273 matches
-
precum și mutații genomice de tipul aneuploidiilor. În unele forme de leucemii se disting garnituri hiperdiploide (cromozomi suplimentari), iar în meningioame apar garnituri hipodiploide (pierderi de cromozomi). Celulele transformate malign ating uneori grade înalte de ploidie (triploidie-tetraploidie), în cursul evoluției lor clonale. Cel puțin uneori, rearanjările cromozomale au specificitate de tumoră, după cum alteori, aceeași aberație cromozomală este comună mai multor tipuri diferite de neoplazii. Dar, aberații structural cromozomale clonale și triploidii au fost descrise și într-o diversitate mare de proliferări benigne
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
transformate malign ating uneori grade înalte de ploidie (triploidie-tetraploidie), în cursul evoluției lor clonale. Cel puțin uneori, rearanjările cromozomale au specificitate de tumoră, după cum alteori, aceeași aberație cromozomală este comună mai multor tipuri diferite de neoplazii. Dar, aberații structural cromozomale clonale și triploidii au fost descrise și într-o diversitate mare de proliferări benigne: fibroame uterine, tumori benigne ovariene, hiperplazii și adenoame tiroidiene, adenofribroame mamare, plăci ateromatoase etc. În procesul malignizării apar trei tipuri de alterări care afectează genomul celulei supusă
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
transformării: primare, secundare și terțiare. Alterările primare sunt leziuni solitare care pot fi decelate din stadiul cel mai timpuriu al malignității. Remanierile cromozomale au un rol decisiv în inițierea procesului de malignizare și se corelează cu tipul tumorii, având caracter clonal. Alterările secundare sunt consecința stării de instabilitate genomică care însoțește condiția de transformare malignă a celulei și se adaugă celor primare, în cursul evoluției tumorale. În sfârșit, în fazele avansate ale evoluției neoplazice, apar alterări terțiare care constau în remanieri
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
se adaugă celor primare, în cursul evoluției tumorale. În sfârșit, în fazele avansate ale evoluției neoplazice, apar alterări terțiare care constau în remanieri neobișnuite, bizare, ale complementului cromozomal, asociate cu variații numerice și rearanjări cromozomale care nu mai au caracter clonal, constituind elemente care definesc așa numitul „ZGOMOT CITOGENETIC” ce sugerează precara stabilitate genomică care însoțește procesul de malignizare (Ștefănescu și Călin, 1996). Constatarea heterogenității celulare a tumorilor a generat conceptul liniei stem tumorale care explică o asemenea heterogenitate prin labilitatea
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
fost decelate anomalii specifice, din care cauză Ștefănescu și Călin (1996) apreciază că, în acest caz, „analiza citogenetică nu are relevanță în diagnostic sau prognostic”. În meningioame se produc pierderi ale cromozomului 22, precum și deleții 22q, iar în cursul evoluției clonale pot apare remanieri cromozomale ale cromozomilor 1, 11 și 14. În lipoame și leiomioame uterine, adenoame polimorfe de glande salivare, liposarcoame, adenoame polipozice de colon, tumori benigne ovariene, prevalează trisomia 12. În sarcoamele Ewing caracteristice sunt translocațiile t(11;22
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
umane, care au fost prezentate, în anul 1984, la cel de al patrulea Simpozion Internațional asupra Cromozomilor în Leucemie. Astfel, s-a putut evidenția existența unei relații cauzale dintre factorii exogeni și modificările cromozomale timpurii, în neoplaziile umane. Aberațiile cromozomale clonale apar cu o frecvență mult mai mare, la bolnavii de ANLL, expuși ocupațional la asemenea compuși toxici, cu anomalii cariotipice de tip -5/5q-, -7/7q-, +8, +21, +t(8; 21) și +t(9; 22). Se remarcă implicarea frecventă a
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
