259 matches
-
α și β- amilaza) amidonul este hidrolizat la dextrine și maltoză, iar cînd intervin și enzimele din fungii care infectează cerealele, maltoza este hidrolizată la glucoză care se consumă prin respirație. Procese de hidroliză suferă și proteinele sub influența enzimelor proteolitice, conducînd la polipeptide și aminoacizi. Intr-un porumb degradat, conținutul în aminoacizi poate ajunge pînă la de trei ori mai mare decît în porumbul sănătos. La umiditate și temperatură ridicate acționează și lipazele degradînd hidrolitic uleiul din germenii de porumb
Ob?inere. Carburant. B?uturi alcoolice by Eugen Horoba () [Corola-publishinghouse/Science/83660_a_84985]
-
în nucleu cât și în citoplasmă, al căror rol este: a) de a recunoaște biochimic proteinele marcate cu ubiquitină; b) de a le cupla și introduce în cavitatea lor; c) de a le descompune printr-un veritabil proces de digestie proteolitică și, ulterior, de a ejecta în pool-ul celular fărâmele marilor molecule proteinice (polipeptide simple sau chiar aminoacizi) care vor intra după aceea în procese de reciclare. Structura proteasomilor a început să fie studiată la microscopul electronic încă din anul 1982
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
de proteine rezultate din procesul apoptotic în camera de dezasamblare (colorată în albastru). În registrul inferior sunt indicate cele patru etaje structurale de câte șapte elemente, fiecare la 20S. La extremități, elementele alfa (structurale, de susținere), la mijloc elementele beta, proteolitice (figurate în albastru). Se ilustrează și simetria heptamerică a inelului. Complexizarea, una dintre caracteristicile evoluției la eucariote, este vizibilă în devenirea acestor micromalaxoare chimice care sunt proteasomii. La fosila microbiană Thermoplasma acidophilum toate unitățile componente sunt identice și au rol
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
produs proteinic blochează „sinuciderea celulară“. În cazul în care marcarea cu ubiquitină condamnă celula la dezasamblare, concomitent cu blocarea genelor de supraviețuire-multiplicare, are loc punerea în mișcare a unui mecanism intern de descompunere (dezasamblare) a structurilor interne celulare. a) procesul proteolitic inițial debutează prin acțiunea unor enzime (proteaze) asupra procaspazelor care, într-o celulă ce trebuie să supraviețuiască și să se multiplice, sunt inactive. Proteazele clivează procaspazele, transformându-le în caspaze active numite și proteine suicidale. Cascada proteolitică ulterioară constă dintr-
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
celulare. a) procesul proteolitic inițial debutează prin acțiunea unor enzime (proteaze) asupra procaspazelor care, într-o celulă ce trebuie să supraviețuiască și să se multiplice, sunt inactive. Proteazele clivează procaspazele, transformându-le în caspaze active numite și proteine suicidale. Cascada proteolitică ulterioară constă dintr-o reacție în lanț în care caspazele activate „trezesc la acțiune“ (activează, la rândul lor) alți membri ai familiei caspazice. Rezultă o adevărată cascadă proteolitică amplificată (fig. 4-20). Permeabilizarea peretelui mitocondrial de proteinele Bax sau Bak duce
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
clivează procaspazele, transformându-le în caspaze active numite și proteine suicidale. Cascada proteolitică ulterioară constă dintr-o reacție în lanț în care caspazele activate „trezesc la acțiune“ (activează, la rândul lor) alți membri ai familiei caspazice. Rezultă o adevărată cascadă proteolitică amplificată (fig. 4-20). Permeabilizarea peretelui mitocondrial de proteinele Bax sau Bak duce la exteriorizarea citocromului c care se cuplează inițial cu proteine adaptor, apoi cu procaspazele inactive. Respectiva cuplare activează procaspazele transformându-le în caspaze active. Urmează o adevărată cascadă
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
fig. 4-20). Permeabilizarea peretelui mitocondrial de proteinele Bax sau Bak duce la exteriorizarea citocromului c care se cuplează inițial cu proteine adaptor, apoi cu procaspazele inactive. Respectiva cuplare activează procaspazele transformându-le în caspaze active. Urmează o adevărată cascadă caspazică proteolitică ce desăvârșește procesul apoptotic. Controlul desfășurării procesului apoptotic este genetic; el se face însă prin intermediul unor proteine din familia Bcl 2. Unele dintre aceste proteine sunt proapoptotice (Bax, Bak, Bad, Bid, Bcl, Bcl-xS), altele antiapoptotice (Bcl-XL). În unele dintre maladiile
