1,421 matches
-
Și-n piept onorul, Îmi spune luna, Imi strigă Dorul, Că Tara-i una ...Și Tricolorul!.. Apleacă-te Spre rădăcină, Înalță-te Tot spre lumină, Plin de noroc Să-ți fie zborul, Să-ți știi originea Și- n vieci izvorul... Lăstarele Înmugurite, Sunt doinele Din dor trăite. Cu limba mamei, Din sfatul tatei, Prin foc trecute Și vânturate... Apleacă-te Spre rădăcină, Înalță-te Tot spre lumină, Plin de noroc Să-ți fie zborul, Să-ți știi originea Și- n vieci
PE ARIPILE SPERANŢEI... (DIN CULISELE ISTORIEI) de IACOB CAZACU ISTRATI în ediţia nr. 1695 din 22 august 2015 by http://confluente.ro/iacob_cazacu_istrati_1440258199.html [Corola-blog/BlogPost/380443_a_381772]
-
dureri și prunci. Dar și așa, vei fi mereu, Mireasa sufletului meu. Îmbătrânim, frumoasă doamnă, Singurătăți în cuib de cuci Ne-așteaptă iarba de sub cruci, Să odihnim în ea trăiri Din lada plină cu-amintiri. Dar sufletelor noastre-acum Le cresc lăstari pe scurtul drum. Sunt înfloriți ca-n primăvară Iar peste tot ne împresoară Parfumul clipelor în doi Din vraja vieții ca un roi. Și te iubesc iubită doamnă, Magnolie-nflorită-n toamnă! Referință Bibliografică: Îmbătrânim, frumoasă doamnă / Angelina Nădejde : Confluențe
ÎMBĂTRÂNIM, FRUMOASĂ DOAMNĂ de ANGELINA NĂDEJDE în ediţia nr. 1173 din 18 martie 2014 by http://confluente.ro/angelina_nadejde_1395145690.html [Corola-blog/BlogPost/353842_a_355171]
-
mult visat, Atunci când totu-n juru-ți e tăcere, Să știi că ești un binecuvântat!" Tot ce e viu va trebui să moară, Pământu-și cere partea înapoi, Un bob voi fi sub brazda de afară, Dar sus în cer, voi fi lăstar de soi. Chiar și atunci, tăcut, în așteptare, Voi contempla în noapte, liniștit, Căci promisiunea Domnului e mare Și îndurarea Lui nu s-a sfârșit. Pe ulițe e liniște deplină, Natura doarme, totu-i nemișcat, Cuvântul mi-e în noapte
VORBEȘTE CERUL de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1443052914.html [Corola-blog/BlogPost/381859_a_383188]
-
niciodată casă. Au putrezit fiind folosiți ca bancă pe care ne adunam mai mulți copii și povesteam tot felul de trăsnăi. La început, când nea Ilie al Ioanei cânta, pe copacii tăiați din curtea noastră, au început să crească niște lăstari cu frunze. Eu cred că la auzul cântecului din caval, copacii tăiați vroiau să trăiască și trimiteau spre soare câte un lăstar, ca ultimă zvâcnire de viață. Din casa lui Ilie al Ioanei au mai rămas niște ziduri fără acoperiș
AM LUAT CU ÎMPRUMUT...FOC, POVESTIRE DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 269 din 26 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Am_luat_cu_imprumut_foc_povestire_de_titina_nica_tene.html [Corola-blog/BlogPost/361482_a_362811]
-
început, când nea Ilie al Ioanei cânta, pe copacii tăiați din curtea noastră, au început să crească niște lăstari cu frunze. Eu cred că la auzul cântecului din caval, copacii tăiați vroiau să trăiască și trimiteau spre soare câte un lăstar, ca ultimă zvâcnire de viață. Din casa lui Ilie al Ioanei au mai rămas niște ziduri fără acoperiș. În jur buruienile au crescut nestingherite. E un loc ciudat pe care oamenii îl ocolesc. După nea Ilie al Ioanei tot au
AM LUAT CU ÎMPRUMUT...FOC, POVESTIRE DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 269 din 26 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Am_luat_cu_imprumut_foc_povestire_de_titina_nica_tene.html [Corola-blog/BlogPost/361482_a_362811]