de origine maternă și paternă). De regulă Ph1 este singura restructurare cromozomală decelabilă în faza cronică a leucemiei granulocitare. Transformarea blastică este însoțită adesea sau precedată de remanieri cromozomale suplimentare. Transformările cariotipului se fac sistematic, în cadrul unei reale „evoluții cariotipice clonale” (Berger, 1965, 1970; de Grouchy și colab., 1966; Lejeune, Berger, Caille și Turpin, 1965). În neoplazii sunt mai frecvente anomaliile numerice decât cele structural cromozomale (Lawler și Galton, 1966). Hiperdiploidia este în aceste cazuri cea mai frecventă modificare numeric cromozomală
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
și duplicări ale diferitelor grupe de cromozomi (Pedersen, 1973), pe când în fazele superioare evolutive sunt afectate categorii cromozomale specifice, ceea ce dovedește îngustarea progresivă a polimorfismului citogenetic în evoluția bolii maligne. Duplicarea cromozomului Ph1 este cea mai frecventă manifestare a evoluției clonale (Streiff și colab., 1966) care poate coincide cu transformarea blastică sau o poate preceda. Izolată în unele cazuri, duplicarea cromozomului Ph1 poate fi însoțită de achiziționarea de cromozomi suplimentari în grupa C. Duplicarea cromozomul Ph1 este uneori asociată cu un
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
cromozom suplimentar, asemănător celor din grupa C, este de fapt un izocromozom pentru brațele lungi ale cromozomului 17, absent din complementul cromozomal. Markerul i(17q) apare la aproximativ 50% dintre cazurile de leucemie granulocitară cronică, care prezintă fenomenul de evoluție clonală. Poliploidizarea apare mai ales în tumorile solide și în leucemiile acute dar, ocazional, apare și în leucemia granulocitară cronică, fără a juca un rol major în evoluția bolii. Se admite că duplicarea cromozomului Ph1 este consecința unei tendințe speciale la
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
Același mecanism citologic stă la originea cromozomilor suplimentari din celelalte grupe de cromozomi, dar Lejeune și Réthoré (1966) susțin ipoteza unei endoreduplicări selective a unuia sau a câtorva cromozomi din genom, în geneza cromozomilor suplimentari, din aceste situații patologice. Evoluția clonală ar putea fi consecința instabilității genomice instalată odată cu declanșarea „zgomotului citogenetic” prin geneza Ph1, reflectând tendința de realizare a unui nou echilibru genomic. Ea poate fi însă și un proces condiționat de transformarea blastică. Ipostaza acută a leucemiei granulocitare cronice
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
modificările numerice ale cromozomilor, reprezentate prin hiperdiploidie și cromozomi markeri care sunt însă lipsiți de specificitate. În leucemiile acute, la 50-70% dintre pacienți, nu apar modificări ale cromozomilor. Dar cariotipul diploid poate progresa spre aneuploidie, printr-un proces de evoluție clonală secvențială. Pot apărea rupturi de tip cromatidic și cromozomal, cromozomi dicentrici, acentrici sau inelari. Conturul cromozomilor din celulele leucemice este adesea estompat, cu cromatidele slab delimitate, cu punți cromatice intercromozomale (cromozomi lipicioși), ceea ce denotă dereglări în sinteza ADN sau a
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
de progresie tumorală, constatându-se că tumorile devin mai agresive cu trecerea timpului datorită apariției în masa de celule ale tumorii a unor clone neoplazice de subpopulații de celule cu modificări genetice adăugate celor inițiale, având loc o veritabilă evoluție clonală, cele mai multe dintre aceste variante genetice nesupraviețuind, dar unele dintre ele dobândind avantaj suplimentar de creștere, devenind predominante. Heterogenitatea genetică a componentelor celulare ale tumorii generează dificultăți în elaborarea strategiilor terapeutice bazate pe țintirea celulelor tumorale cu compuși chimici toxici. Alterările
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
