1,188 matches
-
noi!" A, nu e dintre voi? Dar unde ați văzut-o?" "Ci, n-am văzut-o!" "Atunci de unde știți că vine?" Nu-mi răspunse. "Și cine v-a spus vouă că sânt pentru mireasă? Cine le-a adus aici?" Dădu imperceptibil din umerii ei mici. "Ci le-am găsit aici, zise, și copiii au cules altele, și eu n-am cules, că mi-a spus un om că nu e voie..." " Păi sigur că nu e voie..." " Da' vreau să pun
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
cărui caracteristici le-ar activa: de exemplu auto-preferința de grup, ostilitatea sau intoleranța față de ceilalți (heterofobie) sau tendința de devalorizare a formelor lor culturale. Inconvenientul major al acestei definiții este faptul că frontierele cu xenofobia, tribalismul sau imperativul teritorial devin imperceptibile. Totuși, deși rasismul reactivează anumite atitudini de excludere, el nu se reduce la acestea. Unele din caracteristicile sale au o dată și un loc de naștere. Fie că este abordat ca un sistem de dominație sau ca un mod de gândire
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de tălmăcitor se distinge printr-o rară adecvare la cele mai subtile nuanțe ale textului original, printr-o familiarizare puțin obișnuită cu posibilitățile de exprimare ale versului și prin recrearea, aproape consubstanțială, în românește a turnurii poeziei în modulațiile ei imperceptibile. Debutând relativ târziu și continuând să-și publice cu greu traducerile, într-o perioadă nereceptivă la lirică, a avut totuși șansa să-și vadă tipărite versiunile din poezia completă a lui Georg Trakl (2001), Guillaume Apollinaire (2002) și Arthur Rimbaud
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288418_a_289747]
-
literară” (1957) și cu proză în „Luceafărul” (1963). În 1964 primește o mențiune la un concurs organizat de „Gazeta literară”. În proza din volumul Redactori și pianiști (1967) accentul cade pe descrierea unor stări sufletești inexplicabile, pe relevarea unor trăiri imperceptibile. Subiectul, tema aproape că nu există sau se compun din câteva întâmplări vag conturate. Contează, în primul rând, reacția subconștientului, sensibilitatea personajelor (Fularul cu centauri, O discuție despre patine...). Povestirile din Inaderență (1968) rafinează maniera atât ca substanță, cât și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288751_a_290080]
-
al accidentului. Nimic mai fragil ca acea suprafață. Nimic mai lent și mai fragil. Mai întâi era zgomotul șoselei sub cauciucuri, sunetul surd și maritim al șoselei, contactul cu scaunul din spate, un contact în care inițial amenințarea era aproape imperceptibilă. O clipă mai târziu se rupsese deja. Ce? Logica. Ca un pepene roșu ajuns jos, dintr-o izbitură. A început ca o fisură în scaunul pe care stătea, pipăitul altfel, centura de siguranță pipernicită. Înainte, mult mai înainte de ciocnire, era
Andrés Barba - Mâinile mici by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/7278_a_8603]
-
înțeles. Iar de felul cum luăm cunoștință de aceste probleme depinde în mare măsură cît anume pricepem din ele. Tocmai acest amănunt îi preocupă cu predilecție pe Gamow și Stannard, iar frumusețea acestei cărți este că vezi cum fenomene fizice imperceptibile cu simțurile obișnuite sunt descrise de autori în cea mai curată formă intuitivă. Ceea ce nu înseamnă că înțelegerea devine mai ușoară. În privința aceasta cartea e cît se poate de înșelătoare: ea pare a fi accesibilă oricui, dar după 50 de
Discreția cuantică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8548_a_9873]
-
minute ale proiecției, fâșâitul zgrunțos al peliculei părea deranjant. în curând, ritmul trepidant al imaginilor derulate pe ecran a mistuit sforăiala aceea molcomă în tăcerea unui timp camforat. Ea însăși, tăcerea, de fapt, este plămădită dintr-o infinitate de zgomote imperceptibile. Priveam... mut și încercam să deslușesc notele omagiale ale filmului. Priveam cu ochii și mintea celui care trecuse el însuși printr-o epocă îmbâcsită de omagii. Care el însuși își potrivise de câteva ori cuvintele în texte forțat omagiale. Priveam
Calul și revoluția by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/11945_a_13270]
-
elev prea conștiincios. În mod neașteptat, Învățăturile Zeldei nu fură irosite. Wakefield a făcut exercițiile În timpul următorului zbor și al celui de după el. Curînd, nu s-a mai simțit stînjenit: inspira și expira, Își mișca trupul În feluri discrete, unduiri imperceptibile și a Început să creadă În yoga lui zburătoare. Îi fu de folos, de mult folos. A devenit mai atent, mai grijuliu, mai reactiv față de lumea din jur, și asta nu numai cînd zbura. Îi era recunoscător Zeldei și nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
