646 matches
-
mare moschee la Timbuktu, si a dezvoltat o școală islamică ce a devenit un mare centru educațional islamic. Djenne și Timbuktu erau centre de învățământ unde musulmanii se amestecau cu africanii. Mâli a atins apogeul civilizației sale în timpul lui Manșă Musa, unul dintre cei mai bogați oameni din istorie datorită aurului abundent din Mâli. Din anii 1400, regatul s-a prăbușit, fiind înlăturat de Songhai. În 1484, Portugalia a stabilit relații diplomatice s comerciale cu Imperiul Mâli, care s-a destrămat
Istoria Africii () [Corola-website/Science/325026_a_326355]
-
de Imperiul Mâli. Acest imperiu se crede că a fost fondat cândva înainte de 1000 . A fost în mare măsură un imperiu comercial și literalmente intersecția dintre importanțele rute comerciale nord-sud sahariane, precum și dintre rutele fluviale est-vest. Sub marele conducător Manșă Musa (r. 1307 - 1332), Imperiul Mâli cucerit orașele bogate că Timbuktu și Gao și a câștigat controlul asupra depozitelor de sare la nord. În 1320, piața de aur din regiunea nord-africană s-a prăbușit direct din cauza acestui împărat datorită cheltuielilor sale
Istoria Africii () [Corola-website/Science/325026_a_326355]
-
și Gao și a câștigat controlul asupra depozitelor de sare la nord. În 1320, piața de aur din regiunea nord-africană s-a prăbușit direct din cauza acestui împărat datorită cheltuielilor sale la Cairo. Mâli a fost un imperiu musulman, și sub Musa, orașul Timbuktu a devenit un important centru cultural în lumea musulmană. Cu toate acestea, de la începutul secolului al XIV-lea Imperiul a crescut prea mult pentru o centralizare durabilă, teritorii majore au început astfel să-și afirme independența. Această a
Istoria Africii () [Corola-website/Science/325026_a_326355]
-
Askia condus până în 1528, când a fost detronat de fiul său. În anii de după eliminarea Askia lui, nici un alt lider nu a fost în măsură să ia și să dețină puterea pentru orice perioadă semnificativă de timp. Fiul lui Askia, Musa , a domnit timp de trei ani; el a fost urmat de Mohamed al II-lea, care a domnit timp de șase ani; și următorii doi lideri au domnit doi și zece ani . În 1549 Askia Dawud a venit la putere
Istoria Africii () [Corola-website/Science/325026_a_326355]
-
care vând terenuri evreilor. La 27 octombrie 1933 o demonstrație de masă, neautorizată, a arabilor palestineni este reprimată de autoritățile mandatare. În ciocnirile violente care au loc 12 dintre demonstranți și un polițist britanic sunt uciși. Rănit grav, liderul naționalist Musa Khazim pașa al Husseini, în vârstă de 83 ani, moare dupa cinci luni,în martie 1934. În aprilie 1936, încurajați între altele de eșecul politicii Marii Britanii și Franței de a stăvili eforturile de reînarmare ale Germaniei și expansionismul Italiei, naționaliștii
Jaffa () [Corola-website/Science/306648_a_307977]
-
mai vechi chimiști, cei care au introdus observarea precisă și experimentarea controlată, descoperind astfel multe substanțe chimice. Cei mai influenți chimiști musulmani erau Geber, al-Kindi, al-Razi și al-Bruni. La finalul secolului al 8 D.Hr, alchimistul arab Geber sau Abu Musa Jabir Ibn Hayyan, folosește termenul de "Al-kimya" în unul din tratatele sale reprezentative. Lucrările lui Geber au ajuns în Europa în secolul al XIV-lea, în Spania prin traducerile unui pseudo-Geber, care și-a semnat cărțile cu numele de „Geber
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
numit câte un reprezentant pentru acest arbitraj care să decidă între cei conducători care va fi câștigătorul. Reprezentantul taberei lui Muʿăwiya a fost ’Amr bin al-‘aș - un bun negociator și priceput al războiului. ‘Ali l-a numit pe ’Abu Musa al ’Ash‘ari. Cei doi au decis să lase poporul să decidă cine va deveni calif. Partizanii lui ‘Ali însă nu a putut accepta faptul că acesta a ales această cale și că face un pas înapoi de la statutul său
Muawiya () [Corola-website/Science/333587_a_334916]
-
are ca reprezentanți pe Abū-l-Hudayl al-‘Allaf (752-840), an-Naẓẓam (m.836), al-Jăḥiẓ (m.869), Abū ‘Ali al-Jubba′i (m.915) și fiul său Abū Hašim al-Jubba′i (m.933), iar cea de la Bagdad: Bišr ibn al-Mu′tamir (m.825), Abū Musa al-Mirdar (m.841), Ṯumama ibn-Ašras (m.828). Mu‘tazilismul a intrat, de multe ori, în conflict cu cei care susțineau linia tradițională a islamului, prin faptul că abdordează dintr-o perspectivă raționalistă probleme precum caracterul creat sau increat al Coranului
Mutazilism () [Corola-website/Science/328973_a_330302]
-
