481 matches
-
Dumnezeu, ființa imensă și formidabilă, care atinge totodată și lucrurile cele mai mari și pe cele mai mici’(Chateaubriand: Le Genie du Christianisme, vol. II, p. 103). Sublimul binefăcător sau pozitiv e de felurite nuanțe, după Volkelt. El poate fi pompos, demn, maiestuos, solemn și patetic. Pompos e când ne uimește prin strălucita ornamentație a părților ce-l alcătuiesc. De pildă: un palat împodobit festiv, pictura lui Rubens, Noaptea walpurgică din Faust, poesia ebraică, oratoriile lui Hăndel, stilul baroc al domurilor
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
ei în mare gospodărie socialistă"8. Eliberarea femeii din această sclavie urma să se producă prin socializarea muncii domestice, care avea în vedere înființarea de cantine, creșe și grădinițe de copii, "mijloace simple, de toate zilele, care nu presupun nimic pompos, grandilocvent și solemn, care sunt în stare să elibereze într-adevăr femeia, care sunt în stare să reducă și să desființeze, într-adevăr, inegalitatea ei cu bărbatul în ceea ce privește rolul ei în producția socială și în viața socială"9. Arătând că
[Corola-publishinghouse/Science/84992_a_85777]
-
acesta pornește în stabilirea viitorului statut al țării „cucerite” tot de la vechile prevederi ale „tratatelor” numite ahdname, acordate de vechii sultani lui Mircea cel Bătrân și Ștefan cel Mare . Prevederile „tratatului”, desigur unilateral, redactat exclusiv de Poarta Otomană în limbajul pompos, nediplomatic („deșteptându-se el din somnul prostiei, căindu-se și întorcându-se la locul pocăinței și-a frecat fața de pământul servituții, oferindu-și grumazul robiei după fosta rânduială în jugul sclavieiă” etc) acordat lui Ștefan cel Mare fără ca diplomația
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
care se regăsește în orice miracol înfăptuit de Petru. Opera lui Arator dovedește că scriitorul citise Poemul închinat Paștilui de Sedulius (p. 000), chiar dacă nu atinge nivelul de eleganță și de inspirație poetică al acestuia; la Arator, expresia e adesea pompoasă și greoaie, iar discursul, în mod deliberat, ermetic. Fontaine crede că această prețiozitate are la bază ucenicia lui Arator la școala lui Ennodius și Sidonius. în orice caz, educația sa retorică foarte îngrijită se poate observa în numeroasele imitații ale
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
treizeci de ani de căutări și experiențe dezinteresate, să-și găsească un limbaj. Să dai cu piciorul la toate și să revii cu cinism în urmă, punând pe un Mounet-Sully și Sarah Bernhardt să ilustreze pe ecran, într-un stil pompos și declamator, capodoperele clasice, însemna sacrificarea deliberată a specificității celei de a șaptea arte."7 Încercând să explice teoria conform căreia jocul actoricesc teatral ar fi incompatibil cu filmul, John H. Lawson observa că aceasta pornește de la faptul că "ecranul
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
ne-urcarea în procente și clasamente așteaptă să iasă guzganul în bătaia puștii și apoi să se înfrupte din blana-i mițoasă. Prin găuri, pe la geamuri, pe la ceva adunări cu sala goală și cu vreo câțiva membri toți într-un pompos Birou județ ean (sau ce-o fi) mereu necompletat. îl vom vedea de Ciurea lipind afișe? Mariene, ca om de afaceri, câștigi cu 1%? "Popolul" (forma veche a cuvântului, că doar sunt conservatori) din gruparea cu parlamentari băgați acolo de
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
pericole sau oportunități, deși americanii pretind sau vor să creadă contrariul. Obiectivul politicii externe a fiecărui guvern din lume constă în protejarea bunăstării economice și a siguranței cetățenilor; liderii noștri nu fac decât să-și mascheze interesele egoiste prin discursuri pompoase despre valorile universale, dorind să pară mai buni decât sunt în realitate și să perpetueze mitul unicității Americii. În viziunea lui George Kennan, faptul că americanii se consideră "centrul iluminismului politic și educatorii unei mari părți a lumii este de
by Madeleine Albright [Corola-publishinghouse/Science/1028_a_2536]
-
președintele din acea vreme, Ion Crăciunescu, impresionat de situația sa dramatică. Venise cu echipa în București, a doua zi era meciul cu FC Național, pe terenul IMGB, undeva, dincolo de marginea Berceniului. Seara l-am vizitat la hotel, unul cu nume pompos, Veneția, aflat în piața Kogălniceanu. În realitate, o păduchelniță neîncălzită, pe lîngă geamurile căreia vîntul de noiembrie pătrundea în voie. Zoli era înfofolit în pături, cu un fes pe cap. Camera n-avea televizor, toaleta era pe hol, iar, din
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
