225 matches
-
Arte poetica di Aristotele de Metastasio, Hymnen an die Nacht a lui Novalis, Afinitățile elective de Goethe și multă, multă filozofie. Dorea să cunoască tot, tot. Nicolache îi împrumutase un frumos exemplar care purta o formulă de proprietate cu semnătura Luminăției Sale. Această carte ce se chiamă Scienza cavalleresca am cumpărat-o de la chir Gheorghe țigara. Io Giovanni Vakaresco - cavaler. 1760 iunie 3. Unchiul său i-o încredințase cu lacrimi în ochi. „Ia-o!... Ca să nu te simți prea singur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
nebunește, cu o gramadă de vorbe spuse doar din priviri. În cruzimea acelei clipe de despărțire, se văzuse deodată copil ținut de mână de unchiul său pe gheața lacului. Încerca, pentru prima oară, niște patine aduse din Viena cândva de Luminăția Sa pentru bucuria fiului său Nicolae. Stătea pe mal. Se temea. Credea că se va scufunda. Dar auzea mereu vocea blândă a unchiului său. Îi vorbea despre transformările apei, despre trecerea ei insidioasă din starea lichidă în cea solidă. „N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de ajuns că vedea scrisoarea. Netezi hârtia cu palmele. Examină scrisul, cerneala. Aspiră prelung, cu ochii închiși, acel vag parfum. Acasă. Mireasma odăilor în care se născuse, crescuse și visase de nenumărate ori că va fi poet, un poet asemenea Luminăției Sale... sau ceva mai mare. Privi încă o dată scrisoarea, pipăi fiecare literă din numele lui Nicolae. Îi era un dor cumplit de el, de privirea lui catifelată, atât de pătrunzătoare, de tachinările și taifasurile lor de taină. Mai mult ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
universului ca însăși nemurirea. Și martori nu erau decât un joben, un baston și... două pistoale. Abandonate toate. Mute. PAGINĂ NOUĂ 33 Domnița Ecaterina și clucereasa Elenca pășeau alături pe alee. Veneau de la capela Văcăreștilor și se îndreptau spre momântul Luminăției Sale. Femeile nu se grăbeau și nici nu simțeau nevoia să vorbească. Se bucurau în tăcere de blândețea zilei. În pivnițele casei, erau vinuri din recoltele anilor 1748, 1726, 1719 și chiar din 1706. Pentru a sărbători evenimentul revenirii nepotului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
așteaptă. ― Da, să mergem! (După câțiva pași, se întoarse spre Iancu. Expresia i se schimbase. Peste tristețea din ochi, năvălise apa ironiei sceptice.) Am rămas fără europenizare rusească, dar cu graniță la o „țară basarabească” de-a noastră. La mormântul Luminăției Sale, după ce aprinseră lumânările și așezară florile în două vaze mari, de o parte și de alta a monumentului cu frumosul blazon comtal săpat în marmura lui albă, slugile se retraseră. Venise clipa comuniunii dintre lumea de aici și cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
acord cu el. Avusese o relație specială cu tatăl său și considera poeziile acestuia cu mult mai reușite decât cele scrise de Goethe. De aceea, prefera să tacă. Nicolae sesiză tăcerea lui prelungită și tăcu la rândul său. După moartea Luminăției Sale, lumea se golise de orice farmec. Doar Iancu îi mai aducea o rază de bucurie. Ceva, însă, se schimbase și în privința nepotului. Simțea că el nu mai era cel pe care îl condusese pe drumul surghiunului. Îi văzuse teancurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
care Oană Îl ucisese cu șaptesprezece ani În urmă, când pornise În căutarea lui Ștefănel. Așadar, În toți acești ani, Ogodai căutase momentul răzbunării. Și Îl găsise. - Cine ești? Îl Întrebă, calm, pe comandantul turc. - Sunt Ali beg. Comandantul spahiilor luminăției sale Mahomed al II-lea. Un om care te respectă, deși ești unul din cei mai răi dușmani ai noștri. Te-am văzut luptând la Vaslui. Și știu multe alte lucruri despre tine. Iar tu știi multe lucruri care ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ambele mâini, deasupra capului. Cuceritorii izbucniră În urale, iar mulțimea aplaudă, fără să știe de ce. Un grup de cincizeci de ieniceri din garda sultanului Își făcu loc spre linia de Cuceritori. Cei aflați În primul rând Încrucișară sulițele. - Suntem trimișii luminăției sale sultanul! strigă comandantul grupului. Penelul lui Alexandru continua să lucreze, dar sufletul Îi era cuprins de o frenezie pe care nu și-o explica. Prezența tânărului cu ochi albaștri Îi provoca din nou un sentiment ciudat, ca o revărsare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Și să lupt. Și să aștept. Iar acum vreau să fac totul dintr-o dată, deși nici eu nu Înțeleg decât frânturi din tot ce se Întâmplă. Vom discuta Întâi noi doi, noaptea asta. Mâine vom hotărâ ce măsuri trebuie luate. - Luminăția sa sultanul intră În Ak Sarai! anunță unul din Cuceritori. - Se pare că mai sunt și alte priorități... spuse Amir, zâmbind amar. Despre noi vom vorbi mai târziu. Sper că știi ce faci și că ceea ce faci e spre binele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
