1,644 matches
-
și o luă îngrozit la fugă, la întâmplare prin jungla aceea necunoscută, până când, răpus de oboseală, căzu și leșină. ******************************* Fu găsit zbătându-se între viață și moarte, leșinat, de câțiva săteni care se întorceau de la lucru, la marginea pădurii de mesteceni. Părul de pe creștet îi dispăruse complet, ca și cum ar fi fost ras, iar pe gât, față și mâini avea arsuri ciudate, care când se înroșeau, când se înverzeau, când se albăstreau. ******************************* A trecut un timp și Pierre Rossalle s-a pus
E.T. (SAU RĂZBOIUL DINTRE ENERGII) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 2038 din 30 iulie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1469826463.html [Corola-blog/BlogPost/370054_a_371383]
-
au o prezență continuă, se integrează desăvârșit în ansamblul imaginilor. Ele servesc creării unei imagini de ansamblu a lumii exterioare și, mai ales, luate ca simboluri, sugerează, concretizează și lărgesc semnificația versurilor: „cuțite înfipte în galben oranj arămiu sfredelesc/ în mesteceni înalte coroane tăcerile amețitoare/ deși nu e parcă doinește Leșe cu noduri de frunze/ toamna așteaptă privitori s-o descopere nouă/ ca efigii în marmuri o daltă vântul să dea partea/ de praf ochiului luminile formei” (Soledad, p. 11). În
CRONICĂ DE CARTE: ÎNTRE FIRE ŞI GÂND DE ANA URMA de VASILICA GRIGORAŞ în ediţia nr. 1859 din 02 februarie 2016 by http://confluente.ro/vasilica_grigoras_1454421500.html [Corola-blog/BlogPost/368586_a_369915]
-
teiul tău, Mihai, vechi regrete, Eoni de Luceafăr m-au sărutat pe frunte, Mi-ai răvășit melancolie și lacrimi din destin Ce-mi erau sortite, risipit-ai nevăzut suspin. Eterica tristețe a codrilor de-aramă am simțit, Pe trunchi de mesteacăn poeziile ți le-am citit, Din freamătul de codru te auzeam venind Și-n taină a ta icoana îți auzeam plângând. Pășeam sfios pe-a-tale urme, pierdute-n valurile vremii, Gândind la amintiri ce m-au rănit, vrând versul să-mi
SCRISOARE CĂTRE EMINESCU de GABRIELA DOCUȚĂ în ediţia nr. 2237 din 14 februarie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_docuta_1487095963.html [Corola-blog/BlogPost/385072_a_386401]
-
precum: “timpul ca durere infinită”, “timpul ca metamorfoză răstignită”, Un foarte interesant poem de dragoste este: “Tot în banalul sens giratoriu din labirint ... : Sunt parte din Sacrul Tău Întreg,/ Dumnezeule al Cogaionului ... Totemul acesta, sculptat / în lemnul, în fibrele de mesteacăn, / parc-ai fi tu, iubita mea ... ! / Mă-nchin ție - / și, prin tine, / până-n cromozomi și gene, / strămoșilor - / ce-au avut - și ei - celebrele lor păcate / domestice, / de vară și de iarnă, / de solstiții și de echinocții, / întruna, / tot în banalul
NELINIŞTEA ROSTIRII DE SINE. ION PACHIA TATOMIRESCU, ELEGII DIN ERA ARHEOPTERIX , EDITURA DACIA XXI, CLUJ-NAPOCA, 2011 (CRONICĂ DE CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 332 din 28 noie by http://confluente.ro/Nelinistea_rostirii_de_sine_ion_pachia_tatomirescu_elegii_din_era_arheopterix_editura_dacia_xxi_cluj_napoca_2011_cron.html [Corola-blog/BlogPost/358910_a_360239]
-
se mirau când auzeau valul albastru al Dunării ori goana pescărușilor în zbor cu melodiile lor mistice. În primele zile, ne-am bucurat de virginitatea locului unde am poposit cu pădurea în roșu, galben ori verdele aprins cu aripi albastre. Mestecenii și plopii albi luminoși, foșneau atât de limpede de parcă spărgeau cerul cu vârfurile lor colorate precum luceferii. Soarele blând cu razele sale argintate împărțea lumina în mod egal și totul respira în tihnă. De priveam de pe malul pe care mă
ÎNTR-O TOAMNĂ, LA GROPENI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Intr_o_toamna_la_gropeni_constanta_abalasei_donosa_1393324369.html [Corola-blog/BlogPost/353732_a_355061]
-
pădurile prind viață, iarba crește din belșug, florile umplu poienile de parfumul și culorile lor, albinele zumzăie voioase prin fânețe și prin livezile din jurul caselor. Nici prin păduri nu este mai puțin frumos, arborii drepți și înalți de molizi, de mesteacăn și fag înmuguresc, capătă culori dintre cele mai vii, de un verde - smarald. Iar păsările se întrec în a umple cu trilurile lor ținutul, făcându-și cuiburi prin scorburi și tufișuri, unde-și vor crește puii. Este o întrecere neîncetată