bal mascat organizat de Convenția Terapeuților Jungieni care se desfășoară În oraș săptămîna aceasta și este ferm hotărîtă să-l ia pe Wakefield cu ea. El se lasă greu, dar Îngerul Zelda este foarte persuasiv, la fel de persuasiv ca legănarea aproape imperceptibilă a sînilor pe sub rochie, așa că, În cele din urmă, cedează farmecelor ei. Pe cînd Wakefield Încearcă să o ajute pe Zelda să se strecoare pe scaunul șoferului În propria mașină, una dintre aripi se prinde În ușă și el o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
zadarnică? Viața e cật se poate de trecătoare și aproape peste toate amintirile se așterne cenușa uitării. Dar eu nici măcar amintiri nu am de la tine, dragul meu! Și timpul, și împrejurările îmi sunt potrivnice! Cu greu încerc să delimitez limitele imperceptibile ale unui punct pentru a descoperi golul orb, imaginea aproape ireală a unei lumi care totuși a existat cậndva, lumea de vis a copilăriei. De acolo vii tu, Yoane, dimensiunea temporală e una singură; prezentul însă nu este acela în
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
exclamat. Categoric nu. —Bun. Eram mulțumită - încântată chiar - că Aidan obținuse cu brio certificatul de non-Mângâietor Delicat. Plină de admirație, ea a adăugat: — Pariez că e greu să-l ții în lesă pe unul ca el. Zâmbetul meu a pălit imperceptibil. Capitolul 14tc " Capitolul 14" Sâmbătă după-amiază, un taxi a oprit în fața reședinței Walsh. S-a deschis portiera și s-a ivit o sanda subțire cu toc, urmată de un picior bronzat (ușor pestriț, cu o umbră de portocaliu în jurul gleznelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
sau turmalină. Îmi imaginez un lucru minuscul, greu, care să-mi încapă în palmă. Cu greutate, știți? Ca o bombă miniaturizată, cu o forță spectaculoasă. Toți tăceau încă chitic, dar Ariella a înclinat aprobator din cap cu un gest aproape imperceptibil. —Și asta nu e totul, am zis. Ascultați ce vă zic: Fără. Promovare. Prin. Intermediul. Vedetelor. Franklin a pălit. Promovarea prin intermediul vedetelor era viața lui. Nimeni nu obține chestia asta pe gratis. Dacă Madonna o vrea, Madonna trebuie să plătească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
nouă luni o luăm de la capăt cu serul, și după șase luni cu fondul de ten. Apoi vor urma crema de ochi, balsamul de buze, loțiunea pentru corp, gelul de duș și cel exfoliant. Ariella a înclinat încă o dată aproape imperceptibil din cap. Pentru ea, asta era echivalentul unui salt pe birou, zbierând „Bravo, Anna!!!“. Dar asta nu e tot, am zis, chinuindu-mă să par ușor ironică. Oh, da? Am un bonus. Am făcut o pauză, lăsându-i să aștepte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
mine și Aidan. Cuibărită pe canapea, în stare de transă, de parcă aș fi fost drogată, urmăream spectacolul. S-a lăsat pe telecomandă și a dat atât de frenetic din aripi încât părea că râde în hohote. Apoi, atingându-mă aproape imperceptibil, s-a oprit pe fața mea; pe sprâncene; pe obraji; în colțul gurii. Mă săruta. În cele din urmă s-a îndreptat spre fereastră și s-a oprit pe geam, așteptând. Era momentul să plece. Deocamdată. Am deschis fereastra și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
ei se amestecau imensitatea indescriptibilă a infinitului și intensitatea bucuriei de a fi în libertate absolută... Atunci, în concluzie? am auzit-o la un moment dat murmurând. În concluzie, ce?... Ai o întrebare să-mi pui? a susurat ea aproape imperceptibil. M-am gândit câteva clipe, încercând să-mi dau seama ce aș fi vrut să aflu de la ea. Ce este mai important să înțelegem în viață? Ce ar trebui să căutăm în această lume, în călătoria noastră? Avem de înțeles
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
descopăr... apoi chiar și acestea păreau să dispară în liniștea somnului irezistibil. Atunci când amorțeala învăluise orice urmă de viață care să mă identifice, și chiar propriul meu contur dispărea în ceață, am simțit ceva ca o șoaptă, o atingere aproape imperceptibilă... o lumină a ajuns la mine, dincolo de liniștea absolută. Deschide ochii..., am auzit sau mi s-a părut că aud în imediata apropiere. Am încercat să deschid ochii, însă somnul mă atrăgea înspre încremenirea amorțelii, invincibil... am încercat din nou
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
e prea mult... nu cred că aș reuși, am zis abia găsind cuvintele și rostind vorbele din încremenirea liniștii. Îmi e frig și sete și somn... nu vreau să mai merg. Ai încredere în mine, m-a îndemnat prezența aceea imperceptibilă. Îți spun eu cu siguranță că poți. Încearcă și o să vezi. Soarele e în fața ta, dincolo de pod. Soarele e în urmă... Soarele e înainte, a repetat ființa indefinibilă, fără îndoială... În acel moment, razele de lumină au devenit un joc
