401 matches
-
bloc, la capătul unei străzi, un felinar în formă cilindrică aruncă o lumină difuză prin globul de sticlă ce adunase mii de gângănii ale văzduhului în jurul său. Valentin îi prinse o mână pe care i-o strânse ca-ntr-o menghină și o trase mai aproape de el. Umerii lor se atinseră simținduși răsuflarea și bătăile inimii. O sărută pe furiș aproape de lobul urechii și-i șopti ca adierea unui vânt cald: „Te iubesc...mult...mult !” Ea rămase tăcută, tremurând de emoții
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
nici un ochi. Cine ar fi putut dormi în circumstanțele de față? Îl așteptase toată noaptea de pe undeva să apară. Așternutul era vechi și șifonat demult. Nu îndrăznise să se facă mai comodă, capul și-l simțea ca prins într-o menghină; îi zvâcneau tâmplele. Se simțea îngrozitor și se întreba ce căuta ea acolo. Oare de ce fusese atât de bădăran cu ea?! Nu mai era deloc politicos! Se purtase urât cu ea, caraghios... Toate amintirile cu el îi bâzâiau prin creier
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
La un moment dat, n-a mai fost loc pentru amîndoi în cutia cra niană - și pentru creier, și pentru respectiva tumoare -, așa că unul dintre ei a trebuit să cedeze. Acela a fost desigur creierul, care, prins ca într-o menghină, a început să urle după ajutor. Urletele lui se traduceau în dureri groaznice. Bunica, din păcate, nu putea să strige, fiindcă tumoarea îi atinsese cen trele comunicării. Nu mai era în stare să scoată nici un sunet și nu mai auzea
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
scrisoarea pe care nu ți-am putut-o trimite. 1) Problema Cioflec e cumplită, cred că nu mai rezist. 2) Nu ți-ai mai recunoaște țara. Eu sunt în hârdău până în gât. Fii prudentă pe-acolo. Imposibil de scăpat din menghină. Muncesc ca un sclav și în fiecare seară cad amețită, ca un om care a fost brutalizat și s-a învârtit în cerc timp de un ceas. Dar e bine! Te sărut cu toată dragostea mea speriată și hăituită. Mama
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
nu ca să mă lase în pace, ci fiindcă cred că totul e ireparabil și ai să ajungi și tu să crezi ca mine! Oh! Mouette, familia asta oribilă, ce slabă mă simt în fața ei! Cât de tare și-a strâns menghina; sunt singură, draga mea, și-mi trebuie un tact nesfârșit ca să nu mi-i fac pe toți dușmani într-un fel sau altul. În fine, să încheiem aici. Dacă ai să primești vreodată o scrisoare de rechemare, ea n-are să
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
ies, simt ciuma în jurul meu; dacă stau acasă, ca acum, îl aud pe omul de serviciu care spală cabinele liftului strigând: „la o parte, to varoș“*; la 5½ am să mă duc la școală și, de cum am să trec pragul, menghina are să mă sugrume: „Tovaroș, tovaroș! Corp didactic „mârșav!“** Cozile de topor care ne ocărăsc, pasă mite ca să ne facă bine, să ne educe! Cozile de topor care ne umilesc, ne amenință și ne torturează cu aerul lor victo rios, la
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
carte“. Într-adevăr, deși mă ispitise Mabell, am refuzat să ascund din cărți, fiindcă m-ar fi băgat la pușcărie. Erau cam 15-20 de inși. I-am văzut atunci făcând cerc în jurul meu, două, trei, cinci cercuri foarte strânse, ca și cum menghina primejdioasă a unui mecanism necunoscut m-ar fi strâns din ce în ce mai tare. Între toate cărțile erau doar două romane. Și atunci, pe când eu, tre murând de indignare, strigam: „Odată ce îmi luați toată casa, n-o să-mi risc pielea pentru o carte
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Pentru confirmare cf. vgr. libos (picătură), libros (care picură, care se scurge), lat. libo, vgr. leibo (a vărsa). Forma rom. liurcă pare influențată de leoarcă (foarte ud). Teasc vine din substratul tracic, de unde slava veche avea pe teaskŭ, rusa tiski „menghină”, de la vb. tiskatĭ „a strânge, a presa”; a se vedea rom. a ticsi „a umple până la refuz”. Fără k din tiskatĭ există tot în slavă forma tesatĭ „a ciopli lemnele”, în rom. a teși, teslă. Forma adjectivală este tesen „strâns
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
CAP-uri sau bieți posesori a câtorva hectare de pământ și care aveau Însă, spre ciuda propagandiștilor și a oportuniștilor locali, o anume autoritate În satul românesc al anilor ’50 - dar și mai târziu! - și care asistau țăranii, prinși În menghina partinică de-o parte și de cea securistă de altă parte, cu sfaturi, și exemplul lor. Ei bine, cum spuneam, la Paris, la modul grotesc, totul se Întâmpla pe dos: În anumite cercuri, „bine văzuți” erau În primul rând cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
