441 matches
-
acordul de la Alger cu regimul baasist irakian și și-a retras sprijinul. Ambasadorul american Helms a fost anunțat de șah că americanii, al căror ajutor fusese în trecut solicitat de Iran, trebuiau să înceteze în acel moment orice asistență pentru kurzi. La 11 martie șahul l-a primit in audiență pe Barzani și pe trimisul său la Teheran, Shafik Qazaz, anunțându-i ca suspenda orice ajutor și că kurzii vor avea la dispoziție o lună de zile pentru a se putea
Mustafa Barzani () [Corola-website/Science/336500_a_337829]
-
solicitat de Iran, trebuiau să înceteze în acel moment orice asistență pentru kurzi. La 11 martie șahul l-a primit in audiență pe Barzani și pe trimisul său la Teheran, Shafik Qazaz, anunțându-i ca suspenda orice ajutor și că kurzii vor avea la dispoziție o lună de zile pentru a se putea refugia in Iran, după care granița va fi închisă. La 18 martie Barzani și-a anunțat oamenii că renunță la conducerea luptei armate. El a plecat în Iran
Mustafa Barzani () [Corola-website/Science/336500_a_337829]
-
dus la sciziunea Partidului Democrat Kurd prin separarea Uniunii Patriotice a Kurdistanului de sub conducerea lui Jalal Talabani, a unei fracțiuni pro-irakiene sub conducerea lui Hashim Aqrawi și a fiului cel mare al lui Barzani, Ubaidullah Barzani, și a Partidului Revoluționar Kurd condus de Abd as-Sattar Sharif. În iulie 1975 la Teheran lui Barzani, care era un vechi fumător de tutun, i-a fost diagnosticat un cancer pulmonar.Din acest motiv în august 1975 a plecat cu acordul Iranului și al SUA
Mustafa Barzani () [Corola-website/Science/336500_a_337829]
-
iranian și să pledeze cauza poporului său pe lânga administrația Nixon și secretarul de stat Kissinger. Americanii nu au văzut în el un oaspete binevenit, deoarece erau interesați să păstreze în secret legăturile CIA și ale administrației SUA cu rebelii kurzi. Kissinger nu a acceptat să-l întâlnească, și l-a însărcinat cu aceasta pe subsecretarul de stat Joseph Sisco. După tratamentele urmate, în octombrie, in ciuda obiecțiunilor sale, Barzani a fost transportat înapoi în Iran. Din motive de sănătate, a
Mustafa Barzani () [Corola-website/Science/336500_a_337829]
-
sunt destinate exhaustiv cetățenilor din țările respective, o parte din cursanți fiind de alte cetățenii și naționalități. În egală măsură, moscheile, școlile și instituțiile culturale sunt frecventate și de rezidenți proveniți din afara Spațiului Arab, anume din Iran, Pakistan, Indonezia, Malaysia, kurzi etc. Cu toate acestea, comunitatea și subcomunitățile musulmane nu practică un misionarism agresiv și nu funcționează ca instituții de propagandă.
