380 matches
-
deoarece minuscula este prefixul SI pentru 1 × 10. Unicode, care este un standard industrial conceput să permită reprezentarea consistentă în calculatoare a tuturor simbolurilor din scrierile folosite în lume plasează „simbolul kelvin” la U+212A. În paginile www pentru simbolul kelvin se va folosi secvența: codice 1 . Aspectul său este aproape la fel cu al majusculei K. Deoarece unele calculatoare au probleme la afișarea simbolului kelvinului se admite folosirea în locul lui a majusculei K. Kelvinul este folosit adesea pentru indicarea temperaturii de
Kelvin () [Corola-website/Science/305041_a_306370]
-
din scrierile folosite în lume plasează „simbolul kelvin” la U+212A. În paginile www pentru simbolul kelvin se va folosi secvența: codice 1 . Aspectul său este aproape la fel cu al majusculei K. Deoarece unele calculatoare au probleme la afișarea simbolului kelvinului se admite folosirea în locul lui a majusculei K. Kelvinul este folosit adesea pentru indicarea temperaturii de culoare a surselor de lumină. Definirea temperaturii de culoare se bazează pe radiația corpului negru, radiație a cărei culoare depinde de temperatura corpului radiant
Kelvin () [Corola-website/Science/305041_a_306370]
-
U+212A. În paginile www pentru simbolul kelvin se va folosi secvența: codice 1 . Aspectul său este aproape la fel cu al majusculei K. Deoarece unele calculatoare au probleme la afișarea simbolului kelvinului se admite folosirea în locul lui a majusculei K. Kelvinul este folosit adesea pentru indicarea temperaturii de culoare a surselor de lumină. Definirea temperaturii de culoare se bazează pe radiația corpului negru, radiație a cărei culoare depinde de temperatura corpului radiant. Corpurile a căror temperatură este sub circa 4000 K
Kelvin () [Corola-website/Science/305041_a_306370]
-
anihileze reciproc. Datorită unui fapt încă necunoscut, acest lucru nu s-a întâmplat, iar cantitatea de antimaterie în univers este în prezent foarte redusă. La o secundă după Big Bang, când temperatura era de ordinul zecilor de miliarde de grade Kelvin, universul conținea în cea mai mare parte fotoni, electroni și neutrini, precum și antiparticulele lor, dar și protoni și neutroni, în cantități mai reduse. Materia și antimateria au coexistat deci fără să se anihileze la puțin timp după Big Bang. În
Antimaterie () [Corola-website/Science/299034_a_300363]
-
1925-1927), Panait Istrati (Stavru, din "Povestirile lui Adrian Zografi", 1923), Max Blecher, "Întâmplări în irealitatea imediată" (1936), Eugen Barbu, "Princepele" (1969), Mircea Cărtărescu, "Travesti" (1994), Cecilia Ștefănescu, "Legături bolnăvicioase" (2002), Adrian Șchiop, "pe bune/pe invers" (2004) și "Zero grade Kelvin" (2009), Ion Negoițescu, "Straja dragonilor" (1994). O prezență în scena culturii românești, care nu și-a ascuns înclinațiile și a provocat scandaluri, a fost Petru Comarnescu, critic literar, eseist și unul dintre fondatorii revistei „Criterion”. Binecunoscut este cazul poetului Ion
Drepturi LGBT în România () [Corola-website/Science/303420_a_304749]
-
că Brian Cox va prezenta "Human Universe" pentru BBC Two. Cox a primit mai multe premii pentru eforturile sale de promovare a științei. În 2002 este ales Membru Internațional al The Explorers Club iar în 2006 Cox primește premiul Lord Kelvin al Asociației Britanice pentru munca sa. În anul 2006 primește statutul de membru cercetător universitar al Royal Society. Conferențiar frecvent, Cox a fost moderatorul Festivalului de Știință Australian în 2006 iar în 2010 câștigă Premiul Kelvin al Institutului de Fizică
Brian Cox (fizician) () [Corola-website/Science/331213_a_332542]
-