genuri sau oare -a avut o lungă evoluție personală. De pildă, credem că este mai nimerit să vorbim despre "stilurile" lui Goethe, deoarece uriașele deosebiri dintre stilul Sturm und Drang de la începuturile carierei sale, stilul perioadei clasice și maniera târzie, pompoasă și complicată din Afinitățile elective suit ireconciliabile. Această metodă de analiză stilistică - oare constă în a concentra atenția asupra particularităților stilului, asupra trăsăturilor care îl deosebesc de sistemele lingvistice înconjurătoare - implică primejdii evidente. Ni se poate întâmpla să acumulăm observații
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
Alotopia (Greimas 1983) instituită de unul dintre contractanți sugerează magnitudinea ridicată a lipsei unui control al realității, la care te poate împinge dorința oarbă de depășire a propriei condiții. Deși asistăm la o renunțare la semnele bogăției (șampanie și straie pompoase) și la o reîntoarcere la semnele sărăciei (hăinuțe țărănești și rachiu), numele care conferă o realitate socială unei ființe se dorește definitiv schimbat: Ileana Măriucăi lui Dosoftei cere ("Voința ei era sfântă") să fie percepută după dobândirea unui statut social
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
construiește Casa Poporului, etc. Cultivă un cult al personalității prin intermediul căruia poeții pun în versurile lor numele liderului comunist, istoria se schimbă devenind triumfalistă, iar Ceaușescu devine erou, coregrafii puteau să folosească resurse nelimitate în aranjarea și orchestrarea celor mai pompoase propagande și sărbători în cinstea președintelui, propagandele având tot mai mult o tentă a unor servicii religioase, Nicolae Ceaușescu devenind un dumnezeu. Fotografia acestuia era omniprezentă: în manuale școlare, săli de clasă, instituții publice și în multe alte locuri. Artiștii
Înţelepciunea vremurilor străvechi : un istoric al Bisericii Creştine Baptiste din Cuvin : 1904-2004 by Emanuel Jurcoi () [Corola-publishinghouse/Science/1295_a_1938]
-
trebui să se dezică de idee. Ideologizarea este ca o vrăjire. Se petrece sub mitizarea unor termeni cheie. Iubirea pentru țară este o valoare în numele căreia oamenii onești sunt manipulați și trimiși într-un război care nu-i al lor: „Laudele pompoase dinaintea războiului, minciunile vulgare ale literaturii și artei i se păreau vulgare cu doi ani în urmă, și cât de scârboase i se păreau acum! Însă în sufletul lui Gleb se năștea o hotărâre fermă: el nu se va supune
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
Și cum gestul ăsta aducea mai mult decât precedentele a simplu furt, a crezut necesar să-l justifice, vorbind, pe un ton amenințător și moralist totodată, de corupție, de imperialism și de dușmanii revoluției. Tonul ăsta era cel didactic și pompos al difuzorului. Sloganurile repetate neîncetat ne-au impregnat în cele din urmă până și gândurile, și tot în stilul ăsta mi-am formulat, fără să vreau, gândul mut: „Banii ăștia râvniți înseamnă sfârșitul revoluției voastre. Șarpele lăcomiei vi s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
altei zile festive, aceea a eroilor, reușește să ne dea o idee și despre fragilitatea de puf de păpădie a celor ce, cu altă expresie, au fost doar carne de tun, si despre efectul real, destul de Îndoielnic, al acestor festivisme pompoase. Ziua Eroilor - salve de tun risipind păpădiile (Mă bucur să pot aminti aici o strofă a lui Blaga dintrun poem intitulat 1917, amintind ororile primului război mondial printr-o aluzie la fragilitatea acelorași flori: Eu singur le zic: Fiți liniștiți
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
a existat înainte de toate o colaborare tacită: dreapta tradiționalistă a acordat câte ceva moderaților și progresiștilor, iar aceștia din urmă au acordat câte ceva dreptei tradiționaliste; astfel încât lumea academică și ministerială clerico-liberală s-a exprimat pe deplin. Subiectului liberal propus de fraza pompoasă a lui Croce i se opune cel fatalist extrapolat cu nerușinare din De Sanctis; lecturii urbane - care nu poate fi decât modernă, chiar dacă are un caracter agnostic și sociologic - i se opune cea pur scolastică a lui Pascoli și a
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
formei epice). Rabelais a uzat, spre a-și aduce și menține cartea în atenția publicului pe care îl îndrăgea, de o strategie comodă, în orice caz rodnică. Văzând de ce mare apreciere se bucura una dintre cărțile populare la modă, intitulată pompos Marile și neprețuitele Cronici ale marelui și enormului uriaș Gargantua... și reeditată în 1532 cu prilejul târgului anual din Lyon, hotărăște să preia suportul epic popular și să-l reconstruiască erudit, introducând noi episoade, noi stiluri și limbaje și totodată
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
pe care o atribuie propagandei* sub formă de opere literare sau de artă; de altfel, el îi numește pe scriitori „ingineri ai sufletelor”. Se constituie o nouă elită care se bucură de importante privilegii materiale, cu condiția creării unor opere pompoase și monumentale care glorifică regimul și pe conducătorii lui. „Cele mai bune opere” sunt răsplătite cu premiul Stalin. Dacă unii se conformează - Serafimovici, șolohov, Fadeev, Gladkov, Leonov, Nikolai Ostrovski, Fedin, Deineka, șadr, Muhina, Gherasimov -, alții, de o mai mare originalitate
