315 matches
-
și insistența celuilalt, sprijinit de inchizitorul Bocanegra, de a-i asasina pe călători, Începea să dezvăluie unghere prea Întunecate ca s-o rezolvi cu două lovituri de spadă și să dormi după aceea liniștit. Așa că rahat. Rahat și iar rahat. Drăcia dracului. În ce m-am vârât. Cu spada Încă la o palmă de englez, Diego Alatriste șovăi, iar celălalt Își dădu seama că șovăie. Atunci, cu un gest de o extremă noblețe, ceva de necrezut, dată fiind situația În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
solemnei sale soții și-i spune: Să vedem, Mira, nu fi rea. Tu ești rău, Fulgencio. Răi suntem noi doi, Mira. Cum vrei, dar eu cred că suntem foarte buni... Din întâmplare ai dreptate, adaugă filosoful gânditor și apoi: Ei drăcie! Dar ce frumuseți îmi rezervi trecând peste ale tale... Șst! șst! Fulgencio, că pereții aud... și văd... * "Cazi, cazi și te vei întoarce să cazi de o sută de ori...", îi spune vocea interioară lui Carrascal, în timp ce se duce acasă
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
a râde, a mânca și pentru a mușca. Ce sănătate! Ce culori! Să o vezi și să o auzi cum respiră. Și să ai copii te-ai gândit? Duceți-vă, duceți-vă, lăsați-vă de glume, domnișorule, și pleacă. Ei drăcie, cu slujnica! Excelente forme! * Don Avito meditează, printre altele, la asta a lui Lombroso, la rudenia dintre geniu și nebunie, și în momentul în care se convinge de eșecul fiului său, merge să-l vadă pe don Antonio, medicul, și
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
gen artilerie de război a celor de la Rammstein, dar merge ritualic la Ateneul Român. Este Toader Paleologu, cel care nu prea crede în dragoste, dar a cărui inimă se strânge la Aria Violettei din Traviata. Aveți ipod, ceva? Am o drăcie mică, mi-a dat-o fi-miu cadou de ziua mea, dar nu știu unde am pus-o, habar n-am. Oricum, nici n- foloseam, e prea complicat, mă depășește. Nu ascult la ipod, ascult în mașină muzică. Radio Muzical, care dă
Theodor Paleologu îşi terorizează colaboratorii cu Rammstein. La drum ascultă Bach. Hip-hop, doar cu whiskey iar manele doar din perioada fanariotă () [Corola-journal/Journalistic/48431_a_49756]
-
fetei. - Nu, tu n-ai făcut nici o faptă rea și sunt încredințat,nici haimanaua de Tudorel. Dacă vă filează pe voi, nu vă pândesc să vă aresteze, ci ca să vă urmărească ieșirile și intrările. Te pomenești că sunteți amestecați în drăciile studențești de care tot aud! Trăiesc pe altă lume, dar am să mă cobor din ea ca să vă apăr. Tu, o fată așa de fină, să te ții de fleacuri!... Cum Pica suspina mereu și șoptea: "N-am făcut nimic
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
așeză pe pat. "Absența de interior e nefirească, reflectă el; băiatul ăsta are preocupări străine de ale noastre, pune tăcere chiar și în expresia fizică indirectă a persoanei sale. De ce a închis tocmai sertarul? Poate a vârât în el cine știe ce drăcii lubrice, pe care se rușinează să i le vadă servitoarea când deretică." Năvălit de gânduri obscure, Ioanide se-ntinse pe pat cu mâinile sub cap, dormită îndelung astfel, în fine, se sculă, ieși, apoi veni cu o lădiță de chei
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
unele manifestații mai mult sau mai puțin discrete, având relații cvasi publice cu oameni politici notorii. Exista prin urmare o inițiativă mai ocultă, încredințată unor membri conspirativi și care solicita interesul deosebit al autorităților prin natura ei pernicioasă. "În ce drăcii era vârât Tudorel?" se întreba Ioanide, căruia îi trecu prin cap gândul de a-l trimite în străinătate. Din nefericire, om imprudent, nu avea bani și viitorul i se arăta foarte turbure. Arhitectul se întîlni cu Dan Bogdan, care, extrem de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ca să dea a înțelege că o chestiune e boacănă, fluiera în plin salon o arie, sau se-nvîrtea în pas de dans. Deodată apoi se lăsa jos pe covor lângă fotoliul unei doamne. La prințesa Hangerliu făcu la o masă o drăcie hazardată. Pe bufet se afla un tort cu o mare coamă de frișcă. Max vîrî degetul în ea, reteză o bună porțiune și o duse la gură, lingîndu-și apoi tacticos degetul. "E bună, tanti", fu toată scuza sa, admonestat cu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
