458 matches
-
sîrmă de telegraf, soarele lună în nori, Petelea tabu-ul feroviar, din idolatria lui vorbirea, fazan gras în gît cu zvîcnetul găinii, în zbor șoimul perihoreză la case Reghin, "Bere Silva", șoimul val de aer din porumburi hieroglifa văii cu narativitatea ei creativă, țarca, șoimul geminat aripile cvadruple, Ideciu de Sus barba-mpăratului-ceață, Brîncovenești domnu'! adă niște urdă, că pun un chil de jinars! pîcle straie de aer doi cosași, bicicletele culcate la capătul ariei, soarele iarba udă, coasa pe umăr, Aluniș-Mureș
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ei locuitor pentru momentul iluminării comuniste". Paler: "a avut admiratori printre oamenii aparatului de partid de nouă generație, a căror brumă de cultură (era, n.n.) achiziționată din rubrica sportivă a lui Fănuș Neagu". Maiorescu: "analize critice precare". Philippide: "declamație searbădă, narativitate căznită și previzibilă". Nichifor Crainic: "teolog de mâna a doua, cu ambiții eseistice", "un Vlahuță mai apăsat"; "reeditarea lui a dezamăgit integral". Preda: "vremea relecturii l-a împins în zona somnolentă a istoriilor literare"; "nu cunoaște psihologia lumii de care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
pe alocuri, de-a dreptul banale (...) procedee stilistice infantile, nule sub raportul eficacității estetice". Matei Caragiale, Gib Mihăescu, Camil Petrescu: "promisiuni suspendate, izbânzi întâmplătoare, fulgurații, focuri de artificii, abandonuri grăbite, sub povara gloriei premature". Iorga: "erudiția lui deșănțată și umilitoare, narativitatea lui destrămată în paranteze interminabile (...) erudiție inutilă, livrată lent și vărsată vrac". Noica: "exagerări simpatice, naivități savante, extrapolări confuze, incitante și strălucitoare, nu au rămas din păcate în zona interesantă în sine a gândirii estetice speculative" etc. etc. etc. Te
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
nord-estul Olteniei). Întâlnim, de asemenea, multe elemente lexicale, morfologice sau fonetice populare: coșmolie, învolvorât, iepangea, gogeamite, ferdelă, zăbranic "broboadă, testemel; borangic", bălăngăí, a gârăí "a cârâi". Aceste elemente impun expresiei o deosebită vigoare. Cu unele inadvertențe și momente false ale narativității, nuvela, prin expresia sa, își salvează mult din calitatea artistică. Trăsătura caracteristică a nuvelelor și romanelor care pot fi încadrate într-o a patra variantă stilistică este reprezentată de deplasarea narațiunii spre fabulos. Autorii avuți în vedere, Ion Pop-Florantin și
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
afectează felul în care e citită lumea vizuală. Punerea în discuție a percepțiilor și tehnologiilor care modelează felul în care percepem mesajele vizuale e completată de abordarea funcțiilor sociale ale textelor vizuale și a rolului lor ca elemente ale comunicării, narativitatea vizuală permițând deschiderea dezbaterilor asupra culturii vizuale. În ceea ce privește impactul culturii vizuale, profesorul Kevin Robins pune accent pe interesul actual cu privire la tehnologiile imaginii, implicate radical în transformarea socială și culturală.105 De pildă, proliferarea culturii ecranului ajunge să fie asociată cu
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
de mare succes prin care mitul devine manifest în lumea modernă. Mitul nu este originea benzii desenate. Nu o explică. O folosește ca mijloc de reactivare eficientă a unor fantasme străvechi, cum ar fi cele ale eroului salvator. Vizibilitatea și narativitatea benzii desenate o pot transforma pe ea însăși într-un mit, unul realmente periculos, mai ales în societățile totalitare. Chiar scopul declarat al acestei cărți este acela de a cerceta ,,rolul jucat de banda desenată în aparatul propagandistic, din perspectiva
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
al povestirii, identitatea și talentul naratorului, etc).22 Profesorul Ion Cuceu subliniază importanța metodologică a atenției acordate contextului în care povestea, ca fenomen și nu doar ca produs, ca artefact, respiră: "ca în orice alt fenomen socio-cultural, manifestările concrete ale narativității populare diferă de la o etapă la alta, iar sub raport spațial ele trebuie cercetate în vederea configurării unor hărți de atlas sociologic sau etnologic. Densitatea mediilor de povestit, frecvența situațiilor, intensitatea trăirii evenimentelor narative propriu-zise, precum și finalitatea actualizărilor sunt mereu altele
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
rămas considerată minoră, dovedind că n-a fost de fapt decât o concesie, un interes pasager, o "falsă obiectivitate a investigațiilor" într-un sistem care menține ierarhia genurilor (de regulă analizele tind să mute discuția într-un plan general, al "narativității", iar semiotica se cantonează în analizele sale asupra limbajului și comunicării, reducându-i deci valoarea la stricta funcționalitate).809 Capitolul III Banda desenată românească în comunism "Comuniștii aveau nevoie de simboluri și, în graba ce-i mâna, au utilizat de-
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