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
dezambalate, persistă ca atare (cazul limfoamelor în care excesul de imunoglobuline nu mai poate fi stăvilit). Activarea programului apoptotic, care trebuie privită ca intrare într-un nou stadiu al ciclului celular, este declanșată după principiul „totul sau nimic“. Cascada caspazică, proteolitică, este așadar nu numai autodistructivă și autoamplificabilă, dar și ireversibilă. De îndată ce celula sinucigașă a atins un anumit punct critic pe calea autodistrucției, ea nu-și mai poate schimba destinul. Pentru organism, atât în cazul evoluției embrionului, cât și în cazul
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
în regiunile bogate în proteasomi. Pentru ca aparatul proteasomal să poată prelua respectivele proteine, e nevoie ca el să posede la extremitățile miezului niște subunități reglatoare specializate în prinderea proteinelor marcate cu ubiquitină și introducerea acestora în cavitatea „digestivă“ a micromalaxorului proteolitic proteasomal. S-au descris două asemenea „brațe“ care prind proteinele condamnate la dezasamblare. E vorba de o proteină 19S și de una 11S (J. Wang și colab.). Ambele conțin multiple situsuri ATP-azice active, ca și situsuri de legare a ubiquitinei
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
A. Acesta constă în intervenția promptă a apărătorilor înnăscuți ai organismului, care veghează la păstrarea homeostaziei imune. Astfel, se produce: a) intervenția limfocitelor Natural killer (NK), membrii celulari marcanți ai imunității naturale, înnăscute. NK sunt înzestrate cu citotoxicitate de tip proteolitic; b) recunoașterea antigenului de către macrofage și celulele dendritice, fagocitarea și descompunerea sa în interiorul acestor celule urmată de prezentarea fragmentelor antigen (oligoelemente) de către anumite celule specializate (celule prezentatoare de antigen, APC, engl. Antigen Presenting Cells) limfocitelor T helper (Th, cunoscute și
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
Imagine electronooptică ce corespunde schemei A. În stânga, o celulă citotoxică care nu a întâlnit încă adversarul (celula infectată cu virusul oncogen sau cea transformată neoplazic datorită altor factori cancerigeni); în dreapta, două celule citotoxice care și-au concentrat veziculele cu enzime proteolitice la locul de abordare al celulelor țintă cancerizate. Misiunea înnăscută a celulelor NK este aceea de a recunoaște și ucide diferite celule devenite inutile sau invadante, inclusiv celulele canceroase care nu prezintă nivele normale de molecule MHC clasa I pe
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
de transmitere a mesajului antigenic de la celulele APC specific către limfocitele T citotoxice, efectoare. Ele nu ucid, ci doar poartă și transmit mesaje. Limfocitele T citotoxice (Tc, CTL, CD8+T cells) mai sunt numite și efectoare, deoarece. cu ajutorul unor enzime proteolitice pe care le aruncă asupra celulei victimă (adesea celulă infectată cu virusuri oncogene), o împinge pe aceasta către apoptoză. Limfocitele Tc exprimă pe suprafața lor receptori (în literatura anglofonă T-cells receptors, simbol TCRs), care pot recunoaște: a) o legare specifică
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
în general procesele de hidroliză. O importanță aparte prezintă hidroliza acidă a legăturilor peptidice din structura proteinelor. La acestea se adaugă acțiunea particulară de activare (prin proteoliză parțială) a pepsinogenului precum și cea de asigurare a unui pH optim pentru acțiunea proteolitică a pepsinei astfel rezultate. Substanțele organice sunt reprezentate de enzime, mucină, labferment, factor intrinsec Castle. Cea mai importantă enzimă a sucului gastric este pepsina. Ea este secretată de celulele principale ale glandelor gastrice sub formă inactivă, de pepsinogen. Transformarea pepsinogenului
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