e adevărat că a dus-o rău băiatul, orfan. - A dus-o rău pe dracu, el a fost rău! L-a luat un unchibogat, fără copii, care ținea grozav la el. Ce-i făcea ăstuia?! - Anume ce? - Tot felul ce drăcii. Avea obiceiul de aduna o haită de copii, cu care punea la cale toate comediile. Învățase să prepare niște explozibile, pe care le îngropa în curtea lui unchiu-său sau a școalei primare și pe urmă le exploda nu știu cum, de speria
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
e liberă și săexplice lipsa lui bărbatu-său. - Ea din ce cauză a murit? - Așa cred, că din naștere sau avort. Mi se pare că arămas însărcinată cu ofițerul și ca să nu se facă de râs o fi luat cine știe ce drăcii, cum e obiceiul. - Și tată-său mai trăiește? - A murit, să tot fie zece ani. Ieșise la pensie și n-a maivrut să plece de la noi. E îngropat acolo. - Ești sigur, Butoiescule? - Eu așa știu! - Cum "așa știu", ai vreo
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
proiecte și fotografii de monumente a lui Pomponescu se făcu la Casa de Artă. Înainte de deschiderea ei, Ioanide, trecând pe acolo spre a inspecta interioarele restaurate de el, dând cu ochii de planșele expuse, după un oarecare examen, bombăni: - Ce drăcii sunt astea? E stilul lui Pomponescu. Precis.Asta e Banca Victoriei! Oroare! Monument funerar la pătrat! - Ești nedrept, încercă Gaittany să apere pe expozant. Dar Ioanide nici nu vru să asculte. Pomponescu vizită propria lui expoziție cu un întreg stat-major
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ar fi murit... (astea le zice deja în coridor ) SC[ENA VI] NIȚĂ (cam chirchilit) Hehehe! Va să zică cuconașul meu cel vechi îmblă c-o cucoană nouă prin țara neamțului... care va să zică că s-a-nsurat cucuonașul... S-a însurat, hehehe! Vezi d-ta drăcia dracului... Duducă tânără, bărbat în doi peri... (cîntă) Aolică, ce văzui Colo-n deal la Călmățui? Fată mare, moș bătrân Cerând fetei măr din sân. Hei, moșneage din Teiș, Ce te-nvîrți tu tîrîș?... Hopai, țupai! Zup, zup, zup! Sai, moșneage
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
anul 15... post Christum natum trăiește și un autor spaniol, Moretto, și scrie și acela o comedie cu titlul Dona Diana, adică... hoțul de el! schimbă pe Elena lui Cocovei în Diana, și, din România, transpune scena tumna-n Spania. Ei drăcia dracului! - ș-apoi neci nu spune chir Moreto c-a tradus-o de pe moldovenie pe spaniolie. I-am trimis lui Moretto depeșă în regiunile cerești, ca altădată, de va îndrăzni să copieze în anul... o comedie scrisă românește în anul
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
pereche de schiuri bune ceva mai ieftin, pentru că Jean e un om onest și face reduceri celor apropiați. Peste câteva ore, alt salt în timp, de data asta ceva mai mic. Nici nu e salt, e un hop acolo, o drăcie mică, peste câteva ore deci, Jean îl invită pe Nae în casă, hai, bă să vezi ce mi-am luat din Elveția! În sufrageria lui Jean e un pat mare. Pe pat, sarsanaua aia de câțiva metri cubi încă nedesfăcută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
Asta deplânge pompierul, că oamenii din ziua de azi înseamnă în mare parte doar exterioritate, ocupare de spațiu. Și nu au pic de, ați ghicit, interioritate. Ocupare de spațiu prin obiecte care să-i reprezinte: mașini, căsoaie, ghiuluri și-alte drăcii. Așa participă ei la lumea asta, prin obiecte, nu prin ființa lor zărâncită. Sigur, pompierul e victima mitului Vârstei de aur care zice că lumea e într-un regres consecvent și devine tot mai impură și mai depravată. Ca să fim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
trece. Popor de lingăi și de slugoi, începe Roja să tremure, vă simțiți bine? se impacientează Părințelul, ce-ar fi să nu-mi mai purtați voi mie de grijă? vedeți-vă de treaba voastră, le-o întoarce Roja, ia uite drăcie, Tovarășul are rezervat propriul său panou, ce te mai miri, dacă tot e primul miner al țării, de ce n-ar putea fi și primul croitor? Nu mai e loc nici cît să înfigi un ac, văd că te-au afișat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ne bagi în aceeași oală, se revoltă brusc Roja, gîndindu-se la Părințel și la Curist, simțind cum îl cuprinde furia. Calmează-te amorezule, că nu sînteți cu nimic unul mai breaz decît altul, ia să vedem de cine e semnată drăcia asta, spune întorcînd fițuica pe toate fețele, căutînd atentă cu ochii în josul paginii. Cauți degeaba, se rățoiește Roja, pun pariu că e anonimă, face pe deșteptul. Îți bați joc de mine, cum de mai îndrăznești? își ia Delfina rolul foarte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
