675 matches
-
coeficientului IQ), dar aceasta este singura datorie a autorului român, onorată de altfel exemplar, într-un text subtil construit și bine scris. Dintr-un laborator de cercetări genetice aflat pe o insulă securizată scapă, printr-un accident, virusul G, „al genialității”, care afectează exclusiv persoanele cu inteligență inferioară. Această microsocietate este perturbată radical și, din câte se poate infera din datele narațiunii, următoarea stație a virusului este lumea din exteriorul insulei. Cel care expune povestea, un ziarist mai degrabă mediocru, este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289505_a_290834]
-
ce spune Mises în legătură cu explicarea superiorității pe baza apartenenței la o rasă: ,,Nu cunoaștem ce determină diferențele înnăscute care se manifestă în sfera capacităților umane. Știința este neputincioasă să explice de ce Newton și Mozart au fost din plin înzestrați cu genialitate creatoare și de ce lucrurile nu stau la fel cu majoritatea celorlalți oameni. Însă a spune că geniul își datorează măreția înaintașilor sau rasei sale este în tot cazul un răspuns nesatisfăcător. Întrebarea este tocmai de ce diferă un asemenea om de
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Acestea vor fi speculate la momentul oportun, când vom discuta statutul personajelor din Patul lui Procust. Să constatăm, deocamdată, existența unei remitologizări involuntare, rezultat al deschiderii inconștientului creator către lumea imaginarului. Așa explică Gilbert Durand "efigiile" mistice și poetice ale genialității lui Rembrandt: "În geniul lui Rembrandt există o "remitologizare" spontană care e semnul efuziunii mistice sau cel puțin poetice: obiectele și făpturile cele mai cotidiene se încarcă de sens."49 Cine ne împiedică, se întreabă Durand, să vedem în celebrul
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
cel mai tradus scriitor român (Povestea porcului, de exemplu, este inclusă în manualele școlare japoneze). în bună parte acesta este și cazul lui Ion Luca Caragiale, care poseda un talent extraordinar și o cultură aparent bogată dar...din auzite! Bineînțeles, genialitatea în literatură se realizează numai printr-o cultură deosebit de bogată, cuprinzând domenii cât mai variate, dublată de un talent pe măsură și de trăsături remarcabile de caracter. Nu întâmplător Mihai Eminescu, căci numai la el ne putem referi în termenii
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
cine iubești? survine ca o trebuință afectivă din partea părinților. Cucerirea acestei mici redute pentru obținerea dovezilor de iubire se face prin săvârșirea unei suite de greșeli: asaltarea cu daruri, acceptarea unor manifestări nepotrivite, considerate drăgălășenii nevinovate sau chiar dovezi de genialitate precoce, toleranță nelimitată. Nevinovățiile infantile se transformă treptat în capricii, lene, dezordine, lipsă de respect față de părinți, nerușinare, încăpățânare, toate făcând din îngeraș un mic dictator care își terorizează părinții și bunicii. Lipsiți de autoritate, aceștia își acceptă dezarmați statutul
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
de ceilalți ca un geniu. Dar până acolo să ne ocupăm de citirea rapidă și de creșterea, o dată cu viteza de citire, a capacitățiii de a prelucra și procesa informația. Citirea rapidă este primul și cel mai important pas spre dezvoltarea genialității. O etapă deosebit de importantă în procesul de citire o constituie asimilarea textului citit. Capacitatea de asimilare depinde de 3 elemente de natură psihologică acestea sunt: înțelegerea, atenția și memorarea. Înțelegerea reprezintă o formă complexă a activității cerebrale și reprezintă o
Manual de citire rapidă by Silviu Vasile () [Corola-publishinghouse/Science/1653_a_2915]
-
a celor doi mari gânditori, Ferdinand de Saussure (1857-1913) și Charles Peirce (1839-1914) începând cu zorii secolului trecut. Întâmplător sau nu, cu siguranta benefic pentru domeniul semioticii, cei doi au fost contemporani, perioadă în care au trăit fiind marcată de genialitatea gândirii lor. Dacă pentru Saussure semiologia sau semiotica este parte a psihologiei sociale, o știință care studiază viața semnelor în cadrul vieții sociale, pentru Pierce semiotica este știința care studiază procesele de semioza (semnificare). Limbajul reprezintă un tip de semioza care
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
apare în Război și pace șarjată cu extremă părtinire vindicativă, rămânând totuși memorabilă esteticește? Anume am adus vorba de Război și pace, fiindcă Un om între oameni e o frescă istorică de aceeași natură (chiar dacă, bineînțeles, nu de aceeași colosală genialitate), cu o excepțională intuiție a concretului. De altminteri, Camil Petrescu scriind despre Amintirile Colonelului Lăcusteanu pomenește Război și pace ca un model de „autenticitate”. Faptul că Un om între oameni e scris la persoana a treia, în „tehnica „tradițională” a
