223 matches
-
nu ne spun aproape nimic despre obiectivele politicii, despre rolul circumstanțelor, capacităților și competențelor individuale sau al intereselor în politică, despre virtuțile politice, despre standardele de evaluare ale acțiunii politice sau despre impactul condițiilor cauzale în politică 2; 2) teoriile moraliste tind să producă teorii mult prea exigente ale legitimității politice 3; 3) moraliștii tratează cu aroganță și lipsă de respect politica (democratică), urmăresc eludarea, depășirea sau dislocarea politicii (democratice)4, transformarea ei într-un simplu instrument de implementare sau "legiferare
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
instituționale de conflictul și instabilitatea politică"7; 4) ca urmare a caracterului abstract și mult prea îndepărtat de realitățile lumii politice în care trăim (i.e., ca urmare a caracterului lor ideal) sau a metodologiei "intuiționiste" pe care se bazează, teoriile moraliste nu pot oferi o îndrumare normativă adecvată sau chiar niciun fel de îndrumare pentru practica politică; unul dintre principalele lor defecte în acest sens este, spre exemplu, faptul că nu țin seama de "condițiile specifice în care sunt luate deciziile
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
politică presupus aplicabile în mod universal, "independent de orice analiză a adecvării lor ca principii de organizare și reglementare a treburilor politice într-un context particular sau altul"9; un alt defect de acest tip constă în faptul că teoriile moraliste nu sunt capabile să ne ofere mai mult decât câteva intuiții conflictuale și ireconciliabile cu privire la obiectul dreptății 10; în rezumat: teoriile moraliste sunt "irelevante pentru practica politică"11; într-o formă mai moderată, obiecția susține doar că, din cauza caracterului abstract
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
într-un context particular sau altul"9; un alt defect de acest tip constă în faptul că teoriile moraliste nu sunt capabile să ne ofere mai mult decât câteva intuiții conflictuale și ireconciliabile cu privire la obiectul dreptății 10; în rezumat: teoriile moraliste sunt "irelevante pentru practica politică"11; într-o formă mai moderată, obiecția susține doar că, din cauza caracterului abstract, este foarte probabil ca moralismul "să producă teorii mai puțin eficace în lumea politicii reale"12; 5) moralismul reduce filosofia politică la
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
obiecția susține doar că, din cauza caracterului abstract, este foarte probabil ca moralismul "să producă teorii mai puțin eficace în lumea politicii reale"12; 5) moralismul reduce filosofia politică la studiul idealurilor morale "demne de urmărit în viață"13; 6) teoriile moraliste nu respectă constrângerea, obligatorie în condițiile pluralismului valoric rezonabil, de a nu recurge în argumentare la valori, principii sau intuiții morale controversate 14; 7) teoriile moraliste se ocupă cu probleme false sau mai puțin importante, precum dreptatea, egalitatea, drepturile individuale
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
filosofia politică la studiul idealurilor morale "demne de urmărit în viață"13; 6) teoriile moraliste nu respectă constrângerea, obligatorie în condițiile pluralismului valoric rezonabil, de a nu recurge în argumentare la valori, principii sau intuiții morale controversate 14; 7) teoriile moraliste se ocupă cu probleme false sau mai puțin importante, precum dreptatea, egalitatea, drepturile individuale etc., pe când problemele cardinale ale filosofiei politice sunt legitimitatea, ordinea, puterea, virtuțile individuale pe care le cere buna guvernanță, logica acțiunii și raționalității politice etc.15
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
cu probleme false sau mai puțin importante, precum dreptatea, egalitatea, drepturile individuale etc., pe când problemele cardinale ale filosofiei politice sunt legitimitatea, ordinea, puterea, virtuțile individuale pe care le cere buna guvernanță, logica acțiunii și raționalității politice etc.15; 8) teoriile moraliste neagă sau eșuează să înțeleagă ideea că "ordinea civilă este condiția sine qua non pentru orice alt bun politic" sau ideea că legitimitatea este prima virtute a puterii politice, acordându-i acest statut - în mod eronat - dreptății 16; 9) teoriile
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
neagă sau eșuează să înțeleagă ideea că "ordinea civilă este condiția sine qua non pentru orice alt bun politic" sau ideea că legitimitatea este prima virtute a puterii politice, acordându-i acest statut - în mod eronat - dreptății 16; 9) teoriile moraliste au o "încărcătură ideologică", din cauza faptului că sunt construite pe intuiții morale 17; 10) "concepția despre politică sprijinită de moralismul liberal suferă de inadecvare descriptivă" (i.e., o persoană "și-ar forma o opinie mai curând excentrică despre ce este în
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
