria lui bunăstare, este asemeni oricărui conducător: egoist, manipulator, uneori atroce, alteori plin de fiere, de fiecare dată dezlănțuit în regizarea unor acțiuni care să-i întărească poziția . Comunitatea este ținută laolaltă de interese egoiste dar bine camuflate, cum bine zicea Adam Smith. În viața socială, nu este exclusă nici ipocrizia ca o condiție a întrețeserii acestor interese particulare egoiste. Intriga este un alt instrument prin care se ajunge în poziții cheie. Te folosești de oamenii puternici pentru
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
coduri pentru că ele pot produce o mare cantitate de informații într-o formă de depozitare mult mai ușoară. După ce răspunsurile modelate au fost transformate în simboluri funcționale, performanțele comportamentului de potrivire în ocazii ulterioare pot fi efectiv controlate de autodirecționări camuflate. Rolul influent al reprezentării simbolice în învățarea observațională este dezvăluit de un studiu (Bandura, Grusec, Menlove, 1966) în care copiii au fost expuși câtorva secvențe complexe de comportament modelat sau de film. În timpul expunerii, copiii au fost urmăriți foarte atent
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
îndeplinire programul pașoptist, B.P. Hasdeu a recurs adesea, în luările sale de poziție, la ironie și sarcasm, într-o manieră de mare efect, care l-a făcut temut de întrega clasă politică românească. Ingenios construită și bine direcționată, uneori subtil camuflată, alteori directă și usturătoare, ironia lui Hasdeu nu a cruțat nici un palier al puterii, așa cum se poate constata și din cele câteva mostre de umor hasdeean pe care vi le prezentăm în continuare. Criticând ceea ce considera o lipsă de activitate
Umor hasdeean by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Science/83581_a_84906]
-
declarăm a fi creștini ortodocși. Acesta ar putea fi o veritabilă provocare pe care recenta decizie a lui Barack Obama o poate aduce nouă, românilor. Bioterorismul Recent, fantasmele apropierii sfârșitului lumii au început să bântuie mințile creștinilor înfricoșați de prezența camuflată a Satanei sub chipul tehnic al cipurilor biometrice din noile noastre buletine și pașapoarte. În așteptarea răspunsului oficial al Patriarhiei Române, amân subiectul pentru viitorul apropiat. Astăzi voi avea în atenție o amenințare cât se poate de sigură: bioterorismul. Realitatea
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
își creia propria sa opoziție și contracultură. Fabrica iluzia unei autentice democrații. Or, locul Statului Magician este luat astăzi de corporatocrațiile transnaționale. Ele compun figura unui adevărat Leviathan postmodern. Jocul său economic, politic, financiar este mai puțin subtil și insuficient camuflat. Arta pusă în joc de celebra triadă a răului este, uneori, o combinație fatală de strategiile politice totalitare și de rafinament diplomatic postmodern. In fond, victima își alege sfârșitul. Ori acceptă sutele de mii de dolari pentru el și familia
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
au întâmplat în Republica Moldova, după alegerile din 5 aprilie 2009. Manifestațiile au atins apogeul într-o zi de duminică, sărbătoarea Floriilor la creștinii ortodocși. Faptul nu este întâmplător. Citite în registru simbolic, evenimentele de la Chișinău reactivează sensuri subtile, dar ascunse, camuflate, ale istoriei recente. Imediat după alegerile din aprilie 2009, în semn de protest, tinerii moldoveni au fost invitați la o "revoluție a florilor". Mesaje entuziaste curgeau pe bloguri, twitter, facebook și alte siteuri de socializare. A început astfel un amplu
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
polițienesc al sovieticilor care le-au permis să controleze principalele dispozitive ale statului - poliție, armată, justiție - și să pună în practică dubla tactică a „calului troian” și a „salamului”. Prima constă în a infiltra masiv, grație unor „submarine” - militanți comuniști camuflați -, partidele adverse pentru a le diviza și slăbi, și aparatul de stat pentru a-l controla. Cea de-a doua tactică, teoretizată de liderul PC ungar Rakosi, constă în a „secționa, zi după zi, felie cu felie, reacțiunea continuă în
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
falsă retragere tactică. Pe 14 ianuarie, în urma unui raport al lui Malenkov, o plenară a PCUS îndeamnă la „corectarea erorilor și a exceselor” comise cu ocazia epurărilor, „erori” de care Stalin acuză autoritățile, și o campanie îi vizează pe „dușmanii camuflați care creează un climat de neîncredere în partid făcând ca unii comuniști de nădejde să fie acuzați de lipsă de vigilență și de relații cu dușmanul”. Dar, la sfârșitul lunii ianuarie, cotele de arestări sunt majorate și mai mult, și
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