vorba despre oameni cu care se afla Într-un conflict total, sângeros, definitiv. Nici o cale de comunicare nu exista Între el și Moldova. Mai ales după Vaslui. La ușă se auzi o bătaie discretă și comandantul gărzii intră, Înclinându-se. - Luminăția ta, Ali beg nu poate fi găsit. Am aflat că a fost trimis la Dunăre, cu o misiune secretă. - O misiune secretă? spuse sultanul cu o enervare crescândă. Ce misiune secretă? Eu nu l-am trimis nicăieri! - A fost trimis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
nu poate fi găsit. Am aflat că a fost trimis la Dunăre, cu o misiune secretă. - O misiune secretă? spuse sultanul cu o enervare crescândă. Ce misiune secretă? Eu nu l-am trimis nicăieri! - A fost trimis de Cei Patru, luminăția ta, și doar ei știu unde se află... știau, adică... Ștefănel Îl privi pe Mahomed cu Înțeles. Era dovada că Ali se afla nu doar În solda sultanului, ci și În cea a Cuceritorilor. - La Dunăre? Întrebă sultanul, Încruntat. Unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
se află... știau, adică... Ștefănel Îl privi pe Mahomed cu Înțeles. Era dovada că Ali se afla nu doar În solda sultanului, ci și În cea a Cuceritorilor. - La Dunăre? Întrebă sultanul, Încruntat. Unde la Dunăre? - Nu știu mai multe, luminăția ta. Totul e secret. - E cineva care știe?! - Nimeni, slăvite... Trebuie să așteptăm Întoarcerea. Sultanul Îi făcu semn comandantului gărzii să se retragă. Prea multe lucruri Îi scăpau În toată această poveste. În cele din urmă, era posibil chiar ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
intre În alianță strategică cu Cuceritorii pentru salvarea căpitanului Oană? -Dar nimeni n-a semnalizat prezența căpitanului Oană, spuse Angelo. Și nici a lui Alexandru. - Greșiți, commandante, spuse mesagerul. Cel care a dat instrucțiunile Întâlnirii a fost Marele Maestru. Iar luminăția sa a spus așa: dacă nu primești nici un răspuns, acționează. Înseamnă că tatăl meu și fratele meu sunt acolo, dar Apărătorii vor să-i protejeze. Luptă ca și cum ai fi singur și ai avea de salvat totul. Este exact ceea ce a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
sub comanda vestitului Soliman. Înfrângerea acesteri forțe Îl adusese pe sultan Într-o criză pe care n-o mai avusese niciodată. Stătuse Închis În odăile sale vreme de trei săptămâni, nu mâncase aproape nimic, iar medicii fuseseră convinși că sufletul luminăției sale e atât de greu Încercat Încât nici un leac n-ar mai putea ajuta. Istanbulul Își pierduse strălucirea. Înalții dregători nu mai Îndrăzneau să se arate stăpânului lumii. Sosirea rămășițelor armatei Învinse În Moldova fusese privită cu spaimă. Toată lumea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
construcții și Întăriri de cetăți, ridicări de mânăstiri, dăduse Învoiri comerciale, iertase prizonieri de război sau ucisese cu mâna lui boieri trădători. Sala tronului din Cetatea Sucevei nu auzise, până atunci, cereri precum acelea ale sultanului Mahomed. - Și mai poftește luminăția sa, stăpânul lumii de la deșerturile Asiei până În inima Europei, ca voievodul Ștefan să plătească haraciul cuvenit Împărăției pe trei ani Înainte și să Închine cetățile sale de la Dunăre, așa cum cu Înțelepciune a făcut voievodul Țării Românești, Laiotă Basarab. De asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
toți genovezii scăpați din bătălia de la cetatea Caffa și fugiți cu o corabie pe Marea Neagră și debarcați la cetatea Chilia să fie predați fără zăbavă trupelor noastre, pentru a fi executați. Ca semn al puterii și Înduplecării sale către pace, luminăția sa acceptă ca fiul voievodului Ștefan, pe numele său Alexandru Mușatin, să fie trimis la Istanbul pentru a Învăța cele trebuitoare unui viitor domnitor așezat de Înalta Poartă pe tronul Sucevei atunci când părintele său nu va mai fi. Iar aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
străjeri și spuse, cu un calm prevestitor de nenorociri: - Minte. Sunt iscoade ale lui Ștefan. Iar tânărul e o femeie. Duceți-i În coliba din marginea taberei și legați-i. Poate că unul din ei e chiar omul căutat de luminăția sa Mahomed. Pentru Oană, totul se nărui. Nu avea nici o Îndoială că el era cel căutat. Nu Înțelegea prea bine de ce, dar era socotit, fără Îndoială, o monedă de schimb. Făcea parte dintr-un joc care se desfășura cu mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
