334 matches
-
mort acum. Nu voi găsi niciodată o explicație. (Asta pentru că explicațiile sunt plictisitoare, îmi șopti scriitorul în timp ce conduceam prin defileul canionului.) Totul va rămâne camuflat și obscur. Mă voi zbate să pun totul cap la cap, iar scriitorul mă va persifla pentru încercarea asta. Existau prea multe întrebări. Ceea ce se va întâmpla întotdeauna. Cu cât mergi mai departe, cu atât vor apărea mai multe. Și fiecare răspuns e o amenințare, se cască un nou abis, pe care numai somnul îl poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
stil și mai tiranic: - Ce zi e azi? - Marți. - Nu‑i marți. Orice adult știe În ce zi din săptămână se găsește. - Atunci, trebuie să fie miercuri. - Da. Și ce dată? - Habar n‑am. - Mă rog, te pregătești să mă persiflezi - să faci un joc. Dar de acum Înainte va trebui să cunoști data exactă la care ne aflăm, ca orice om normal. Ai s‑o verifici În fiecare dimineață și pe viitor ai să‑mi comunici ziua din săptămână și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
variată, cu articole și note îmbibate de sarcasm; „Moș Teacă în provincie”, culegere săptămânală de știri și informații provinciale, vie și temută, care a provocat numeroase conflicte de presă; o rubrică de informații din viața societății bucureștene, în care sunt persiflate ambițiile burgheziei române de a copia modul de viață parizian; în sfârșit, o exigentă revistă a presei, căreia nu-i scapă aproape niciodată stângăciile de stil sau neconsecvențele de atitudine ale gazetelor din epocă. Un oarecare scepticism, specific lui Anton
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288258_a_289587]
-
de vară). Un zâmbet abia schițat se simte în fiecare vers, dar autoironia, cenzura lirică nu acționează efectiv decât în Rapsodii de vară și în Rapsodii de toamnă. E o atitudine specifică lui T., care își recunoaște sentimentalismul și îl persiflează, scoțând de aici cu totul alte efecte decât cele banalizate de o întreagă falangă de epigoni romantici. Deși nu ajunge până la desființarea efuziunii lirice, umorul său izbutește să coloreze altfel emoția, să îi dea o notă insolită, în care frapează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
O noapte furtunoasă, O scrisoare pierdută, D'ale carnavalului, și Conul Leonida față cu reacțiunea sunt adevărate capodopere care se joacă pe scenă de douăzeci de ani și se vor juca mult timp de acum înainte. Chiar dacă viciile și cusururile persiflate de Caragiale sunt din cele legate de o epocă anume și destinate să dispară cu timpul, nu înseamnă că operele care le tratează nu vor trăi după dispariția lor, cum trăiesc și vor trăi întotdeauna comediile lui Molière. El a
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
sarcini organizatorice), Silvia Cernichevici și Ion Agrigoroae (sarcini ideologice), Vasile Cristian și Teodor Dima (sarcini în sectorul profesional), Adrian Neculau (sarcini cu activitățile ASC). Ce ne puteți spune de Silvia Cernichevici? D.T.: Silvia Cernichevici era la pedagogie. Foarte dură, inflexibilă, persifla studenții. Preda pedagogia umanistă marxistă. Am luat nota 7, țin minte că mi-a aruncat carnetul. Mi-a spus, țin minte, să las teoriile pedagogice și m-a întrebat: "Concret, tovarășul Tompea, cum se pregătește clasa pentru oră? Ce face
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
Dar, la început, erau situațiile astea hilare. S. B.: Cum erau priviți profesorii de științe sociale la specializările tehnice? D. T.: În învățământul superior depindea foarte mult de profesori, de cum își țineau cursul și seminarul. Era o invidie, uneori ne persiflau, ne luau peste picior. Și cu umor, și cu comentarii malițioase. Noi le primeam cu zâmbete și, când se auzea de partid, era o frică indusă, pentru că putea să îți strice cariera. Și noi eram activiștii, eu și pe propria
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
cu întrebări din programul partidului. D.T.: Exact. S. B.: Ați povestit cu diferite prilejuri că l-ați avut ca invitat și pe Ion Iliescu la Casa Studenților. Cum de v-ați gândit atunci să-l invitați? Nicu Ceaușescu v-a persiflat când i-ați pomenit numele la prima întâlnire pe care ați avut-o. D. T.: Da. M-am dus direct la el, la Consiliul Național al Apelor, pentru că mi-a venit în cap să fac un eveniment. Dar a fost
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
venea mereu cu tolba plină. Era membră de partid, un "tovarăș de nădejde", ceea ce nu o împiedica să facă frondă. Despre împotrivire nici nu putea fi vorba. Toți cunoscuții noștri adulți își exprimau devotamentul față de puterea sovietică și, totuși, o persiflau. În consecință, duplicitatea de gândire s-a dezvoltat în mintea mea foarte devreme. C.B.: Părinții erau din Moscova? A.S.: Da, părinții erau amândoi din Moscova. S-au cunoscut în anul întâi la Facultatea de Istorie a MGU (Universitatea de Stat
Interviu cu Anastasia Starostina – "Din copilărie am stiut că voi fi traducător" by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/12612_a_13937]