etc.”.Ă Materialismul istoric era flamura „victorioasă” sub care mărșăluiau nu numai criticii și ideologii oficiali ai comunismului românesc, dar și vârfurile intelectualității din Vest, un Picasso, Aragon, J.P. Sartre și chiar Hemingway, amic cu frații Castro. Iată în ce menghină era prinsă elita românească, reacționând, evident, diferențiat la presiunile brutale ale aparatului de propagandă și ale poliției politice. Blaga - dat afară de la catedră, interzis de a publica și denunțat de Beniuc în Pe muchie de cuțit ca agent ideologic al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
am expus o instalație folosită pentru potcovitul cailor, achiziționată din Ghimeș Făget. Prezentarea meșteșugurilor se încheie cu un atelier de fierărie, vechi de jumătate de secol, achiziționat din GhimeșFăget. Atelierul cuprinde foale, vatră cu horn, un butuc din lemn, nicovală, menghină, clești, dornuri, tipare, baroase, ciocane etc., precum și piese confecționate de meșterul fierar. În muzeu am sugerat și o casă țărănească cu tindă rece și cameră. În cameră am expus mobilier, țesături și inventar gospodăresc din zona etnografică Trotuș. Sub șoprul
GHIDUL COMPLEXULUI MUZEAL „IULIAN ANTONESCU” BACĂU by Elena Artimon Georgeta Barbu Silvia Iacobescu Lăcrămioara Elena Istina Marius Alexandru Istina Feodosia Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/1192_a_2107]
-
care ridici păcatele lumii, dă-ne pacea!“». Și l-au lăsat fără alte urmări. Mecanica: repartul de mecanică, la început, s-a numit atelierul «Fabbri». Și, într-adevăr, activitatea consta în a bate la nicovală și în a pili la menghină. Primele lucrări au fost modeste: paturi, rame, încuietori, chei, gratii etc. Abia mai târziu, odată cu sosirea primelor strunguri, a început să se dea atelierului o orientare mecanică. Cronicarii timpului, ne spun că elevii voluntari au consumat tone de fier. Domnul
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
de invidie, de murmurare, plecate toate din amorul nostru propriu, din mândria noastră...». Dar pacea nu domnește. Și, în iunie 1933, împărțirea sufletelor provoacă vizita pastorală diecezană, întreprinsă de către delegatul episcopal, mons. Luigi Zenati. Don Calabria se simte strivit în menghina unei dileme: «Cuvântul părintelui meu spiritual, care e glasul lui Dumnezeu, îmi spune că, Congregația așa cum este nu e bine; dar aprobarea episcopului, care e reprezentantul lui Dumnezeu, îmi spune altceva». La terminarea vizitei pastorale mons. Luigi Zenati își încheie
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
uja iibedjilule. Acum strig de-a binelea, și bale de scuipat îmi curg din gură și se lungesc până pe pieptul meu costeliv. Le simt răceala pe osul sternului, și tot acolo simt o gheară care îmi strânge măruntaiele ca ntr-o menghină, și fac spume la gură și capul mi se bălăbăne încet înainte și-napoi, și privirea îmi cade pe mâinile mele paralizate, care stau țepene pe picioarele mele paralizate, și mâinile mele chiar seamănă cu niște gheare, iar la capătul
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
în mișcare de o forță malefică și dirijată chiar asupra persoanei domnului Geoană, lumea a intrat întrun fel de euforie violetă, presei interne și internaționale nu-i mai tace gura, poziții pro și contra se rostogolesc asupra omului prins în menghina crizei, a șomajului, a nesiguranței, a curbelor de sacrificiu, ca toate acestea să fie suportate, numai să nu mai dea și flacăra cu pricina peste român. Acum aflăm că chestia cu această formă de energie(neconvențională cred) violetă este cunoscută
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
unei doze prea mici. Jorge cere liniște, lumina dispare, muzica reîncepe urmărită de aceeași lălăială dezlânată. Reușesc cât de cât să intru într-o lume doar a mea dar în marea majoritate a timpului mă simt prinsă că într-o menghină invizibilă și trebuie să lupt activ ca să nu mă las zdrobită. La un moment dat mă văd într-o situație în care încep să reacționez aproape miorlăit, spunând că nu îmi place să fac asta, nu îmi place să fac
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
de ușa jalnicei chichinețe, cam împuțită, botezată cabină de probă. Își îndreaptă spatele. Nici vorbă de oglindă, evident, dar nu are de ce să-i pară rău, altfel ar fi intrat toată în ea. Îmbracă rochia care o strânge ca o menghină, în vreme ce gulerașul montant, adevărată capcană, începe s-o stranguleze. Urlă, se zbate, sfâșie această cămașă a lui Nessus, în versiune chinezească, lovește furioasă în scândurile prost îmbinate care se prăbușesc cu zgomot. În sfârșit, a ajuns la aer. Se îndepărtează