-
Acasa > Manuscris > Scriitori > ÎNFLOREȘTE LILIACUL Autor: Romeo Tarhon Publicat în: Ediția nr. 847 din 26 aprilie 2013 Toate Articolele Autorului Înflorește liliacul, Reînvie frunza moartă Pe lăstar ca un tentcul Și noi tot bătuți de soartă ... Înflorește liliacul, Doamne câtă frumusețe Ne îngîduie săracul Și noi tot umbre răzlețe ... Înflorește liliacul, Bucurați-vă, priviți Cum vă umple zodiacul Și noi tot sub umili, striviți ... Înflorește liliacul Cu
ÎNFLOREŞTE LILIACUL de ROMEO TARHON în ediţia nr. 847 din 26 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Infloreste_liliacul_romeo_tarhon_1366984011.html [Corola-blog/BlogPost/349093_a_350422]
-
credință! Burduful de lacrimi să-l iei Și cerne-l ca ploaie pe glie, S-aduc omenirii folos, Plângând să șoptesc:"Glorie Ție!" Mă doare, zilnic mă doare, Tăcerea ce șade în om, Prin Har am primit veșnicia, Dar suntem lăstari fără pom, N-avem rădăcini, n-avem sevă, Am vrut libertate deplină, Se stinge întreaga planetă, Căci n-are Izvor, nici Lumină, Și crud e-adevărul acesta, Am vrut evoluție, egou, Lăsat-am pe Domnul de-oparte Și pus-am în loc
PLÂNGE-N SUSPINE TRĂIREA de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1473550050.html [Corola-blog/BlogPost/382495_a_383824]
-
cer, colinele vorbesc de vechile ispite și ramuri de mesteceni blestemă gerul crunt, adulmecă jivine fântânile golite, izvoare ce-au secat mai țipă muribund, ai irișilor lacuri cu ghețuri mari, crăpate își lacrimă esența pe drumuri fără rost, semințe de lăstar pe crengile uscate în inimă de țurțuri ,un pustnic fără post. Referință Bibliografică: 13 OCTOMBRIE RECE- Grupaj de poezii cu Ana Podaru / Ana Podaru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2156, Anul VI, 25 noiembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright
13 OCTOMBRIE RECE- GRUPAJ DE POEZII CU ANA PODARU de ANA PODARU în ediţia nr. 2156 din 25 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/ana_podaru_1480099130.html [Corola-blog/BlogPost/368735_a_370064]
-
în dreptul buzelor, spre a-ți savura pătimașă vîrstele rostirii... Am dăruit stihului meu veșmînt de dragoste și cîntec. Iartă-mă, tu care știi a ierta! Nădejdea mea e-n ceasul acesta și-n priveliștea toamnei ce-mi crește înlăuntru meu lăstari argintii, cuvinte ce se dezbracă de văluri delirante, provocînd o nouă naștere și noi sunete în zborul sinuos al gîndurilor tale, mereu rătăcind în ovalul unei raze solare... 8 iunie 2013 Referință Bibliografică: Publicatii în Convorbiri Literare ( U.S.R., Iași), octombrie
PUBLICATII ÎN CONVORBIRI LITERARE ( U.S.R., IAŞI), OCTOMBRIE 2013, NR.10( 214) de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1044 din 09 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Publicatii_in_convorbiri_lite_valentina_becart_1383955252.html [Corola-blog/BlogPost/342062_a_343391]
-
Condeescu care i-a dăruit patru copii, iar a treia căsnicie cu Silvia Maieru cu care a conviețuit până la moarte. Matei De la Matei ne-au rămas foarte multe relatări despre Mihai și familie. A avut un fiu, tot colonel, ultimul lăstar al Eminovicilor, și anume , Ghorghe Eminovici, care si el la rândul lui a avut două fete. Ultimul vlăstar nefericit al familiei Eminovicilor a fost Vasile, născut în anul 1858, care si el a murit de tânăr. Astfel se termină tragedia
