316 matches
-
care înaltul guvern își dă toate silințele; Cunoscând, însă, greaua poziție în care se află finanțele țării, nevoind a rămâne spectatori sacrificiilor ce trebuie să facă fiecare [bun] cetățean, 336 bucureștii de altădată primește, în acord cu îngrijorările cabinetelor și opiniunii europeane, ne arată rezbelul ca iminent - și un rezbel care amenință neutralitatea noastră...“ etc.) datele alegerilor au fost devansate precum urmează: Colegiul I - 9/21 aprilie; II - 11/23 aprilie, colegiile univer sităților din București și Iași - 13/25 aprilie
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
ani în viitor. Peste 2 luni și jumătate mai târziu, la 26 august, apare un alt ziar cotidian român Națiunea română și tot sub direcția unui francez, Frédéric Damé. Acest ziar trebuia să înceteze în mod grabnic și sub presiunea opiniunei publice în luna noiembrie același an. (Id., ibid., nr. 11772, 13 august 1922, pp. 1-2.) Pagina 390 * La 15 noiembrie se deschide Parlamentul printr-un mesagiu al Tronului pe care-l citește Ion Brătianu, deoarece principele Carol este peste Dunăre
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
ARC, revistă de „litere, arte” care a apărut la București din 1991 până în 1997, sub egida Fundației Culturale Române, directorul instituției, Augustin Buzura, fiind președintele publicației, iar redactor-șef, George Bălăiță. Scopul A. ar fi „polarizarea valorilor”; „având «tăria opiniunilor» și, păstrându-și, pentru a rămâne în miezul grav al lucrurilor, simțul umorului”, publicația mai afirmă: „Mica noastră performanță ar putea ajunge până acolo încât tot ce este pretutindeni valoare românească să se cuprindă în paginile revistei” (1/1991). Și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285418_a_286747]
-
scris sau a adaptat și alte piese, jucate de trupele Tardini-Vlădicescu, Luchian, Lupescu. Câteva poezii patriotice, satire și fabule, compuse cu destulă ușurință și pricepere de versificator, a publicat în „Steaua Dunării”, „Curierul”, „Bârladul” și în gazetele redactate de el: „Opiniunea”, „Curierul de Dorohoi”, „Cucoșul în pragul ușii”. SCRIERI: Fata cojocariului, Iași, 1851. Repere bibliografice: [Dimitrie Scarlat Miclescu], „Constituționariul” (Iași), 1858, 13; [Dimitrie Scarlat Miclescu], „Curierul de Dorohoi”, 1874, 1-2; [Dimitrie Scarlat Miclescu], „Constituționalul”, 1896, 2164; Iorga, Ist. lit. XIX, II
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288106_a_289435]
-
scop s-a introdus articolul 126 care prevedea că “limba românească era limba oficială a statului român“ . Conform articolului 25 era garantată libertatea de a comunica și înlăturată cenzura : “Constituțiunea garantează tuturor libertatea de a comunica și publica ideile și opiniunile lor prin grai, prin scris și prin presă, fiecare fiind răspunzător de abuzul acestor libertăți în cazurile determinate prin Codicele penal, care nici într-un caz nu va putea restrânge dreptul în sine. Nici o lege excepțională nu se va putea
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
intereselor de Stat. Învătământul primar este obligator. În școlile Statului acest învățământ va fi gratuit“. Liberatatea de exprimare era garantată în cuprinsul articolului 22: “Constituția garantează fiecăruia, în limitele și condițiunile legii, libertatea de a comunica și publica ideile și opiniunile sale, prin grai, prin scris, prin imagini, prin sunete sau prin orice alte mijloace“. În baza articolului 23, secretul corespondenței și al convorbirilor telefonice era inviolabil: “Secretul scrisorilor, telegramelor și convorbirilor telefonice este inviolabil. Se exceptează cazurile în care justiția
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
va da gratuit. Statul, judelele și comunele vor da ajutoare și înlesniri elevilor lipsiți de mijloace, în toate gradele învățământului, în măsura și modalitățile prevăzute de lege. ART. 25 Constituțiunea garantează tuturor libertatea de a comunica și publica ideile și opiniunile lor prin grai, prin scris și prin presș, fiecare fiind răspunzător de abuzul acestor libertăți în cazurile determinate prin Codicele penal, care nici într-un caz nu va putea restrânge dreptul în sine. Nici o lege excepțională nu se va putea
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
fi contrar bunelor moravuri, ordinei publice și intereselor de Stat. Învătământul primar este obligator. În școlile Statului acest învățământ va fi gratuit. ART. 22 Constituția garantează fiecăruia, în limitele și condițiunile legii, libertatea de a comunica și publica ideile și opiniunile sale, prin grai, prin scris, prin imagini, prin sunete sau prin orice alte mijloace. ART. 23 Secretul scrisorilor, telegramelor și convorbirilor telefonice este inviolabil. Se exceptează cazurile în care justiția e datoare să se informeze conform legii. ART. 24 Cetățenii
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
OPINIUNEA NAȚIONALĂ, gazetă politică și literară apărută la București, bisăptămânal, între 16 martie și 2 iulie 1865. Suspendată, O.n. este înlocuită de „Epoca” (23 iulie - 27 august 1865), care îi preia numerotarea și abonații. Obișnuit să înfrunte rigorile legii presei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288549_a_289878]
-