Comunitatea musulmană din București () [Corola-website/Science/330875_a_332204]
-
Erzurum) unde a recrutat și alți oameni. Conducătorul selgiucid Alp Aslan a fost surprins de această mișcare a împăratului Roman Diogenes și a cerut sprijinul tuturor musulmanilor într un război sfânt împotriva Imperiului Bizantin. Prin urmare armata sa cuprindea arabi, kurzi, tribali din Iran, Irak, Siria și desigur turci. La 20 august 1071 bizantinii recuceresc Manzikert (i se mai zice si Malâzgird; în armeană: Մանզիկերտ, Manzikert). Azi localitatea se află in provincia Muș din estul Turciei Din acest moment se petrec
Roman Diogenes () [Corola-website/Science/314927_a_316256]
-
Alp Aslan i-a propus împăratului bizantin un armistițiu. Alp Aslan pierduse mulți oameni și cai la trecerea Eufratului precum și dezertori după ce preluase orasul Alep. El trimisese pentru trupe în Azerbaijan și mai dorea să recruteze încă 10 000 de kurzi pentru cavalerie dar pentru a-și strânge armata el avea nevoie de timp și împăratul bizantin știa acest lucru. Roman știa că nu va mai avea această șansă de a înfrânge pentru totdeauna această amenințarecu toate că generalii săi îi
Roman Diogenes () [Corola-website/Science/314927_a_316256]
-
destul de pestriță. Astfel atunci când a ajuns la Erzurum (vechiul Theodosopolis, termenul de Erzurum este deformarea numelui arab întrucât acestia i-au spus Arz ar Rum adică "pământul Romanilor") e posibil ca împăratul bizantin să fi încorporat în oastea sa și kurzii din împrejurimi O altă populație care alcătuia oastea lui Roman Diogenes erau uzii. Ei constituiau de altfel și cea mai mare parte a mercenarilor angajați de bizantini pentru bătălia de la Manzikert și tot ei sunt cei care vorbeau o limbă
Roman Diogenes () [Corola-website/Science/314927_a_316256]
-
a denunțat ocupația aliată a Ciliciei în noiembrie 1919 și la îndemnul lui, forțele naționaliste se pregăteau tenace pentru atacarea unităților disparate franceze din garnizoanele Marash, Aintab și Urfa. Kemal a trimis în zonă o serie de ofițeri experimentați precum kurdul Kılıç Ali Bey să organizeze unitățile tribale din regiune. În ianuarie 1920, convoaiele de aprovizionare franceze și liniile lor de comunicații au început să fie atacate în mod regulat de milițiile turce, iar armenii care fuseseră repatriați au fost din
Bătălia de la Maraș () [Corola-website/Science/327114_a_328443]
-
de diplomă de liceu privat și de bani. Leyla își construiește propria poveste și identitate: cu mult curaj, pleacă singură înspre locuri necunoscute, în căutarea rudelor și a trecutului. E interesată de probleme sociale globale, susține lupta de emancipare a kurzilor din Turcia și apoi mișcarea anarhista și anti-război din Anglia. Dar îi este greu să înțeleagă povestea și alegerile tatălui ei. Conflictul dintre ei, deși este un proces dureros, îi ghidează pe amândoi să-și înțeleagă trecutul și viitorul: Leyla
Privind prin piele () [Corola-website/Science/296152_a_297481]
-
Subutai s-a îndreptat către altceva. În ianuarie și februarie 1221, ei au efectuat un tur de recunoaștere în Regatul Georgiei, pătrunzând pe valea râului Kura. Scopul mongolilor nu era de a cuceri țara, ci de a o jefui, iar kurzii și turkmenii au fost trimiși în avangardă. Regele Georgiei, , a venit cu 10.000 de oameni și i-a respins pe mongoli lângă Tbilisi. Mongolii s-au retras, continuând însă să lanseze contraatacuri împotriva armatei georgiene. Mongolii au lansat apoi
Bătălia de la Râul Kalka () [Corola-website/Science/322043_a_323372]
-
umilească, înjosească și, eventual, să-i înfrângă rezistența fizică și morală[26]. În cauza "Kurt c. Turciei" (1998), incertitudinea și temerile încercate de reclamantă, mamă a unui băiat dispărut în cadrul unor operațiuni militare turcești în regiunea locuită în majoritar de kurzi, sentimente care i-au cauzat suferințe mentale grave și profundă neliniște, au fost considerate tratament inuman și degradant[27]. Cu privire la deținuți, statele contractante au obligația de a veghea ca oricărui deținut să-i fie asigurate condiții care sunt compatibile cu