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
excesele „pesimismului” în rândurile versificatorilor și își propune să demonstreze lipsa de valoare filosofică, morală și artistică a lui Eminescu, el publică în 1891 „studiul critic” Mihail Eminescu. Folosindu-se de la o afirmație a lui Titu Maiorescu (despre blazarea și genialitatea lui Eminescu), autorul susține că poetul era un bolnav inapt pentru o viață socială normală, un versificator cu o influență dăunătoare prin imaginile ilogice, triviale din poezia sa. Condiții speciale (viața, boala, moartea), interese de grup (ale Junimii) ar fi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287336_a_288665]
-
Gödel, J. F. Nash - în știință. Ed. Touluse spunea:. Totuși, cele mai multe genii nu au fost niciodată psihotice. De pildă Leonardo da Vinci, B. Michelangelo, Goethe, V. Hugo, G. Verdi, G.B. Shaw, ș.a. sunt exemple de robustețe psihică și longevitate creatoare. Genialitatea nu este un simptom de degenerescență, nici de nevroză, nici de halucinație, ci este expresia de apoteoză a spiritului uman. Anca Munteanu spunea: . În concluzie, se poate afirma că actul creator constituie pentru omul de geniu modalitatea prin care își
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
nivel superior, ce corespunde unui IQ cuprins între 115 și 130. Circa 14,6% din populație este încadrată în această categorie. * inteligență de nivel excepțional, ce corespunde unui IQ cuprins între 130 și 145. Cuprinde doar 2,14% din populație. * genialitate, ce corespunde unui IQ mai mare de 145. Frecvența statistică coboară spre 0,13% (deci 1,3 la mie). Valori mai mari ale IQ vor corespunde la rarități statistice considerabile. De exemplu, fizicianul A. Einstein a fost cotat cu IQ
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
se ajunge la concluzia că elevii care au note bune sau punctaje mari la testele de inteligență sunt deștepți, iar ceilalți nu. Despre Einstein, Edison, Tolstoi, Churchill, Pasteur sau Spielberg (a se vedea §4.3.2.2), care au dovedit genialitate în diferite domenii, dar care au întâmpinat multe dificultăți în școală, putem afirma că nu au fost inteligenți? Dar despre un sportiv campion, un jucător de șah valoros sau un cântăreț renumit, care în urma testelor obișnuite de inteligență nu au
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
mai este un simplu apendice al creației, ci devine creație propriu-zisă, deținând, în acest sens, o dublă îndreptățire ideatică și artistică.106 Forța pe care o capătă acum direcția critică este dată și de personalitățile de prim rang care conferă genialitate observațiilor făcute Alexander Pope, Voltaire, Lessing, Samuel Johnson. Paul Hazard sugera chiar, printr-o hiperbolizare a meritelor acestora, că este perioada în care s-au manifestat "cei mai mari critici care au existat vreodată"107 Însă reușita lor nu ar
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
devenite celebre: ut pictura poesis; parturient montes, nascetur ridiculus mus; quandoque bonus dormitat Homerus etc.), ca o consecință a tratării acestui tip de subiect formularea unor principii referitoare la creație, creator, critic -, dar mai degrabă poate fi rodul și mărturia genialității. Principiile sunt structurate în trei secvențe pe care autorul însuși le-a delimitat cu ocazia republicării operei, adăugând, totodată, o prezentare succintă a ideilor esențiale ceea ce sugerează până la urmă dorința de rigoare și de claritate, care este subsumată unei fibre
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
modernii îl vor revendica și ei. Însă dincolo de orice, o supunere totală la canoanele clasice nu era posibilă, astfel încât Johnson este nevoit să renunțe la anumite principii pentru a păstra admirația față de marele dramaturg și să recunoască în mod inteligent genialitatea și acolo unde aceasta nu s-a supus neapărat regulilor. Înlăturarea dogmatismului marchează, de fapt, o treaptă nouă a evoluției clasicismului, care capătă în secolul al XVIII-lea forme mai liberale. Pe de altă parte însă, acest tip de atitudine
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
țară, Franța, care era de aproape două ori mai mare decât Spania, un prim ministru, Richelieu, care deținea aproape toate mecanismele puterii și le mânuia după bunul său plac, o epocă baroca în care cultul eroului - Mazarin era fascinat de genialitatea cardinalului Richelieu - reprezenta idealul de atins, toate aceste circumstanțe au convers spre hotărârea definitivă a lui Mazarin de a pleca în Franța. Chiar el declară:"m-am atașat instinctiv de geniul sau". <footnote Geoffrey Treasure, Mazarin: The Crisis Of Absolutism
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/266_a_513]
-