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
a avut idei din astea, iar chinul meu a fost groaznic. Durerea știe exact unde să acționeze pentru ca eu să simt tot ceea vrea ea să simt. Viermuiala aceea de oameni ai Babilonului multicolor m-a strâns ca într-o menghină, încă de la intrare. Nu, comparația nu este bună. M-a supt, da, asta este. Am simțit imediat cum orice împotrivire de-a mea ar fi zadarnică - am auzit și eu de Dante și de lăsați orice speranță, voi care intrați
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
avea un gust ciudat, verde. m-am smuls din brațele lui și l-am privit atentă. Am simțit un fel de Îngustare pe dinăuntru, ca și cum timpul Însuși se micșora deodată din toate direcțiile și Începea să mă strângă Într-o menghină. — E ca și cum brusc mi s-ar Îngusta viața, am Încercat eu să-i explic ciudata senzație, masându-mi locul care Începuse să mă apese, În mijlocul pieptului. El se posomorî. Nu Încercă deloc să mă Îmbărbăteze, ci deveni meditativ, iar asta
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
lui: iar aceasta nu e raționalizarea"80. Această cheie o indică celălalt autor pe care l-am citat mai sus: "În calitate de păzitoare a plinătății Revelației, Biserica interzice prin dogmele sale depășirea anumitor limite. Ea închide intelectul uman ca într-o menghină din care nu-i e ușor să se desfacă. Pentru aceasta, el trebuie să înceteze a se mișca în planul gândirii orizontale și să urce vertical într-o altă sferă", în care are loc un fel de cunoaștere nemijlocită a
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Corjos, pe de altă parte filmele americane cu un alt tip de optimiste calificări și scenarii inițiatice ale succesului social al tânărului. Kitschul filmelor pentru tineret din anii ’80 care îngemănau dragostea cu o etică a muncii cu manivela și menghina este aici recalibrat, devenind o sursă excelentă de expresivitate comică. De altfel, comicul joacă un rol esențial în aceste contrapuneri parodice, un exercițiu de delimitare față de clișeu, și deopotrivă un mod de a opera inteligent, ludic cu convențiile. Înainte de a
Filmul de piatră (ediția a II-a, 6-9 ianuarie, Piatra Neamț) by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5834_a_7159]
-
sa. Presiunii din interior i se adaugă o presiune din exterior fără precedent. E momentul lui ori-ori: ori ne conformăm cerințelor N.A.T.O., ori vom rămâne de căruță pentru un timp nedefinit. Altă opțiune nu există. Prinsă cu mâna în menghină, Puterea va da din colț în colț, până îi va deveni evident și ultimului oligofren că esența însăși a puterii politice din România este securistă și naționalistă. Fără sprijinul scheletului de oțel al securiștilor, un schelet ce se întinde ca
Câtă democrație, atâta N.A.T.O.! by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15362_a_16687]
-
Ziua", așa cum, pe vremuri, mă lasau rece bombele cu dejecții aruncate în viața publică de duo-ul Barbu-Vadim. Nu pot, însă, rămâne indiferent la frământarea pe care mi-a împărtășit-o unul dintre editorialiștii ziarului, om de bună-credință, prins în menghina unui război în care nu se simte părtaș. Teza de la care plecam - și anume, că nu toți cei care scriu la ziarele "oligarhilor" servesc orbește intereselor patronilor - e ilustrată și de ceea ce se întâmplă chiar la "Ziua". Rând pe rând
Casieria sau onoarea by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9831_a_11156]
-
politică a dlui Traian Băsescu cu a dlui Ion Diaconescu? Sau chiar a președintelui de atunci, dl. Emil Constantinescu? N-am trage cine știe ce foloase. în temă ne-am situa cu siguranță însă, cercetând modalitatea prin care dl. Băsescu strânge în menghine un guvern pe care l-a adus la putere și asupra căruia crede a avea anumite drepturi, inclusiv acela de a-l trimite la odihnă. Operează aici, repetăm, un program dinainte anunțat, în a cărui privință ar fi inutil să
Râdem, sau ce facem? by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/11398_a_12723]
-
se vede, Petru Dumitriu speculează aici, distorsionând sensul, semnificațiile religioase legate de Rafael, care, conform tradiției biblice, este îngerul-călăuză, îngerul păzitor, intermediarul omului în relațiile cu Dumnezeu. Asemenea jocuri esoterice nu puteau trece decât prin mintea unui scriitor prins în menghina totalitară” (în prefața Cronicii de familie, p. 35). O las și eu așa, preț de un paragraf sau două. Până atunci, rezum (pe urmele Martei Petreu) consecințele acestei dintâi prefețe. La finele aceluiași 2009, Françoise Mohr, cea care i-a
Alte chestiuni de conștiință by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2556_a_3881]