396 matches
-
umane. Găsirea acestei soluții (încheieri) stă la îndemâna autorului. Pentru mine, ce am scris până acum, sunt doar păreri la obiect, la subiect și forma lui de transcriere. O critică mai amplă, mai savantă, o va face Ioan Holban, specialist în divagații pe marginea subiectului cărții lăsat să se piardă sub greutatea incursiunilor în literatura universală, spre a face asociații și a demonstra totodată cât de erudit este criticului (spre a lui înălțare!) Eu apreciez cartea ce se adresează direct sufletului și
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93033]
-
au fost multă vreme foarte apropiați, fără a fi În fond prieteni. Au fost chiar vecini, s‑au frecventat intensiv, până la promiscuitate, au vorbit vrute și nevrute, au mers Împreună la Paris, au bârfit pe toată lumea și au divagat pe teme intelectuale. Divagațiile rămân la o foarte modestă altitudine În amintirea lui „Chick” (sau În ceea ce aflăm noi de la el), dar au două efecte secundare importante. Mai Întâi, „Chick” Îi propune lui „Abe” să scrie o carte, iar filozoful politic se execută, ajungând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
bagaje Vuitton, trabuce cubaneze (În Statele Unite, un lux subversiv, datorită cunoscutei blocade: un bordel nu se transformă În falanster fără autorizație de la clienți și stăpâni...), accesorii de fumător Dunhill, unul dintre primele telefoane mobile etc. Al doilea efect secundar al divagațiilor filozofarde este chiar Ravelstein: „Abe” Îi cere lui „Chick” (pe care, inevitabil, Îl prețuiește ca scriitor, deși nu Îl admiră pentru alegerea subiectelor) să‑i scrie biografia, iar prozatorul Îi Îndeplinește dorința. „Abe” moare Însă de SIDA fără să vadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
că dumneavoastră mă veți ajuta să-mi treacă... Nu-i așa?”. Multe convingeri legate de dragoste au răspândit ideea de dependență, iar acesta e un lucru prea puțin inteligent. 4 După un fragment atât de Înspăimântător, Îmi veți permite o divagație ridicolă, dar nu tragică. Vanitatea e o dorință stupidă și adesea degradantă. Am cunoscut mai mulți bărbați distruși mai mult de orgoliu, decât de situația financiară. Vanitatea e o „dorință excesivă și predominantă de a fi admirat”, spune lexicografa María
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
lui originară, p. se înrudește cu descântecul (a fost atestată și denumirea descânteca plugului), de care îl apropie uneori și un anume tipar în dezvoltarea epicului. Prin amploare, prin modul de rostire, dar mai ales prin cultivarea alegoriei și a divagațiilor amuzante, se aseamănă cu orația de nuntă. Deoarece ocazia de care se leagă p. coincide cu aceea a reprezentării teatrului popular de Anul Nou, sunt dese situațiile în care cele două manifestări se reunesc, colinda servind ca preambul al piesei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288856_a_290185]
-
au îndrăzneală și energie. În mirosul de fermă, lapte și fân se răspândește mirosul sângelui. Țipetele fac să răsune staulul unde behăie mieii, iar ungherele întunecoase ale grajdurilor au ceva înspăimântător. Nici cea mai mică fantezie, nici cea mai mică divagație nu strică tabloul prin neverosimilul lor, este o pastorală trăită de păstori adevărați, murdari și brutali, printre oi care nu sunt nici pieptănate, nici împodobite cu panglici. Pe coasta muntelui Istrița, aproape de Buzău, îl urmărim pe un flăcău voinic: Gheorghiță
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
care ar mai trebui să cuprindă, pe lângă Minima moralia, și un volum privind „problematica parcursului spiritual, a «căii»”. Cartea are o structură „în oglindă”, în cadrul căreia se îmbină speculația, specularul și spectacularul. Oricât ar uza de instrumentele ludicului sau ale divagației, prima parte (Introducere în angelologie) rămâne un tratat în toată regula, unde artificiile stilistice nu alterează înlănțuirea ideilor. Astfel, într-o privire deopotrivă erudită și problematizantă, unde farmecul discret al citatului alternează cu speculația dezlănțuită, P. traversează problemele importante ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288852_a_290181]
