400 matches
-
paharele, indiferent de mărimea lor. Nici pe acesta nu l-am putut termina căci, în timp ce serveam friptura făcută „la tavă” cu sos de hribi (ciuperci) cum se zice pe la noi, a apărut șampania care, în cupe largi, a făcut deliciul mesenilor. În final, am servit pepene (fiecare a luat ce-a vrut: alb sau roșu), a mai fost deschisă o șampanie, s-a adus cafea pentru cei care au îndrăznit s-o bea aproape de miezul nopții (noi nu) și, în loc
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
cea de-a treia probă a lui Harap Alb este un ospăț împărătesc, la care sunt invitați împărați, crai, voievozi, căpitani de oști, mai marii orașelor și alte fețe cinstite. O pasăre măiastră bate la fereastră și le strică cheful mesenilor strigând: -Mâncați, beți și vă veseliți, dar de fata împăratului Roș nici nu gândiți. Spânul îl trimite pe Harap-Alb să i-o aducă pe fata împăratului Roș, care era recunoscută ca farmazoană cumplită. Din nou se sfătuiește cu calul, care
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
fie că ea i-o coace în vatră. Dacă eroul a pornit însă pe un drum punitiv pentru încălcarea unei interdicții, când ajunge în palatul mirific se ospătează liber sub protecția invizibilității sau pur și simplu găsește mese întinse, fără meseni, și se hrănește din bogăția descoperită. Distincția dintre cele două tipuri de hrană a fost sugerată de V. I. Propp: „obișnuindu-se cu mâncarea destinată morților, nou-venitul se obișnuiește definitiv cu lumea lor. De aici decurge și interdicția atingerii acestei
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
tatăl viitoarei mirese se îngrijește să tocmească și un muzicant care să știe a o aduce frumos fie din fluieră, fie din caval fie din diblă. într-astea gazdele, respectiv viitoarea soacră mică ajutată de câteva sucăcițe încarcă masa, iar mesenii în timp ce se ospătează aduc vorba despre planurile copiilor, despre zestrea cu care trebuie să vină fiecare în noua gospodărie ce e pe cale să se înfiripe. Când se conturează o concluzie convenabilă tuturor, se toarnă tot mai vârtos în pahare, muzicantul
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
la masă. Aceasta se întâmplă cu o foarte mică aproximație cam la vremea prânzului, ospățul urmînd să se încheie la lăsarea serii, cînd driganele se întorc din câmp. Începe ospățul, muzicanții sunt foarte solicitați, pentru că ei trebuie să zică în timp ce mesenii mănâncă, melodii de ascultare, cântece de lume, după cum în pauzele dintre felurile de mâncare trebuie să zică de joc. Jocul se deschide de obicei cu o feciorească, joc cu figuri pe care-l execută exclusiv feciorii și chiar bărbații mai
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
nașilor, iar aceștia la rândul lor ofereau finilor care s-au dovedit a fi oameni serioși, capabili de a garanta constituirea unei familii rezistente, sănătoase, fie o oaie, fie un vițel, fie un porc, vii, după posibilități. Se servea masa, mesenii se simțeau bine, iar la plecarea oaspeților, gazda le oferea acestora un ulcior și un blid de pământ, artistic lucrate, o chiflă și o lumânare. Dacă această masă nu se organiza, urmașii acelei familii o făceau ei, cât de târziu
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
tradiționali au fos înlocuiți cu muzica adusă prin aparatura modernă, înregistrată pe casete sau pe C.D.uri, prea rar se mai aduce câte o formație de muzică modernă, dar care, toate au ceva în comun, menirea de a sparge urechile mesenilor. Jocul tradițional românesc care uimește lumea pe toate meridianele globului pământesc, când formațiile noastre artistice de gen ajung pe acolo, au fost înlocuite de țopăeli indecente care nu au nici un grad de rudenie cu arta coregrafică și mai ales cu
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
venituri și din alte surse decât forța de muncă proprie. Săndel și-a explicat mai bine gestul făcut de profesoara de limbă franceză de-a se duce la schit pentru rugăciuni, ca un motiv că altă speranță nu ar avea. Mesenii, după cum se manifesta, își cam făcuse « suma ». atunci moș Nicolaie, ca și tatăl său când trăia, ca și mama sa după aceea, se ridică de la masă, și cu ritualul cunoscut aduce mulțumiri lui Dumnezeu și Maicii Domnului, pentru posibilitatea de-
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
în hohote, cu Hector peste ele, venit în viteză să participe. Chemarea Caterinei puse capăt acestei învălmășeli vesele: "Hai, copii, veniți?" În camera mare, lungiseră între timp masa și o umpluseră cu aperitive. Stăpâna casei se pregătea să studieze dispunerea mesenilor. După o matură reflecție, hotărî: pe o latură, învățătorul cu eleva lui și Grig, pe cealaltă, locotenentul între Panaiota și Lillișu, cele două capete fiind rezervate unul lui Constantin, însărcinat să toarne vinul, celălalt ei înseși, care trebuia să fie