(altă variantă: Mussa Jalil, în limba română Musa Gelil, în tătară crimeană Musa Ğelil, în limba tătară: Musa Cälil, Musa Çəlil, cu litere chirilice Муса Җәлил) (n. 15 februarie [S.V. 2 februarie] 1906 - d. 25 august 1944) este unul din cei mai apreciați poeți sovietici tătari, luptător în
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
(altă variantă: Mussa Jalil, în limba română Musa Gelil, în tătară crimeană Musa Ğelil, în limba tătară: Musa Cälil, Musa Çəlil, cu litere chirilice Муса Җәлил) (n. 15 februarie [S.V. 2 februarie] 1906 - d. 25 august 1944) este unul din cei mai apreciați poeți sovietici tătari, luptător în rezistența tătară anti-nazistă, erou-martir decapitat
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
(altă variantă: Mussa Jalil, în limba română Musa Gelil, în tătară crimeană Musa Ğelil, în limba tătară: Musa Cälil, Musa Çəlil, cu litere chirilice Муса Җәлил) (n. 15 februarie [S.V. 2 februarie] 1906 - d. 25 august 1944) este unul din cei mai apreciați poeți sovietici tătari, luptător în rezistența tătară anti-nazistă, erou-martir decapitat de Wehrmacht la închisoarea Plötzensee
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
(altă variantă: Mussa Jalil, în limba română Musa Gelil, în tătară crimeană Musa Ğelil, în limba tătară: Musa Cälil, Musa Çəlil, cu litere chirilice Муса Җәлил) (n. 15 februarie [S.V. 2 februarie] 1906 - d. 25 august 1944) este unul din cei mai apreciați poeți sovietici tătari, luptător în rezistența tătară anti-nazistă, erou-martir decapitat de Wehrmacht la închisoarea Plötzensee din Berlin
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
Wehrmacht la închisoarea Plötzensee din Berlin. Este singurul poet căruia i s-au acordat atât titlul de "Erou al Uniunii Sovietice" pentru lupta de rezistență antifascistă cât și "Premiul Lenin" pentru literatură pentru colecția "Caiete din Moabit", ambele decernate postum. Musa se naște pe 15 februarie 1906 în familia unui țăran sărac din satul Mustafașî (Mustafino), regiunea Șarlîk (Sharlyksky), provincia Orenburg din Imperiul Rus. Studiază la Huseiniye Medrese din orașul Orenburg și în 1931 se stabilește la Kazan dedicându-se activității
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
sociale. Se manifestează în genuri literare diverse: poezie, roman, libret, dramaturgie, jurnalism. Elogiază în vers transformările aduse de comunism. În 1939 devine președintele Uniunii Scriitorilor din Republica Autonomă Sovietică Socialistă Tătară și vicepreședintele Consiliului municipal. În al doilea război mondial Musa se înrolează ca voluntar în Armata Roșie, este numit corespondent de război și trimis pe front. Continuă să scrie versuri patriotice și lirică de război. În iunie 1942, în timp ce unitatea sa încerca să retragă dintr-o încercuire, cade grav rănit
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
într-un lagăr din Polonia unde spre sfârșitul anului 1942 germanii încep să formeze așa-zisele "legiuni naționale" alcătuite din soldați aparținând popoarelor din Asia Centrală aflate sub dominație rusească. Legiunile erau trimise să lupte împotriva sovieticilor cu promisiunea independenței naționale. Musa și prietenul său poetul Abdulla Aliș sunt încorporați în "Legiunea Volga-Ural", o unitate tătărească. Ei organizează un grup de rezistență care face propagandă printre legionari îndemnându-i să își folosească armele împotriva naziștilor. Ca urmare, primul batalion trimis pe frontul
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
îndemnându-i să își folosească armele împotriva naziștilor. Ca urmare, primul batalion trimis pe frontul de est îi ucide pe germani și se refugiază la partizanii sovietici din Belarus. Grupul este descoperit și trimis la închisoarea Moabit din Berlin. Aici Musa împarte celula cu belgianul André Timmermans și un polonez. Grupul de tătari este interogat și torturat. Gestapoul îi rupe lui Musa brațul stâng și îi stâlcește rinichii. Deși este torturat, continuă să scrie versuri despre nazism. Grupul lui Musa Ğelil
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
și se refugiază la partizanii sovietici din Belarus. Grupul este descoperit și trimis la închisoarea Moabit din Berlin. Aici Musa împarte celula cu belgianul André Timmermans și un polonez. Grupul de tătari este interogat și torturat. Gestapoul îi rupe lui Musa brațul stâng și îi stâlcește rinichii. Deși este torturat, continuă să scrie versuri despre nazism. Grupul lui Musa Ğelil și Abdulla Aliș este condamnat la moarte și pe 25 august 1944 sunt executați prin decapitare la închisoare Plötzensee de lângă Berlin
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