-
de departe pe a lor, e singura care coboară până în străfundul acestei Căderi, pentru a-i semnala contradicțiile, instrumentele, nu îndrăznesc să spun abisurile... Ce înseamnă luciditate ereditară! Mă bucur că s-a exersat în mod atât de strălucit asupra divagațiilor mele"300. Această scrisoare îi confirmă validitatea metodelor de lucru și o încurajează. Începuturile sunt întotdeauna dificile și nu se consideră în stare să scrie o cronică literară, însă sprijinul lui Virgil Ierunca și răspunsurile pozitive în urma cronicilor îndepărtează modestia
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
Orbitorului nu aduce mari noutăți în plan stilistic, tematic sau narativ. înșiruirea de povești sau de pasaje de virtuozitate prozastică își continuă binecunoscutul ritm. Mai ales păstrarea recuzitei tematice uimește. Și în Corpul veți întîlni mulți-mulți fluturi și, bineînțeles, multe "divagații" cu o ecuație simplă: viscere, creier, foetus. Sînt imagini pe care Cărtărescu le-a impus în urmă cu cîțiva ani și pe care mizează în continuare. Deja, ceea ce în 1996 părea o inovație, acum e loc comun. Cititorul cîștigă și
Complexul "Mendebilul" by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15108_a_16433]
-
trebui mai mult? Dragonul lui Ion Negoițescu îl duce cu gândul la un autoportret cu mască, Lupul și catedrala lui I. D. Sârbu îi pare scris de un autor ,inteligent, ironic, incisiv, caustic, atent la limbă, dar prolix, prea multe divagații - lectură oricum obositoare." în schimb, în Patapievici (Zborul) îl vede pe copilul minune al exploziei postdecembriste! Am greși însă luând în considerare Jurnalul ca pe unul de lecturi. în pagină, fiecare zi își are șartul ei, la București, la Paris
Diaristul prin vârste by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/10999_a_12324]
-
ajuns la încheierea că nicio amintire nu plătește cerneala cheltuită pentru a i se acorda relief”. Obiecțiile pe care se întemeiază această „încheiere”, tipărită la începutul însemnărilor Dintr-un foișor, trec „ca șerpii când se plimbă” printre o seamă de divagații și de paranteze, mai mult sau mai puțin tangente la îndemnul lui Caracostea. Dar nu sînt, cum li s-a părut unora că ar fi, doar argumente pro domo sua, ci alcătuiesc totodată și o suită de observații critice „scrise
O sugestie by G. Pienescu () [Corola-journal/Journalistic/7215_a_8540]
-
fără a se abține de la superlative, șocante în fond, dat fiind caracterul fragmentar al scrierilor. Astfel, Cuvente din bătrîni apar ca ,un lucru neprețuit", iar studiile de folclor comparat sînt ,eminente". Cît despre Magnum Etymologicum, ,e o carte desfătătoare de divagație prin folclor și literatură", minunată atîta cîtă e. Cunoscînd admirația lui Hasdeu pentru Cuvier, capabil de a restaura o lume ,de pe un osămînt", precum și acel duh al exagerării care-l împinge pe savantul român la planuri ,colosale", cu margini întinse
Februarie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/10838_a_12163]
-
un eseu de două pagini numai despre litera A, dacă are răbdarea și fantezia de a scormoni prin mai multe limbi indo-europene pentru a demonstra că ,neghiob" este un derivat din pozitivul ,ghiob" (,înțelept"), dacă pînă și înghițit de propriile divagații despre existența berii la curtea lui Ștefan cel Mare ori despre originea țiganilor reușește să incite, stă în ordinea firii lui riposta sarcastică la adresa oricărei provocări polemice. Pe Titu Maiorescu, ,dușman tradițional", îl numește într-o chineză ad-hoc E. S.