un pH alcalin (7,6-8) și o densitate de 1010. Compoziția chimică a sucului intestinal. Sucul intestinal conține apă și reziduu uscat din care fac parte ioni și fermenți. Enzimele din sucul intestinal fac parte din cele trei tipuri principale: proteolitice, amilolitice și lipolitice. Enzimele proteolitice sunt reprezentate de: aminopeptidaza și dipeptidaza, care împreună cu proteazele pancreatice constituie complexul enzimatic numit erepsină; aceasta degradează polipeptidele și dipeptidele până la aminoacizi; enterokinaza, ce activează tripsinogenul și acționează asupra polipeptidelor scindându-le în peptide mai
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
și o densitate de 1010. Compoziția chimică a sucului intestinal. Sucul intestinal conține apă și reziduu uscat din care fac parte ioni și fermenți. Enzimele din sucul intestinal fac parte din cele trei tipuri principale: proteolitice, amilolitice și lipolitice. Enzimele proteolitice sunt reprezentate de: aminopeptidaza și dipeptidaza, care împreună cu proteazele pancreatice constituie complexul enzimatic numit erepsină; aceasta degradează polipeptidele și dipeptidele până la aminoacizi; enterokinaza, ce activează tripsinogenul și acționează asupra polipeptidelor scindându-le în peptide mai mici; leucinaminopeptidaza, ce acționează asupra
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
a provoca degradarea substratului. În această privință, literatura oferă doar date indirecte, un determinism redox rezultând doar prin interpretarea acelor date. Ca de exemplu, doar [23] admite direct influența condițiilor redox de mediu asupra activității enzimatice, mai concret a enzimelor proteolitice, alături însă de alți factori, studiați în mod obișnuit (concentrația și structura substratului, temperatura, pH-ul). Rămânând pe terenul proteolizei - în ultimă instanță o cale posibilă de limitare, via proteinei enzimă, a dezvoltărilor biologice pe substrate tehnologice -, [24] arată că
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
să fie inactivată de apa oxigenată și acidul iodacetic [23], adică de substanțe oxidante. Rezultă deci existența unui domeniu optim de rH, încadrat de inhibiție la valori mai mici sau mai mari ale rH-ului mediului de reacție. Blocarea activității proteolitice, mai mult, inversarea acțiunii enzimei, anume condensarea aminoacizilor, are loc în medii oxidante (rH 28,5-33,3) [24]. Rezultă deci existența unui domeniu optim de rH, lucru firesc de altfel, iar ca un corolar, existența unui domeniu optim în dezvoltarea
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
ouă pe săptămână. Fructele și legumele conțin mult magneziu și bioflavonoide, care ajută la reducerea plăcilor arteriosclerotice și reduc riscul de atac de cord și de atac cerebral. Deosebit de benefice sunt următoarele alimente: ananasul: conține bromelaină, o formă de enzimă proteolitică despre care există dovezi că este capabilă să reducă riscul de producere a cheagurilor de sânge și să Împiedice formarea fibrinei În sânge; căpșunele: conțin flavonoide care măresc fluxul sanguin coronarian, scad tensiunea arterială și rimul cardiac și măresc contractilitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2227_a_3552]
-
de mâncare. Se mănâncă o dată sau de două ori pe săptămână. Mlădițele de Allium tuberosum sunt galbene și au un gust mai bun. În China, acesta este un fel de mâncare obișnuit. Mâncați zilnic ananas. El conține bromelaină, o enzimă proteolitică a cărei acțiune reduce riscul de producere a cheagurilor de sânge. Mâncați mulți struguri. S-a dovedit că ei au un efect de hrănire a mușchiului și valvelor inimii, precum și a globulelor sanguine. Mâncați regulat plante brune marine, cum sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2227_a_3552]
-
reprezentat de îngroșarea intimei sau formarea de „pernuțe” intimale. Proliferarea celulară, conținutul crescut de colagen și reconstituirea stratului endotelial, procese observate în anevrismele nerupte pot fi mecanisme reparatorii care compensează pierderea laminei elastice interne și conduc la stabilizarea anevrismului. Leziunile proteolitice ale peretelui vascular cauzate de inflamație (inflamația conduce la eliberarea de metaloproteinaze și alte enzime proteolitice) formează un mecanism fiziopatologic important în ateroscleroză, anevrismul aortic abdominal și arterită. Câteva observații sugerează că un mecanism asemănător ar putea fi implicat în