CĂRAREA SALVATOARE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1436837333.html [Corola-blog/BlogPost/365908_a_367237]
-
ești Mult mai aproape doar cînd ești departe. MENUET I mi lacrima un menuet cu capul sprijinit pe piept cicoarea stă și ea la soare vag alb ăstrită-ntre picioare culori și umbre - asta-i tot: covor de șoapte peste boț MESTECENI BL ÎNZI În codrul de mesteceni eu mi-am găsit tăcerea Care imi spală mintea de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește să nu pot să
LAPIS LAZULI SINT OCHII TAI de IOAN LILĂ în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Lapis_lazuli_sint_ochii_tai.html [Corola-blog/BlogPost/355786_a_357115]
-
ești departe. MENUET I mi lacrima un menuet cu capul sprijinit pe piept cicoarea stă și ea la soare vag alb ăstrită-ntre picioare culori și umbre - asta-i tot: covor de șoapte peste boț MESTECENI BL ÎNZI În codrul de mesteceni eu mi-am găsit tăcerea Care imi spală mintea de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește să nu pot să fiu Și eu ca voi, umbrind
LAPIS LAZULI SINT OCHII TAI de IOAN LILĂ în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Lapis_lazuli_sint_ochii_tai.html [Corola-blog/BlogPost/355786_a_357115]
-
stă și ea la soare vag alb ăstrită-ntre picioare culori și umbre - asta-i tot: covor de șoapte peste boț MESTECENI BL ÎNZI În codrul de mesteceni eu mi-am găsit tăcerea Care imi spală mintea de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește să nu pot să fiu Și eu ca voi, umbrind duioși pămîntul Și ascultînd smerit cum bate vîntul Să-ncărunțesc că voi într-un
LAPIS LAZULI SINT OCHII TAI de IOAN LILĂ în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Lapis_lazuli_sint_ochii_tai.html [Corola-blog/BlogPost/355786_a_357115]
-
pofte de serai la fructul cel oprit din biblii și la coșmaruri ne-mplinite atâtea măști imunde mi-au hrănit îndoiala mușcat doar de tăgadă dar niciodată-nvins de viață doar ars de flăcări ce nu dorm sună o orgă de mesteceni pe gâtu-ți gol ca de vioară plâng și-ți cântă coapsele dulci sub luna ce-și deschide chipul mușcând sălbatic vârcolacul din obrazul ei pustiu se despletesc izvoarele prin cetini ca părul tău cel mătăsos iar zarea-i plină de
LUMINI DE PRIMĂVARĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1169 din 14 martie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1394780459.html [Corola-blog/BlogPost/353629_a_354958]
-
Moldovei acolo unde șesurile nesfârșite ale Siretului se îngână cu colinele molcome care vestesc Carpații, „pe acele plaiuri moldovene cu lanurile de orz și porumb, cu petecele de păduri bătrâne la orizont și cu vechile sate pierdute între sălcii și mesteceni” - așa cum cu nostalgică dragoste își zugrăvea Enescu ținuturile natale, într-un interviu din 1936 - se află satul Liveni-Vârnav și Carcalia. Și, descriind interlocutorului său - un străin - case și locuri natale, Enescu încheia: „Mai ales nu încercați să aflați toate acestea
GEORGE ENESCU, CINCIZECIŞIOPT DE ANI DE LA MOARTE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 993 din 19 septembrie 2013 by http://confluente.ro/George_enescu_cincizecisiopt_marian_malciu_1379541861.html [Corola-blog/BlogPost/365071_a_366400]
-
bucălat din alb în roz și apoi în roșu aprins. Eu și nucul, n-am participat. Ne cânta cucul, iar noi superstițioși ne căutam de mărunțiș. N-aveam un chior. Te-am așteptat să vii. Știi, anul trecut, au tăiat mesteacănul. N-am avut cui spune durerea. Uite, Geani, galben-verde! și uite... foc!, foc!... Geaniii, arde! Săriți! - Taci, fă, că sperii copilul! - se răsti spre ea, Pandele. Mare scofală, un câmp cu rapiță și câțiva maci înfloriți. Te-ai smintit? Unde
PUZZLE de MIHAELA SUCIU în ediţia nr. 1676 din 03 august 2015 by http://confluente.ro/mihaela_suciu_1438610553.html [Corola-blog/BlogPost/345019_a_346348]
-