bcl-2 a fost descrisă în asociere cu translocația cromozomală t(14;18), caracteristică în 85% dintre limfoamele foliculare. Supraproducția relativă a proteinei intacte Bcl-2 nu este prin ea însăși transformatoare, dar poate acționa sinergic cu c-Myc pentru a induce creșteri clonale anormale in vitro și in vivo. Aceste date sprijină afirmația că Bcl-2 din limfoamele foliculare își exercită efectul său oncogenic prin inhibiția apoptozei, într-o populație celulară destinată să moară. Aceasta determină expansiunea secundară a celulelor care, deși pot fi
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
tumorale și utilizat în transgeneză induce transformarea malignă, pe când ADN extras din celule normale ale aceluiași individ, nu modifică fenotipul normal al celulelor. Aceasta reprezintă o dovadă directă a caracteristicii de mutație somatică care însoțește transformarea malignă precum și de natură clonală a celulelor canceroase. S-a dovedit că oncogena H-ras1 dobândește proprietăți transformante, consecutiv unor mutații missense (de sens greșit, modificatoare de codoni) care apar la nivelul codonilor 12, 13, 59, 61 și 63. Codonii 12, 13 și 61 sunt în
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
au fost prezente. Izolatele bacteriene din prun și cireș prezintă cea mai bună corespondență dintre prezența opinelor în tumori (nopalina) și prezența bacteriilor care utilizează aceste opine. Din punct de vedere epidemiologic, galele plantelor dintr-o zonă nu au origine clonală (induse de același plasmid Ti) ceea ce este un indiciu că tumorile naturale dintr-o zonă restrânsă au fost induse de mai multe tipuri de plasmid Ti. Escobar și colaboratorii (2001) au studiat mecanismul de silențiere mediată de ARN de interferență
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
critică a unor evenimente care implică în fiecare tumoră afectarea simultană a expresiei unui număr crescut de gene [2, 3]. Acumularea anomaliilor genomice se face într-un ritm rapid pe măsură ce procesul evoluează de la hepatită cronică →ciroză→leziuni displazice →CHC. Expansiunea clonală este promovată de activarea telomerazei detectată în nodulii cirotici, nodulii hepatici displazici și CHC, în paralel cu diminuarea apoptozei [4, 5]. Utilizarea unor metode de analiză a expresiei genice a permis identificarea unor imunomarkeri pentru diagnostic precum expresia mARN și
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
amiloidoza AA. Diagnosticul de amiloidoză AL este confirmat histologic și prin evidențierea unei paraproteine serice și urinare (prezentă în 90 % dintre cazuri). în cazurile în care nu se depistează paraproteinemie/urie (10 %), se indică biopsie medulară, ce relevă o proliferare clonală de plasmocite atipice, care nu depășește însă 5-10 %. Evoluția este rapid nefavorabilă: jumătate dintre bolnavi decedează în primul an de la diagnostic, majoritatea ca urmare a insuficienței cardiace. Alte complicații severe sunt insuficiența renală și infecțiile. Uneori, pacienții care supraviețuiesc un
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
unele mai abundente (mii de copii) iar altele mai rare (chiar și doar câteva copii) (Klein și Sato, 2000). Marea majoritate a acestor peptide sunt peptide proprii (self), față de care sistemul imun este tolerant, prin unul din mecanismele de deleție clonală la nivel timic a limfocitelor T autoreactive (selecție negativă), „anergie clonală” și „ignorare clonală” la nivel periferic. În schimb, moleculele HLA care poartă peptide străine (non-self) vor interacționa cu limfocitele T prin intermediul receptorilor pentru antigen ai acestora (TCR-T Cell
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
și doar câteva copii) (Klein și Sato, 2000). Marea majoritate a acestor peptide sunt peptide proprii (self), față de care sistemul imun este tolerant, prin unul din mecanismele de deleție clonală la nivel timic a limfocitelor T autoreactive (selecție negativă), „anergie clonală” și „ignorare clonală” la nivel periferic. În schimb, moleculele HLA care poartă peptide străine (non-self) vor interacționa cu limfocitele T prin intermediul receptorilor pentru antigen ai acestora (TCR-T Cell Receptors), determinând activarea lor cu inițierea unui răspuns imun specific. 6
