274 matches
-
cauză, acoperite la rândul lor de operele populare de artă, învăluite, de asemenea, de activitățile cotidiene care reflectă acel mit.483 De exemplu, pentru americani, mitul lui Adam în grădina Edenului, imaginea inocenței înainte de cădere, este ilustrat istoric prin mutarea puritanilor în Lumea Nouă pentru a se elibera de corupția și decadența spiritului european (pe același palier plasându-se și comunitățile utopice). Ca opere ale elitei sunt creațiile care au în centru și speculează imaginea inocentului care suferă din cauza europenilor, iar
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
benzii desenate SF, în 1987 venind în sprijin și revista de satiră Safarir. Un rol important l-a avut și banda desenată religioasă, mai ales în Quebec, spațiu catolic într-o țară preponderent protestantă de limbă engleză, în ciuda reticențelor din partea "puritanilor" benzii desenate.717 Unii autori sunt însă de părere că banda desenată canadiană "trăiește" mai degrabă prin instituții (salonul cărții de la Montreal, festivaluri de bandă desenată), decât prin publicații.718 În banda desenată din Australia femeile sunt portretizate rar și
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Vie de Saint Augustin, pp. 286‑287) . Optat din Mileva, De schismate donatistarum I, 10, CSEL 26, ed. C. Ziwsa, 1893. . Peter Brown a evidențiat foarte bine caracterul legalist al donatismului. În opinia savantului anglo‑saxon, donatiștii „nu erau niște puritani în sensul anglo‑saxon al cuvântului”, ei își trăgeau forța „dintr‑o altă sursă: pentru ei era importantă curățenia grupului în legătura lui cu Dumnezeu. Asemenea vechiului Israel, acest grup beneficia de o relație specială cu Dumnezeu” (La Vie de
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
evoluție și modelele combinate de story și informativ. Venirea Pelerinului în lumea nouă s-a întâmplat după treizeci și cinci de ani de la protestul lui Jane Anger împotriva ipocriziei culturale și lingvistice renascentiste care a marginalizat femeile. De asemenea, migrația Pelerinilor și Puritanilor a fost în parte un protest împotriva unei noi generații de idei culturale, lingvistice și în esență spiritual regalistă la curțile lui James I și Charles I deoarece era în joc mântuirea. Pentru a justifica căile lumești Lui Dumnezeu, Bradford
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
dintre ei. Exempletc "Exemple" După cum subliniază A. Freud (1936/1993), „cu toții am cunoscut adolescenți care renunță la orice nevoie ce are fie și o infimă coloratură sexuală, care fug de tovărășia tinerilor de vârsta lor, refuză orice distracție și, asemenea puritanilor, nu vor să știe nimic despre teatru, muzică și dans”. Dar și mai îngrijorător este, adaugă autoarea, să vezi că atitudinea adolescenților ia proporții extreme: refuzul de a se proteja de frig, tendința de a-și pune sănătatea în pericol
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
la el însuși. Nimic surprinzător în ideea modernității capitalismului câtă vreme acesta se poate sprijini pe matematică, modernă ea însăși, pentru a-și ține contabilitatea. Teza lui Weber răstoarnă raționamentul, propunând drept cauză a "spiritului" capitalist un element irațional: "asceza" puritanilor "în mijlocul lumii". "Monahismul medieval, ascetic în afara lumii, avea deja o organizare rațională a vieții, dar această organizare era exterioară vieții cotidiene și chiar i se opunea. În asceza în mijlocul lumii, organizarea rațională a vieții are drept scop pătrunderea în lumea
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
ceva ar fi lipsit din inima Rusiei. De la belcanto la operetă Din momentul În care a aflat McMaster că Îmi place să lucrez În stiluri diverse, mi-a propus să montez la Cardiff două lucrări, aflate stilistic la poluri opuse: Puritanii lui Bellini, apogeu al belcantoului italian, și Văduva veselă, celebra operetă de Lehár (prima având ca subiect războiul civil și religios din secolul al XVI-lea dintre puritani și catolici, a doua tratând o problematică mult mai frivolă - aceea a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
propus să montez la Cardiff două lucrări, aflate stilistic la poluri opuse: Puritanii lui Bellini, apogeu al belcantoului italian, și Văduva veselă, celebra operetă de Lehár (prima având ca subiect războiul civil și religios din secolul al XVI-lea dintre puritani și catolici, a doua tratând o problematică mult mai frivolă - aceea a dragostei Într-o lume obsedată de bani și de aventuri ilicite). Ambele subiecte sunt Însă puțin absurde, dar muzica, deși cu totul diferită, e fermecătoare În amândouă. Ascultând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