Dreptul de a nu fi torturat () [Corola-website/Science/337226_a_338555]
-
și orașul Kobani din Siria (oraș cunoscut și ca Ayn al-Arab). La 2 octombrie 2014, ISIS a reușit să cucerească 350 de localități din regiunea Kobani, lucru care a dus la un val de refugiați de 200.000 oameni, cei mai mulți kurzi, aceștia trecând granița turco-siriană și stabilindu-se în Provincia Șanlıurfa din Turcia. Ca o consecință a războiului civil sirian, orașul a intrat sub controlul Unităților kurde de Apărare a Poporului (YPG - care au legături cu PKK) în 2012. În 2014
Asediul orașului Kobani () [Corola-website/Science/333022_a_334351]
-
al luptătorilor kurzi ar fi fost capturat. Unități ale armatei turce se află în expectativă ocupând poziții strategice pe dealurile din apropiere, scopul formal al acestora fiind cel blocării accesului jihadiștilor către teritoriul turc. Militarii turci blochează de fapt accesul kurzilor din Turcia care încearcă să ajungă la Kobani pentru a-și ajuta conaționalii. La 18 octombrie 2014, militanții ISIS au început să se retragă din Kobani, deși generalul Lloyd Austin declară că "„este foarte posibil ca Kobane încă să cadă
Asediul orașului Kobani () [Corola-website/Science/333022_a_334351]
-
de șanse între bărbați și femei și sustenabilității. Rojava este alcătuită din trei cantoane; de la est la vest: Jazira, Kobanî și Afrin. Autonomia Rojavei nu este recunoscută oficial de guvernul sirian, iar regiunea se află în război cu Statul Islamic. Kurzii consideră în general Rojava ca pe una din cele patru părți ale marelui Kurdistan, care ar mai include regiuni din sud-estul Turciei (Kurdistanul de Nord), nordul Irakului (Kurdistanul de Sud) și vestul Iranului (Kurdistanul de Est). Totuși, guvernul și societatea
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
învecinează la sud-est cu Kurdistanul Irakian. Celelalte granițe ale Rojavei sunt disputate în Războiul Civil Sirian. Toate cantoanele sunt situate aproximativ la latitudinea 36 de grade și jumătate nord. Relieful este relativ plat, cu excepția Munților Kurd, în cantonul Afrin. Munții Kurd erau deja locuiți de o populație kurdă încă de pe vremea Cruciadelor, la sfârșitul secolului al XI-lea. În perioada otomană (1299-1922), largi grupuri tribale vorbitoare de kurmanji s-au stabilit sau au fost deportate din Anatolia în zone din nordul
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
a suferit o mare schimbare la începutul secolului al XX-lea. Unele triburi kurde au cooperat cu autoritățile otomane în masacrele comise împotriva armenilor și creștinilor asirieni din Mesopotamia Superioară și au fost răsplătite cu teritorii anterior ocupate de aceștia. Kurzii au fost principalii responsabili pentru atrocitățile comise împotriva asirienilor, iar expansiunea lor s-a produs în dauna acestora. Triburile kurde au atacat și golit satele asiriene și armene din Districtul Albaq, situat la nord de Munții Hakkari, ucigând un mare
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
kurde au atacat și golit satele asiriene și armene din Districtul Albaq, situat la nord de Munții Hakkari, ucigând un mare număr de săteni. Mulți asirieni au fugit în Siria ca urmare a genocidului comis de turcii otomani și de kurzi împotriva armenilor și s-au stabilit în special în zona Jazira. Populația asiriană din Nusaybin a trecut granița în Siria și s-a stabilit în Qamishli. Nusaybin a devenit un oraș kurd, iar Qamishli un oraș predominant asirian. Lucrurile s-
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