Cox primește premiul Lord Kelvin al Asociației Britanice pentru munca sa. În anul 2006 primește statutul de membru cercetător universitar al Royal Society. Conferențiar frecvent, Cox a fost moderatorul Festivalului de Știință Australian în 2006 iar în 2010 câștigă Premiul Kelvin al Institutului de Fizică pentru eforturile sale în transmiterea farmecului și emoției fizicii către publicul general. Brian Cox a fost înnobilat Ofițer al Ordinului Imperiului Britanic (OBE) la ceremoniile din 2010 în onoarea Reginei, pentru servicii aduse științei. La 15
Brian Cox (fizician) () [Corola-website/Science/331213_a_332542]
-
liberi, absorbind energie, în timp ce electronii și protonii fuzionează prin captură de electroni, producând neutroni și neutrini electronici care părăsesc steaua. Într-o supernovă de tip II, miezul de neutroni nou format are o temperatură inițială de aproximativ 100 miliarde de kelvini (100 GK); de 6000 de ori mai mare ca temperatura centrului Soarelui. Mare parte din această energie termică trebuie eliberată pentru a se forma o stea neutronică stabilă, și aceasta se realizează printr-o nouă eliberare de neutrini. Acești neutrini
Supernovă () [Corola-website/Science/304000_a_305329]
-
infraroșie este un tip de radiație electromagnetică că și undele radio, radiația ultavioleta, razele X sau microundele. Lumină infraroșie aparține spectrului electromagnetic, fiind invizibilă ochiului uman însă oamenii o pot simți că și căldura. Orice cu temperatură de peste 5 grade Kelvin (-450 de grade Fahrenheit sau -268 de grade Celsius) emite radiație infraroșie. Conform Agenției de Protecție a Mediului, un simpu bec convertește 10% din energia electrică în lumina vizibilă și 90% în radiație infraroșie. Radiația infraroșie începe la marginea vizibilă
Infraroșu () [Corola-website/Science/310798_a_312127]
-
1mm. Această limită de lungime de undă corespunde frecventei cuprinse între 430 THz până la 300GHz, la limita inferioară a acestui spectru se află porțiunea de început a microundelor. Infraroșu natural Lumina soarelui cu tempertatura efectivă de 5,780 de grade Kelvin, este compusă din radiație termică ce este mai mult de jumătate radiație infraroșie. La amiază lumina soarelui produce o iradiere de 1 kilowat pe metrul pătrat la nivelul mării. Din această energie 527 de wați este radiație infraroșie, 455 de
Infraroșu () [Corola-website/Science/310798_a_312127]
-
de observat datorită cantității infime de radiație termică și luminoasă pe care o emit. Actualmente, se poate spune că o stea se află în faza de pitică neagră dacă temperatura acesteia este egală sau mai mică cu 2,725 grade Kelvin. Această temperatură reprezintă valoarea temperaturii raidiației cosmice de fond și scade cu trecerea timpului. Astfel, condiția de temperatutră a fazei de pitică neagră a stelelor se modifică, în scădere, în timp. Atâta timp cât valoarea temperaturii stelei va fi mai mare decât
Pitică neagră () [Corola-website/Science/318630_a_319959]
-
a stelei - staționară sau de rotație și nu în ultimul rând timpul de dezintegrare al protonilor materiei stelei.John D. Barrow și Frank J. Tipler au estimat că timpul necesar ca o pitică albă să se răcească până la 5 grade Kelvin, în condiții ideale, este de 10 ani. Dacă teoria privind interacțiunea slabă a particulelor masive este adevărată atunci se estimează că în urma interacțiunii particulelor materiei întunecate din univers (posibil neutrino) cu materia piticelor albe s-ar elibera o cantitate de
Pitică neagră () [Corola-website/Science/318630_a_319959]
-
durata timpului necesar pentru răcire la 10 ani. Fred Adams și Gregory P. Laughlin au calculat că datorită posibilului efect de dezintegrare al protonilor materiei piticei albe în mesoni și positroni, temperatura stelei ar putea crește cu 0,06 grade Kelvin pe o perioadă de timp destul de mare. Deși este o temperatură foarte mică aceasta va fi totuși mai mare decât temperatura pe care o va avea radiația cosmică de fond la acea dată, adică peste 10 ani. În consecință, conform