VIAŢA LUI MIHAI EMINESCU ÎNTRE MISTIFICARE ŞI ADEVĂR de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 714 din 14 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Viata_lui_mihai_eminescu_intre_mistifi_ion_ionescu_bucovu_1355472177.html [Corola-blog/BlogPost/351713_a_353042]
-
și-n suflet m-am ales, cu fluturi splendizi care continuă să zboare în timp ce eu în visuri,cu patimă mă țes. Grădina-mi minunată, de roade încărcată se bucură întruna de orișice cules, de clipa sfântă-n care din tinere lăstare țâșnesc spre viață muguri,tot timpul în exces . O dulce primăvară e-n al meu suflet iară și bucuria intră în sufletul meu des, iar a mea mândră stâncă stă cu trufie încă în mijlocul speranței, ce nu-i nici ea
DIN MIEZUL IERNII de ANATOL COVALI în ediţia nr. 2035 din 27 iulie 2016 by http://confluente.ro/anatol_covali_1469642048.html [Corola-blog/BlogPost/368383_a_369712]
-
-ți vegheze, visele nopții dacă pădurea va așterne pașii mei în iarnă, cu frunze de toamnă și-n primăvară mugurii vor răsări-n flori iar vântul va tremura, crengi pustii să-ncerci să mă uiți căci este prea târziu, iar lăstarele ierbii crude vor soarbi lumina vieții mele plângând cu lacrimi de rouă iar, când îți vor dispare și ultimile gânduri să nu regreți, să mă alungi căci nu voi mai fi, nici măcar amintire și te rog, dacă vrei pune pentru
PASĂREA IUBIRII de VIOREL MUHA în ediţia nr. 786 din 24 februarie 2013 by http://confluente.ro/Pasarea_iubirii_viorel_muha_1361723168.html [Corola-blog/BlogPost/359333_a_360662]
-
m-am relaxat, am răsuflat adânc și pereții acvariului în care fusesem cufundata până atunci s-au spart! Făceam parte din nou, dintr-o mulțime, un om între oameni. Ca să înțelegeți de ce eram precum Pământul devastat din povestea WALL-E , niciun lăstar verde, nici pic de aer curat, niciun zumzet, nicio prietenie, vă voi arăta un alt tablou, mergând în timp cu peste un an în urmă: eram într-o excursie de o zi la munte, soț, soție și copii. Zăpadă, brazi
DEMNITATEA UNEI FEMEI de OLIVIA DUMITRU în ediţia nr. 2169 din 08 decembrie 2016 by http://confluente.ro/olivia_dumitru_1481197936.html [Corola-blog/BlogPost/369693_a_371022]
-
pețiolii Din zăpada mieilor, Lapții-s goi, caliciul gol li-i Încă, ghioceilor. Soldățeilor de iarbă Abia de le dau tulei Pe la subsuori și barbă, Prea sunt cruzi, prea tinerei... Ici și colo, săltând clisa Prinsă între chingi adânci, Ies lăstari cărora li s-a Rupt buricul ca la țânci. Musculițe parcă bete Zbor spre soarele firav, Din pământ iese-un orbete Ce, la ochi, pare bolnav. Vrăbiuțele fac larmă Și-și iau zborul ciorile: Ies ostași dintr-o cazarmă Și
PARCĂ-L VĂD PE TOPÂRCEANU de ROMEO TARHON în ediţia nr. 2246 din 23 februarie 2017 by http://confluente.ro/romeo_tarhon_1487836471.html [Corola-blog/BlogPost/373211_a_374540]
-
devin vestale Învăluite blând de vânt. Troianul pare-o tresărire, Un sân al timpului etern Ce alăptează spre-mplinire Răsadul ocrotit matern. Aceste voaluri cad părelnic, În aparenta nemișcare, Sub focul sacru, vechi jertfelnic An după an desprins din soare. Lăstarii se preschimbă-n lauri Hrăniți cu seva frunzei moarte, Fulgul și picul devin fauri Ai vieții duse mai departe. *** Ciclul "Iarna" Volumul "Surori metrese timpului" Referință Bibliografică: Ninge / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1507, Anul V
NINGE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1507 din 15 februarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1423982913.html [Corola-blog/BlogPost/362737_a_364066]
