340 matches
-
slujba de pe urma. Biată V., plecată subit dintre noi, așteaptă, și ea, în fața bisericii, să vină preotul, plecat pe la morminte, excedat de sarcini. Frig și ceață. Gata să ningă. Clopotul cimitirului. În jurul moartei, ne prefacem că nu ne e frig. P., namila, rîde din cînd în cînd tabagic: și ei i-a plăcut să rîdă, zice înecat iar în tușa. Vine preotul. Îmbujorat. Febricitat. Tot numai suflet. Urmează canonul slujbei. În cuvîntul despre moartă, pe care, evident, n-a cunoscut-o, se
Desen într-o ureche by Val Gheorghiu () [Corola-journal/Journalistic/18163_a_19488]
-
ei în servietă și cu 38 de lei în buzunar șterpeliți din buzunarul tatei, junele Aspru o pornește haihui prin lume. Ajuns la Odesa, doarme pe chei căutând să dea de urma vagabonzilor din romane, în locul cărora descoperă doar niște namile leneșe care-și blestemă prostește soarta atât de frumoasă, „fără apărare și fără hotar”. În situația lor, își spune fugarul, eroii lui Sadoveanu s-ar fi mulțumit să deschidă ochii mari spre culmile înzăpezite, trecându-și unul altuia oala cu
Haimanaua, dulcineea și maestrul by Corina Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/5166_a_6491]
-
Eram despărțiți de împrejmuirea solidă care îl izola de restul lumii, mă puteam considera la adăpost. Dar nu asta vroiam, ci să mă joc cu el, deși frica mă paraliza încă. Invitația trebuia să vină din partea lui... și a venit: namila a dat din coadă și m-a poftit, cu scheunături jucăușe și gudurări prietenoase, în țarcul lui unde nu cred să mai fi intrat vreodată un copil. După mai bine de-o oră, cucoanele cafegioaice și-au adus aminte de
La Breaza by Mihai Cantuniari () [Corola-journal/Imaginative/14981_a_16306]
-
splendid bărbat care avea cu douăzeci și patru de ani mai puțin decît mine". În schimb, dacă există niște accente reale în pamfletele trucate ale lui Vinea din Glasul patriei, acestea sînt răbufnirile lui de ură, în timp ce țintește fizicul lui Dumitriu: "această namilă", "junele gigant", "înalt ca un foișor", "acest aparent atlet era (și este) de o lașitate fizică și morală în raport direct cu proporțiile lui de cariatidă" ș.a. Victimizîndu-se, Vinea își pune singur, în aceste pamflete, eticheta de "negru" al lui
Petru Dumitriu și "negrul" său (II) by Ion Vartic () [Corola-journal/Imaginative/11795_a_13120]
-
era altă persoană, cu un capișon la fel caraghios, care îi acoperea fruntea, înălțându-se, gogoșit, de aproape trei palme. Însă, spre deosebire de micul purtător de felinar, acest om, care tocmai își ștergea cizmele pe pardoseala galbenă din fața prăvăliei, era o namilă, care aproape că atingea arcada ușii. Îl văzu cum își îndreaptă spatele și apoi cum se pierde printre sănii, în josul străzii, uitând cu totul de felinarul pe care îl adusese. Nane își trase la repezeală ghetele și coborî în fugă
Prăvălia de peruci by Doina Ruști () [Corola-journal/Imaginative/6599_a_7924]
-
parapetul foișorului, cu ochii lărgiți de uimire. Ce dracu' e asta, Rățoiule?" Nu doar ei, ci toată Strada Mare fu cuprinsă de uluire. Glasurile sticloase și zgomotele săniilor oprite pe neașteptate îi făcură și pe cei care nu văzuseră încă namila să stea pe loc și să caute cu privirea sursa acelei emoții generale. Un balon cât casa, în fâșii galbene și roșii, se lăsase în fața ospătăriei lui Barbărasă. Iar de marele balon era atârnat un coș de nuiele, pe care
Prăvălia de peruci by Doina Ruști () [Corola-journal/Imaginative/6599_a_7924]
-
Apoi am băut și bere, la "Gambrinus", în vecinătate, rămânându-ne din cei zece lei puși la bătaie cât să ne cumpărăm și țigări. A doua zi apăru, într-adevăr, Fănuș Neagu, căci el era vânzătorul de pepeni salvator, o namilă blondă cu alură izbitoare de rusnac. De pe urma acesteia s-a ales, peste ani, cu un rol într-un film de Andrei Blaier, acela al generalului Susaikov, trimisul rușilor în Comisia aliată de control, mare petrecăreț și frecventator asiduu, cum reiese
Amintiri cu Fănuș Neagu by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Imaginative/15371_a_16696]
-
vom fi îmbiați și cu femei! Bătu din palme, acționat parcă de un mecanism secret. - Bărbați aleși și preacurați, vin gata pregătite: să nu mai pierdem timpul pentru a le dezbrăca! Frontul despuiatelor înaintă în goană. În fruntea lui, o namilă, să fi avut doi metri jumătate înalțime, își lansă glasul printr-o pâlnie. - Oameni buni, oameni buni, nu mai suportăm regimul impus animalelor. Veniți mai aproape! Avem a vă comunica fapte importante! Bine afumați, hăndrălăii făcură primii pași și după
