250 matches
-
În program, lucrări de Rossini și Schubert. Opera Națională din Timișoara își invită publicul duminică, 20 martie, de la ora 19, să savureze pagini celebre din opere și operete, într-un concert de arii și duete dirijat de Victor Dumănescu. În cadrul scenografic realizat de Grigore Gorduz, își dau concursul soliștii Narcisa Brumar, Marilena Grama, Marius Iuliu Mare, Alexandru Moisiuc, Lucia Papa, Ștefania Ștefan, Crina Vezențan, Nina Zaharescu. Tariful maximal al biletelor puse în vânzare la Agenția Operei este de 100 000 de
Agenda2005-11-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283473_a_284802]
-
a elevilor de la Liceul de Arte Plastice Timișoara (9-16); Banca Ion Țiriac (vitrină): Expoziție de pictură; Banc Post: Iarna în Timișoara, grafică și acuarelă (9-16); Școala nr. 30: Expoziție de icoane (9-16); Facultatea de Construcții și Arhitectură: Expoziție de proiecte scenografice a studenților din anul VI. presa la zi Men’s Health. Cea mai mare revistă internațională pentru bărbați. „Trăiește-ți toată viața! “ este sloganul noii publicații, care urmărește ca cititorii ei să fie „sănătoși tun, să aibă bani, faimă, prieteni
Agenda2005-13-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283544_a_284873]
-
Tovarnițchi. Intrarea va costa 50 000 de lei. Simona POPOVICI În ritm de vals l Închiderea stagiunii Soliștii și ansamblul Operei Române Timișoara vor închide stagiunea 2002-2003 luni, 16 iunie, ora 19, cu un Concert Johann Strauss. În- tr-un cadru scenografic conceput de Grigore Gorduz, se vor succeda selecțiuni din spectacolele cu operetele „Voievodul țiganilor“, „Sânge vienez“, „Liliacul“. Operetele de Johann Strauss fac parte din repertoriul curent al scenei lirice timișorene. În compania corului, orchestrei și ansamblului de balet ale O.
Agenda2003-24-03-13 () [Corola-journal/Journalistic/281120_a_282449]
-
în Viaceslav Vutcariov s-au topit împrumuturile și se conturează, ușor, un stil. Este esențial pentru el acest spectacol, dialogul lui cu Todea, mîna liberă pe care se simte că regizorul inventiv i-a lăsat-o întru creație. Prin elementul scenografic se accentuează fabulosul poveștii, lăsînd însă mereu spectatorilor iluzia tangibilă că Harap Alb poate fi oricine dintre noi. Iar muzica lui Nicu Alifantis, atît de variată și de modulată pe zonele pe care și regizorul, și scenograful au dorit, armonic
Rîzi tu, rîzi, Harap-Alb by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11545_a_12870]
-
astăzi, mi se pare verosimilă, ba chiar convingătoare. Așa cum o mărturisește chiar regizorul „montarea respectă raporturile dintre personaje, dinamica lor, relațiile de dependență și influență dintre ele, care definesc dezvoltarea poveștii într-un spațiu atemporal”. Regia este slujită de contribuția scenografică a Adrianei Urmuzescu, o artistă matură, originală și inteligentă care gândește întotdeauna în spațiu decorul cu sugestiile și conotațiile sale metaforice, dar și costumele (foarte vii, având o cromatică variată, eclatantă și vioaie, mai ales în actul al II-lea
L’ELISIR D’AMORE de Gaetano Donizetti - premieră la Opera Națională București by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/4510_a_5835]
-
stradă închide întîmplările ei. Camera ca o scenă a propriei mizanscene. Așa este spațiul pe care îl construiesc minunat și inspirat doi tineri... actori, absolvenți de anul acesta la clasa profesorului Miklos Bacs: Adrian Damian și Tudor Lucanu. O idee scenografică puternică care se așează bine în Teatrul "Tony Bulandra". O imagine care se adaugă mireselor. Pe care, la un moment dat, ca o iluzie, le putem zări dincolo de porțile visului care se deschid în spatele scenei. De fapt, amintirile de acolo
Odihna, iluzia mea by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8195_a_9520]
-
atît de complex și de complicat ca structură, este dată de anvergura regizorului. De nebunia lui. Ce se întîmplă pe scenele mari ale spectacolului de operă nu se mai petrece în teatru. Inovațiile, formulele absolut inedite - ca interpretare, ca spațiu scenografic - au spart orice șablon. Imaginația este pur și simplu în cel mai exuberant delir, este chemată la cea mai superbă demonstrație. Voci mari, spectacole mari. "Lucia di Lamermour", "Electra", "Indiile galante", "Othello", Italianca în Alger", tot atîtea zboruri ale lui