-
și din toate A prins vița rădăcină Că din ea parcă ninsese Pretutindenea lumină. Munți dormeau în umbra viței Ca în scutece de zeu Iară ramul se făcuse Cât cerul lui Dumnezeu. Astfel că mlădița crudă Ajungea până la mare Și lăstarul pân-la râul De lumină curgătoare. Pentru ce lăsat-ai oare Iar perdeaua-Ți peste zorii-i De prin gardul rupt se-nfruptă Zi și noapte trecătorii? O scurmă mistrețul aprig Și fiarele o mănâncă Până când, Mărite Doamne, Vița Ta-i
PSALMUL 80 de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1473255954.html [Corola-blog/BlogPost/375875_a_377204]
-
un colț de batistă-ți gravez flori de cer, Disperări să-ți alini în agonice nopți, S-o păstrezi talisman și cu lanțuri de ger Leagă-ți pași rătăciți sau descântă-i, de poți. Să n-ai doruri, nici vise! Lăstari de-amintiri, Arome neclare, le-nchide-n sertare, În resturi de jar vor ofta-n mănăstiri, Albi fluturi răniți cu ace de sare. Iubiri fără brațe, tăcut, urcă scară, În turle de gânduri, dar fără vreun rost, Povești nenuntite își
IUBIRI ANONIME de INES VANDA POPA în ediţia nr. 1510 din 18 februarie 2015 by http://confluente.ro/ines_vanda_popa_1424246666.html [Corola-blog/BlogPost/377297_a_378626]
-
de alean, Curtean fără rege în turn de castel Cu mâinile-ntinse spre cerul cu stele, Când vântu-n duet cu un vechi menestrel Îi mângâie tâmpla cu versuri culese din inimi de munte, povești de izvoare, din miez de mesteacăn, lăstar ce nu moare, din clopot ecou, scrie versul în zare lumina din lună căzând la picioare. Secunde se duc prin urlet de lup, Magnolii presară covor de petale, Iar foi dintr-o carte ce iute se rup Călcâiul demult nu
ULTIMUL VALS -GRUPAJ DE POEZII CU ANA PODARU de ANA PODARU în ediţia nr. 2181 din 20 decembrie 2016 by http://confluente.ro/ana_podaru_1482257216.html [Corola-blog/BlogPost/374087_a_375416]
-
căutând semințe am vrut doar una, cât o linte cer frunzelor să ia locul vechilor vestigii imitând șuieratul trupurilor goale o să-mi prind în păr umbra stejarului căutând în somn pe ramul adus de dorința mea nebună la picioarele tale lăstari eiii, și, ce dacă mereu am crezut că în curtea mea va fi sărbătoare? atârnam ghirlande în colțuri ca sărutul să nu se rănească îi mai aud gâlgâitul acum peste granitul ceruit cu atâta migală viața a căptușit flori de
NU TE LAS, CERBULE! de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 284 din 11 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Nu_te_las_cerbule_.html [Corola-blog/BlogPost/364467_a_365796]
-
și obrazul./ Tu ești marele însângerat” (Baladă pentru Eminescu). Din nordul Bucovinei, regretatul academician, profesor universitar, poet și prozator Grigore Bostan sublinia faptul că „tradiția eminesciană în Bucovina a fost și rămâne acea viguroasă tulpină pe care cresc și astăzi lăstarele poeziei românești din acest ținut și de pretutindeni”. „Pentru noi, cei de aici, Eminescu este mai mult decât un poet, mai mult decât o conștiință. El este pentru noi un mare reper spiritual, o coloană pe care încercăm să renaștem
MITUL MIHAI EMINESCU ÎN POEZIA CONTEMPORANĂ ȘI MALAXORUL REVIZUIRILOR DE PROF.UNIV.DR.CATINCA AGACHE de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1434591623.html [Corola-blog/BlogPost/352923_a_354252]
-
