507 matches
-
dintre arena centrală, ce funcționează ca loc de întîlnire în care actorii se înfruntă, și lumea înconjurătoare, unde fiecare dintre actori trebuie să se protejeze singur. Orașul și mediul rural sînt puse în opoziție în multe romane realiste și romantice. Idealizarea orașului de către Emma Bovary, proiectată asupra Parisului, devine măsura implicării și apoi a dezamăgirii cauzate de amantul provincial din Rouen, singurul oraș în care aceasta are acces. Opoziția dintre oraș și sat poate căpăta diverse semnificații un spațiu al ticăloșiei
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
poate admira și de aceea sentimentul ei se vede alterat de teamă și dispreț. Ne aflăm, așadar, deocamdată, tot în "perimetrul" îndrăgostirii. Urmează încă un an, când cei doi nu se mai văd, răstimp al purificării afectului prin absență și idealizare. Când se vor revedea au devenit amândoi oameni maturi pe care această nouă încercare, probă a luptei cu sine, i-a fortificat și echilibrat. Întors din călătorie pentru investitura de maestru, el e înseninat, robust și calm, căci a fost
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
înregistra P. abia în Marco Polo - messer Milione, unde plăcerea evocării peisajelor orientale face în mare măsură uitată existența modelului. În cazul nuvelelor SF Audacia și Minuni la Mărgărit, destinate aceluiași public, acțiunea se desfășoară în România „construcției socialiste”, iar idealizarea epocii „noi” anulează efectul multor pasaje ce surprind bine viața cotidiană a unor cercetători. Năzuind, probabil, să se sustragă pe cât se poate „comenzii sociale”, scriitoarea se va orienta ulterior mai hotărât spre romanul istoric. Măgura Vulpii este, în fond, o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288786_a_290115]
-
au rămas pururi amintirea și recunoștința; niciunul nu l-a hulit și nu i-a dat sărutul trădării, semn al întipăririi adânci lăsate într-înșii. Ei sunt creatorii unei adevărate literaturi apologetice în jurul „profesorului”, cu caractere de exaltare și de idealizare 1 E. LovinescuCritice, II, București, Editura Minerva, 1982, p. 25 2 E. Lovinescu- Scrieri, vol. VIII, T. Maiorescu și posteritatea lui critică, ediție și postfață de Eugen Simion, București, Editura Minerva, 1980 7 sub forma unei simple evocări, a comemorării
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
de a reconstitui dinlăuntru modul de a gândi și scrie poezie, oferindu-ne culisele mitologice, alegorice și retorice ale laboratorului, id est geneza unor texte petrarchești. Frapantă este însă descrierea omului Petrarca, cu toate hibele și slăbiciunile omenești, dincolo de orice idealizare, menite parcă să păteze marmura monumentului de semizeu. Este vorba de un realism desacralizant, pe alocuri fiziologic (vânturi, horcăit, sforăit, râgâit, defecație, frecventarea unor femei "deocheate" și chiar a unei prostituate coprofile etc.). Oricum, textul curge fluent, împletind abil universul
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Don Juan al morții: Anton Holban, iar proza scurtă este reprezentată de schița Ziarista a lui Tib. Tretinescu. Versurile Elenei Diaconu (Vis de veac XX și Ev Mediu) sunt prozaice, discursul demetaforizat se aseamănă cu cel al celorlalți albatrosiști prin "idealizarea" banalului, prin intenția de a surprinde, de a șoca, prin răsturnarea de situație din final ("Nimic nu mi se pare mai tentant/ decât să iubesc un marchiz./ Să-l gâdil în perucă/ și rând pe rând exasperant,/ să-mi sară
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
să reflecte noile realități și își transformă discursul într-o pledoarie pentru o poezie/o proză a cartierului. Situat la polul opus al lumii satului, cartierul este, în viziunea lui Ion Caraion, plin de viață trepidantă. Nu se face o idealizare a acestei lumi, dimpotrivă se realizează un tablou cenușiu 200. Este un articol ce amintește și de opiniile celor de la Albatros, care se orientau și ei spre o literatură de tip reportaj, care să surprindă aspecte autentice ale existenței, oprindu
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
nu mai are haine și umblă-n pielea goală ca femeile", Clișeu, "fetele gem noaptea lângă șanțuri/ cu inelul pântecului gol", "după hanuri mucede, întruna/ sânurile se pupă, șoldurile țipă.", Mahalale) și imaginile sacralității sunt mutilate, nu există ideal sau idealizare ("Maica Domnului sluțită avea ochi de castane", Corespondență pe un arbore, "când Maica Domnului, cu glezna rotundă,/ iese din șanțuri și intră în cetate", Vizită celestă). Câteodată iubita este interlocutorul imaginar căruia i se adresează într-o încercare de a
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
adresările directe, exclamațiile, interogațiile, invocațiile sau invitațiile. Se conturează o ipostază a circarului care strigă/ invită adunarea la un spectacol care se vrea apropiat de cel al bâlciului, e o alunecare voită spre derizoriu. În mod paradoxal însă renunțarea la idealizarea trăirilor, a experienței are ca efect desprinderea de clișeele literare care duceau la banalizarea anumitor teme, motive, structuri expresive. Ceea ce devine laitmotiv într-un text precum Biliard nu va fi o structură metaforică evidentă (deși textul nu duce lipsă de