Ariel și Caliban by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12743_a_14068]
-
să zicem, Elisabeta Bam. Iar valoarea lui e incontestabilă. Cu performanțe notabile. Silviu Purcărete nu este nominalizat la categoria "cel mai bun regizor al anului 2007". De ce nu mă mir?... Nu înțeleg, iarăși, cum poate să lipsească din listă concepția scenografică a costumelor realizate de Lia Manțoc la ambele montări amintite. Atmosfera din Faust este susținută major de costum, de machiaj, personajele se definesc vizual de la primul pas pe scenă, totul este pe o mînă cu gîndul regizoral, cu decorul construit
Fiecare cu vioara lui by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8609_a_9934]
-
a adresat-o la începuturile acestuia - dar și prin polemica privind Noua Critică ce a urmat publicării volumului Despre Racine. Atracția lui Barthes pentru teatru, și mai cu seamă descoperirea lui Brecht, este evidențiată în mod deosebit printr-o documentare scenografică pertinentă care permite să se înțeleagă influența lui asupra înscenării textuale însăși. Dintre etapele următoare, câteva fac obiectul unei încadrări topografice speciale, cu un efect estetic fascinant. Una dintre ele este cea a Japoniei, imaginată de Barthes ca Imperiul semnelor
Întoarcerea lui Roland Barthes by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/14150_a_15475]
-
scena și cît toată sală mare a Naționalului. Lipsește alternarea planurilor, drumul labirintic, misterul locurilor. Nu s-a găsit un spațiu pentru întîlnirea finală din bibliotecă mult invocată și imaginata. Momentul incendiului este unul spectaculos, și din punct de vedere scenografic. Luana Drăgoescu a adoptat, firesc cu atmosfera cărții, un ton simplu și sobru al costumelor călugărești de diferite ordine. Muzica lui Anton Suteu amplifica fiorul dramatic, religios. În spectacolul lui Grigore Gonta Numele trandafirului după Umberto Eco, deliciile acelui spectator
Spectator in fabula by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18169_a_19494]
-
pun în valoare o minte cucerită pentru totdeauna de modernitate. Pledoariile pentru ieșirea din rigorile scenei à l’italienne sînt, de pildă, adevărate obsesii, formulate coerent încă din anii ’60 și susținute argumentat și consecvent pînă astăzi. Ideile arhitecturale și scenografice ale lui Paul Bortnovschi au anvergură, stil, inovație, neliniște intelectuală, poezia creației. Totul se plimbă elegant între rigoare și poezie, între precizia liniilor, traseelor care constituie fundamentul unei construcții și stările unui decor sau altul. Peste toate și în numele lor
Un decor de stări și stări în decor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13534_a_14859]
-
căreia textul se lasă analizat, cercetat, interogat și, de ce nu, posedat. Nu de mult, am văzut la Teatrul Maghiar din Timișoara consecința tipului de înțelegere mai sus evocat: Lecția în direcția de scenă a lui Victor Ioan Frunză, în spațiul scenografic gîndit memorabil de Adriana Grand. Doar după cîteva luni, am plecat într-o seară, din nou, către o altă întîlnire cu Ionesco, intermediată de aceeași echipă de artiști. Este vorba despre Regele moare, în traducerea lui Dan C. Mihăilescu, una
Sala tronului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15179_a_16504]
-
compozițiile sale ce redau mișcarea și prin preferința pentru policromie. Astfel, monumentul funerar al papei Alexandru al VII-lea combină marmura roșie, verde și albă, în care Bernini a sculptat figure reale și alegorice, cu bronzul aurit. Personajele sunt dispuse scenografic și întreaga compoziție sugerează mișcarea. Nu trebuie uitate nici intervențiile sale din Piazza Barberini în Roma, unde a pus să fie construite două fântâni ,a Tritonului și a Albinelor, și Palatul Barberini. Bernini a murit la 28 noiembrie 1680 și
Personalitatea zilei: Gian Lorenzo Bernini by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/80589_a_81914]
-
acest sens, capitolul Gli autori durante îl regime, în care Mallozzi prezintă și analizează creația cinematografică a lui Victor Iliu, a cărui capodoperă, Moară cu noroc, fusese apropiată în 1957 de Cesare Zavattini de neorealismul "literar și istoric", apoi "revoluția scenografica" a lui Liviu Ciulei, îndeosebi prin Pădurea spânzuraților, film câștigător în 1965 al Premiului pentru cea mai bună regie la Cannes, "revoluția expresiva" din filmele lui Manole Marcus și Lucian Mihu, influența lui De Sica și Zavattini asupra creației lui
