432 matches
-
toți să reușim să ne apropiem de sărbătoare prin „substanța” ei religioasă (din indiferență, din ignoranță, din necredință, din rea-credință), dar ocultarea acestui aspect conduce la o depreciere a sărbătorii Înseși, la o sărăcire sau pervertire subiectivă, prin atitudini strict formaliste, consumiste și materialiste. Sărbătoarea creștină Își are un duh al ei, de care ființa ar trebui să se lasă cuprinsă. Sărbătoarea generează o metafizică prin care eul se regăsește sau se Împlinește. Există o pedagogie a raportului nostru față de sărbătoare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
alte mijloace decât sancționarea sau reprimarea, respectiv prin comunicare si reparație, adică prin restabilirea unei relații sociale deteriorate la un moment dat. Școala este un spațiu de solidaritate, iar uneori un spațiu de pacificare. Însă instituția școlară este deseori prea formalistă si radicală vis-à-vis de apariția problemelor de violență si paradoxal de îndepărtată, deconectată în înțelegerea pe care o poate avea despre cauzele litigiilor, finalitățile acestora si locurile apariției lor. Ea este uneori dacă nu depășită, cel puțin împovărată de numărul
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3138]
-
nonverificabile. Pentru a dovedi acest lucru, Weitz trece în revistă o serie de teorii estetice canonice care, prin pretenția de a enumera cu adevărat proprietățile determinante ale artei, ar implica faptul că teoriile anterioare ar fi fost eronate. Astfel, teoria formalistă propune ca proprietate determinantă forma semnificativă, respectiv relația stabilită între diferitele elemente plastice sub forma unor combinații de linii, culori, forme și volume; teoria emotivistă propune ca proprietate determinantă expresia unei emoții într-un mediu public sensibil; teoria intuiționistă vede
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
apreciative, a dus la apariția criticii analitice. Acest gen de critică presupunea organizarea termenilor, propozițiilor și argumentelor care serveau la construirea discursului asupra naturii obiectelor vizate și asupra intențiilor și circumstanțelor în virtutea cărora a acționat autorul. Motivând dezvoltarea unei teorii formaliste a artei, așa cum critica descriptivă privilegiază dezvoltarea teoriilor imitative și expresive ale artei, critica analitică are pretenția de a dezvălui structura sau principiile de organizare formală ale lucrării de artă. Metoda de bază a criticii analitice ar fi tematizarea, care
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
cu piața. Potrivit lui Elkins, soluțile propuse par a fi legate de o anumită nostalgie față de anumite momente din trecut. Astfel, unul din dezideratele de reformare a criticii de artă ar ține de reîntoarcerea criticii la perioada de aur a rigorii formaliste apolitice. Acest deziderat e întărit de ideea că, în manifestarea sa, critica de artă ar trebui să capete o voce mai puternică, în măsura în care s-ar baza pe o serie de concepte și reguli sistematice și ar deveni mai teoretică, căpătând
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
critici ai mișcării expresionismului abstract și autorul termenului action painting, e recunoscut prin critica sa intelectuală asupra artei, politicii și societății. Localizând valoarea supremă a operei de artă în actul de creație, Rosenberg s-a aflat în opoziție cu critica formalistă a lui Clement Greenberg. Articolul său din 1952, The American Action Painters, publicat în revista ARTnews a fost considerat manifestul expresionismului abstract și a avut un important efect asupra peisajului artistic new-yorkez în anii '50. Anii '60 '80 par a
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
on Conceptual Art (1969), Sol LeWitt trasează un cadru de familiarizare cu anumite caracteristici ale conceptualismului artistic din anii '60, care au influențat practica artistică și critică a celor ce au căutat să se distanțeze de consecințele repetitive ale prescripțiilor formaliste. Astfel, în primele patru propoziții se pune accentul pe privilegierea noilor experiențe în pofida repetiției facilitate de judecățile raționale. Următoarele trei propoziții pun problema artistului care nu trebuie să ezite în "executarea" operei de artă și să-și urmeze cu strictețe
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
realizată de Joseph Kosuth în articolul său, publicat în trei părți, Art after Philosophy (1969)158. Punând în discuție funcția artei, Kosuth analizează distincția dintre estetică și artă, pe care o descrie exemplar prin intermediul distincției dintre formalism și tautologie. Critica formalistă ornamentează obiectul artistic lipsit de concept, atribuindu-i astfel o funcție estetică legitimată prin posibilitatea de exercitare a gustului. În vreme ce estetica este preocupată de enunțarea opiniilor cu privire la perceperea lumii în general, judecând arta dintr-o perspectivă morfologică, arta conceptuală chestionează
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