visând tomnatici, Și-n amurgurile serii sui cu flori de colț, iubire. Crengi în noapte-ndoliate cu durere-n vijelie Unduiesc în amintiri prinse-n primăveri cu viață, Pe când Luna își ascunde chipul, murmurând o poezie, Se alătură ruginei de mesteceni plânși de ceață. II Lasă, dorm, visez la tine, mi-ai fost dragă în poveste, Zbor în clipe, zbori spre mine, tu iubeai și eu iubeam, Curg în file, curg în mine, te-am zărit, amorul este Arcul tău cel
LUNA ÎN TOAMNĂ de AUREL AURAȘ în ediţia nr. 1850 din 24 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/aurel_auras_1453666149.html [Corola-blog/BlogPost/340082_a_341411]
-
o eternitate... Auzi cum se izbesc fluturii de noapte! @ MENUET îmi lacrima un menuet cu capul sprijinit pe piept cicoarea stă și ea la soare vag albăstrită-ntre picioare culori și umbre - asta-i tot: covor de șoapte peste boț @MESTECENI BLÎNZI joi, 23 iunie 2011 France În codrul de mesteceni eu mi-am găsit tăcerea Care imi spală mintea de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește
SE PREGATESC COPACII SA INFLOREASCA IARA de IOAN LILĂ în ediţia nr. 241 din 29 august 2011 by http://confluente.ro/Se_pregatesc_copacii_sa_infloreasca_iara.html [Corola-blog/BlogPost/361513_a_362842]
-
îmi lacrima un menuet cu capul sprijinit pe piept cicoarea stă și ea la soare vag albăstrită-ntre picioare culori și umbre - asta-i tot: covor de șoapte peste boț @MESTECENI BLÎNZI joi, 23 iunie 2011 France În codrul de mesteceni eu mi-am găsit tăcerea Care imi spală mintea de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește să nu pot să fiu Și eu ca voi, umbrind
SE PREGATESC COPACII SA INFLOREASCA IARA de IOAN LILĂ în ediţia nr. 241 din 29 august 2011 by http://confluente.ro/Se_pregatesc_copacii_sa_infloreasca_iara.html [Corola-blog/BlogPost/361513_a_362842]
-
soare vag albăstrită-ntre picioare culori și umbre - asta-i tot: covor de șoapte peste boț @MESTECENI BLÎNZI joi, 23 iunie 2011 France În codrul de mesteceni eu mi-am găsit tăcerea Care imi spală mintea de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește să nu pot să fiu Și eu ca voi, umbrind duioși pămîntul Și ascultînd smerit cum bate vîntul Să-ncărunțesc în visul meu tîrziu
SE PREGATESC COPACII SA INFLOREASCA IARA de IOAN LILĂ în ediţia nr. 241 din 29 august 2011 by http://confluente.ro/Se_pregatesc_copacii_sa_infloreasca_iara.html [Corola-blog/BlogPost/361513_a_362842]
-
Alexandra Rașcu Publicat în: Ediția nr. 1529 din 09 martie 2015 Toate Articolele Autorului Sunt atâtea feluri de tăceri care ne înconjoară, acoperind taine pierdute, la care nici nu pot să mă gândesc, dar, mi-am lipit de albii, luminați, mesteceni fruntea, simțind din glasul sevei cum ramurile-mi cresc. În nori neobosiți, mi-am agățat, biruitor, privirea, lăsând-o să danseze deasupra a tot ce este pământesc, pe când tăcerea aburită a ploilor mi s-a lipit de gânduri și visele
TĂCERI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1529 din 09 martie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1425901673.html [Corola-blog/BlogPost/353506_a_354835]
-
i se umple de culoare pe drumuri de munte arunc din pumni pietrele cu ciocul crestează copacul semn de trecere între înalt și solul reaprins de tainele curiosului copil al înțelepciunii netăgăduite îndrumă lacrima de rouă printre nervurile frunzelor de mesteacăn alb pleacă până când revine liberând scoarța albă între rădăcini și coroana înaltului zbor îi privesc jocul și-l las să-mi aștearnă bucuria începutului la capătul apusului când înserarea îmi prinde gândul între cădere și înălțare într-o rugă scurtă
GÂND DE SEARĂ 4 IULIE 2013 de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 917 din 05 iulie 2013 by http://confluente.ro/Gand_de_seara_4_iulie_2013_anne_marie_bejliu_1372972090.html [Corola-blog/BlogPost/363932_a_365261]
-
apoi dimineața la trezire le adună pe toate într-un poem și le toarce cândva îmi va lăsa pe tâmple velința unui singur cuvânt acela pe care ea îl tot cerne prin inima ei apoi îl rostogolește prin pădurile de mesteceni pentru a-i umple cofele cu apa limpede a bucuriei ea speră o privește pe Artio cum înverzește cu un singur gest tâmplele pământului și tace toarce firele într-un poem țese păianjenul noaptea prin pânze fire de tort din
ŢESE PĂIANJENUL NOAPTEA PRIN PÂNZE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1450280010.html [Corola-blog/BlogPost/369880_a_371209]