-
tolerată și aceasta numai pentru că este vorba de un regim nelegitim și criminal încă privit îngăduitor (sau condamnat doar simbolic). Instalat cu nonșalanță la prezidiul Parlamentului ca la o masă de restaurant, Nicolae Văcăroiu a găsit de cuviință să-l persifleze, în stilul său stil răgușit-activistic, pe Traian Băsescu: Viața e grea, domnule președinte!". În sală se afla în acel moment și Ion Diaconescu, întemnițat o mare parte din viață din cauza convingerilor sale necomuniste. Nu i-a arătat nimeni nici o considerație
Un început by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/9981_a_11306]
-
Fondul Literar i-au fost "șterse dintr-un condei") etc., etc. Amestecarea problemelor reale cu problemele false și, mai ales, punerea la zid a unor oameni de valoare alături de tot felul de impostori sunt expresia unui negativism iresponsabil. Când îl persiflează pe Alexandru Mironov, "care a recunoscut că a dat note informative Securității", Dan Petrescu ni se înfățișează pentru o clipă ca un om de atitudine, demn de încredere. Dar când în același paragraf descoperim o referire batjocoritoare și la adresa lui Gabriel
DAN PETRESCU ENERVAT DE LITERATURA ROMÂNĂ by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16944_a_18269]
-
articolului: Deși întâmplările din roman au uneori o adâncă substanță dramatică, tonul acesta extravagant lunecă deasupra fondului grav uman al unor situații fundamentale, ceea ce nu e în avantajul cărții". Cu alte cuvinte, lui Marin Preda nu-i place că sunt persiflate celelalte personaje și este privilegiat unghiul de vedere și de atitudine al lui Ioanide. I se pare că această deficiență de ton se agravează în Scrinul negru. De aceea revine în "Viața românească" din septembrie 1960 cu articolul Despre literatura
Moromete și Ioanide by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10683_a_12008]
-
de vin roșu în mîna dreaptă.ŤSuflete , ha-ha-ha! Suflete!ť, îi răspunzi tu într-un tîrziu, după ce-ți bei paharul cu vin roșu ca roșul sînge al vieții". Într-o manieră de faceție medievală, moartea apare luată peste picior, persiflată dintr-un amestec de spaimă în fața enigmei și de bravadă plebeiană, de minimalizare ambiguă, precipitată:"Să compromitem moartea! Să ne batem joc de ea! S-o bîrfim în derîdere în cîrciuma de la colțul străzii cu fețele de masă pătate de
Un cimitir vesel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8010_a_9335]
-
din care azvîrle subtilități antipoetice. De cele mai multe ori poetul își toarnă decepția într-o manieră ironică, deci într-o indirectitate care e o (involuntară) protecție. Dispoziția insurgentă se proiectează pe un evantai de asociații a căror edulcorare glumeață, fie și persiflată la rîndul său, reprezintă o detentă prin ambiguitate formală. Degradeul e suficient de ingenios, întrucît poza romantică trece într-una romanțioasă iar aceasta devine în cele din urmă obiectul unei îngînări ricanate: „Anii trec ca filele dintr-un album cu
Poezia lui Constant Tonegaru (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13437_a_14762]
-
și second hand sau filtrat prin lecturile sale. Aici se află partitura cea mai delicată a filmului, sondarea psihologiei nubilei, în plus, una cu o personalitate puternică care afișează nu o dată provocator o pipă ca o ironie la adresa senectuții și persiflează cu fiecare replică totul și pe toți și nimic mai convingător decît faptul că Juno cu burtica plină în luna a opta șofează o mașină zdravănă fără niciun fel de complex, încît te poți întreba foarte bine, nu cumva sarcina
Maternitatea pe înțelesul copiilor by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8589_a_9914]
-
Vox Maris"-ul din Piața Victoriei, oarecum buimac să descopere atâtea celebrități, marinarul-ministru l-a abordat pe un faimos critic literar: "Dar cine e ăsta de a venit atâta lume?!" Străfulgerându-l cu binecunoscuta-i privire ironică, acesta l-a persiflat: "Dom' Traian, azi nu dau meditații pe gratis!"), domnul Băsescu, așadar, înțelege să se bucure de toate avantajele poziției actuale, dar să nu renunțe la nici una din cele trecute! Un model ce a făcut, face și va face prozeliți! A
Problema spinoasă a yalelor by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16922_a_18247]
-
renumit pentru opacitate, obtuzitate și infinit dogmatism. Pe seama lui au circulat nenumărate glume, savurate, se pare, chiar de cinicul Leonte Răutu. Marginalizat după 1954, a fost vreme de decenii directorul Publicațiilor pentru străinătate, unde apărea, între altele, lunarul Narodnaia Rumînia, persiflat în epocă drept Morarnaia Rumînia. (...) Oportunismul lui N.Moraru devenise proverbial. După ce fusese flagelul rusificării culturii române, în anii 1970 își informa colaboratorii despre linia de conduită a României în relațiile cu URSS: "Noi nu ne placănim în fața nimănui!". Spre
O carte despre Cameleonea (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6886_a_8211]
-