Pitică neagră () [Corola-website/Science/318630_a_319959]
-
avea aceeași conotație și în alte limbi, s-a renunțat la folosirea lui pentru temperaturi, termenul actual fiind „grade Celsius”. Aceasta elimină ambiguitatea termenului „centigrade”, rezervându-i acestuia rolul exclusiv pentru definirea unghiurilor în sistemul francez. Gradul Celsius este echivalentul kelvinului la exprimarea temperaturilor pe scara Celsius. Efectul definirii scării Celsius pe baza punctului triplu al apei standard și a punctului de zero absolut este că scara nu mai este definită de punctele de înghețare și fierbere ale apei. Datorită faptului
Celsius () [Corola-website/Science/305060_a_306389]
-
definită de ecuația formula 65, unde formula 66 este entalpia și formula 67 este entropia. De aici și din faptul că tensiunea superficială este energia liberă Gibbs pe aria suprafeței, se poate obține următoarea expresie pentru entropia pe unitatea de arie: Ecuația lui Kelvin pentru suprafețe rezultă din rearanjarea ecuației de mai sus. Ea afirmă că entalpia suprafeței sau energia suprafeței depind ambele de coeficientul de tensiune superficială și de derivata ei în raport cu temperatura la presiune constantă prin relația: Presiunea din interiorul unui balon
Tensiune superficială () [Corola-website/Science/317039_a_318368]
-
este "k" = 2.1 x 10. [J K mol] Pentru apă, se poate folosi și "V" = 18 ml/mol și "T" = 374 °C. O variantă a ecuației Eötvös este descrisă de Ramsay și Shields: unde diferența de temperatură de 6 kelvini face formula să corespundă mai bine realității la temperaturi joase. formula 82 este o constantă a fiecărui lichid și n este un factor empiric, a cărui valoare este 11/9 pentru lichidele organice. Această ecuație a fost propusă și de van
Tensiune superficială () [Corola-website/Science/317039_a_318368]
-
la altul. Izoterma Gibbs afirmă că: formula 88 Izoterma Gibbs se bazează pe unele ipoteze simplificatoare, deci ea poate fi aplicată doar în soluții ideale (foarte diluate) cu doi compuși. Ecuația Clausius-Clapeyron conduce la o altă ecuație atribuită și ea lui Kelvin și care explică de ce, din cauza tensiunii superficiale, presiunea vaporilor pentru picături mici de lichid în suspensie este mai mare decât presiunea standard a vaporilor aceluiași lichid când suprafața de contact este plană, adică atunci când un lichid formează picături mici, concentrația
Tensiune superficială () [Corola-website/Science/317039_a_318368]
-
de contact este plană, adică atunci când un lichid formează picături mici, concentrația de echilibru a vaporilor săi în mediu este mai mare. Aceasta se întâmplă fiindcă presiunea din interiorul picăturii este mai mare decât cea din afara ei. formula 97 este raza Kelvin, raza picăturilor. Efectul explică suprasaturația vaporilor. În absența punctelor de nucleație, trebuie să se formeze mici picături înainte ca ele să evolueze în picături mai mari. Aceasta necesită o presiune a vaporilor de multe ori mai mare decât presiunea vaporilor
Tensiune superficială () [Corola-website/Science/317039_a_318368]
-
din geometria diferențială este o afirmație despre integrarea formelor diferențiale care generalizează câteva teoreme din calculul vectorial. Își trage numele de la Sir George Gabriel Stokes (1819-1903), deși primul care a enunțat această teoremă a fost William Thomson (Lord Kelvin) și apare într-o scrisoare a acestuia către Stokes. Teorema a fost numită după Stokes din cauza obiceiului acestuia de a o include în examenele pentru premiul Cambridge. În 1854, a cerut studenților săi să demonstreze această teoremă la un examen