moartea e linie dreaptă din clipa ultimă a existenței în infinit. Funcționează, vădit, în aceste Poeme, un magnetism general-uman, o trăire a erosului în dimensiunea lui taumaturgică. Scepticul Schopenhauer invoca binomul geniu-femeie, văzând în femeie un principiu de propulsare a genialității; la Carolina Ilica, bărbatul e "urlet de lup", principiu focalizant, un pol al forței și partener oarecum demonic, declanșator al amorului devorant: Nu am putere să mă-mpotrivesc; / Chiar de-aș vrea, n-aș îndrăzni pe față. / Și-n loc
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
cu mesaj" (în sensul cel mai fizic al termenilor). Teocrație, androcrație, tehnocrație: fiecare eră este o organizare ierarhică a Cetății. Și a prestigiului de care se bucură fabricantul de imagini. Căci nu aceeași carismă vine de sus (pietate), din interior (genialitate) sau din afară (publicitate). Idolul este solemn, arta serioasă, vizualul ironic. Nu se cultivă aceeași așteptare față de o mijlocire (era 1), o iluzie (era 2) și o experimentare (era 3). Se produce un fel de destindere treptată a spectatorului. O
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
dea viață geniului ei prezent și să îmbrățișeze geniul lumii"*. Vai, lumea nu are geniu, e mult prea mare pentru asta. Nu există decât "genii ale locului", iar lumea nu este un loc. Nici măcar un mediu. Cel mult un orizont. Genialitatea, ca și omul viu, este locală. Minusculă. Macroeconomie, dar microcultură. Numai moartea este imensă. Și masa inertă. Și Calea Lactee, cu tăcerile ei infinite. Colț, cot, interstițiu, vale, estuar, răscruce: doar locul strâns, retras ține cald, produce căldură, diferență. Energie. Viață
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
200 8, Bucur ești) A fost un poet, dramaturg, traducător și director de editură. Provenind dintr-o ilustră familie de intelectuali moldavi, nepot al marelui lingvist Gh. Ivănes cu, rudă cu Octav Onicescu, Cezar Ivănescu a dus mai departe blazonul genialității familiei sale. În anul 1968 îi apare vol umul de debut Rod, eveniment editorial de excepție despre c are crit icul Nicolae Manolescu scria: „Când în proză se va debuta cu cărți de valoarea Rodului lui Cezar Ivănescu, vom putea
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
n-o are în sânge e cu neputință s-o dobândească prin voință, prin educație sau prin cultură. Apariția geniului e o surpriză. Am putea spune: e una din minunile naturale ale vieții omenești. Fiindcă, deși e o calitate înnăscută, genialitatea nu se poate prevedea și legea eredității n-o poate lămuri. Genialitatea nu se moștenește și nu se reproduce în urmași. Adesea, dimpotrivă, geniul consumă atâta energie spirituală încât urmașilor nu li se transmite nici măcar o inteligență mijlocie. Geniul e
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
voință, prin educație sau prin cultură. Apariția geniului e o surpriză. Am putea spune: e una din minunile naturale ale vieții omenești. Fiindcă, deși e o calitate înnăscută, genialitatea nu se poate prevedea și legea eredității n-o poate lămuri. Genialitatea nu se moștenește și nu se reproduce în urmași. Adesea, dimpotrivă, geniul consumă atâta energie spirituală încât urmașilor nu li se transmite nici măcar o inteligență mijlocie. Geniul e ireductibil la un factor comun. Pentru cei vechi el nu constituia o
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
patologică e ilustrată îndeosebi de nume ca al lui Cesare Lombroso, Max Nordau și Sigmund Freud. E în firea negativismului iudaic să înjosească în mod sadic tot ce e strălucire și noblețe în creația spiritului omenesc. Să admitem totuși că genialitatea ar fi un efect al stărilor patologice precum perla e un produs al stridiei bolnave. În cazul acesta, ne întâlnim cu cealaltă ipoteză, a universalității latente a geniului. Această ipoteză sună în chipul următor: din moment ce producția genială o gustăm cu toții
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
normalitatea, pe care o susține, se contrazice flagrant cu anormalitatea, pe care o relevă în viața unor oameni de geniu. Asemenea încercări de lămurire, pe lângă faptul că nu explică nimic, izbutesc în plus să discrediteze știința în numele căreia sunt debitate. Universalitatea genialității, în contradicție cu explicația patologică, e o idee din ce în ce mai larg acceptată în estetica modernă. Ea pare pătrunsă de ideologia democratică a egalizării oamenilor. Latentă în toți, genialitatea n-ar fi astfel decât un corespondent estetic al dreptului universal de a
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
nu explică nimic, izbutesc în plus să discrediteze știința în numele căreia sunt debitate. Universalitatea genialității, în contradicție cu explicația patologică, e o idee din ce în ce mai larg acceptată în estetica modernă. Ea pare pătrunsă de ideologia democratică a egalizării oamenilor. Latentă în toți, genialitatea n-ar fi astfel decât un corespondent estetic al dreptului universal de a vota. Precum în fața urnei nu există om superior și inferior, fiindcă toți sunt unități egale ale suveranității populare, tot astfel creatorii de artă și amatorii sunt considerați
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]