Polirom, Iași 2005. Preț: 28,50 lei. Jocul oamenilor mari O povestire plină de farmec, o lecție a umorului, o joacă a oamenilor mari. Și astfel poate fi înțeles romanul lui Cătălin Lazurca. E o joacă de-a cultura ce persiflează cultura „mare“, o joacă de-a misterul, de-a societățile secrete și, dincolo de toate, o joacă de-a povestitul, care captează încă de la început. Degajarea și lipsa de încrâncenare cu care curge povestea îl individualizează pe autor printre prozatorii buni
Agenda2005-38-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/284221_a_285550]
-
puternice imaginații caricaturale din literatura română. Deformarea tendențioasă a schemei istoriei este - așa cum vom demonstra - reglată în jurul unor momente neesențiale ale firului epic, înăbușită prin numeroasele episoade din epoca interbelicului și, atunci când formează însuși axul scrierii (ca în Aquarium) este persiflată pe dedesubt. Schema tendențioasă a proiectării istorice devine evidentă - pentru că nu mai este mascată - în volumul al III-lea. Totuși, chestiunea ridicată de Cristian Moraru rămâne valabilă. Inevitabil, deformarea ideologică stridentă în volumul al III-lea afectează, implicit, întreaga trilogie
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
este orice sau nimic. În schimb, a rămas același autor mereu plin de vervă. Dacă uiți cum a trecut peste noapte de la dreapta la stânga, dezicându-se de cei cărora li se devotase și găsindu-le merite celor pe care îi persiflase la scenă deschisă, textele scrise de el te provoacă și te cuceresc, ca pe vremuri. Nimic plictisitor La sfârșitul anului trecut, George Pruteanu a publicat două cărți: Partidul și partida și Cronica unei mari dezamăgiri. Împreună, ele constituie un recital
Recital George Pruteanu by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16155_a_17480]
-
condiția de îngrijitor la acvariu studiind biologia marină Hope Davis, fragilă blondă, și Alan Gelfant, atipic latin lover, s-au reunit doar pentru ultima scenă, cea a unui coup de foudre în metro, beneficiind de atmosfera de mister existențial, discret persiflată prin inserarea unui joc: alegerea cuvîntului premonitoriu prin deschiderea unei cărți la întîmplare! O pledoarie pentru speranță și încredere în viața care-ți poate rezerva și surprize fericite. La fel de bine însă O noapte la Mc Cool's (2000, distribuit de
Cocktail estival by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15912_a_17237]
-
sublimul, scriitorul revine, singur sau la îndemnul unor amici mai puțin înclinați spre emfază, la dimensiunile reale ale lucrurilor. Ca și Odobescu în falsul său tratat de vânătoare, Calistrat Hogaș înalță un gen umil prin trimiteri clasice și, totodată, își persiflează elanul erudit. Admirația pentru Antichitate este dublată de zâmbetul senin al celui conștient de distanța care separă lumea veche de cea modernă. 1 Citatele din prefața volumului lui Hogaș sunt preluate din ediția alcătuită de Vladimir Streinu la Fundația Regală
Un călător „anacronic” by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/4403_a_5728]
-
nașterea lui I. L. Caragiale. Dar ce anume s-ar putea valorifica din Caragiale, din punctul de vedere al partidului comunist? El nu ,cântă" nimic. Nu proslăvește clasa muncitoare, nu salută cu anticipație, ca un vizionar, ,zorii roșii". Doar ironizează, doar persiflează, doar satirizează. Se pune însă întrebarea pe cine anume incriminează el cu râsul lui caustic. Răspunsul la această întrebare este soluția problemei ,reconsiderării" sale. Caragiale îi critică pe reprezentanții burghezo-moșierimii, pe dușmanii muncitorilor și țăranilor! El nu se amuză pe seama
Literatură scrisă la comandă by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/11523_a_12848]
-
de folos. Se pare că nu poți fi corect pe lumea asta decât în obscuritate și modestie. O purtare incorectă ar provoca suferințe grele în toate chipurile: în sinea mea; și mă va ierta oare Alexandra?” Romanul în care a persiflat realități românești întâlnite cu prilejul spitalizării, morții și înmormântării Floricăi Bagdasar, fostă soție de ministru și fostă, ea însăși, ministru, mama Alexandrei (cea de-a patra soție a scriitorului), a declanșat prima criză de antibellowism din România (după știința mea
Prietenul sinucigașilor by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5776_a_7101]
-
o profundă înțelegere. Ethan Hawke care-și continuă ascensiunea în topul junilor primi hollywoodieni, scontând în primul rând pe o neostentativă discreție. Tânăra Youki Kudoh de o sensibilitate ieșită din comun impresionează prin forța de interiorizare. O trăsătură specifică nației, persiflată insidios, la un moment dat, când în instanță se insinuează că expresia albă, tradițională în comportamentul nipon, ar putea fi dovadă probatorie a criminalității... Snow Falling on Cedars * Regia: Scott Hicks * Scenariul: Ron Bass & Scott Hicks, după romanul lui David
Adevăr și prejudecată by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16970_a_18295]