-
cum mai poți crede că sângele tău are aripi de corb, când ciobul din pliscul puternic, sclipește ciudat și la răsărit, și la apus și mai ales, mai ales la amurg...? te-ai răsturnat leneș pe o creangă groasă de mesteacăn surâzând ploilor, când mângâierile lor devin acide. te gâdilă, nu-i așa? ironia lor se transformă în lauri din sticla prea frumos colorată. foșnește în inima ta un laur de gând. poemul se naște lunecând ca un steag cu flamura
CARTEA CU PRIETENI XV- ANNE MARIE BEJLIU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 272 din 29 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xv.html [Corola-blog/BlogPost/355925_a_357254]
-
copilă candidă răsfrântă în afară maschează îngândurarea inimii răsucită în ea însăși la gândurile nedemne ale altora; frunte înaltă, ochi migdalați și ușor pastelați de culoarea cerului, nasul bine modelat pe mijlocul feței, buze păstoase, proferând virtuți ca geana de mesteacăn, într-o expresie dragă artistei. Se cuvine spus de la început că, la Constanța Abălașei-Donosă, ceea ce noi numim poezie este de fapt meditație lirică. Poemele sunt expresii ale unor scene de pe pământ și raze de soare din neant. Sunt notații directe
PAROLA CARE DESCHIDE CALEA VIEŢII ESTE IUBIREA de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1296 din 19 iulie 2014 by http://confluente.ro/Constanta_abalasei_donosa_1405773780.html [Corola-blog/BlogPost/349354_a_350683]
-
atâta trudă arama lor plânge iluziile din per la chez mai tainice decât taina se-aud leturghii negre și oamenii ca niște sfinți stau la rând pentru a-și primi eterna cuminecătură pe drumuri fără întoarcere se-aude orga de mesteceni care limpezește fântânile iar zarea de centauri în lumina solară adulmecă foamea de iubire ne doare clipa care se duce suntem mireasmă și neant în deasa noastră desfrunzire alunecăm mereu spre toamne ascunzându-ne în rădăcini. marți, 2 aprilie 2013
LECŢIE NEÎNVĂŢATĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Lectie_neinvatata_ion_ionescu_bucovu_1364892378.html [Corola-blog/BlogPost/366063_a_367392]
-
04 aprilie 2012 Toate Articolele Autorului Sonata ochilor Iubesc ochii de orice culoare ar fi; Cei ce văd lumea pentru mine Și-mi descriu întreaga natură; Cu nume de flori, în orice culori. Cu nume de arbori; zvelți sau pletoși Mestecenii sidefați alburoși Și platanii violet pământoși. Cu nume de ape; mai verzi sau albastre. Cu nume de păsări ce taie văzduhul Prin cântec și zborul pribeag; Cu nume de-ngheț și ger, Cu nume de alb ca floarea de crin
SONATA OCHILOR de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 460 din 04 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Sonata_ochilor_constanta_abalasei_donosa_1333521867.html [Corola-blog/BlogPost/358871_a_360200]
-
ca stâlp al rezistenței spirituale, al rezistenței prin religie: „Eram cazați la etajul clădirii într-o mare încăpere ce slujise cândva de paraclis, cu ferestre mari care deschideau minunate vederi spre pădure. Mi-aduc și acum aminte de un magnific mesteacăn din dreptul ferestrei mele. Sub lumina lunii, pe cerul limpede ca o băutură tare, se caligrafiau ramurile lui până la cele mai mici rămurele prin care copacul-în închipuirea mea-sugea din tăriile cerului o licoare dumnezeiască pe care, prin miile lui de
PĂTIMIRI ŞI ILUMINĂRI DIN CAPTIVITATEA SOVIETICĂ (EDITURA Editura Humanitas) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1453701336.html [Corola-blog/BlogPost/367469_a_368798]
-
lunii, pe cerul limpede ca o băutură tare, se caligrafiau ramurile lui până la cele mai mici rămurele prin care copacul-în închipuirea mea-sugea din tăriile cerului o licoare dumnezeiască pe care, prin miile lui de rădăcini, o difuza pământului, transfigurându-l. Mesteacănul îmi sugera cam ce ar trebui să fie pe pământ menirea noastră: să absorbim măcar un strop din licoarea cerească și să o difuzăm lumii, ca să o facem nu-Doamne ferește-un <>, ci un tărâm de existență puțin mai suportabil. Aș
PĂTIMIRI ŞI ILUMINĂRI DIN CAPTIVITATEA SOVIETICĂ (EDITURA Editura Humanitas) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1453701336.html [Corola-blog/BlogPost/367469_a_368798]