orice neînțelegeri dinaintea necesității prealabile de a scăpa de un om ce era o rușine pentru țară, care prostitua politica națiunii în complăceri contradictorii... noile ministere sunt conferite oamenilor din Moldova și România, cei mai influenți, cu deosebite nuanțe de opiniuni, se poate observa că partida cea mai înaintată s-a dat la o parte cu plăcere spre a lăsa majoritatea elementelor conservatoare și moderată"670. Nelăsându-se impresionați de asemenea argumente și foarte atenți la toate mișcările liberalilor, conservatorii etichetau
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
Urechia (Urechiă, Ureche), când își va atribui o descendență din familia cronicarului Grigore Ureche. Bursier la Paris, își ia bacalaureatul în 1856 și se înscrie la Sorbona pentru a obține licența în litere. Ca militant unionist, este director al gazetei „Opiniunea” (Paris), susținând aici, ca și în alte publicații de limba franceză, legitimitatea emancipării sociale și politice a românilor. Se căsătorește în 1857 cu Françoise Joséphine Dominique de Plano, fiica unui medic spaniol (aceasta va muri peste un an), și călătorește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290374_a_291703]
-
comportă o oboseală excesivă (subl. În orig.)”, ceea ce a provocat o mare supărare corectorului. Păi, cum așa? Ca care? Ca cum? Ca când 20 de ore?!? E posibil ca această Încălcare a normelor de muncă să ajungă la urechile opiniunii publice?! Iată ce modificare de program de lucru propusese inginerul: „Persoanele destinate a acorda asistență tehnică să execute numai 8 ore (subl. În orig.) În care situație ar exista decalajul necesar unui minim de odihnă”. Indignat la culme de ADEVĂRUL
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
din forma finală: Ziarul Drepturile omului nu era ziarul unui partid și nici măcar toți redactorii lui nu erau înțeleși asupra tutulor problemelor mari. De aceea în fruntea foaiei se citeau aceste rânduri: „Redactorii acestui ziar au fiecare răspunderea principiilor și opiniunilor emise prin articolele publicate“. Articolul prim, publicat în no. 1 al ziarului este intitulat Steagul nostru, în care sunt multe declarațiuni de principii, dar nimic precis. În acest număr, ziarul publica și o nuvelă de Barbu Delavrancea intitulată Sorcova. Printre
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
a destitui funcționarii publici decît prin delict învederat și contrar, de asemenea art. 5 din Regulamentul școlar”. Profesorul consideră că destituirea sa, ca și a colegilor săi, „este cu atât mai ilegală cu cât ea nu are drept cauză decît opiniunea lor favorabilă marii dorințe naționale a poporului: Unirea Principatelor”. El era convins că procedeul folosit de caimacam în cazul său avea drept scop de a-l priva „de drepturile electorale și de a intimida pe alții care au drept de
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
corelegionarii din județul Fălciu, am și procedat pentru strângerea sumelor”. În aceeași scrisoare, prefectul își manifesta satisfacția, consemnând că „fiecare se grăbește a contribui cu cât poate, încât sperăm că în curând vă vom putea comunica rezultatul acestor sume, solicitând opiniunea Dvs. despre modul întrebuințării lor”. Până la 11 mai, Comitetul israelit din Huși a adunat suma de 1.800 lei noi, iar suma finală oferită armatei de acest comitet a fost de 2.282,15 lei. În ceea ce privește cumpărarea de arme, până la
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
între care cei mai în vază erau fostul domn Mihail Sturdza și fiul său, prințul Grigorie Sturdza. Lupta între tată și fiu de la scaunul domniei, din cauza condițiunilor nenaturale în care se prezenta, s-a întors în folosul țărei, căci curentul opiniunei publice s-a îndreptat de la sine spre partidul național unionist care în campania electorală de atunci a învins cu o puternică majoritate. Mai figurau între candidați: Lascar Catargi, Petru Mavroghene și Costache Negri, încunjurați fiecare de un număr de amici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
vorbesc de Corneille, Racine, Boileau, Schiller, Milton și alții, care au fost respinși cu dispreț. Asupra lui Victor Hugo s-a mai stat puțin la gând, însă la urmă a fost și el aruncat la coș. Dar atâta ne influențează opiniunele acreditate, hotărârile pronunțate de marele public cu drept sau cu nedrept, încât, fără nici un examen, ne supunem lor întocmai ca dogmelor unei religiuni. Astfel, la numele lui Homer, pus înainte de Caraiani, toți au strigat: Ei, da! Pe acesta îl primim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
de versuri, Zori, în 1889. Ulterior, numele pe care și-l alesese, Petru Vulcan, ca și celelalte pseudonime (Don Petre, Pedro, Picurar’lu de la Pind, Picurarul de la Pind, Vulpe) pot fi întâlnite în „Lumina”, „Revista craioveană”, „Revista școalei”, „Curierul Olteniei”, „Opiniunea literară”, „Vocea Oltului”, „Albina”, editate la Craiova, în „Jiul”, „Familia”, „Lumea nouă”, „Lumea nouă științifică și literară”, „Adevărul ilustrat”, „Povestea vorbei”, „Românul”, „Soarele”, „Foaia interesantă”, „Viitorul țărei”, „Epoca”, „Valuri” ș.a. În 1897 figurează ca director literar la „Revista poporului” din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290663_a_291992]
-
Lupu Costache; acesta le trădase cauza, arătând-o lui Bronsart de Schellendorff, spre a-i proba amiciția lui. Această vizită a Didinei ne-a înveselit și ne-a făcut cu atât mai mare plăcere, căci se arătă o femeie cu opiniuni hotărâte și nu a negat nici un moment că a îmbărbătat și mângâiat pe prizonierii din lagărul unde fusese să le dea mâncare. S-a arătat mai curajoasă decât mulți bărbați. atitudinea populației Poporul sărac era mai omenos. Trecând prin Șos.