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
m-am lămurit încă, dar în univers multe lucruri rămân misterioase și acesta e un adevăr al valorii lor inexplicabile. Mam oprit de multe ori pe câte o stâncă, privind în adâncurile apei, unde rădăcinile arborelui se zăresc desenând ramificații imperceptibile de lumină prin unduirile argintii ale valurilor, de parcă ar veni de dincolo de maluri infinite... într-o zi, uitându-mă după sirenele care apăreau și dispăreau ca nălucile prin argintiul transparent, mi-a alunecat ceasul de la mână în valuri, aproape fără
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
transparente și ireale, aducând doar o prezență aparentă a inefabilului... orice altceva în afară de arborele luminii ajungea să fie o secundă iluzorie a sa, o spirală, o încercare de a începe ceva deja veșnic... o sclipire de pe o ramură, o mișcare imperceptibilă a fluxului său infinit, ieșind dinspre absolut și îndreptându-se înspre perfecțiunea absolutului... Orice formă, orice emoție, orice impresie de relativă certitudine, orice imagine sau diversitate a întregului univers, orice trăire și trecere a timpului sau extindere a spațiului, orice
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
un centru filo-templier. Bacon, datorită feudei lui, stabilește un contact inițiatic cu druizii adepți ai sfântului Albans. Acum ascultați: În timp ce Bacon Își Începe cariera În Anglia, În Franța Guillaume Postel și-o Încheie pe a sa. (Am sesizat o Încordare imperceptibilă pe chipul lui Belbo, mi-am amintit dialogul de la expoziția lui Riccardo, Postel i-l evoca ideal pe cel ce i-o răpise pe Lorenza. Dar n-a ținut decât o clipă.) „Postel studiază ebraica, Încearcă să arate că ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Îți dezmierd gâtul și creștetul În timp ce tu te Întinzi ca să te bucuri de această scenă, Îți spun: — Ești mulțumită de Rocambole al tău, iubita mea inaccesibilă? Și În timp ce tu faci semn că da, lascivă, și rânjești salivând În gol, strâng imperceptibil degetele, ce faci, iubitule, nimic Sophia, te ucid, acum sunt Joseph Balsamo și nu mai am nevoie de tine. Țiitoarea Arhonților Își dă duhul, se prăvălește În apă, Luciano ratifică cu o lovitură de lamă verdictul mâinii mele nemiloase, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
de bere. Ieșeam pe ușa aceea ca unul care fusese dinainte acolo și se dusese să urineze. Nimeni nu m-a observat, sau, poate, doar bărbatul de la casă, care, văzându-mă venind pe ușa din fund, Îmi făcu un semn imperceptibil cu ochii pe jumătate Închiși, un okay, ca și cum ar fi zis am Înțeles, poți să treci, eu n-am văzut nimic. 115 Dacă ochiul ar putea vedea demonii care populează universul, existența ar fi imposibilă. (Talmud, Berakhoth, 6) Ieșisem din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
fi rămas pe loc fără să fiu devorat, i-aș fi urmărit mutațiile, revoluțiile lui lente, descompunerea și recompunerea lui infinitezimală sub adierea rece a curenților, poate că Stăpânii Lumii știau să-l interpreteze ca pe un grafic geomantic, În imperceptibilele-i metamorfoze ar fi citit semnale decisive, mandate inavuabile. Turnul mi se Învârtea pe deasupra capului, ca un șurub al Polului Mistic. Sau poate că nu, poate că stătea nemișcat ca un pilon magnetic și făcea să se rotească bolta cerească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
nu-și pusese trompeta la șold, ci o ținea Încă la gură, cu degetele pe taste, În poziție de drepți, cu instrumentul ațintit În diagonală spre cer. El suna În continuare. Nota lui finală, foarte lungă, nu se Întrerupsese deloc: imperceptibilă pentru cei de față, mai ieșea Încă din pâlnia trompetei ca o suflare ușoară, un firicel de aer pe care el continua să-l insufle muștiucului, ținând limba Între buzele abia Întredeschise, fără să le apese pe ventuza de alamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
sărea de pe bancheta din spate a mașinii de poliție. Harry arăta cu degetul spre ei rânjind ca un dement. Polițiștii, care cu câteva clipe În urmă râdeau, reveniră acum la atitudinea lor sobră și acră. Unul Întinse mâna și mișcă imperceptibil din degete semn ca Walter să-și depună acolo buletinul. Walter Îi mai dădu și alte documente, inclusiv cel pe care apărea clar numele lui Harry. Polițistul le inspectă pe toate scorțos. Îi aruncă teancul de documente Înapoi și-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]