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Romei papale care se regăsește în orice miracol înfăptuit de Petru. Opera lui Arator dovedește că scriitorul citise Poemul închinat Paștelui de Sedulius (p. ???), chiar dacă nu atinge nivelul de eleganță și de inspirație poetică al acestuia; la Arator, expresia e pompoasă și greoaie, iar discursul ermetic în mod deliberat. Fontaine crede că această prețiozitate are la bază ucenicia făcută de Arator la școala lui Ennodius și Sydonius. În orice caz, educația sa retorică foarte îngrijită se poate observa în numeroasele imitații
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
din Orient, Anastasius I sau regelui francilor, Clovis, ori senatorilor din Roma cu ocazia alegerii papei Symmachus, în 501, căruia Avitus îi acordă sprijinul său (cf. poziția lui Ennodius în această problemă, p. ???). Stilul epistolar al lui Avitus este declamator, pompos și prețios, asemănător cu cel al omiliilor sale, din care trei ne-au parvenit în totalitate, iar din celelalte (erau în total 34) numai fragmente. b) Poemele Mai cunoscută este opera sa poetică: în versuri foarte îngrijite și influențate de
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
a avertizat pe toți ceilalți conducători monarhici că izbucnirea revoluției în Europa anunța zori noi pentru principiile democrației. "Monarhia este doar un balon de săpun, un artificiu de curte pentru a face rost de bani", nota el, admițînd că puterea pompoasă și avară de bani a monarhiei încă mai ținea lumea captivă într-o cușcă a războiului și a zvonurilor de război. "Sînt oameni în toate țările", continua el, "care-și cîștigă existența prin război și prin menținerea certurilor dintre națiuni
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
în desfășurarea evenimentelor (în contrapartidă cu responsabilitatea atribuită SUA, NATO și celorlalte țări occidentale pentru tot ce era negativ). De asemenea, nu acceptam ca, la fiecare frază din document, să se menționeze cunoscuta sintagmă "în frunte cu URSS." sau calificative pompoase la adresa Uniunii Sovietice ca "luptător pentru pace", "marele prieten al ..." etc. expresii intrate în limbajul timpului. Cele mai mari probleme pe care le aveam erau atunci când se enumerau diversele propuneri avansate în numele Tratatului de la Varșovia, singurele menționate fiind cele ale
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
dincolo de satisfacția binefacerii imediate” - sînt de interpretat Într-o asemenea perspectivă. Formulările vor fi aproape aceleași și mai tîrziu, În momentul colaborării la unu, În ciuda modificării contextului (accentul pus pe relativitatea și precaritatea oricărei Întreprinderi umane): „cît de sarbede, de pompoase și nule sînt toate arhitecturile filosofice, cît de penibilă și luătoare În rîs gîndirea exactă și prețioasă”. Schimbarea ironică a Îndemnului heliadesc cunoscut, În Faceți greșeli de gramatică (s.n.) spune destul despre interpretarea poeticității limbajului În funcție de așa-numitul, astăzi, écart
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
și-i găzduiau pe simpatizanții acestora. Cea mai modestă, cea mai ponosita, cea mai sărăcăcioasa, cu format mic, imprimata pe hârtie proastă, asemenea celei de împachetat, a fost cea care a văzut lumina tiparului în 1917, la Messina, sub titlul pompos de 'Noul jurnal literar'. Animatorul acesteia a fost, împreună cu alți tineri messinezi precum Francesco Carrozza, însuși Salvatore Quasimodo.200 Aici a publicat primele poezii: Orrore guerresco, Primule precum și o proza lirica dedicată lui G. Ravegnani: Sfioritura. În timp și alte
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
a inimilor lor! Nu, nu este posibil să ne convingă doctrine atât de absurde ca necredințele. A apărut în timpurile moderne o sectă perversă și nepioasă, ce-și zice transformism, darwinism sau evoluționism, care cu aceste și alte atât de pompoase nume se împodobesc, unii care în orbirea și aroganța lor pretind că s-au produs toate, toate, inclusiv specia umană, una din alta, pornind de la cele mai simple și imperfecte, urcând până la cele mai perfecte și complicate. De puține ori
by Miguel de Unamuno; [Corola-publishinghouse/Science/1089_a_2597]
-
decât figuri regulate, că, îndoind cu forță un pătrat pe diagonala sa, rezultă două triunghiuri isoscele; dar nu vedeți, nefericiților, că aceasta, pentru care mă vedeți zicând, implică o cerere de principiu sau un cerc vicios? Da, cunosc sofismele lor pompoase; conduși de originea lor superbă, susțin cu convingere că pietrele rostogolite s-au format în pur frecuș de albia râului și nu pentru că au fost făcute de la început a se rostogoli pentru ca să reziste mai bine curentului. Ce poate fi mai
by Miguel de Unamuno; [Corola-publishinghouse/Science/1089_a_2597]