și iarăși, cum a fost posibil ca Bellini să fi compus melodii care ating divinul plecând de la acest libret incoerent? Muzica operelor cu adevărat mari te Înalță spre paradis, dar cuvintele sunt uneori de neascultat. Odată ce semnasem contractul să fac Puritanii, m-am văzut obligat să găsesc o cheie, să descopăr În această poveste incomprehensibilă ce anume l-a inspirat pe Bellini. Singura soluție era să caut ce se ascunde În spatele cuvintelor, În impulsul ce părea ilogic al acțiunii, și astfel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
poveștii, odată proiectat pe acest fundal, devenea credibil. Dorințe care frizează nebunia, stări care duc la delir, totul părea dintr-odată acceptabil pe fondul de haos provocat de aceste conflicte. La premieră, McMaster a fost convins: „Nu credeam să văd Puritanii și să cred În poveste“. La fel și spectatorii britanici, poate atinși de ecourile evenimentelor istoriei lor. Dar nu și francezii. Când am prezentat spectacolul la Opéra Comique din Paris, la aceleași imagini de iarnă, cu pământ Înghețat presărat cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
de mireasă Își confundă iubitul cu dușmanul din tabăra adversă, francezii au râs, găsind „ilogic“ ca fata să fie desculță În zăpadă (Încă o dată Descartes!). Nicăieri altundeva nu s-a reacționat astfel. La Amsterdam, Barcelona sau Vancouver, unde am montat Puritanii, spectatorii s-au lăsat pătrunși de imaginea scenică amplificată de fiorul tragic și sublim al muzicii. Cu Văduva veselă nu mă simțeam atras de efectele facile obișnuite În reprezentațiile de operetă. Într-o primă versiune, la Cardiff, am fost influențat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
despre Gozzi studiindu-l pe Meyerhold, care, ca și Vahtangov (care a regizat un spectacol istoric cu Turandot În teatru, Înainte să moară), avea un cult deosebit pentru Gozzi, fabulistul magician al teatrului, reinventator al commediei dell’arte. Dacă la Puritanii am Început prin a pune În scenă muzica pentru a ajunge să dau personajelor un adevăr, cu Turandot, dimpotrivă, am fost captivat de partea teatrală, iar muzica m-a cucerit treptat În timpul repetițiilor. Astăzi iubesc Turandot și o ascult plin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
a Lamermoorilor. Decorul se rotea pe turnantă descoperind uneori grote amenințătoare, alteori interiorul castelului. Lucia se cățăra pe stânci, alergând În căutarea iubitului În timp ce-și cânta ariile! June Anderson era Lucia și știam de ce riscuri e capabilă din Puritanii la care lucraserăm Împreună. Era surprinzătoare, inventivă, se devota total rolului și nu Îi era teamă să Încerce imposibilul. Melomanii Învederați veneau s-o asculte cum „ia acutele“ În scena nebuniei. Imensă le era surpriza să constate nu numai că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Walker, Public Theater. - Rodelinda de Händel, WNO. - Traviata de Verdi, Juilliard School, New York. 1982 - Nunta lui Figaro de Beaumarchais la Guthrie Theater, Minneapolis și la Circle in the Square, pe Broadway, New York. - Trei surori de Cehov, American Repertory Theatre, Boston. - Puritanii de Bellini, WNO. 1983 - Maestrul și Margareta, Într-o nouă adaptare de Jean--Claude Carrière, la Théâtre de la Ville din Paris. - Aida de Verdi (versiune prescurtată fără cor), WNO. - Unchiul Vania de Cehov, „La Mama“. - Trubadurul de Verdi, Opera North, Leeds
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
și Robert Moran, ART. 1986 - Cina cea dulce de la Richelieu de Ribman, ART. - Fidelio de Beethoven, ROH, Covent Garden. - Electra de R. Strauss, Grand Théâtre de Génève. 1987 - Pasărea de foc de Prokofiev, Los Angeles Opera, Opéra de Paris Bastille. - Puritanii de Bellini, Opéra Comique Paris, preluată ulterior de Operele din Amsterdam, Vancouver, Barcelona. - Conduce un workshop cu studenții de la Conservatorul de Artă Dramatică din Paris, clasa Antoine Vitez. 1988 - Femeia șarpe de Gozzi, ART. - Don Carlo de Verdi, Geneva, Bologna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
pe care deja mi le-am pregătit. Unul, veritabilă anecdotă, figurează într-o „Viață” a lui Abraham Lincoln, deci a unui mare om politic. Iată-l: Indignați de chefurile generalului Ulysses Grant (șeful nordiștilor, învingătorul de la Richmond Virginia), mai mulți puritani s-au prezentat la Casa Albă și i-au cerut președintelui să-l îndepărteze de la conducerea armatei. Lincoln a raționat pe loc și corect. Replica sa a fost o întrebare ironică: „N-ați putea să-mi spuneți și mie ce
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
trecut vremea când salafiștii își întrerupeau conversațiile și-și ascundeau fețele îndărătul unui ziar larg deschis când apărea câte o cameră de luat vederi: când islamiștii intransigenți îți dădeau jos cu topoarele antena parabolică din balcon. Acum fiecare școală, fiecare puritan rigorist își are timpul său de antenă. Iar doctoratele nu se mai decernează în moschei sau universități. "Astăzi, deploră cârtitorul meu, e suficient să apari o dată la televizor pentru a fi considerat savant, închipuiți-vă! Acest El-Kardawi apare ca și cum ar
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