acelei persoane, dar acea persoană nu-i fiul lui Jack. Cine e persoana? Întrebarea n-avea în mod evident nici un sens pentru cineva cu scaun la cap. Ăla care pune întrebările ar trebui să fie la recuperare, nu el. De unde drăcia dracului ar putea el să știe cine e persoana aia? Ar putea fi oricine. Dar ei îl întreabă întruna porcării din astea, chiar și atunci când el le atrage politicos atenția că totul e puțintel cam aiurea. Astăzi, cea care pune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
bine, frate? Fir-ar să fie, eram duși. Terminați. Dar nu s-a întâmplat nimic, zău acuma. Mașina n-are nici măcar o zgârietură, iar cerbul o să-și revină. Nu-și dă seama de ce vor ei să-l vadă așa supărat. Drăcia dracului, turuie întruna Duane, surescitat. Eram kaput. Era momentul să încasăm asigurările de viață. Cum dracu’ ai făcut asta? Ai virat înainte ca eu să apuc măcar să văd chestia aia. Rupp tremură. Duane și Mark încearcă să nu se uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
asta? I-am văzut pe funcționarii ăia de la cadastru prin zonă, dând târcoale. Mie mi se pare că au pus ochii pe Homestar. Or să-mi rechiziționeze casa. —Ești sigur? De unde știi că erau de la...? — O echipă de tipi cu drăciile alea de topometre? Tipi care vin aici și pun dinamită la pește? Ideea îl străbătu pe Daniel, cu un val de emoție bolnavă. Întreprinzătorii făceau un studiu de impact asupra mediului. Începuseră adevăratele investiții. Ascultă, spuse el. Ne putem vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
văd cum vă hărțuiește. V-ar fi șantajat. O șefă de cabinet devotată nu putea proceda altfel. MINISTRUL: Ai dreptate. Ce facem? Tipa e infestată cu un rigor mortis ce nu s-a pomenit. JENI: Așa este. Beton. MINISTRUL: Ei drăcie! O să chem poliția. JENI: Să mă aresteze? MINISTRUL: Nu pe tine. Pe ea. Pentru violare de domiciliu sau cam așa ceva. A venit nechemată. JENI: Dar or să vadă că e moartă. MINISTRUL: Nu se știe. Sper să nu observe. Oricum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cineva Într-un Thunderbird sau să se giugiulească Într-un Ford model T; anterior zilei În care tânărul Henry Ford și-a dărâmat zidul atelierului pentru că, atunci când Își proiectase „cvadriciclul”, se gândise la toate, mai puțin la cum să scoată drăcia de acolo; și cu aproape un secol mai devreme decât noaptea rece de martie din 1896, când Charles King a Învârtit de maneta căruței sale fără cai pe strada St. Antoine, apoi pe Jefferson și, În cele din urmă, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
eu le țin socoteala la toate? ― E În subsol? ― Poate l-am aruncat. ― L-ai aruncat? De ce naiba ai făcut asta? ― Ce vrei să faci, Milton, să exersezi mai mult? Nici pe atunci nu erai În stare să cânți la drăcia aia.) Toate serenadele trebuie să se termine cândva. Dar În 1944 muzica n-avea sfârșit. În iulie, când suna telefonul la pensiunea O’Toole, câteodată se auzea un alt fel de cântec de dragoste ieșind din receptor: ― Kyrie eleison, Kyrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de onoare, n-o să las să mi se vadă oftica. Partea proastă cu mâncărimile de felul ăsta e că niciodată nu se mulțumesc să rămână într-un singur loc. De exemplu, de câteva rânduri încoace, am din ce în ce mai acut sentimentul că drăcia aia (acum e ca un fel de bâzâit) a început să alunece zbârnâind pe gât (s-a oprit puțin și s-a făcut nod), pentru ca, exact în momentul în care scriu, să se fi proțăpit din nou zdravăn și ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ei că nu vroiam să mor otrăvit, Bebe aprinde chibritul, trage din țigară, acu’ să vedem dacă ești băiat de grădiniță sau nu, țigara e între buzele mele, am fost amenințat, jur, trage, trage tare, trag, trag tare, Doamne, o drăcie scârboasă, înecăcioasă, puturoasă mi-a umplu imediat pieptul, o să mor otrăvit, aleluia, nici nu mă așteptam să tușesc în halu’ ăla, minute în șir, parcă aveam o morișcă-n gât, puteai să dai și cu ventilatoru’ și fumu’ n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]