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
la ceea ce se petrecea în jurul ei, Panaiota începu să fredoneze o melodie făcută din melancolie și violență. Se simțea în ea forța primitivă a unui suflet vechi, cu lipsa lui de măsură, cu furiile lui, cu fascinația lui pentru abisuri. Mesenii nu înțelegeau cuvintele cântecului și la început îl ascultaseră doar cu o ureche înduioșată de cele câteva pahare golite, pentru a uita de noapte și de vremea rea, dar, pe măsură ce patima creștea, prevestind catastrofa, o teroare necunoscută puse stăpânire pe
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
să știe, în el ca pe o moștenire redutabilă. Când se stinse, odată cu ultimele note ale melodiei, viziunea acestui tărâm lăuntric, care poate că nu era decât Creta eternă, cu spirala vertiginoasă a patimilor nebune și a ispitelor de neînchipuit, mesenii, stânjeniți să se vadă atât de tulburați, se feriră să se uite unii la alții. Constantin, care deținea secretul de a relaxa un grup împietrit într-o tăcere jenată, întrebă glumind: "Ce zici, locotenente, și aici avem sufletul fără trup
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
nuntașilor cei mari. Bucatele erau cele cunoscute, tradiționale, cu sarmale, friptură cu garnitură de orez sau cartofi, cozonac, un borș acru „de potroace”, dat spre dimineață, să se trezească lumea, fiindcă toată petrecerea era apreciată după câtă băutură dădea gazda. Mesenii dădeau daruri mirilor: obiecte de gospodărie, cereale, vite, apoi totul sau aproape totul, s-a convertit în bani. Se „juruia” o juncă, o oaie, două, un sacă de grâu etc., unii se țineau de cuvânt, alții uitau sau se revanșau
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
tine. - De ce anume să mă eliberez? - De orice te inhibă - de vreo sabie a lui Damocles care atârnă deasupra capului tău. - Nu. Deasupra mea atârnă doar sabia lui Democlistir. Dacă această conversație ar fi avut loc Într‑un restaurant, ceilalți meseni ar fi crezut că ne povestim glume porcoase și că ne distrăm de minune. „Democlistir” era genul de banc gustat de Ravelstein, care a râs, cu capul dat pe spate, asemenea calului rănit din Guernica lui Picasso. Moștenirea pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
și nemâncat!". Bătrânul iese din curte, iar tânărul descalecă și-l urcă în locul lui în șa. Ajung acasă, unde se joacă hora, veselă și zgomotoasă; se beau ulcele de vin. Apoi lumea se pune la masă, iar bătrânul le arată mesenilor vasul cu sare unde să pună darul. Când îi vine rândul străinului, el pune acolo verigheta, scuzându-se că nu are altceva. Uitându-se bine la ea, soția o recunoaște și se bucură. Soțul își reia locul și petrecerea pregătiră
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
iubire, pe care mi le dăruise Moș Crăciun în fapt de seară. Minune: copacul a înfrunzit, apoi a înflorit, apoi a făcut fructe, bogăție de fructe, cu care am îndestulat masa de Crăciun (a fost contribuția mea), de-au mîncat mesenii și s-au veselit frumos. Eram mîndru de copacul meu. De atunci îl țin sub supraveghere. Vă spun, dar rămîne între noi: era Arborele meu Sephirot. L-am împodobit cu multe virtuți, dar nu avea nevoie decît de iubire și
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
condiția omului pe pământ, fizică și spirituală, suferința care putuse naște violențele războiului boxerilor și se sfârșea cu supliciul răsculaților, toate acestea cu implicațiile lor imorale, răspunderea pentru ele, sensul lor uman și istoric erau foarte dependente de cei trei meseni, sau nici nu existau pentru ei; acea perioadă a societății burgheze ajungea la o atrofie a simțului moral, o îngustare a eticii devenite strict de clasă, ceea ce a permis și represiunea revoluției ruse din 1905, și a răscoalelor țărănești din
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
ictu oculi (238), in propatulo (247) - apar frecvent în opera lui Hogaș, ca indiciu al formației clasice a autorului. O sintagmă referitoare la creația cuplului primordial, preluată din epitoma istoriei sacre scrisă de Lhomond, caracterizează toropeala care îi cuprinde pe meseni după un ospăț îmbelșugat: ne scularăm de la masă: era și timpul, căci [...] somnul ne dobora la pământ... „Et misit soporem in Adamum” (48). Scriitorul întrebuințează în chip insolit formule din dreptul roman. Cunoscutul principiu non bis in idem este citat
Un călător „anacronic” by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/4403_a_5728]