Azilul canin by Marius Tupan () [Corola-journal/Imaginative/13348_a_14673]
-
Edificat abia în aceste clipe, Cervina se apropie de Gilda. - Trebuie să le oferi cuvenitele lămuriri. Doar ești protectoarea animalelor, care are pregătit un discurs adecvat, în orice moment. Înlocuitorul enciclopedistului ambulant îl susținu pe înlocuitorul Primarului General. - Desigur, desigur! Namila își etala podoabele, pubiană și capilară, unite în dreptul ombilicului, sugerând că acolo se făcea joncțiunea între creier și clitoris, în vederea asaltului final. La un semn al ei, valul despuiatelor îngheță, stimulând-o pe Gilda să-și ordoneze ideile și să
Azilul canin by Marius Tupan () [Corola-journal/Imaginative/13348_a_14673]
-
să-și caute cuvintele. Îi era greu. Într-o situație similară nu mai fusese vreodată. Plasată între cele două tabere, fiindcă și a curioșilor înaintase, dotată acum cu ocheane - de unde apăruseră și cine le adusese? - făcu primele pregătiri să riposteze namilei. Sunetele ei fură însă acoperite de scâncetele, lătrăturile și urletele câinilor, în ele strecurându-se și acela intens, prelung și lugubru. Pe chipul lui Cervina spori încântarea, pe a lui Globescu, întunecarea. Când, în sfârșit, Gilda găsi tonul potrivit să
Azilul canin by Marius Tupan () [Corola-journal/Imaginative/13348_a_14673]
-
lase de izmă", cu alte cuvinte să renunțe la băutură, ia recomandarea ad litteram și se reprofilează pe țuică. Inspectoratul sanitar Prahova anunță ivirea în zonă a unor cîini cu simptome de rabie. Sergentul aflat în patrulare nocturnă vede o namilă într-un tufiș și sloboade pistolul în ea. Monstrul era un vițel. întîmplarea prilejuiește două comentarii de presă, unul în Sentinela Prahovei, organ al opoziției, celălalt într-un ziar central de limbă franceză. Modelul e, firește, Temă și variațiuni. La
Caragiale și vițelul turbat by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/11097_a_12422]
-
dezlega probleme ce parcă ne sunt date ca să ne chinuim". De unde reiese ca-pa-citatea mentorului de-a se fi implicat în mecanismele sufletești ale discipolului, de a-l fi înzestrat cu "disciplina" a cărei lipsă o resimțea. Petre }uțea era "o namilă de om, cu verb potopitor de gigant", "un geniu verbal, singular în generația lui care n-a dus lipsă de vorbitori străluciți", care "și-a revărsat cu generozitate geniul, fără nici un gînd de răsplată materială", înconjurat prin saloane de "doamne
Un „trăirist” by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7363_a_8688]
-
Cel puțin, nu acum. Pare că fugarul mi se vîră sub piele, încearcă să-mi inducă senzația că fără el în preajmă n-aș putea viețui. Mă va face să-i simt lipsa. Omul nu-i o brută. E o namilă, dar nu o brută. În cel mai rău caz, o brută tristă. Și curată. Are unghii îngrijite și, cînd te aștepți mai puțin, maniere di granda. Chiar și-așa, e foarte riscant. Trebuie să accept, nebunul amenințat e etern imprevizibil
Răpitor și ostatic by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/3578_a_4903]
-
un fel sau altul, de furtișaguri și atmosfera acestei vieți era în întregime pătrunsă de un iz infracțional. După cât îmi pot aminti, un asemenea climat domnea peste tot în toată Moscova, în acei ani. Idolul puștilor era unul, Iurka, o namilă de om veșnic beat, fost luptător, instigatorul tuturor încăierărilor. Îi plăcea să iasă în curte în maiou, sau chiar gol până la brâu, să-i poată fi admirați bicepșii puternici, și mergea la o berărie din apropiere. Aici se îmbăta și
Vladimir Bukovski - ȘI SE ÎNTOARCE VÎNTUL - fragmente - () [Corola-journal/Journalistic/14312_a_15637]
-
cu vai de poartă bisericii, cu capul în jos. A fost prins mai de mult, de viu, și ținut în apele unui iaz mic în vederea praznicului, să țină... Iazul, nu prea întins, cît o groapă mai mare, se revărsase din cauza namilei care, încă mai trăind, schița mișcările unui înot, cum ai încerca să alergi într-o cușcă. Uluirea oamenilor. După darul acela neobișnuit, trebuie să fie vorba de un păcat greu. În cele din urmă, se află că e vorba de
Biserica veselă by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17650_a_18975]
-
dea peste lume... Morunul se stricase între timp. Deși nu se făcuse încă vară și soarele nu începuse să ardă prea tare prin locurile lor stăpînite de ape bogate în viețuitoare de tot fel, vremea se încălzise deodată, după pescuirea namilei, așa încît partea principala a praznicului și atît de pregătit se transformase într-o descompunere atît de grandioasă și de pestilențiala, încît praznicul, ratat, ar fi fost mai degrabă pe placul Satanei și al tuturor drăcușorilor ce locuiau sigur sub