categorie a sensului și la modalitățile (procedeele) prin care această funcție este realizabilă. Cert este că rezultatele obținute în științele textului au dus la stabilirea unui adevăr incontestabil: nu se poate atribui aprioric unei unități inferioare textului (propoziție/frază) calitatea narativității, descriptivului etc., ci numai prin raportare la globalitatea configurării textuale, întrucît lipsesc mărcile textuale specifice care generează un sens și-i atribuie o funcție. Pentru cine are curiozitatea de a urmări ideile lingvistului francez, devine evident faptul că va găsi
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
1999 rămîn complemente importante ale teoriei generale expuse aici. Tezele dezvoltate în Les textes: types et prototypes (1992) fac obiectul unei părți din capitolul 5. Ele au fost completate de reflecții asupra gradului de tipicitate a secvențelor, asupra gradelor de narativitate ale poemelor, asupra genurilor epistolare, ale instrucțiunii și sfatului pe care sper să le reiau într-un volum care va fi urmarea acestuia. Mi-am limitat expunerea, prezentînd aici numai bazele analizei textuale a discursurilor. Aceste baze permit totuși propunerea
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Philippe HAMON: Du descriptif, Paris, Hachette, 1993 (1981). - Svetlana VOGELEER: "La relation point de vue et son application aux phrases existentielles initiales", în W. de Mulder (ed.), Énonciation et parti pris, Amsterdam. Rodopi, 1992: 349-355. 3. Structura secvenței narative În narativitate, suflul nu este încredințat frazelor, ci unor macro-propoziții mai ample, unor scandări de evenimente. (Umberto Eco, trad. Marius Spala, București, Univers, [1979] 1991: 50) În sens larg, orice povestire 6 poate fi considerată drept expunerea unor "fapte" reale sau imaginare
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
acțiuni. Acțiunea se caracterizează prin prezența unui agent actor uman sau antropomorf care provoacă sau încearcă să împiedice o schimbare. Evenimentul se produce sub efectul unor cauze, fără intervenția intenționată a unui agent. O povestire cu un grad slab de narativitate se mulțumește să enumere o suită de acțiuni și/sau evenimente. T. Todorov (1968: 82) și P. Larivaille (1974) au fost printre primii care au prezentat o punere în intrigă cu grad înalt de narativitate ca pe o structură ierarhică
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
cu un grad slab de narativitate se mulțumește să enumere o suită de acțiuni și/sau evenimente. T. Todorov (1968: 82) și P. Larivaille (1974) au fost printre primii care au prezentat o punere în intrigă cu grad înalt de narativitate ca pe o structură ierarhică de cinci macro-propoziții de bază (Pn) care corespund celor cinci momente ale aspectului: înainte de proces (m1), începutul procesului (m2), cursul procesului (m3), finalul procesului (m4), după proces (m5). Schema 16 În raport cu complexitatea ierarhică a secvenței
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
amintirii. Preț de o clipă, într-o buclă a timpului, trecutul și prezentul se amestecă. Într-o conferință despre timp ținută la Buenos Aires în 1978 (1985), Borges explicitează problema identității, a timpului și a memoriei care se află în centrul narativității: Noi spunem: Planta a crescut. Prin aceasta nu dorim să spunem că o plantă mică este înlocuită de o plantă mai mare. Dorim să spunem că planta s-a transformat în altceva. Altfel spus: aceasta e ideea permanenței efemere. (1985
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
pe rezumatul fabulei sau un dialog-conversație dacă se insistă pe modul micro-lingvistic de textualizare. Studiind limitele acestor categorii, am revenit asupra ideii de vector de tipologizare într-un articol din numărul 7 al revistei Recherches et communication, consacrat "Vectorilor de narativitate" (Louvain, 1997: 11-35) și am analizat limitele descrierii și ale povestirii în "Descriere de acțiuni: povestire sau relatare?" (Littérature nr. 95, Larousse, 1994: 3-22). Noțiunea de prototip nu mai deplasează reflecția asupra clasificărilor în direcția căutării unor criterii definitorii stabile
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
tematizare este probabil unul din indiciile formale cele mai caracteristice ale secvenței narative), precum și alternanța imperfectului și a perfectului simplu (sau a perfectului compus, chiar și a prezentului de narațiune), de exemplu. Și, mai ales, se pare că putem caracteriza narativitatea prin excluderea anumitor forme lingvistice, folosirea exclusivă a predicatelor de existență sau de stare, de exemplu, utilizarea masivă a determinanților cu valoare generică al acestui prezent ce exprimă adevăruri generale (gnomic) care, cu siguranță, se regăsesc în "Morală". Însă nu
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
prin faptul că, la acea vreme, concepția mea privind povestirea era foarte apropiată de semiotica narativă a lui Greimas. Or, în modelul semiotic al Școlii din Paris, se presupune că sintaxa narativă ținea seama de toate textele (Greimas 1983:17-18). Narativitatea este definită chiar ca "principiu organizator al oricărui discurs" (Greimas și Courtés 1979:249). Neavând la dispoziție cele 6 criterii amintite în capitolul 2, mi se părea absolut plauzibil să concep o narativitate a conținutului textului. Nemaintrând în detalii care