afirmă că natura artei conceptuale este pusă în evidență prin înlocuirea obiectului vizual cu argumente despre artă. Nici pictura, nici sculptura nu sunt sinonime cu arta, deși ele pot fi întrebuințate ca artă. Estetica își avea importanța sa în arta formalistă, câtă vreme una dintre funcțiile principale ale operei era aceea de a avea impact estetic. Contextul în care se propune arta conceptuală este "suportul lingvistic" care permite investigarea limbajului ca atare, în condițiile accentuării importanței informației artistice și a repudierii
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
fără a fi niciunul dintre ele, reducând astfel Schema la formula unei reflexivități auto-referențiale care și-ar găsi echivalentul material în decizia de a-și publica opera în contextul unei reclame dintr-o revistă de artă. Inversarea perspectivei de la preocupările formaliste specifice artei americane descrise de școala lui Greenberg la strategiile funcționaliste propuse de conceptualiști poate fi de asemenea exemplificată printr-un alt proiect al lui Dan Graham publicat pentru prima oară în 1969 sub titlul Subject Matter și care indica
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
de acolo de unde a fost considerată ca fiind încheiată de către demersul esteticii. Dacă ar fi să se urmărească realizarea unei "critici a esteticii", demersul integrării acestui "alt discurs" ar coincide cu acela al teoreticienilor care iau drept țintă predilectă estetica formalistă a lui Clement Greenberg. Ceea ce au în comun cele două atitudini este faptul că, deoarece Greenberg pune problema autonomizării artisticului din perspectiva constatării autonomiei domeniului estetic, reacțiile critice la adresa acestei abordări formaliste se constituie într-un plan de opoziție conceput
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
al teoreticienilor care iau drept țintă predilectă estetica formalistă a lui Clement Greenberg. Ceea ce au în comun cele două atitudini este faptul că, deoarece Greenberg pune problema autonomizării artisticului din perspectiva constatării autonomiei domeniului estetic, reacțiile critice la adresa acestei abordări formaliste se constituie într-un plan de opoziție conceput în datele unei teorii postestetice potrivit căreia, într-o lucrare de artă contemporană, nu mai avem de-a face doar cu ceea ce este specific domeniului artelor vizuale, ci se constată manifestarea decisivă
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
după 20 de ani de administrație românească, numele românilor au rămas scrise ca în timpul stăpânirii maghiare. Subprefectul Gheorghe Guiman a fost și el propus pentru transfer, deoarece nu cunoștea situația din zonă, iar activitatea sa „rutinară și de un birocratism formalist” s-a dovedit nefolositoare pentru administrația județului. În schimb, prefectul a cerut D.G.P. să revină asupra mutărilor decise pentru comisarul dr. Victor Groza (la Timișoara) și agentului de informații Ilie Opriș (la Odorhei), extrem de utili în serviciul de contrainformații, mai
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
reflectare). Aspirația la adevăr va da naștere unei proze politice, de tip justițiar, iar aspirația la literaritate unei proze interesate de efecte estetice, apolitice în intenție și în consecințe și care nu va întârzia să devină, după o vreme, evazinistă, formalistă, autorflexivă", Eugen Negrici, Literatura română sub comunism, Editura Fundației PRO, București, 2002, p. 160. 16 Sophie Bertho, op. cit., p. 27. 17 Vezi John Hollander, op. cit., p. 209. 18 "The numerous examples of such ekphrastic scenes in the genre reflect a
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
caracteristici exterioare în aplicarea taxonomiei ei, și efortul ei se îndreaptă spre categoriile literare și de retorică critică care sunt desemnate pentru a scoate la iveală mecanismele "interne" ale modului în care funcționează textele. Față de propria poziție ia o atitudine formalistă, notând spre exemplu că Tom Wolfe este un "Jeremiah" american care se roagă pentru focul sfânt (64), în timp ce Norman Mailer scrie la o scară "epică" (139, 188). Dar în ciuda referințelor clasice, ea își presară această apropiere formalistă cu observații biografice
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
ia o atitudine formalistă, notând spre exemplu că Tom Wolfe este un "Jeremiah" american care se roagă pentru focul sfânt (64), în timp ce Norman Mailer scrie la o scară "epică" (139, 188). Dar în ciuda referințelor clasice, ea își presară această apropiere formalistă cu observații biografice și psihoanalitice, declarând că Gay Talese cercetează tema conflictului tată-fiu (3, 35). În acest al doilea grup care este "literar" în tendințele sale se află nu numai declarațiile formaliste ale lui Lounsberry dar și Hugh Kenner. Kenner
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în ciuda referințelor clasice, ea își presară această apropiere formalistă cu observații biografice și psihoanalitice, declarând că Gay Talese cercetează tema conflictului tată-fiu (3, 35). În acest al doilea grup care este "literar" în tendințele sale se află nu numai declarațiile formaliste ale lui Lounsberry dar și Hugh Kenner. Kenner notează că retorica a ceea ce el numește "stilul clar", care a fost adoptată în mare parte de jurnaliștii literari - și folosită ca să obțină un efect de spunere și de jurnalistul literar George