opinie mai curând excentrică despre ce este în realitate politica, chiar și în societățile care se află cel mai aproape de satisfacerea condițiilor moralismului liberal, dacă și-ar lua drept ghid în această chestiune doar moralismul liberal", de vreme ce "în general, concepția moralistă a politicii este palidă, antiseptică și exagerat de nobilă"18); atunci când analizează "lumea reală a politicii", moraliștii "îi aplică modele teoretice inadecvate"19, sprijinind o viziune greșită, falsă, asupra ei; spre exemplu, moraliștii "prezintă politica într-o manieră care marginalizează
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
cuprind, după cum am încercat să atrag atenția pe întreg parcursul cărții, afirmații extrem de ușor de demonstrat drept false (obiecții exprimate fie în urma unei documentări mult prea sumare și neatente, fie în baza unei strategii extrem de neprofesioniste de interpretare a lucrărilor moraliste de filosofie politică) sau afirmații lipsite de credibilitate proclamate aproape fără niciun fel de suport argumentativ (așa cum stau lucrurile, spre exemplu, în cazul celei de a șaptea obiecții). Rămâne totuși îmbucurător - și merită semnalat - faptul că măcar unii realiști au
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
lor abstracte și ideale pentru practica politică "reală", recomandări cel puțin la fel de "realiste" ca și cele propuse de realiști 35, și obiecțiile 10)-12), a căror lipsă de îndreptățire este, din punctul meu de vedere, cu totul specială, de vreme ce teoriile moraliste nu sunt teorii ale politicii în sensul obișnuit al termenului (i.e., teorii despre activitatea de guvernare a unei societăți), și cu atât mai puțin teorii descriptive ale politicii, așa cum presupun aceste obiecții. Să obiectezi unei teorii normative sau/și unei
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
parte din bibliografia obligatorie a oricărui curs decent de sociologie politică sau/și politologie, însă nu și din bibliografia obligatorie a unui curs de introducere în filosofia politică, nu este, din punctul meu de vedere, o greșeală. Faptul că teoriile moraliste ignoră sau analizează prea puțin "lumea reală a politicii" - i.e., circumstanțele sau interesele care acționează în politică, virtuțile necesare unui bun politician, impactul condițiilor cauzale în politică, logica acțiunii, moralității și raționalității politice etc. - nu constituie, așadar, o problemă reală
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
a filosofiei politice, ci una a științelor politice. Obiecția că este "prea exigentă" îi este adresată în mod specific mai ales concepției despre legitimitate sprijinite de John Simmons. Simmons a argumentat, într-adevăr, pentru unul dintre cele mai exigente standarde "moraliste" ideale ale legitimității, unul despre care a admis că ne conduce la concluzia că niciun stat existent nu este legitim (simpliciter). Însă, a continuat Simmons, într-o exprimare care nu mai este citată de obicei de realiști, aceasta nu înseamnă
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
mult, că ideea îndepărtării sau izolării filosofiei politice de etică, propusă de realiști radicali precum Raymond Geuss, William Galston, Robert Jubb, Enzo Rossi, Matt Sleat sau Fabian Freyenhagen, este fundamentată, în esență, pe trei argumente primordiale: 1) argumentul că problemele "moraliste" de tipul specificării adecvate a conținutului unor valori sau idealuri sociale dezirabile precum dreptatea, libertatea, egalitatea sau drepturile individuale sunt probleme false, probleme care distrag atenția de la problemele "reale" ale filosofiei politice (i.e., puterea, relațiile de putere, legitimitatea, ordinea, interesele
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
lamentabile ale cruciadei realiste împotriva moralismului. Deși pe parcursul cărții am ridicat multe alte observații care compromit aceste argumente, aici mă voi mulțumi să reamintesc doar că primul argument este discreditat în special de lipsa de susținere a sugestiei că problemele "moraliste" nu constituie teme autentice de filosofie politică, de falsitatea premisei că teoriile moraliste nu pot oferi recomandări "realiste" practicii politice și de caracterul obligatoriu al distincției între dreptate, libertate sau egalitate și celelalte valori sociale a căror realizare trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
observații care compromit aceste argumente, aici mă voi mulțumi să reamintesc doar că primul argument este discreditat în special de lipsa de susținere a sugestiei că problemele "moraliste" nu constituie teme autentice de filosofie politică, de falsitatea premisei că teoriile moraliste nu pot oferi recomandări "realiste" practicii politice și de caracterul obligatoriu al distincției între dreptate, libertate sau egalitate și celelalte valori sociale a căror realizare trebuie să se afle - în cadrul oricărei teorii politice care aspiră la plauzibilitate - printre "obiectivele fundamentale
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
și, ca atare, "nerealistă". Mai mult, faptul că realismul radical este un moralism deghizat este reliefat - și mai vădit - și de două dintre tezele sale fundamentale, teze de care depinde întregul proiect de scoatere a filosofiei politice "în afara eticii": distincția "moralistă" (i.e., impregnată de valori și convingeri morale) între politică și dominație și teza că politica este preferabilă dominației (teză ce nu poate fi întemeiată decât în baza unor standarde sau convingeri morale "pre-politice"). După cum am văzut în capitolul despre justificarea