prizonier. Altminteri n-ar mai fi fost În viață. - Te Întrebi, desigur, ce se Întâmplă. Am să-ți spun. Vreau, În schimb, ca tu să-mi spui ce se va Întâmpla. - Cred că nu Înțeleg, Înălțimea voastră... - Termenul corect este „luminăția voastră”, dar Înțeleg că detaliile de etichetă te pasionează mai puțin. Știu multe lucruri despre tine, căpitane Oană. Și, chiar dacă nutrești un dispreț profund pentru noi, turcii, trebuie să știi că te prețuim, pe tine și pe voievodul tău, mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
din palme. În cort intrară doi dintre gardienii de afară. - O cafea pentru mine... Căpitane, ai băut vreodată cafea la nisip? - Nu, Înălțimea voastră, dar nici nu cred că e momentul să Încerc. O cană cu apă ar fi suficientă. - „Luminăția”, repet, „Înălțimi” sunt doar unii din supușii mei. Pașale, bey, generali... - Am o memorie mai greoaie zilele astea... - Observ. Dar trec peste această obrăznicie fiindcă avem un subiect cu adevărat important de discutat. Dacă nu e un efort prea mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
dintre ei. Alexandru Înțelese. În studiile lui venețiene aflase că djinii sunt duhurile rele ale pădurii. Nici un muritor nu se putea opune unei asemenea forțe. Ceva se Întâmpla cu acea pădure. Prevestirile sihastrului se adevereau. - Mai repede! porunci șeful grupului. Luminăția sa așteaptă prizonierul! Alexandru Își dădu seama că nimeni nu-și imagina că știe limba turcă. Așadar, Mahomed Îl aștepta. De aceea fusese lăsat În viață. Achingiul mai spuse ceva, dar cuvintele se auzeau din ce În ce mai greu. Vuietul furtunii acoperea totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
disperat. Vreau un regiment de spahii În șarjă asupra mongolilor. Nici unul să nu rămână În viață. Alte două regimente să atace centrul cavaleriei lui Ștefan. Fără cavalerie e mort. A sosit artileria de la Suceava? - Nu mai avem artilerie la Suceava, luminăția ta... șopti, aproape speriat de propriile cuvinte, generalul Ali Mihaloglu. Sultanul tresări violent. Privirea lui spunea că așteaptă explicații. - A explodat totul... absolut totul... focul care s-a văzut mai devreme... Mahomed Înțelese. Intrase În joc o forță de care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care s-a văzut mai devreme... Mahomed Înțelese. Intrase În joc o forță de care nu ținuse seama. Marele Maestru al Cuceritorilor. Omul care făcea minuni. - Rezervele de spahii, cei cinci mii de călăreți, să intre În dispozitiv de luptă! - Luminăția ta... praf suntem sub tălpile tale... iertare pentru vestea rea... rezervele de spahii au fost masacrate... mulți au fost tăiați de sabie... mulți au murit Înăbușiți de ceață... ceața era ucigașă... Mahomed rămase tăcut. Înăuntrul lui, era zuguduit de prevestirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
viitoare, în caz că nu e și ea decupată din firul narativ și surghiunită în spatele cortinei, acolo unde stau toate lucrurile care s-au întâmplat pe repede înainte. Thule e ca Titanicul, ca un oraș, ba nu, ca un regat marin închinat Luminăției Sale Heringul. Cu balustrade transpa rente, ca de gheață, la prora și la pupa, cu mozaicuri pom peiene în băile enorme ale cabinelor nu atât de mari, cât luxoase, cu tapițerii de culoarea somonului, cu mese sau, poate, ar fi
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
tocmeala!.. Așa-așa, slăvite crai! Cu voia mea, la înțelegerile anterioare mai adăugăm încă o poruncă, anume aceea de a șterge din memorie toate amintirile trecutului. De aici încolo, gândurile noastre le vom îndrepta numai către viitor, cinstite voievoade! Numaidecât, Luminăția Voastră! Și oștirea invincibilă își continua marșul triumfal către Iași, cu toată partea de Sus a Țării Moldovei la picioare și cu roadele toamnei la îndemână, fără să întâmpine măcar și vreo mică rezistență, spre marea veselie a nesățioșilor năvălitori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
încă de pe vremea... și și-a înghițit vorba odată ce și-a dat seama de eroarea pe care era pe punctul să o facă... Turculeții așteaptă numai pe turci să-i izgonești ca după aceea să te înfrunte pe tine însuți, Luminăția Ta Regală... Ei urmăresc neatârnarea Țării Moldovei, Maiestate!.. Ei îs niște prefăcuți... De aceea nu se cuvine să le dai crezare... Nu se poate! Nu se poate! Așa ceva nu este cu putință, vornice! Sunt absolut încredințat că așa ceva nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]