recuperăm ceva din virtuțile lor: din statica felinelor, din răbdarea, dinamismul flexibil și detenta câinilor, din calmul rumegătoarelor, din vocația înaripatelor de a se desprinde. Să fim „înțelepți ca șerpii și inocenți ca porumbeii“. Într-o lume judecată mereu, de puritani, pentru regresul ei în trivialitate ani mală, tocmai animali tatea, ani ma litatea bună, e ceea ce am pierdut, ceea ce ne lipsește. Alături de doctorul care mă somează să mă mișc, am nevoie și de un altul, care să-mi ceară să
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
este mai în vogă azi - nume, titluri, curente literare - pe „piața ideilor” în Marea Britanie? Ce raporturi aveți cu literatura nord-americană? - Probabil, cel mai interesant lucru care s-a produs în literatura britanică de dată recentă a fost publicarea manifestului „Noilor Puritani”, la sfârșitul anului trecut. Manifestul s-a inspirat din mișcarea cinematografică daneză Dogma și a pledat vehement pentru o scriitură despre „aici” și „acum”, fără utilizarea flashbackului și a altor artificii literare. A fost un fapt cu atât mai interesant
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
vadă în reușita materială concretizarea unei voințe divine. Pe de altă parte, refugiul în muncă constituia un derivativ al angoasei provocate de o religie destul de dură. În fine, austeritatea valoriza mai curînd economisirea decît consumul, favorizînd acumularea de capital. Pentru puritanul protestant, spre deosebire de catolicul medieval, bogăția nu este condamnabilă decît dacă ea e risipită într-o viață de păcat. Ceea ce pentru Weber reprezenta confesiunea protestantă în formarea capitalismului, pentru Werner Sombart reprezenta o altă religie și anume iudaismul, cu etica sa
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
fiind cele mai sigure căi de atingere a unui nivel optim de satisfacție profesională. Termenii muncă și slujbă/loc de muncă/job/ocupație au în anumite contexte același înțeles, deși din punct de vedere tehnic nu înseamnă același lucru. De la puritanii care considerau munca drept unicul scop al omului ca ființă socială și până la umaniștii contemporani, care o privesc drept unul dintre mijloacele de împlinire personală, conceptul de muncă este, de câteva zeci de ani, analizat în legătură cu termenul carieră. Exercițiu: Vă
by ANDREEA SZILAGYI [Corola-publishinghouse/Science/994_a_2502]
-
mai corecte, în raport cu Sacrul Cuvînt al lui Dumnezeu, existente în lumea creștină", fiind gata să accepte martirajul pentru a-și demonstra credința), dă naștere primelor valuri mari de emigrație și, implicit, colonizare în America. Conflictele religioase (la un moment dat, puritanii închid teatrele în Londra!) au efecte în plan mentalist și, desigur, în plan estetic. Vioiciunea lui Shakespeare, Marlowe ori Ben Jonson (ultimul prezintă totuși, interesant, o ultimă alegorie fantastică, în 1620, de Craciun, la curtea lui James Stuart însuși, News
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
se știe că, în timp ce Emily a fost educată preponderent acasă, Charlotte a călătorit, urmînd cursurile de limbă franceză ale unui pension din Bruxelles). În prefața la ediția a doua romanului Jane Eyre, Charlotte Brontë iritată de reacțiile critice ale unor puritani victorieni, care văzuseră în natura revoltată a eroinei demitizarea unui tabu, cel al femeii supuse și marginale constată că moralitatea unei epoci nu trebuie confundată cu convențiile sale. Cea dintîi (redusă, ultimativ, la separarea binelui de rău) e eternă, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Canaan" epic, pe care il cartografiază minuțios în povestirile lui, pentru a-l popula ulterior cu tipologiile cele mai diverse. Problema de esență a lumii construite de scriitor rămîne "mișcarea" omului dinspre o istorie către alta. America obsoletă, a vechilor puritani, cu comunități agrare și o subtil închegată vocație a ruralității, dispare, treptat, sub presiunea inexorabilă a revoluției industriale. Viața se mută de la ferma patriarhală în suburbia inovatoare simbol absolut al triumfului magalopolisului peste Ocean. Existențele indivizilor își pierd dimensiunea genuină
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
aceste texte) devansează istoria americanității ca atare. Cărțile în discuție vin să completeze o predispoziție colectivă pentru transcendent, apărută deja în mentalitatea colectivă europeană, odată cu intensifica rea mișcării protestante, cu precădere în Marea Britanie, unde conflictul dintre James Stuart și inflexibilii "puritani" se acutizează la începutul secolului al XVII-lea. Marile comunități religioase își găsesc refugiul în Olanda, cultivînd insistent ideea salvării colective și a pionieratului spiritual sacrificial. Imaginea ficțională a "pămîntului făgăduinței" construită de aventurieri se mulează perfect pe așteptă rile
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]