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
copii) (Klein și Sato, 2000). Marea majoritate a acestor peptide sunt peptide proprii (self), față de care sistemul imun este tolerant, prin unul din mecanismele de deleție clonală la nivel timic a limfocitelor T autoreactive (selecție negativă), „anergie clonală” și „ignorare clonală” la nivel periferic. În schimb, moleculele HLA care poartă peptide străine (non-self) vor interacționa cu limfocitele T prin intermediul receptorilor pentru antigen ai acestora (TCR-T Cell Receptors), determinând activarea lor cu inițierea unui răspuns imun specific. 6.5.2. Interacțiunea
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
creștere a fost propus pe baza studiilor asupra efectului acestuia într-o linie celulară de preadipocite. Inițial GH-ul stimulează celulele precursoare ce se vor diferenția; ulterior IGF I produs local sub efectul GH-ului, prin efect paracrin stimulează creșterea clonală a celulelor diferențiate (22). Hormonul de creștere este caracterizat ca anabolic, lipolitic și diabetogen. Aceste caracteristici sunt rezultatul studiilor in vitro pe țesuturi izolate sau a studiilor in vivo ce au utilizat GH în doze farmacologice sau administrat într-o
Tratat de diabet Paulescu by Rucsandra Dănciulescu () [Corola-publishinghouse/Science/92223_a_92718]
-
matcă și insulina Lucrări timpurii au arătat că LM conține compuși structural și funcțional legați de insulină (Dixit și Patel, 1964; Kramer et al, 19771002; Fujii et al, 19901003). Pe lângă efectul său asupra metabolismului glucidelor, insulina stimulează, de asemenea, amplificarea clonală a formarii 3T3F442A preadipocite murinice (Green și Kehinde, 19751004; Steinberg și Brownstein, 19821005; Kuri Harcuch and Green, 19781006; Zaitsu and Serrero, 19901007). 997 Nagai, T., Inoue, R., Suzuki, N., Nagashima, T., 2006. Antioxidant properties of enzymatic hydrolysates from royal jelly
MICROGRAFII ASUPRA PRODUSELOR APICOLE by Andriţoiu Călin Vasile [Corola-publishinghouse/Science/273_a_935]
-
rats. Japanese Journal of Pharmacology 53, 331-337. 1004 Green, H., Kehinde, O., 1975. An established preadipose cell line and its differentiation in culture. II. Factors affecting the adipose conversion. Cell 5, 19- 27. 1005 Steinberg, M.M., Brownstein, B.L., 1982. A clonal analysis of the differentiation of 3T3 L1 preadipose cells: role of insulin. Journal of Cellular Physiology 113, 359-364. MICROGRAFII ASUPRA PRODUSELOR APICOLE 238 Polenul ca agent terapeutic în maladiile cardiovasculare Funcția antioxidantă a polenului Extractele de polen, alcoolice și apoase
MICROGRAFII ASUPRA PRODUSELOR APICOLE by Andriţoiu Călin Vasile [Corola-publishinghouse/Science/273_a_935]
-
imagine a unui virus 1943: Selman Waksman descoperă streptomicina 1948: Organizația Mondială a Sănătății (OMS) ia ființă în cadrul Organizației Națiunilor Unite 1953: James Watson și Francis Crick evidențiază dubla structură helicoidală a ADN-ului 1950: Frank Burnet enunță teoria selecției clonale a răspunsului imun 1955: Jonas Salk descoperă primul vaccin antipoliomielitic 1960: Arthur Kornberg demonstrează sinteza ADN în extractul bacterian extracelular 1964: Apare primul vaccin pentru rujeola 1967: Apare primul vaccin pentru oreion 1970: Howard Temin și David Baltimore descoperă că
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
care susține că: „procesul de carcinogeneză este multifactorial și multistadial, indus de factorii carcinogeni (de orice natură) care produc leziuni genetice și epigenetice în celulele susceptibile, celule care astfel dobândesc avantaje selective de creștere și se înscriu într-o expansiune clonală ca rezultat al activării protooncogenelor și inactivarea genelor tumoral supresoare“. 1.2.2. Carcinogeneza cu factori chimici Prima semnalare a implicării unor substanțe chimice în apariția neoplaziilor maligne îi aparține lui Percivall Pott (1714-1788). Acest chirurg a descris cancerul pielii
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]