225 matches
-
face o propoziție, actul ilocutoriu de a promite și (în mod posibil) actul perlocutoriu de a-l convinge pe destinatar de buna credință a vorbitorului. În cazul așa-numitelor acte de vorbire indirecte, un act ilocutoriu este executat indirect, prin performarea unui alt act ilocutoriu. Astfel, dacă o luăm ad litteram, "Aș vrea să deschizi fereastra" este o aserțiune despre sentimentele DESTINATORULUI; totuși, în contexte particulare, ea poate executa și într-adevăr ea execută actul ilocutoriu de a face o cerere
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
actul ilocutoriu de a promite. Împreună cu un ACT LOCUTORIU și (poate) un ACT PERLOCUTORIU, un act ilocutoriu este implicat în executarea unui ACT DE VORBIRE. În cazul așa-numitelor acte de vorbire indirecte, un act ilocutoriu este executat indirect prin performarea unui alt act ilocutoriu: astfel, dacă e să luăm ad litteram, "Aș vrea ca tu să deschizi fereastra" face o aserțiune despre sentimentele destinatorului; în anumite contexte, totuși, poate executa (și chiar execută) actul ilocutoriu de a formula o cerere
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
unui alt act ilocutoriu: astfel, dacă e să luăm ad litteram, "Aș vrea ca tu să deschizi fereastra" face o aserțiune despre sentimentele destinatorului; în anumite contexte, totuși, poate executa (și chiar execută) actul ilocutoriu de a formula o cerere. Performarea unui act ilocutoriu depinde de realizarea așa-numitelor condiții de oportunitate sau adecvare. De exemplu, condițiile pentru actul ilocutoriu, cînd e să punem o întrebare, includ următoarele: (1) DESTINATORUL nu știe răspunsul; (2) el crede că DESTINATARUL s-ar putea
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
și starea civilă a persoanei decedate, b. poate fi: de mamă, de tată, de soție, de soț, de frate, de soră, de flăcău, de fată mare, de copil, de moș. În funcție de context, se intonează la înmormântări și pomeniri, iar locul performării poate fi în casă, pe drum, la poarta cimitirului, la groapă etc. Acestea sunt b. propriu-zise. Pe lângă ele, însă, în zona sud-vestică a țării (Oltenia subcarpatică, Banat și Hunedoara), ritualul înmormântării cuprinde și unele cântece funerare, cum ar fi: Ziorile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285773_a_287102]
-
de la toilette récente. Et Duroy cherchait à deviner, croyait voir le corps jeune et clair, gras et chaud, doucement enveloppé dans l'étoffe moelleuse" [Maupassant, Bel-Ami, p.42]. Impresiile pot fi transmise explicit sau doar lăsate să se întrevadă, prin performarea individuală, în mimica. Expresivitatea facială, folosită într-o sintaxa corporală, este întotdeauna bine alcătuită: "Oh! ce petit sourire, comme îl me troubla." [Maupassant, Le verrou, în La parure, p.268]. "Quand je la revis, elle eut pour moi un petit
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Derularea evenimentelor poate respectă o anumită ordine, care, dacă situația o impune, se poate reformula. Gagne și Briggs (1977, p.138) scot în evidență următoarele „momente”: * captarea atenției elevilor prin stârnirea intereselor acestora; * informarea cu privire la obiectivele de atins; * reactualizarea și performarea unor capacități formate anterior; * prezentarea elementelor de continut specifice; * dirijarea învățării; * obținerea performanței; * asigurarea feed-back-ului; * evaluarea performanțelor obținute; * consolidarea retenției și a capacității de transfer. Învățătorul trebuie să structureze organizarea lecției, conform scopului educativ propus și legat în special de
Abilităţi practice şi educatie tehnologică Proiectare INVATAMANTUL PRIMAR by LAURA SAVIN () [Corola-publishinghouse/Science/768_a_1491]
-