mulțumi doar să orienteze politica externă a țărilor eliberate, lăsându-le autonomie internă. în timp ce, în URSS, cadrele Internaționalei Comuniste îndoctrinează prizonieri de război și selecționează viitoarele cadre ale țărilor ce aveau să fie sovietizate, Stalin creează embrioni de guvern comunist camuflați, cum sunt Uniunea Patrioților Polonezi sau Comitetul pentru Germania Liberă. însă factorul decisiv rămâne Armata Roșie, după cum i-a spus fără menajamente Stalin comunistului iugoslav Djilas, în 1944: „Acest război nu seamănă cu cel din trecut. Cine ocupă un teritoriu
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
urmă SUA, în mod inevitabil, în materie de producție pe cap de locuitor. în schimb, răniți în orgoliu, americanii își mobilizează tehnologia pentru a-i ajunge și întrece pe sovietici, ale căror carențe, în special informatice și cibernetice, sunt din ce în ce mai camuflate și compensate prin plagierea organizată în Occident, prin intermediul unor puternice rețele de spionaj. Există un alt teritoiu, însă, pe care, pentru comuniști, incapacitatea capitaliștilor de a-și asigura dominația sistemului politic mulțumită superiorității lor tehnice este demonstrată, cel al lumii
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
tratament sau pedepse inumane sau degradante. Comitetul asupra Torturii funcționează pe baza ideii că violența statului împotriva supușilor săi este mai puternică dacă este ascunsă ochiului public, iar strategia sa generală poate fi descrisă ca expunerea publică sau democratizarea violenței camuflate. Deși Comitetul trebuie să anunțe în prealabil vizitarea unei anumite țări, acel stat este obligat să permită vizitarea neanunțată a oricărei localități din jurisdicția statului, inclusiv a închisorilor, a unităților militare, azilurilor, caselor de copii și ospiciilor. Comitetul asupra Torturii
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
și-au irosit energia în construcții utopice și adeziuni politice prost plasate, care nu le-au adus nici posturi, nici bani, nici satisfacții sufletești. Din această categorie, care este și cea mai patetică, de anticomuniști, mai mult sau mai puțin camuflați, s-au recrutat noile/vechile cozi de topor ale regimului Voronin. Nu este o noutate că demisia morală, un ritual degradant fără îndoială, s-a banalizat la noi: îl consemnăm, dar nu-l marginalizăm, nu-l descalificăm printr-un tir
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
actorii Gheorghe Urschi și Gheorghe Pârlea. Personaje obscure, de care nimeni nu-și mai amintește astăzi, precum Dumitru Tampei, Gheorghe Marin, Gheorghe Huruianu, Naum Bernștein ș.a., primiți în rândurile scriitorilor în baza unor traduceri agramate sau a unor plagiate abil camuflate (voit accidentate, pentru a nu fi descoperite) după versiuni românești, au ajuns să diriguiască întreaga producție de carte din RSS Moldovenească. O dată cu eradicarea cenzurii și a ideologiei comuniste, toți acești politruci, împreună cu clientela lor numeroasă, au dispărut. Un alt motiv
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
în relațiile cu Rusia, întrucât are raporturi directe cu acest stat". Spre deosebire de opiniile pozitive, exprimate de numeroși kremlinologi, alți specialiști văd Rusia, cea de după anii 2000, în tranziție de la totalitarism la autoritarism sau spre un nou totalitarism, unul nu prea camuflat. Unii experți sunt de părere ca "eșecul fostului imperialism sovietic s-ar fi înregistrat în plan economic și nu în cel politic". În consecință, atât perestroica, cât și democrația elțiană ar fi urmărit integrarea Rusiei în sistemul politic european, ca
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
pură” și „caldă”, cu o discretă nuanță regională. Atmosfera rurală e încărcată de idilism, atenția scriitoarei îndreptându-se către firile sensibile, înfrânte în lupta cu duritatea vieții. În Semnele dușmanului (1947) investigația psihologică devine mai profundă, motivația gestului mai subtil camuflată. Tot din această perioadă datează și începuturile preocupării pentru spațiul literaturii pentru copii - Soare-Răsare (1943) și traducerea poveștilor lui Andersen. Deceniul al șaselea aduce cu sine înregimentarea autoarei în rândurile slujitorilor realismului dogmatic. În nuvela Mălina (1957) se desfășoară o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288057_a_289386]
-
imitatio”, „copiere”, „reproducere”, „zugrăvire” etc. și recurgând la un excurs în filosofia europeană (Hobbes, Pascal, Spinoza, Leibniz, Kant, Fichte, Hegel, Nietzsche, Husserl, Heidegger), M. propune o înțelegere lărgită a noțiunii de mimesis ca „scenariu cataptropic complex”, în subteranele căruia există camuflată, uneori în manieră inconștientă, „suispecularitatea”, adică autoreflectarea, detectabilă fie și numai în selectarea unei fâșii anumite de realitate, în plimbarea oglinzii pe un anumit drum. Interogarea atentă a textelor de „arheologie” a mimezei descoperă sensuri profunde ale acesteia, ca anamneza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288245_a_289574]