Aici Musa împarte celula cu belgianul André Timmermans și un polonez. Grupul de tătari este interogat și torturat. Gestapoul îi rupe lui Musa brațul stâng și îi stâlcește rinichii. Deși este torturat, continuă să scrie versuri despre nazism. Grupul lui Musa Ğelil și Abdulla Aliș este condamnat la moarte și pe 25 august 1944 sunt executați prin decapitare la închisoare Plötzensee de lângă Berlin. În acest răstimp, în Rusia Musa fusese declarat trădător și figura pe lista "criminalilor periculoși", așa cum se întâmpla
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
rinichii. Deși este torturat, continuă să scrie versuri despre nazism. Grupul lui Musa Ğelil și Abdulla Aliș este condamnat la moarte și pe 25 august 1944 sunt executați prin decapitare la închisoare Plötzensee de lângă Berlin. În acest răstimp, în Rusia Musa fusese declarat trădător și figura pe lista "criminalilor periculoși", așa cum se întâmpla cu toți cei care dispăreau pe front. Pe 25 aprilie 1945, în timpul luptelor din Berlin, un soldat din armata sovietică zărește pe stradă un carnețel cu înscrisuri rusești
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
lista "criminalilor periculoși", așa cum se întâmpla cu toți cei care dispăreau pe front. Pe 25 aprilie 1945, în timpul luptelor din Berlin, un soldat din armata sovietică zărește pe stradă un carnețel cu înscrisuri rusești. Îl ridică și citește: "Sunt poetul Musa Gelil, prizonier de război în închisoarea Moabit și urmează să fiu executat. Vă rog să transmiteți salutări prietenilor mei scriitori din Moscova și să îmi înștiințați familia." Soldatul trimite carnetul la Uniunea Scriitorilor din Moscova. Mai târziu apar și alte
Musa Djalil () [Corola-website/Science/317743_a_319072]
-
o formă sincretică și heterodoxă a islamului, motiv pentru care ordinul și-a atras asupra sa repercusiuni din partea conducerii otomane sunnite. Însă ordinul propriu-zis nu a fost fondat de Ḥağğ Bektaš, ci de către un discipol al acestuia pe nume Abdăl Musa, urmând să fie reorganizat de Balɪm Sultăn în secolul XVI. Unul dintre primii discipoli ai maestrului, care i-a trimis învâțăturile mai departe este Kadīncīk Ana sau Hatun Ana. De asemenea, ordinul este recunoscut prin faptul că acordă libertatea femeilor
Ordinul Bektași () [Corola-website/Science/329186_a_330515]
-
faptul că, de multe ori, ele se află în fruntea lăcașurilor de cult a atras suspiciunile comunității asupra activității ordinului. Celui căruia i se datorează organizarea ordinului, în forma în care a ajuns la noi, este cel mai probabil Abdăl Musa, discipol al lui Ḥăğğ Bektaš. Cei doi pare să fi participat la campaniile otomanilor de expansiune în Anatolia, iar Abdăl Musa a preluat sarcina de răspândire a cultului printre mediile conducătoare din teritoriile otomane, punând, totodată, bazele ordinului la aproape
Ordinul Bektași () [Corola-website/Science/329186_a_330515]
-
căruia i se datorează organizarea ordinului, în forma în care a ajuns la noi, este cel mai probabil Abdăl Musa, discipol al lui Ḥăğğ Bektaš. Cei doi pare să fi participat la campaniile otomanilor de expansiune în Anatolia, iar Abdăl Musa a preluat sarcina de răspândire a cultului printre mediile conducătoare din teritoriile otomane, punând, totodată, bazele ordinului la aproape 60 de ani de la moartea lui Ḥăğğ Bektaš. A doua etapă de existență a ordinului este marcată profund de apariția unei
Ordinul Bektași () [Corola-website/Science/329186_a_330515]
-
Marele Ștefan și bravul său hatman Arbore;" "Neneaca, cuconașul ei și dascălul;" Geniul vechi al romanilor și românii de astăzi;" "Despre Basarabia și cetățile ei vechi" ș.a. Autor de compuneri originale și de imitații din autori europeni, a evocat în „Musa românească” (1868) mitologia și istoria națională, dovedind o imaginație fabuloasă și predilecție pentru viziunea macabră și umorul grotesc. A scris „Povestea povestelor” (1843), basm în versuri albe, sinteză a spiritului folcloric cu fantasticul oriental. A mai scris fabule și comedia
Constantin Stamati () [Corola-website/Science/303462_a_304791]
-
și că viața devine imposibilă. Eu mi am aruncat ochii pe fereastră, unde, pe lângă cei doi care săriseră înainte în curte, mai erau acum alți doi, care arătau foarte agitați. Stanley, cu calmul lui de englez, îl asculta pe acest musa fir nepoftit. După mai bine de o oră, în care obosise vorbind, dându-și seama că era în siguranță, unde a putut vorbi tot ce avea pe suflet, omul a început să asculte și ce avea Stanley să spună. Acesta
Editura Destine Literare by George Sarry () [Corola-journal/Journalistic/90_a_414]