gesturile emițătorului sunt involuntare, însă receptorul percepe mesajul primit ca fiind intenționat. Prin urmare, emițătorul poartă responsabilitatea celor transmise și a modului în care se prezintă pe sine. Analiza contextelor sociale în care oamenii se întâlnesc relevă necesitatea și utilitatea performării unor gesturi intenționate care servesc la integrarea și adaptarea indivizilor la situațiile sociale, construirea și menținerea relațiilor cu ceilalți, influențarea gândurilor și faptelor celorlalți în mod pozitiv sau negativ, crearea unei impresii adevărate sau false despre sine. În acest sens
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
ori sugerate, spațiului, timpului comunicării"76. Abilitatea profesorului de a folosi gesturile amplifică impactul activității de predare asupra elevilor și conduce la obținerea unor reacții previzibile din partea acestora. Uneori, relația de comunicare dintre profesor și elevi poate să conducă către performări dramatice: profesorul performează rolul celui care transmite informații minuțios pregătite dinainte sau apar spontan în timpul predării, iar elevii performează rolul de ascultător prin comportamente nonverbale, contribuind la definirea acestor informații ca fiind importante, interesante, utile pentru ei. Astfel, ,,unii elevi
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
chiar ca unii elevi să fie atât de interesați în a arăta cât sunt de atenți, încât după terminarea cursului să nu rămână cu aproape nimic în minte"77. Printre motivele cel mai des menționate de elevi privind dezvoltarea unor performări gestuale dramatice ale rolului de ascultător, se numără dorința de a intra în grațiile profesorului, nevoia de recunoaștere (acceptare, apreciere) și obținerea unei note mari când este evaluat. Deși există expresii faciale și gestuale pe care profesorul nu le poate
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
Erving Goffman, se manifestă și în comunicarea didactică: a) gesturi care țin de pierderea controlului muscular asupra propriului corp și care pot crea impresia că performerul manifestă ,,incapacitate, indecență sau lipsă de respect" (a călca greșit, a căsca în timpul unei performări, a râgâi sau a te scărpina); b) gesturi care semnifică gradul de implicare al performerului în cadrul interacțiunii (gesturi agresive, hohote de râs nepotrivite cu situația); c) gesturi care exprimă o ,,regie teatrală nepotrivită" (pauze stânjenitoare de vorbire)113. Prin urmare
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
gesturi? 4. Menționați rolurile și funcțiile indexului, cel mai expresiv dintre cele cinci degete, în comunicarea didactică. 5. Explicați cum se aseamănă reglatorii din comunicarea didactică cu semnele de punctuație dintr-o propoziție. 6. Identificați motivele elevilor privind dezvoltarea unor performări gestuale dramatice ale rolului de ascultător în sala de clasă. 7. Exemplificați eficiența limbajului gestual al profesorului care-și propune stoparea comportamentului indezirabil al unui elev fără să piardă timpul disponibil. Întrebări grilă 1. Comparând numărul real de mișcări corporale
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
de interpretare a altor limbaje politice, fie în vederea susținerii, fie în vederea respingerii acestora. Din această perspectivă, una dintre trăsăturile specifice manifestărilor verbale din spațiul politic este interdiscursivitatea, raportarea la acte discursive anterioare, ale altora sau ale aceluiași locutor. Palimpsest al performărilor discursive precedente din câmpul politicii, limbajul politic obligă emitentul la raportarea constantă la contextul discursiv, cu atât mai mult cu cât proliferarea media face transparentă fiecare înscriere la cuvânt, influențând opinia publică. b) Dramatizarea. Impactul media a condus la dramatizarea
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
apelul locutorilor la o serie de teme comune, care permit formularea unor argumente favorabile legitimării actelor politice. Pentru eficientizarea actelor de discurs, se recurge la rețete discursive prefabricate, al căror efect este deja demonstrat. Politicianul nu își permite riscul unor performări discursive originale, fiind constrâns la parcurgerea unor trasee cunoscute, verificate, validate de practica discursivă. Acordând o importanță deosebită opiniei publice, agora mediatică a epocii contemporane crește presiunea asupra actorilor politici de a asigura acoperire discursivă actelor pe care le desfășoară