-
jos. Eu, unul, am luat-o în jos și nu mă supăr că a plecat, era tînără și cu pieptul sus, burta lipită de spate și credea că eu merg undeva. Unde era să mă urmeze, la Casa de Cultură? Mesenii au ciocnit. Ei credeau că părintele va face treabă bună, doar ține slujba atît de frumoasă. Să vin să văd ce-i în noaptea de înviere, zici că atunci a înviat, spuse patronul cu gura plină. Și se lovi cu
Izvorul tămăduirii by Răsvan Popescu () [Corola-journal/Imaginative/13642_a_14967]
-
a dăruit fiecăruia câte o sticlă de Tokai asigurându-ne pe toți că îngrijorarea noastră e fără obiect desigur la toamnă va candida din nou. Într-un cuvânt cina a fost copioasă poezia citită de domnul senator a trezit entuziasmul mesenilor fiind udată din belșug cu whisky cu vinuri și bere. Cu toții am plecat convinși de rolul civilizator al restaurantelor de rafinamentul bucătăriei chinezești. Atâta doar că bunul Dumnezeu știe de ce toată noaptea am auzit câinii din Giurgiu lătrând a pagubă
Poezie by Ion Cristofor () [Corola-journal/Imaginative/2728_a_4053]
-
Gheorghe Ceaușescu Ajuns incognito în insula feacilor, după ce ,,inima-i fu bântuită de mari suferințe'', Ulise este primit cu fast regal la curtea lui Alkinoos. În cinstea înaltului oaspete cu identitate necunoscută, regele dă un banchet la care mesenii râd, umplându-și cupele. Și-n acest timp, aedul orb Demodokos cântă acompaniindu-se la chitară. Orbul, inspirat de muze, povestește cearta dintre Ulise și Aiax pentru armele lui Ahile căzut în luptă. Și pe când fruntașii feaci ascultă cu încântare
Lacrimile lui Ulise by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/15532_a_16857]
-
provocat-o unei țări întregi; spre deosebire de ceilalți comeseni, el petrece în realitate cu eroii de odinioară pe care i-a văzut căzând în crunta bătălie: ,, În fruntea mesei stau cu mirt pe tâmple, dar dorm de mult sub zidurile Troii. Mesenii râd și cupa lor se umple, eu beau cu morții și cinstesc strigoii. Eu am rămas sub zidurile Troii și cu tovarășii mei morți pe fundul mării''. Revenirea în timp este obsedantă; chiar și atunci când a sosit înapoi la Penelopa
Lacrimile lui Ulise by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/15532_a_16857]
-
sala). La început, accesul în sala se face atât prin terasă (după primire se deschide și lobby-ul) 20.30 ÎNCEPE EVENIMENTUL 20.30-20.50 DJ Emil 20.30 Gustare rece 20.35 MC Adrian Enache: bun venit și invită mesenii în sala pentru primul fel. 20.50 - 21.00 DÂNSUL MIRILOR. APOI MIRI ȘI NAȘI. 21.00 Deschidere! Adrian Enache prezintă spectacolul care va urma 21.05 Mirabela Dauer 21.30 Monica Anghel 21.30 Gustare caldă 21.55 Connect-R
Gabi Firea şi Florentin Pandele, nuntă cu palmieri, fântână de ciocolată, cascadă de fructe şi caleaşcă. Vezi aici programul evenimentului () [Corola-journal/Journalistic/69550_a_70875]
-
din exilul de la Mogoșoaia și adusă din nou într-un spațiu vizibil, bunăoară pe ringul de dans al unui restaurant high-life de la Șosea. Așezat pe o platformă rotativă, cu aerul lui de chefliu deshăinat, Lenin i-ar stimula generos pe meseni în libațiile lor prelungite. Cît privește monumentul substitutiv, așa cum ni-l prezintă o fotografie din revistă, el seamănă izbitor cu o moară de vînt, părînd gata, deși imobilă, să-și anime aripile la prima adiere. Lucrarea discipolului devine astfel o
Caragiale și Lenin by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/14741_a_16066]
-
inevitabil erau precedate de discursul Marelui Tovarăș, și care se încheiau de fiecare dată cu jocul perinița. Pentru cei mai moderni dintre români mai exista și varianta petrecerilor la domiciliu care se lăsau cu bancuri despre regimul comunist, la care mesenii se tratau cu bunătăți tradiționale, stropite cu vin spumos "Roua" și la final se îndulceau cu checuri dulci și câte o țigară Kent. Muzica, obținută "pe sub mână" nu se auzea din boxe sofisticate ci din...magnetofoane. Obiceiul petrecerilor de Revelion
Cum petreceau românii Revelionul pe vremea lui Ceauşescu () [Corola-journal/Journalistic/67604_a_68929]
-
Ulise nu-și dăduse în vileag numele. La acea petrecere este adus și un aed orb, Demodocos, care cântă faptele de arme ale eroului de la Troia, Ulise. Această pagină este extraordinară: aedul nu vede nimic, este complet pierdut în mit. Mesenii ascultă și-și reprezintă războiul troian. Regele privește și e singurul care înțelege totul: îl vede pe oaspetele său naufragiat cum își trage mantia peste cap și plânge, gândindu-se la ceea ce fusese el cândva și ce ajunsese. Se găsea
Michel Tournier, între mituri și documente by Radu Sergiu Ruba () [Corola-journal/Journalistic/16773_a_18098]