Biserica veselă by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17650_a_18975]
-
în clasa 1 și mai eram și slab și arătăm că doamne-ajută că mă ia de guler și mă întreabă: De ce mă înjuri mă? Și era gata să mă caftească. Atunci, turbat de furie și de durere, speriat și de namila care cu un pumn m-ar fi făcut praf, instinctiv, căci nu am avut timp să meditez, i-am dat una cu capul în boașe de a căzut jos cât era de vlăjgan. Nici nu mă desmeticisem bine că m-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
în clasa 1 și mai eram și slab și arătăm că doamne-ajută că mă ia de guler și mă întreabă: De ce mă înjuri mă? Și era gata să mă caftească. Atunci, turbat de furie și de durere, speriat și de namila care cu un pumn m-ar fi făcut praf, instinctiv, căci nu am avut timp să meditez, i-am dat una cu capul în boașe de a căzut jos cât era de vlăjgan. Nici nu mă desmeticisem bine că m-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
în clasa 1 și mai eram și slab și arătăm că doamne-ajută că mă ia de guler și mă întreabă: De ce mă înjuri mă? Și era gata să mă caftească. Atunci, turbat de furie și de durere, speriat și de namila care cu un pumn m-ar fi făcut praf, instinctiv, căci nu am avut timp să meditez, i-am dat una cu capul în boașe de a căzut jos cât era de vlăjgan. Nici nu mă desmeticisem bine că m-
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
regizorul filmelor de pe micul ecran, uită (de fapt ignoră faptul) că la baza unor filme stau romane celebre cum ar fi Adio, arme sau Marele Gatsby. Alteori nu spun (de fapt nu știu) cine e autorul acestor romane, fie el namila de Tolstoi. * În aceeași ordine de idei, Cronicarul n-are idee cine traduce filmele de pe Discovery sau Animal Planet. Dar a remarcat că traducerile sînt adesea aproximative ori chiar greșite, calchiind primitiv expresii englezești (care au echivalente consacrate în românește
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13333_a_14658]
-
bun-simț. Pe Voicea justețea răspunsului îl întărâtă. Sângele i se urcă în cap și, amenințător, luă de jos o găleată plină. - Dă-mi-o ! Cu demnitate, bătrânul îi întoarse spatele și-i arătă lui Voicea doar ceafa cu cârlionți cărunți. Namila ridică găleata deasupra capului și, furios, o răsturnă în creștetul moșului, îndesându-i-o ca pe o glugă. Agitând ca o găină tăiată brațele scurte, bătrânul se zbătu și dădu să se întoarcă dar, înecat, se prăbuși în iarbă. Beat
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
cu ultima licărire de viață din mine. Simțeam cum mă fac din ce în ce mai mic, devenind una cu troianul în care ședeam înfipt...Un nou lătrat! Ei! Pe aista l-am auzit parcă mai bine... „Și ce crezi, că un câine ca namila din fața mea îi un lucru de nimic? Dacă a ajuns la tine nu mai ai scăpare! Cu ce să te aperi? Cu mâinile goale? Te-o făcut ferfeniță cât ai zice pește”. - mi-a mai trecut mie prin cap înainte
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
mea îi un lucru de nimic? Dacă a ajuns la tine nu mai ai scăpare! Cu ce să te aperi? Cu mâinile goale? Te-o făcut ferfeniță cât ai zice pește”. - mi-a mai trecut mie prin cap înainte ca namila să se repeadă spre mine!!!... Când m-am trezit din sfârșeala care m-o cuprins, namila stătea deasupra mea, scheuna într-una și mă lingea de zor pe obraz!... Până la urmă mi-am dat seama că era câinele nostru, care
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
ce să te aperi? Cu mâinile goale? Te-o făcut ferfeniță cât ai zice pește”. - mi-a mai trecut mie prin cap înainte ca namila să se repeadă spre mine!!!... Când m-am trezit din sfârșeala care m-o cuprins, namila stătea deasupra mea, scheuna într-una și mă lingea de zor pe obraz!... Până la urmă mi-am dat seama că era câinele nostru, care m-a simțit de departe - chiar prin viscolul acela - și mi-a ieșit înainte. De bucurie
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
bă, se face o hâdă. Ca nevastă-mea! După aia, când nici nu poți să te mai uiți la ea fără să țipi, ei stau împreună și trăiesc fericiți până la adânci bătrâneți. Ăăă, așa-i, Justino? Și aicea îi făcea namila un zâmbet de ne topeam toți. — Trăiesc împreună, încalecă pe-o șa, da’ nu fac copii, preciza Nea Nebunelea - și se întrista oleacă. Nenea Nebunelea și Tanti Justina n-au copii, dar pe-atunci nu știam că asta-i durea
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]