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
terenul propice proliferării enunțurilor promisive; d) expresive (a mulțumi, a felicita etc.); e) declarative (a deschide o ședință, a declara etc.): instituie o stare de lucruri, descriind-o în același timp. John R. Searle distinge constrângerile propriu-zis lingvistice, care guvernează performarea unui enunț, de constrângerile paralingvistice, la care se supun în general subiecții vorbitori. Potrivit filosofului, adecvarea unui enunț depinde de supunerea subiecților la un ansamblu de reguli instituționale care conferă intenției de comunicare valoare colectivă (sau publică). Încălcarea acestor reguli
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
constant să-și definească identitatea pentru a fi recunoscut ca membru legitim al societății, iar normele care determină comportamentele sunt reactualizate continuu, înregistrându-se astfel o neîntreruptă reconstrucție interactivă a ordinii sociale: " Când individul se prezintă pe sine în fața celorlalți, performarea lui tinde să încorporeze și să exemplifice valorile oficial acreditate ale societății, mai mult decât o face comportamentul lui în ansamblu"147, precizează Erving Goffman. Metafora dramaturgică este relevantă pentru specificul comunicării politice care, valorificând recuzita spectacolului teatral (actori, personaje
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
și cuprind toate mințile, cu atât mai mult toată lumea își pierde cumpătul și facultatea chibzuirii"357. Concluzii Multe dintre textele publicistice au ținuta unor spectacole de teatru amplu regizate, în care replicile sunt atent gestionate, iar emfaza teatrală, tehnică a performării la scenă deschisă, în fața unui public, devine o constantă a scrisului jurnalistic eminescian. Analizând ținuta dramatică a publicisticii eminesciene, Monica Spiridon observă că "În teatrul publicistic eminescian, o scenografie fastuoasă proiectată la scara Timpului și a spațiilor vaste este servită
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
executantului și compatibilitatea dintre acestea și conținutul sarcinii. Articolul 83 Consecințele solicitării neuropsihice se urmăresc stadial, de la primele faze localizabile și reversibile, până la instalarea dezordinelor psihice (nevroze, tulburări psihosomatice). Articolul 84 Indicatorii evaluativi ai solicitărilor neuropsihice includ: a) Indicatori ai performării sarcinii de lucru: ... - fluctuația randamentului și erorile în activitate; - absenteismul. b) Indicatori statistici (epidemiologici): ... - simptomatologia individuală sau de grup cu număr crescut de acuze, jene, algii, tulburări psihosenzoriale și neurovegetative; - incidența crescută a tulburărilor și îmbolnăvirilor neuropsihice. c) Indicatori psihofiziologici
EUR-Lex () [Corola-website/Law/198853_a_200182]
-
ofertare, proprietarul va decide dacă (c1+r1)<C1 cu o marjă acceptabilă (pe care Încearcă să o maximizeze); aceasta reprezintă profitul său rezultat prin tranzacție. Pentru a accepta oferta, funcționarul va Încerca să maximizeze diferența dintre costul personal C2 (costul performării atribuției de serviciu În lipsa tranzacției informale) și costul personal c2, plus riscul, r2, de a fi prins ( În cazul angajării În tranzacția informală); (c2+ r2)<C2 este o diferență pe care va Încerca să o maximizeze În negociere. Rezultă deci
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
propria lor școlaritate (mai à la Spiru Haret). E vorba de clasele mici, crude, pentru că cele mari, firește, suportă mai ușor plierea la presiunea momentului. De riscat o explicație. Forțarea, cumva, a intelectului crud într-un exercițiu considerat benefic în performarea întregului organism al copilului? Urmărirea unor interese ținînd de schemele salariale ale educatorilor? Sau, poate, e vorba doar de marele talent al românului de a imita. Cu precădere ce-i occidental (ceea ce nu-i cel mai rău, cînd ne ferim