a devenit un oraș kurd, iar Qamishli un oraș predominant asirian. Lucrurile s-au schimbat ulterior, nordul Siriei fiind martorul imigrației kurde începând din 1926, ca urmare a eșecului rebeliunii lui Saeed Ali Naqshbandi împotriva autorității turcești. În timp ce mulți dintre kurzii din Siria erau așezați acolo de secole, valuri noi de kurzi au părăsit Turcia și s-au stabilit pe pământ sirian, unde le era acordată cetățenie de către autoritățile mandatare franceze. Acest mare influx de kurzi s-a mutat în provincia
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
Lucrurile s-au schimbat ulterior, nordul Siriei fiind martorul imigrației kurde începând din 1926, ca urmare a eșecului rebeliunii lui Saeed Ali Naqshbandi împotriva autorității turcești. În timp ce mulți dintre kurzii din Siria erau așezați acolo de secole, valuri noi de kurzi au părăsit Turcia și s-au stabilit pe pământ sirian, unde le era acordată cetățenie de către autoritățile mandatare franceze. Acest mare influx de kurzi s-a mutat în provincia siriană Jazira. Se estimează că 25.000 de kurzi au fugit
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
autorității turcești. În timp ce mulți dintre kurzii din Siria erau așezați acolo de secole, valuri noi de kurzi au părăsit Turcia și s-au stabilit pe pământ sirian, unde le era acordată cetățenie de către autoritățile mandatare franceze. Acest mare influx de kurzi s-a mutat în provincia siriană Jazira. Se estimează că 25.000 de kurzi au fugit în Siria în acea perioadă. Asirienii au început să părăsească Siria după masacrul de la Amuda, din 9 august 1937. Acest masacru, înfăptuit de kurzii
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
noi de kurzi au părăsit Turcia și s-au stabilit pe pământ sirian, unde le era acordată cetățenie de către autoritățile mandatare franceze. Acest mare influx de kurzi s-a mutat în provincia siriană Jazira. Se estimează că 25.000 de kurzi au fugit în Siria în acea perioadă. Asirienii au început să părăsească Siria după masacrul de la Amuda, din 9 august 1937. Acest masacru, înfăptuit de kurzii lui Saeed Agha al-Dakuuri, a golit orașul de populația sa asiriană. În 1941, comunitatea
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
kurzi s-a mutat în provincia siriană Jazira. Se estimează că 25.000 de kurzi au fugit în Siria în acea perioadă. Asirienii au început să părăsească Siria după masacrul de la Amuda, din 9 august 1937. Acest masacru, înfăptuit de kurzii lui Saeed Agha al-Dakuuri, a golit orașul de populația sa asiriană. În 1941, comunitatea asiriană din al-Malikiyah a fost victima unui atac sângeros. Deși atacul a eșuat, asirienii au fost înspăimântați și au părăsit localitatea în număr mare, iar imigrarea
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
lui Saeed Agha al-Dakuuri, a golit orașul de populația sa asiriană. În 1941, comunitatea asiriană din al-Malikiyah a fost victima unui atac sângeros. Deși atacul a eșuat, asirienii au fost înspăimântați și au părăsit localitatea în număr mare, iar imigrarea kurzilor din Turcia în zonă a transformat al-Malikiya, al-Darbasiya și Amuda în orașe complet kurde. Rojava sub mandat sirian a beneficiat de puține investiții sau planuri de dezvoltare din partea guvernului central de la Damasc. Legile îi discriminau pe kurzi în privința deținerii de
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]
-
mare, iar imigrarea kurzilor din Turcia în zonă a transformat al-Malikiya, al-Darbasiya și Amuda în orașe complet kurde. Rojava sub mandat sirian a beneficiat de puține investiții sau planuri de dezvoltare din partea guvernului central de la Damasc. Legile îi discriminau pe kurzi în privința deținerii de proprietăți, iar mulți erau lipsiți de cetățenie. Proprietățile erau în mod obișnuit confiscate de rechinii imobiliari guvernamentali. Nu existau licee cu predare în limba kurdă, iar folosirea acesteia în învățământul gimnazial era interzisă. Spitalelor le lipsea instrumentarul
Rojava () [Corola-website/Science/334672_a_336001]