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
filosofică (sau ca teză despre metodologia adecvată a filosofiei politice) și moralismul ca teorie sau practică evaluativă referitoare la politică și comportamentul politic (i.e., moralismul ca absolutism moral cu privire la politică și comportamentul politic) și - nu în ultimul rând - "îmbogățirea" teoriilor moraliste cu idei sau puncte de vedere de care acestea sunt cu totul străine (precum ideea că politica este "etică aplicată"). În același timp, am putut constata totuși și faptul că unii realiști au început să conștientizeze caracterul extrem de precar și
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
nedrept (dacă nu chiar diletant) al obiecțiilor avansate până la acest moment împotriva moralismului. Sunt speranțe reale, așadar, ca, în viitor, dialogul realiștilor cu moraliștii să nu mai fie un dialog al surzilor, unul bazat pe lecturi pe diagonală ale scrierilor moraliste, pe strategii extrem de inechitabile de interpretare a acestor scrieri, pe reflecții foarte grăbite pe marginea lor sau pe recursul la argumentarea sofistică ori la alte practici și manevre mai puțin respectabile de impunere a unei idei sau de atragere de
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
98 argumentare instrumentală, 23-24, 26, 28-29, 72-73, 75-76, 78, 100-101, 110, 123, 130, 134-135, 137, 146, 154, 162-163 argumentare/justificare morală, 16-17, 19-21, 24, 37, 42, 51, 66, 75, 80, 82, 88-89, 92, 100, 112, 115, 149-150, 158 argumentare/justificare moralistă, 25-26, 63, 67, 71, 137 argumente pragmatice, 86, 89, 91-92 autonomia politicii, 31, 57, 74, 123-124, 126, 144, 150-151, 162 autoritate (politică), 35, 50, 54, 59, 64, 68-70, 72, 124-125, 163 B binele moral, 90 binele social, 32, 140 binele
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
legitimării, 31, 126, 128 cinism, 99 circumstanțele politicii, 85 civilitate, 94 coerciție justificabilă/legitimă, 73, 124-126, 128-130, 162, 164 coeziune socială, 26, 132, 134 comportament politic, 11, 33-34, 42, 76, 96-97, 160, 165 comunitate, 84, 149 comunitate internațională, 153 concepția moralistă a politicii, 145 concepții morale comprehensive, 73, 87-88, 90-91, 95, 102, 113, 126 concepții morale "metafizice", 90 concepții morale perfecționiste, 90 concepții/cercetări/teorii politice normative, 55, 65, 78, 100-102, 147 condițiile modernității, 125-126, 128, 164 consecințialism, 76 conservatorism, 104
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
77, 109-110, 145 teoria politică normativă, 9, 30, 32, 101, 114 teoria relațiilor internaționale, 77, 98 teoria statului, 98 teorie ideală, 21, 33-34, 39, 47-48, 122, 134, 146-147, 161 teorie morală, 70, 72, 146 teorie normativă, 65, 72, 147 teorii moraliste, 23 teorii de tranziție, 47 teorii non-ideale, 47 teoriile moraliste ale dreptății, 45, 131 terorism, 56 teza indemonstrabilității principiului egaliității umane fundamentale, 109 teza indiferenței la fapte a principiilor fundamentale ale dreptății, 20, 118 teza primatului dreptății, 35, 46, 48
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
114 teoria relațiilor internaționale, 77, 98 teoria statului, 98 teorie ideală, 21, 33-34, 39, 47-48, 122, 134, 146-147, 161 teorie morală, 70, 72, 146 teorie normativă, 65, 72, 147 teorii moraliste, 23 teorii de tranziție, 47 teorii non-ideale, 47 teoriile moraliste ale dreptății, 45, 131 terorism, 56 teza indemonstrabilității principiului egaliității umane fundamentale, 109 teza indiferenței la fapte a principiilor fundamentale ale dreptății, 20, 118 teza primatului dreptății, 35, 46, 48, 122, 133 toleranță, 16, 85 tortură, 58, 120 U utilitarism
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
căreia mai toate teoriile plauzibile din filosofia politică, de la marxism la libertarianism, se bazează, în ultimă instanță, fie și doar implicit, pe principiul moral al tratării tuturor indivizilor ca egali, atunci mai toate teoriile plauzibile din filosofia politică sunt teorii moraliste. În ceea ce mă privește, cred că Dworkin și Kymlicka au dreptate în această afirmație, pentru că, după știința mea, mai toate idealurile plauzibile, cel puțin prima facie, de organizare socială și politică includ una sau mai multe forme de egalitate (fie
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
Morality and the Autonomy of the Political", în British Journal of Political Science 45, 1 (2015), pp. 224-225. 61 Ibidem, pp. 220-227. 62 Iar explicația acestei situații este, desigur, cea binecunoscută tuturor celor care nu citesc doar pe diagonală scrierile moraliste de filosofie politică: aceste scrieri nu sunt lucrări despre politică, în sensul uzual al termenului (i.e., activitatea de guvernare a unei societăți), ci lucrări despre idealurile dezirabile - fie și pe "termen nedefinit" - de organizare politică sau/și lucrări care încearcă
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]