Pe-o viță-de-vie un greier și-ncearcă arcușul. Luna coboară tăcută prin ramuri, să-și caute undeva, peste vale, culcușul. În bălți e o nebunie; broaștele sunt scăpate din hamuri. Mă-ntorc liniștit și calc apăsat. Pe potecă mă-ncurcă lăstarii. Somnul ștrengar mă trage la pat, iar din urmă m-alungă țânțarii. Mâine, cum vor apărea zorile de zi, cu forțe proaspete, refăcut, în grădină, cu siguranță voi fi, să pun atâtea nereguli la punct . Ion I. PĂRĂIANU Referință Bibliografică
ÎN GRĂDINĂ, POEZIE DE ION I. PĂRĂIANU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 436 din 11 martie 2012 by http://confluente.ro/In_gradina_poezie_de_ion_i_paraia_al_florin_tene_1331487541.html [Corola-blog/BlogPost/366333_a_367662]
-
înspre suflet, ascunsă'n umbrele din cuget și care-au zămislit golemul. În fapt, un înger, o copilă ... ... un fulger care înfiripă un univers doar cât o clipă hulub în gheare de acvilă ori basm sfârșit de răutate ea, un lăstar, eu, tâmple ninse ... un uragan de voci aprinse ... cioburi de inimi sfărâmate ... Pedeapsă'i dragostea furată! Sunt prizonier în labirintul de trandafiri, spinii's alintul ... Nu vinul, dragostea îmbată! *** Referință Bibliografică: Beție / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
BEŢIE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1807 din 12 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1449899264.html [Corola-blog/BlogPost/370314_a_371643]
-
așează pe frunte, sâni, coapse -Eu îi pun nasul și bujorii! strigă Călin ochii lui negri încă pășesc primele pagini ale primăverii paralel cu clinchetul de zurgălăi, liniștea pare resemnată o să fac un pas înapoi pe aleea îngustă, să culeg lăstari să-i înclin în ce parte vreau să arăt nonacțiunii că iarna are suflet, arde și ninge sunt de neoprit colinda pune zilei de mâine masca mimând porții egal între anotimpuri peste reveria ultimei opriri înăuntrul din mine aprinde istovitor
LINIŞTEA IERNII de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 368 din 03 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/_linistea_iernii_.html [Corola-blog/BlogPost/361569_a_362898]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > PRIMĂVARA FIINȚEI Autor: Ștefania Petrov Publicat în: Ediția nr. 2266 din 15 martie 2017 Toate Articolele Autorului Zăpezi topite în abisuri, renașteri și emoții infinite, înalte zboruri pe aripi de fluturi, verde virgin din ramuri smerite, înmuguresc lăstarii de iubire, Primăvara zglobie ne robește, valsează luna de fericire și răsăritul înflorește. Câmpia de smarald se înveșmântă în verde crud, neîmblânzit, și îngerii de bucurie cântă că firul ierbii din nou a încolțit. De-atâta primăvară a înverzit ființa
PRIMĂVARA FIINŢEI de ȘTEFANIA PETROV în ediţia nr. 2266 din 15 martie 2017 by http://confluente.ro/stefania_petrov_1489610273.html [Corola-blog/BlogPost/383194_a_384523]
-
iarnă, îmbătrânind, tu înflorești vitralii albe în ferești, când fluturi albi încep să cearnă, darul tăriilor cerești. Un foc etern păstrezi în vintre de seve dătător și viață. Paloarea ta e doar o ceață, sau voal de chiciuri puse printre lăstari și pomi, spre dimineață. Curând, din mantia omătată, căpșoare albe vor cerși lumina, spre a înflori pe pajiștea împovărată, de verde-n tonuri viorii. *** Referință Bibliografică: Pământ încărunțit / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1851, Anul VI
PĂMÂNT ÎNCĂRUNŢIT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1453707745.html [Corola-blog/BlogPost/384086_a_385415]