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a domniei, reflectată de scrierile cu caracter mai mult sau mai puțin politic − istoriografie, parenetică sau cărți populare (Mazilu, Recitind literatura română veche I 131-39, 130-209). Ceremonialul în sine și funcțiile sacerdotale ale domnitorului, tindeau în anumite contexte către o "performare" imitativă, de tip basileic, pe teritoriu românesc. Neducând însă la o substituire (poate dată fiind și conștiința că nici nu era posibil), programele politice ale domnitorilor români (Mazilu, Recitind literatura română veche I 143-237) au reflectat destul de exact măsura în
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
culturale mai ales pentru "autodefinire" locală), dar și o parte din clamoarea vocilor criticii românești de la "tribunele centrale". Mai mult decât orice, am putea aștepta abordări structurale solide, mai ales de ordin teoretic, prin raportare inclusiv la performanțele sau la performările locale. Gros-plan Din nefericire, o parte a culturii literare românești rămâne acum în culise: perioada veche, sau medievală, sau premodernă (deși termenul e căzut în desuetudine). O "literatură" nu se poate afirma inter-național doar prin vârsta modernității sale și nu
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
părinți. Misiunea sa este de a promova participarea activă a părinților la deciziile europene ce Îi afectează. 2. Joyce L. Epstein este director la Centrul de Coordonare a Parteneriatelor Școală-Familie-Comunitate. Bibliografie Agabrian, M. (2004). Cercetarea calitativă a socialului. Design și performare. Iași: Editura Institutul European. Barnes, J.A. (1972). Social networks. Massachusetts: Addison-Wesley. Coleman, J.S. (1987). Families and Schools. Educational Research, 16, 6, 32-38. Cortes, E. Jr. (1993). Interwoven Destinies: Cities and Nation. În Henry G. Cisneros (ed.) (pp. 295-319). New York
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
dintre cele de mai sus ..............1.5%)......................0,5% Comentariu: Dacă în Italia se acordă o mult mai mare atenție echilibrului între viața personală și cea profesională (65%) în România acest lucru este mai puțin luat în considerație în sensul performării firmei (39,4%). Sunt alarmante diferențele de procente în sensul negativ cu privire la toate opțiunile, diferențele fiind cu 23% mai scăzute (ajutor pentru îngrijirea copilului) până la 35% (concediu de maternitate și paternitate) 3. De ce nu se aplică politici sau practici în
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
epice, aceleași personaje, aceleași motive se regăsesc În miturile și poveștile unei populații. (C. Lévi-Strauss, 1973, p. 153) În general, această perspectivă strict textuală nu este considerată exhaustivă de majoritatea antropologilor - experiența dialogului cu cei care performau sau participau la performarea unei povestiri mitice le-a arătat că temele (unitățile de conținut) și criteriile formale nu au un caracter decisiv. Ceea ce Înseamnă că aceeași schemă epică poate fi uneori percepută și valorizată ca mit și alteori trăită și interpretată ca povestire
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
și ele dobândesc, progresiv, un caracter arbitrar (C. Lévi-Strauss, 1973, p. 154). Este evident, deci, că substanța sau forma mitului nu pot fi considerate unicul factor generator de diferențe. În această ecuație trebuie introdusă și poziția socială a mitului: contextul performării, atitudinea colectivității, comportamentele audienței. Rolul social și atitudinea față de mit Încă de la Platon, mitul, În accepția sa de povestire fictivă, a fost Învestit cu funcții sociale. Niciunul dintre interpreții mitului, fie ei teologi, istorici ai religiilor, literați, folcloriști sau sociologi
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]