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
răspândea numai știri trunchiate când erau bune pentru noi, exagerate când ne puteau speria sau demoraliza. Astfel, un articol al mitropolitului Mangra sfârșea cu laude lui Carp, „care a dorit victoria Germaniei“. Acesta, prin atitudinea sa, merita această insultă și opiniunea publică o confirma. Dl Teișanu spunea că, ducându-se la el cu impiegații căilor ferate, muritori de foame, le-a răspuns: „Rugați-vă la Dumnezeu să ajungă germanii la Prut, atunci numai se va limpezi situațiunea noastră“. Publicul însă era
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
și pentru care împăratul îi și adresase o scrisoare publică de mulțumire. Știam bine că astfel de manifestări se fac după izbândă, nu înainte, ca să nu se prevină inamicul de intențiile ce ai. Prin urmare, [un] bluff pentru a amăgi opiniunea publică internă și pentru a teroriza teritoriile ocupate, dar [care] nu putea impresiona pe oamenii con știenți. Ne mai spuse că și Carp începe să se sature de germani și că, prin urmare, cel din urmă germanofil agonizează. Au reușit
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
mai frumoase, și pe masa principală - fotografia familiei imperiale, nu știu de unde găsită! Mi-a mărturisit în urmă că un ochi nu l-a mișcat după unul din ofițeri care, cu multă admirație, tot învârtea o față de masă cam scumpă. Opiniunea publică, după experiențele făcute, a devenit teribilă. Tülff a voit să trimită un ofițer la noi ca să întrebe de suntem acasă. Popa Costică însă, cunoscându-ne ideile și crezând că ne face un serviciu, ne-a dat drept bolnave. Eu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
timpul atotdregător își exer cită influența lui fatală și alinătoare. Guvernul, văzându-se într-o astfel de încurcătură, expedie la Sigmaringen pe Al. Em. Lahovary, ca să ceară veto principelui Leopold. Acesta, și el moale, nu prea rezista, dar, auzind că opiniunea publică și guvernul ar înlătura pe Ferdinand de la tron, se deșteptă și îl chemă pe lângă dânsul. căsătoria principelui ferdinand și a principesei maria Într-acestea, Ferdinand plângea la Sigmaringen, dar plângea nu prea tare ca să țină mult, regăsise acolo frați
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
dânsa voia pe medicul Curții regale engleze, dr. Playfair; era așa de categorică, încât nu încăpea discuție. Bărbatul meu fu rugat să ajute pe marele practician impus de familie. Refuză categoric, explicând zădărnicia acestei concesiuni, care mai mult ar jigni opiniunea publică decât ar măguli-o, și rugă pe rege să-l dispenseze de acest rol subaltern și să cedeze mamei. Regele mulțumi și, probabil, își arătă nemulțumirea cuscrei sale, căci aceasta chemă pe dr. Cantacuzino, dar cu o asprime la
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
revine răspunderea celor înfăptuite. Regele răspunse: „Nu e aici vreme de răspundere, ci de cestiunile puse la vot. N avem decât 30 de minute pentru a ne decide, nu mai rămân decât 10“. Împreună cu Mihalache, Dinu ceru să se menționeze opiniunea separată a celor 10 și cuvântul ultimatum. Regele se opuse: „În Consiliul de Coroană nu se pot face opinii separate. Eu aș fi fost pentru luptă, dar trebuie să mă raliez la majoritate“. Nu-i mai convenea să fie dictatorul
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]