Februarie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/10838_a_12163]
-
o parte, faptele de arme, cât ar fi ele de ridicole (dar, în fond, nici o campanie nu duce lipsă de episoade bufe), pe de alta, divanul, comentariul. Așa încât Țiganiada e un tablou istoric rotund, în care gâlceava din subsol, unde divagația filologică și amendarea istoriei merg laolaltă, întregește șirul întâmplărilor. De bună seamă, căutarea unei patrii nu poate fi despărțită de căutarea unei limbi. Cu ureche absolută, Budai-Deleanu le creează țiganilor una, foarte potrivită cu firea, voind a spune că abia
Campania din Egipt by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5711_a_7036]
-
analiști. Sobră, reculeasă într-un context al revărsării scripturale, gravă într-o cinetică introspectivă, ea face o figură aparte ce continuă a o avantaja. O disciplină dintru început vădită o salvează de la inflația unor confrați ai amintitei serii. Neispitită de divagația imaginativă ori explicativă, atrasă în schimb de o claritate a inefabilului, de o precizie a tăieturii verbale, ea s-ar revendica mai curînd dintr-o familie a marilor moderni italici, Ungaretti, Saba, Montale, Quasimodo, asupra cărora Ilie Constantin s-a
Aidoma unui submarin by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2435_a_3760]
-
istoria enigmatică a imnului echipei Liverpool. Subiect riscant și incitant, deopotrivă. E amuzant să ne imaginăm cum ar fi fost receptat în epocă un roman despre fotbal semnat de Camil Petrescu, de pildă. Este știută atracția constantă a semnatarului rubricii Divagații din „Cuvîntul” ori din „Gazeta de seară”, cu pseudonimele N. Grămătic și Ion Răscoală. Ba mai mult, Camil Petrescu a editat o revistă „pentru deprinderea jocului curat în sport, artă, literatură, viață socială”, cum se subintitula „Foot-ball”. A rezistat doar
Fotbal și literatură sau Cum a câștigat Liverpool CL by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3921_a_5246]
-
contrariat, după mai bine de cincizeci de ani, pentru că au declanșat pe vremuri o campanie împotriva scriiturii lui Vasile Pârvan. Așa procedase și zelatorul marelui istoric, G. Călinescu, care vorbea de aceleași cusururi, de "lungile declamații" ale lui Pârvan, de "divagații imposibile, de "solemnitate găunoasă și gongorică". Replica lui N. Steinhardt ("pârâș" își spune) dată trioului amintit este mult prea aspră, aproape o diatribă, dacă n-am ști că sub cuvintele înțepătoare se află un suflet iubitor și de adversari de
Sărbătoarea lecturii by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7244_a_8569]
-
un subiectivism asumat. Moralistul se pronunță aforistic, face portrete, meditează despre armonie, spirit de sacrificiu, înțelepciune, modestie, moderație, tehnicism, hippy, stres, discontinuitate. N. Steinhardt știe să beneficieze de "libertatea" pe care și-o revendică. Canoanele sunt inavuabile în câmpul creației. Divagațiile a vol d'oiseau îi dau cea mai pură satisfacție. Voi numi doar o performanță. Pornindu-se să scrie despre Imnele lui Ioan Alexandru, anunță acest lucru în titlu și într-o paranteză din text, pentru ca în rest să dezvolte
Sărbătoarea lecturii by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7244_a_8569]
-
de ce scriu mai ales noaptea și un prim răspuns ar putea fi că, după o anumită oră, îmi simt veghea nocturnă ca pe o altă formă de somn, cu o multitudine de scenarii imaginative relevîndu-se progresiv“. Cu toate că urmarea e o divagație atît de încifrat subiectivă, încît pe traseul ei e dificil a-l mai urma. „Veghea nocturnă“ n-ar fi altceva decît „o redare spontană și necondiționată de nici un factor exterior a acelei oralități primordiale (cărțile pe care mi le citea