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
s-a făcut pe două coordonate, una tematică și una formală. Cele două nu au putut fi strict delimitate. Am identificat astfel o rețea de simboluri care revin în opera acestor poeți. Iubirea este una dintre temele demitizate, lipsită de idealizare, ea nu mai oferă nici posibilitatea salvării spirituale. Se asociază imaginile iubirii/iubitei adesea cu ideea de călătorie. Însă călătoria rămâne și aici un simbol al apropierii de moarte. La Tonegaru, încercările de îndepărtare de lumea reală îmbracă forma călătoriei
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
orientarea lui ideologică fundamentală, s. a fost un curent ce a favorizat, pe un fundal de patriotism, grefarea unei doctrine conservatoare. Curentul a stimulat o literatură pătrunsă de duh patriotic, dar simțitor alterată de tendințe paseiste, care au dus la idealizarea satului medieval, a trecutului, a economiei patriarhale, la o imagine idilică, decorativă a țăranului, la demonizarea orașului, prezentat ca Sodomă și Gomoră. Talentul scriitorilor autentici a biruit însă, ca întotdeauna, mărginirile maniheiste și fanatismele doctrinare. Din paginile revistelor „Sămănătorul”, „Ramuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
la corpul viu din care au fost smulse ideile și gândurile, ci prin încarnarea acestora din urmă într-un alt corp artefactual, un corp proteic, o fantomă de spirit...o fantomă de fantomă...corpul oferit...împrumutat, încarnarea secundă oferită unei idealizări inițiale, încorporarea într-un corp care nu este, desigur, nici perceptibil, nici invizibil...fără natură...a fizic...corp tehnic sau instituțional” În felul acesta,Algirdas Julien Greimas locuiește și în Réalisme ou artifice,și în Profondeur, couleurs et sentiments, adică
Construcţii narative în pictură by Jana Gavriliu () [Corola-publishinghouse/Science/626_a_1333]
-
mediului european. Din păcate, asemenea schimbări s-au produs într-un grad nesemnificativ, iar consecințele au fost foarte reduse la nivelul general al societății. A rămas, de aceea, necesară, înainte de orice, o nouă perspectivă asupra istoriei și culturii naționale, fără idealizarea romantică a trecutului prin pretinse realizări strălucite și cu învățăminte pentru lumea de acum. Dacă trecutul românilor a fost glorios, iar starea lor actuală nu este la același nivel, aceasta presupune că cei de acum nu sînt demni de trecutul
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
o acumulare de valori culturale și de civilizație, iar aceasta explică de ce, în ciuda deselor lor participări la reuniuni cu istoricii din alte țări ale continentului, ei nu reușesc să intre în bibliografia tratatelor pe care le alcătuiesc aceștia. Din această idealizare a trecutului rezultă, desigur, o nostalgie pentru trecut, teama față de înnoire și îndoiala în legătură cu schimbarea, fenomen care nu este în concordanță cu Europa civilizată, în care are valabilitate preceptul vechilor greci potrivit căruia viitorul trebuie să fie mai bun decît
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
niciodată momente de glorie, de înflorire deosebită, ci numai înjghebări cu durată scurtă și într-un perimetru care nu a fost întotdeauna stabil și bine delimitat. De aceea, cunoașterea și apreciarea realizărilor vieții rurale românești nu trebuie să atragă nici o idealizare a satului și nici nostalgia pentru vremurile patriarhale, căci a susține ordinea patriarhală a societății este mijlocul cel mai sigur de a o disprețui, considerînd-o inaptă și nedemnă de progres. Faptul că intelectualii de seamă au admirat și au elogiat
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
atât misterioși (ca taciturnii lui Mihail Sadoveanu), cât refractari, netransparenți, păstrând sub măștile lor neutre gânduri ascunse. Nimic poetizat în comportamentul lor; reacțiile aspre, gestica violentă, limbajul stâncos, instinctele fruste - acestea par comentate de către un Giovanni Verga transilvan, vădit ostil idealizării, „crud” în verismul său. Tangențele cu Ioan Slavici, cu Liviu Rebreanu, mai puțin cu Ion Agârbiceanu (invocate de mai toți exegeții), se opresc pe versantul realismului dur, dincolo de care la D. apar inserții în magic și superstițios. Diferiți de păstorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286674_a_288003]
-
drum imaginației, iar aceasta luminează demersul rațional. 5. 5. Eurema ideativ-perceptivă Aceasta se identifică cu asș-numitul fenomen al imaginii vizuale capacitatea de a vizualiza ideile. Acest fenomen este reversibil putem vorbi de o vizualizare a ideilor, dar și de o idealizare (în sens de logicizare) a imaginilor, adică de o convertire a lor în idei. Din perspectiva gnoseologică, în primul plan apare fenomenul de logicizare a imaginilor. Dar din punct de vedere al psihologiei învățarii ne interesează ambele aspecte, și mai