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
apărea decât dintr-o acceptare cel puțin tacită a dominației de către dominați. Privirea aparent dezabuzată (dar, mai ales, profund realistă și lucidă) pe care o aruncă teoreticienii elitelor asupra ordinii sociale și asupra devenirii ei are incontestabile afinități cu curentul formalist din sociologie. În această optică, moștenită de la Georg Simmel, ne este posibil să degajăm elemente formale sau structurale care sunt tot atâtea constrângeri pentru acțiunea umană, oricare ar fi obiectivele actorilor. Modalitățile de acțiune colectivă impun de îndată o anumită
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
studiu dedicat în exclusivitate omului de teatru complet care a aspirat a fi acest reprezentant de marcă al Cercului Literar de la Sibiu - dramaturg, regizor, publicist și cercetător dedicat artei scenice. Valorificând sugestii ale teoriilor despre limbajul poetic caracteristice pentru școlile formaliste europene din ultima jumătate de secol, C. încearcă o apropiere de arta dramaturgului printr-un demers analitic meticulos, care ia în considerare primatul textului, înțeles ca loc geometric al tuturor semnelor ce funcționează, la modul virtual, sub specia poeticului și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286538_a_287867]
-
se inserează în ea"3 (Antologia "Tel Quel": 1980, 266). Ideea în virtutea căreia orice enunț, implicit orice text, este legat, conștient sau nu, de alte enunțuri, de alte texte anterioare emise de diferiți autori a fost pusă în circulație de formaliștii ruși. Dicționarul de poetică (Aquien : 2010, 159) recunoaște genealogia bahtiniană a intertextu alității, însă nu spune nimic despre Julia Kristeva. Iar introducerea articolului de dicționar (și a prezentului paragraf) arată că lucrările de analiza discursului, care vor decela intertextul de
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Collingwood sugerează că pictura este o idee în mintea artistului, în timp ce obiectul real nu este decât punctul de pornire în reconstrucția, de către privitor, a ideii artistului. Reconstrucția ideii înseamnă înțelegerea picturii. O astfel de idee intră în contradicție cu ontologia formalistă a lui Thomasson și D. Davies, conform căruia obiectul real nu poate fi folosit în reconstrucția ideii artistului. Totodată, intuițiile ontologice intră în contradicție cu noțiunea operei de artă înțeleasă ca idee. Distanța dintre pictură și obiectul real duce la
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
cel de interioritate cu puteri cognitive, de decizie și de act) implică un demers reflexiv însoțitor, fără de care s-ar ajunge la stagnarea unei pure exteriorități, fără de care drumul de la staza deliberativă la materializarea precipitatelor sale ar căpăta o tentă formalistă și automată. În replică, o prea liberă repliere pe sine, care ar progresa actul reprezentării până la abuz auto-analitic și modelator, este benefic îngrădită de un set de însușiri cu funcție daimonică, al căror ecou limitativ reverberează până la granițele cuprinderii conștiente
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
există schimbare deliberată (și îndelung pregătită) și schimbare spontană, precum există schimbare de suprafață și schimbare substanțială. În sânul primei distincții, conștiința pendulează între sarcina favorizată a unei repoziționări interne și dificilul demers al substituției elementare, căutând să adecveze paradigme formaliste la relieful consistent al momentului sufletesc. În a doua situație, reflexia optează între un angajament total care parcurge toată scara etapizării actului și o rezervată strategie strict pregătitoare care lasă mecanismelor automate câmp liber de manifestare și precipitarea eficientă a
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
Cornea insistă în analiza sa tocmai asupra ideii că viziunea pe care o au indivizii asupra moralității se transferă și asupra vieții. Atena, pretinde exegetul amintit, decăzuse și ca urmare a aplicării unei etici contractualiste în care dreptatea este văzută formalist, fără o interiorizare a conținutului său. Prin urmare, este foarte important pentru viața noastră socială dar și pentru viața noastră privată, dacă ne impropriem regulile acceptate drept corecte. Nu este suficient doar să mimăm respectarea lor, ci trebuie să interiorizăm
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ramona Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2299]
-
de existența unui spațiu amenajat în instituție și destinat oficierii de slujbe, consilierii spirituale și discuțiilor folositoare copiilor/tinerilor din sistemul rezidențial de protecție a copilului. Existența unui spațiu destinat unor asemenea servicii religioase mi-a confirmat o prezență deloc formalistă a preotului în DGASPC. Sigur că la această întrebare, cu privire la existența unui loc destinat săvârșirii slujbelor religioase și nu numai, am avut în vedere și faptul că în lipsa unui asemenea spațiu beneficiarii puteau merge și la bisericile din apropierea instituției de
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]