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
seama de toate textele (Greimas 1983:17-18). Narativitatea este definită chiar ca "principiu organizator al oricărui discurs" (Greimas și Courtés 1979:249). Neavând la dispoziție cele 6 criterii amintite în capitolul 2, mi se părea absolut plauzibil să concep o narativitate a conținutului textului. Nemaintrând în detalii care țin de modul de funcționare și, lăsând la o parte faptul că niciun eveniment nu este relatat, am putea considera că în propozițiile [a], [b] și [c] se conturează o situație inițială (Pn1
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
jurnalismului practicat la sfârșitul secolului al XIX-lea. În ciuda speranțelor exprimate de Hopgood, nu s-au făcut decât puține încercări de istoricizare a ultimului secol din viața jurnalismului literar american, și ceea ce poate să-l caracterizeze în mod decisiv este "narativitatea" acestui jurnalism literar pentru că forma fundamentală pe care se bazează operele acestei forme de expresie este modul narativ. Consecințele acestei lipse de examinare științifică erau previzibile. Pentru savanții sau profesorii care înțeleg valoarea acestei forme de expresie și doresc să
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
la cunoștință faptul că ar putea exista o formă sau alta de jurnalism literar: "Nu pot să accept evaluarea care rezultă din separarea câtorva exemple de jurnalism narativ de acoperirea medială generală a faptelor și tematicii de interes general. Desemnând narativitatea ca fiind literară, plasăm aceste lucrări într-un cadru concentrar și obiectiv... și asta tinde să scoată textul de sub lupa analizei istorice și politice." (x). Prin definiție, un asemenea jurnalism poate să includă acei autori de literatură non-ficțională din culegerea
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
deschid o poartă înspre înțelegerea identității personale, a stilului de viață, a culturii și a mediului istoric în care trăiește naratorul. Acest lucru se poate vedea clar în figura 1.1, care demonstrează creșterea semnificativă a numărului de publicații dedicate narativității. Numărul citărilor Creșterea numărului de cercetări care abordează narațiunea, așa cum reiese din bazele de date Anul citării Figura 1.1. Resources for Narrative Psychology (copyright © 1997 Vincent W. Hevern; folosită cu permisiunea autorilor) Figura a fost reprodusă de pe site-ul
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
-ul „Resources for Narrative Psychology” (Hevern, 1997) și este fundamentată pe o bază de date formată din 2 011 lucrări bibliografice - articole, capitole din cărți, volume și teze de doctorat -, toate fiind localizate cu ajutorul următoarelor cuvinte-cheie: narrative and life history (narativitate - și istoria vieții), narrative and psychology (narativitate și psihologie), storytelling and psychology (povestire și psihologie) și discourse analysis (analiză de discurs). Distribuția acestor itemi după anul publicării este, de asemenea, disponibilă în figura 1.1. Tot acest material ar putea
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
și este fundamentată pe o bază de date formată din 2 011 lucrări bibliografice - articole, capitole din cărți, volume și teze de doctorat -, toate fiind localizate cu ajutorul următoarelor cuvinte-cheie: narrative and life history (narativitate - și istoria vieții), narrative and psychology (narativitate și psihologie), storytelling and psychology (povestire și psihologie) și discourse analysis (analiză de discurs). Distribuția acestor itemi după anul publicării este, de asemenea, disponibilă în figura 1.1. Tot acest material ar putea fi împărțit, grosso modo, în trei mari
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
filozofice se numără cele ale lui Bruner (1986, 1990, 1996), care vorbește despre narațiune ca fiind una din cele două maniere de cunoaștere specifice ființei umane; Mary Gergen (1992), Kenneth Gergen (1994a) și Giddens (1991) scriu despre postmodernism, identitate și narativitate; iar despre diverse alte aspecte filozofice mai scriu și Alasuutari (1997), Fisher-Rosenthal (1995), Howard (1991), Mitchell (1981), Polkinghorne (1988), Runyan (1984), Sarbin (1986), Widdershoven (1993). Studiile în care accentul cade pe metodologie, pe modele comprehensive de analiză sau lectură a
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
un obiect ce trebuie văzut ca preexistent sau a priori oricărei intenții sociale pentru a-l înțelege. De aceea, un obiect de artă are o interioritate istorică ce are ca scop expresia narativă acceptată de cei mai mulți critici. Dar ideea de narativitate nu arată statutul ontologic al operei de artă, ci reprezintă doar principiul de plecare. Obiectele de artă trebuie înțelese nu ca un mod de existență a anumitor lucruri, ele trebuie înțelese prin procesul creației, iar înțelegerea trebuie să fie unică
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]