Teorema lui Stokes () [Corola-website/Science/309985_a_311314]
-
asupra echivalentului mecanic al căldurii au pregătit formularea principiului întâi al termodinamicii. Bazele teoretice ale termodinamicii (formularea pricipiilor întâi și al doilea și consecințele lor) au fost puse în deceniul 1850 de William Rankine, Rudolf Clausius și William Thomson (Lord Kelvin). O serie de trei lucrări ale lui Josiah Willard Gibbs (1873-1876) a pus bazele "termodinamicii chimice" și "chimiei fizice". Hermann von Helmholtz (1882-1883) a introdus metodele termodinamicii în "electrochimie". Impactul acestor idei și aplicațiile lor au acordat termodinamicii, alături de electromagnetism
Fizică statistică () [Corola-website/Science/319325_a_320654]
-
ar fi hidrogenul molecular, heliul și neonul, care s-au aflat întotdeauna în fază gazoasă în nebuloasa inițială. "Ghețurile", ca apa înghețată, metanul, amoniacul, hidrogenul sulfurat și dioxidul de carbon, au puncte de topire de până la câteva sute de grade kelvin, în timp ce stările lor depind de presiunea și temperatura ambiante. Ele pot fi găsite sub formă de gheață, lichide sau gaze, în diferite locuri din sistemul solar, în timp ce în nebuloasa inițială ele erau fie în stare solidă, fie în stare gazoasă
Sistemul solar () [Corola-website/Science/296587_a_297916]
-
inducție demonstrând cum se oprește un ou de cupru la finalul demonstrației dispozitivului cunoscut că "Oul lui Columb". Tesla a inventat așa-numitul generator al lui Tesla în 1895, alături de invențiile lui despre lichefierea gazelor. Tesla știa, datorită descoperirilor lui Kelvin, că aerul în stare lichidă absoarbe mai multă căldură decât cea cerută teoretic când trecea înapoi în stare gazoasă și era utilizat pentru a mișca anumite dispozitive. Chiar înainte de a-și finaliza cercetarea în acest domeniu și a patenta invenția
Nikola Tesla () [Corola-website/Science/302222_a_303551]
-
câmpului unei forțe tari. Chiar și așa, ea este mai puternică decât gravitația pe distanțe scurte. A fost dezvoltată și o teorie a interacțiunii electroslabe, care arată că forțele electromagnetice și forța slabă sunt identice la temperaturi de aproximativ 10 Kelvin. Asemenea temperaturi au fost testate în acceleratoarele moderne de particule și arată starea universului în primele momente ale Big Bangului. Unele forțe sunt consecințe ale forțelor fundamentale, dar au nevoie de modele idealizate pentru a fi înțelese în profunzime și
Forță () [Corola-website/Science/304451_a_305780]
-
trebuie (teoretic) încălzit un corp de culoare neagră pentru a emite radiații de culoarea respectivă. Culorile își schimbă propietățile în funcție de mediul ambient. Din punct de vedere științific, acest lucru se numește contrast simultan. Temperatura de culoare se măsoară în grade Kelvin (prescurata K), iar valorile acesteia pot fi ajustate numeric în meniul aparatului foto. O culoare are întotdeauna trei propietăți: nuanța, saturație și strălucire. În cazul contrastului, există diferențe mari între cel puțin două dintre acestea: una dintre ele este dominantă
Culorile în fotografie () [Corola-website/Science/318953_a_320282]
-
-lea a adus un progres rapid în domeniul științei electrice, dar sfârșitul aceluiași secol a adus și cel mai mare progres în ingineria electrică. Prin oameni ca Alexander Graham Bell, , Thomas Edison, , Oliver Heaviside, Ányos Jedlik, William Thomson baron de Kelvin, , Werner von Siemens, Joseph Swan, Nikola Tesla și , electricitatea s-a transformat dintr-o curiozitate științifică într-un instrument esențial pentru viața modernă, devenind o forță motrice a celei de . În 1887, Heinrich Hertz a descoperit că electrozii iluminați cu
Electricitate () [Corola-website/Science/302842_a_304171]