ASPECTE PSIHO PEDAGOGICE ALE CREATIVITĂŢII ELEVILOR. GHID METODOLOGIC PENTRU PROFESORI by MIHAELA BĂSU, MARIANA DUMITRU () [Corola-publishinghouse/Science/312_a_609]
-
astfel oo. Plecând de la aceste egalități aritmetice, putem ajunge la o cunoaștere matematică complexă, deoarece adevărurile elementare furnizează reguli care pot fi apoi aplicate astfel încât să se ajungă la adevăruri mai complicate. În cazul geometriei, avem de-a face cu idealizări ale proprietăților obiectelor fizice obișnuite. Punctele, liniile, planurile, nu sunt, în viziunea lui Mill, decât limite ideale ale obiectelor. "Geometria, astfel, este o știință empirică, a cărei justificare ultimă se sprijină pe regularitățile aproximate de obiectele fizice pe care le
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
anumite entități, iar fizica despre altele; cum se poate să ne folosim în fizică de anumite rezultate obținute în matematică despre entitățile matematice? Am văzut, însă, că Goodman respinge această imagine a matematicii. El vede teoriile matematice ca descriind "o idealizare oarecum abstractă a realității" (ibidem 188) și astfel problema relației dintre matematică și știință devine asemănătoare cu relația dintre e.g. fizică și ingineria electrică și în acest caz ne putem întreba cum putem rezolva probleme privitoare la structura echipamentului electric
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
lui French este aceea de a scăpa de sentimentul de miraculos care apare când suntem preocupați cu utilitatea matematicii în știință, arătând că, ce a făcut posibilă aplicarea teoriei grupurilor din primul moment, a fost o serie de aproximări și idealizări. Acesta nu este, însă decât un răspuns la problema coordonării și nu la problema aplicabilității. Am atras atenția în secțiunea 4.6. în legătura cu o distincție care trebuie facută atunci când avem în vedere problema relației dintre matematică și fizică
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
emoțional. Astfel alianța terapeutică este protejată și victima poate reveni la o stare de stabilitate emoțională. Transferul traumatic așa cum este descris de Ford (2005, cit. în Dalenberg 2008) tinde să fie haotic oscilând între dependență și retragere, iubire și ură, idealizare și neîncredere iar terapeutul trebuie sa fie mereu în gardă pentru a nu se identifica în aceste roluri reciproce care îi sunt impuse. Neuman și Gamble (1995) descriu mai multe tipuri de reacții de contratransfer valabile în special în cazul
by Irina Crumpei [Corola-publishinghouse/Science/1075_a_2583]
-
romancierilor să reprezinte contradicțiile și neajunsurile realității s-a adeverit a fi străină viziunii publicului burghez. Această circumstanță da naștere conceptului "teatralității", elaborat de criticul cel mai de vază al timpului, Francisque Sarcey. Afirmând pe scena o teatralitate afișată, o idealizare a vieții, un deosebit efect al jocului actorilor, a costumelor și a decorațiilor, aceasta concepție a devenit o fundamentare teoretică a teatrului acestei perioade, care a contrapus realismului "grosolan" anumite legități specifice ale teatrului, care presupun înlocuirea adevărurilor vieții cu
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
din locul unde Narcis se stinge. Dualitatea și complementaritatea naturii lui Eros și Thanatos, așa cum le explică Freud, în Dincolo de principiul plăcerii (1920), se întâlnesc sub o zonă propice, în această lucrare a pictorului spaniol. Cealaltă temă a tabloului este idealizarea dorințelor ce nu pot fi împlinite. Mâna reprezintă realitatea dură și ireversibilă a vieții și morții, complementară și opusă figurii idealizate a lui Narcis, reprezentând dorința, așa cum imaginea reflectată simbolizează ceea ce Jacques Lacan descrie drept "momentul recunoașterii inițiale", când oglinda
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
să facem dragoste. Cred că eram mai fericiți în acea lume decât sunt tinerii de azi. Aura iubirii pure și a romantismului pur, nealterat de anxietăți, ilumina zilele noastre petrecute împreună, nopțile noastre petrecute separat. Aceasta nu este o absurdă idealizare a unei Arcadii a tinereții. Eram niște copii simpli într-o lume simplă, ne iubeam părinții și profesorii și ne supuneam lor. Suferințele călătoriei umane, teribilele opțiuni, inevitabilele crime, zăceau ascunse în viitor. Noi eram liberi să ne dăruim iubirii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
prima ediție, ajustarea unor interpretări ale faptelor istorice descrise în roman 49. Din document, aflăm că au fost operate modificări privind "amploarea mișcării legionare", "palida prezentare a forțelor democrate" și "slaba adeziune a intelectualității la lupta partidului", "unele accente de idealizare a figurii generalului Antonescu", prezentarea lui Hitler ca "geniul marilor cuceriri", perfidia și cruzimea lui Iosif Stalin, respectiv "unele reflecții și comentarii politico-istorice inoportune". Cenzorul precizează că autorul a acceptat să facă numeroase modificări, eliminări și adăugiri în text, dar
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]