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Dana-Mihaela Turliuc, Andrei Cucu, Alexandru Chirirac, Sergiu Gaivas, Ion Poeată, Nicolae Dobrin () [Corola-publishinghouse/Science/92122_a_92617]
-
reconstituirea stratului endotelial, procese observate în anevrismele nerupte pot fi mecanisme reparatorii care compensează pierderea laminei elastice interne și conduc la stabilizarea anevrismului. Leziunile proteolitice ale peretelui vascular cauzate de inflamație (inflamația conduce la eliberarea de metaloproteinaze și alte enzime proteolitice) formează un mecanism fiziopatologic important în ateroscleroză, anevrismul aortic abdominal și arterită. Câteva observații sugerează că un mecanism asemănător ar putea fi implicat în patogeneza anevrismelor intracraniene. Pierderea echilibrului dintre proteaze și antiproteaze este un posibil factor de risc pentru
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Dana-Mihaela Turliuc, Andrei Cucu, Alexandru Chirirac, Sergiu Gaivas, Ion Poeată, Nicolae Dobrin () [Corola-publishinghouse/Science/92122_a_92617]
-
abdominal și arterită. Câteva observații sugerează că un mecanism asemănător ar putea fi implicat în patogeneza anevrismelor intracraniene. Pierderea echilibrului dintre proteaze și antiproteaze este un posibil factor de risc pentru dezvoltarea anevrismelor intracraniene. Degradarea proteinelor matricei extracelulare de către enzimele proteolitice (proteaze) este reglată de inhibitorii de proteaze (antiproteaze). Un defect al matricei extracelulare a peretelui arterial, cea care asigură rezistența arterelor intracraniene, joacă foarte 388 probabil un rol în fiziopatologia anevrismelor intracraniene. Fibrele de elastină care se găsesc cu precădere
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Dana-Mihaela Turliuc, Andrei Cucu, Alexandru Chirirac, Sergiu Gaivas, Ion Poeată, Nicolae Dobrin () [Corola-publishinghouse/Science/92122_a_92617]
-
Riscul este mai mare la femeile aflate la menopauză. Fumatul, consumul de alcool și hipertensiunea sunt discutate ca și factori de risc ai ASIC. Fumatul a fost demonstrat ca și factor de scădere a eficienței alfa1-antitripsinei, principalul inhibitor al enzimelor proteolitice. Câteva date statistice sugerează că incidența rupturii anevrismale este mai crescută în anotimpul de primăvară și toamnă. FORME CLINICE (PREZENTAREA ANEVRISMELOR) Ruptura anevrismală cel mai frecvent produce HSA care însă poate fi însoțită și de hemoragie în alte compartimente intracraniene
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Dana-Mihaela Turliuc, Andrei Cucu, Alexandru Chirirac, Sergiu Gaivas, Ion Poeată, Nicolae Dobrin () [Corola-publishinghouse/Science/92122_a_92617]
-
complex: condrocitul (stresat chimic sau mecanic) dezechilibrează balanța pe care o menține Între procesul de sinteză și de distrugere a matricei, fibrelor de colagen și proteoglicanilor, elemente cu rol fundamental În economia substanței cartilaginoase. El eliberează o hiperproducție enzimatică, intens proteolitică, reprezentată mai ales de matrixmetaloproteinaze, catepsina B si IL1. Totodată, fragmentele rezultate din degradarea componentelor cartilaginoase ajung În cavitatea articulară, unde declanșează un proces inflamator guvernat În special de interleukine (IL l și IL6); la rândul lor, acestea amplifică distrugerea
CONTRIBUTII LA OPTIMIZAREA TRATAMENTULUI FIBROMIALGIEI PE PRINCIPII CRONOBIOLOGICE by GABRIELA RAVEICA [Corola-publishinghouse/Science/679_a_1132]
-
gazdei de a elimina agentul patogen sau de a regla producția de mediatori proin-flamatori și citotoxici având ca urmare producerea În exces a acestora și activarea cronică a leucocitelor, cu aceleași urmări și În plus cu producerea continuă de enzime proteolitice. Leziunile inflamatoare ce apar În asemenea condiții rezultă din cuplarea acțiunii mediatorilor citotoxici și a enzimelor proteolitice. Mediatorii citotoxici eliberați la locul inflamației includ H2O2 și HOC1 (oxidant clorinat foarte agresiv), grupuri sulfhidril rezultate din peroxi-darea lipidelor, radicali liberi de
CONTRIBUTII LA OPTIMIZAREA TRATAMENTULUI FIBROMIALGIEI PE PRINCIPII CRONOBIOLOGICE by GABRIELA RAVEICA [Corola-publishinghouse/Science/679_a_1132]