Cum scriu autorii români? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7869_a_9194]
-
intuiție, înfățișînd istoria fără sfieli conjucturale, căci știe foarte bine că trecutul e un monstru pentru îmblînzirea căruia e nevoie de un singur remediu: spunerea adevărului. Defectul cărții stă în reproducerea fidelă a oralității interlocutorilor, discuția sufocîndu-se sub desele întreruperi, divagații sau paranteze care dau întregului înfățișarea unei pînze care pe alocuri e ruptă. De aceea, pasajele unde protagoniștii se întind la vorbă în dauna adecvării la obiect puteau fi scoase în timpul prelucrării redacționale. Dar scrupulul nemțesc la Elsei Lüder, a
Mecena de pe Dreisam by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5853_a_7178]
-
convenției realiste. Să nu pretindem de la un roman ca acesta (sau ca de asemenea recentul, Cel mai bun roman al tuturor timpurilor) să fie altceva decât este. Să nu-i inventăm, deci, adâncimi pe care nu le are, doar de dragul divagațiilor savante. Inerțiile criticului literar sunt mai periculoase decât cele ale scriitorului și trebuie abandonate cele dintâi. Acestea fiind spuse, corect mi s-ar părea să nu fac nici o referire la acțiunea propriu-zisă din Fugi din viața ta... La drept vorbind
Clan d’oeil by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6558_a_7883]
-
Gabriel Dimisianu Posteritatea mereu dezminte încredințarea lui G. Călinescu din finalul cărții sale consacrate lui Ion Creangă (1938), și anume aceea că despre marele clasic „ca artist, sunt puține de spus și studiile se pierd în divagații“. Au venit în scurtă vreme studiile deloc divagante despre Creangă ale unor Tudor Vianu, Vladimir Streinu, Pompiliu Constantinescu, apoi cele ale lui I. Negoițescu, Vasile Lovinescu, Cornel Regman, Zoe Dumitrescu- Bușulenga, Savin Bratu, Eugen Simion, Nicolae Manolescu (capitolul din Istoria
Din nou despre Creangă by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/3456_a_4781]
-
țesătura destrămată a unor însemnări răzlețe - și cam toate cărțile lui Nietzsche fac impresia unei stofe sfîșiate pe care neamțul nu a mai putut s-o coase la loc - exegetul ieșean salvează nucleele de coerență ideatică, aruncînd peste bord balastul divagațiilor. În fond, e atîta retorică goală la un autor ca Nietzsche încît verbozitatea lui dovedește cum talentul, jucînd feste posesorului, îl poate atrage într-un neînfrînat șuvoi de cuvinte. Iar George Bondor tocmai asta face: oprește șuvoiul și păstrează numai
Bazarul cu iluzii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8597_a_9922]
-
ai televiziunilor. La ce să ne așteptăm bun de la oameni pentru care "audiomatul", "ora de maximă audiență" și contul în bancă sunt singurele valori? Ca într-un blestem, vom continua să ne târâm zilele sub biciul lui Iliescu și în divagațiile incult-grosolane ale invitaților lui Păunescu, Tucă sau Diaconescu. Vom trăi cu sufletul la gură, între o dezvăluire și alta, între o lichidare și alta de bănci, de instituții culturale, de universități, ba chiar de județe și provincii întregi. Dar vom
Cântând în zoaie by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17033_a_18358]
-
un deliciu livresc, ori nu-ți place deloc, și atunci îl treci în rîndul grafomanilor plicticoși; ori îl savurezi pe milimetru de proză degustîndu-l picătură cu picătură, ori îl decretezi drept un incorigibil tărăgănător care te sufocă cu interminabilele lui divagații. Și fiindcă Proust este un radical despicător al apelor în materie de gusturi literare, taberele adverse ce se formează în apărarea sau respingerea lui nu cunosc moderația. Ce te izbește la ele este lipsa nuanțelor intermediare. Așa se face că
Memoria involuntară by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8571_a_9896]