Filmul românesc între neorealism și realism socialist by Monica Joita () [Corola-journal/Journalistic/12121_a_13446]
-
Holtier nu se simte prea bine. Mi s-a strîns inima. La cîteva zile, Dragoș revenea mereu cu amănunte. Cădeam amîndoi în gol. Și, ca să amortizăm căderea, ne prindeam unul de celălalt. Am avut conversații lungi, povești dirijate de arta scenografică, de desenele și picturile lui Vittorio. Artistul cu alura de sfînt. Artistul ca un semn al lui El Greco. Artistul rebel și riguros, în același timp. Artistul pentru care lemnul este viu și trebuie venerat. Pe 23 martie, într-o duminică
Despărțiri by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2718_a_4043]
-
le aduce și în alte piese, absurdul, grotescul, hilarul, nespeculate în reala dimensiune pe care o au, rămîn mofturi, aiureli, zgomote, agitații zadarnice și conduc spectacolul spre un registru minor. Nu mai vorbesc de lipsa practic de soluție regizorală, și scenografică, de care suferă realizarea și nici de greșelile stupide care sînt presărate: este pană de curent, se vorbește despre asta, se întrerupe și super-serialul australian - al cărui titlu îl poartă și piesa - se produc drame de aici, crime, morți subite
Cînd ai o piesă și nu știi ce să faci cu ea by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16177_a_17502]
-
spectacolul lui Liviu Ciulei Azilul de noapte de la „Bulandra" sînt, încă, cele mai pline de sens teatral, de viață marginală și aleatorie. Punerea în pagină, amplasarea pe scena de la Grădina Icoanei, visceralitatea unei existențe puse sub semnul hazardului, simplitatea desenului scenografic sînt cîteva dintre lucrurile care îi urmăresc pe cei ce au văzut acest spectacol, care au văzut mari actori în roluri-creație, de neuitat. Mă plimb printre machete, desene, citesc rîndurile în care studenții își expun, succint, concepția scenografică. Mă întreb
Scenografie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6230_a_7555]
-
simplitatea desenului scenografic sînt cîteva dintre lucrurile care îi urmăresc pe cei ce au văzut acest spectacol, care au văzut mari actori în roluri-creație, de neuitat. Mă plimb printre machete, desene, citesc rîndurile în care studenții își expun, succint, concepția scenografică. Mă întreb cîți au citit atent și cap-coadă textul? Cîți știu montări cu această piesă sau au avut curiozitatea să se uite pe fotografiile din spectacolul lui Ciulei sau al lui Cojar sau pe atîtea din lumea asta mare? Urmărindu
Scenografie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6230_a_7555]
-
bun spectacol de Coregrafie: Acum de Alexandra BĂLĂȘOIU • Cel mai bun interpret într-un spectacol de Coregrafie: Georgeta CORCA în Natura umană Scenografie • Cea mai bună scenografie: Raluca ALEXANDRESCU pentru spectacolul Copilul îngropat de Sam Shepard • Cel mai bun proiect scenografic: Bianca Viorica VEȘTEMAN pentru Mașinăria de calcul de Elmer Rice Teatrologie • Premiul de Teatrologie: Maria SEICULESCU pentru lucrarea „Teatrul educațional în România. Delimitări. Proiecte. Perspective" și pentru activitatea desfășurată pe parcusul celor trei ani de studii Premiul Decanului • Elena VOINEAG
Premii Gala Absolvenților UNATC 2014-FOTO by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/58955_a_60280]
-
Am formulat toate aceste rezerve și pentru că simt că spectacolul este perfectibil, că actorii, bine aleși, pot mult mai mult, lucru dovedit, dar ceva îi înfrînează. Sunt momente rotund finisate, cu eleganță și distincție în demonstrația scenică, frumos susținută și scenografic de Andreea Mincic. Anumite redundanțe inutile (căratul pietrelor - sugestie pentru mormînt - dintr-un moment în altul, de pildă) pot fi lepădate de tînărul regizor, ca și lentoarea nefirească, conversația englezească, deloc în spiritul piesei, pentru a presăra emoție și tensiune
Eros și Thanatos by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16579_a_17904]
-
a putut să ne convingă de măsura reală a posibilităților sale. Îi dorim roluri mai consistente pentru a-și putea etala calitățile. Regia lui Pier Luigi Pizzi, păstrându-se în cadre tradiționale, se impune prin maniera sobră, cu puține mijloace scenografice, dar de o mare subtilitate, sugerând atmosfera unei Spanii dominate de Inchiziție. Am asistat, de asemenea, la un mare eveniment, prezentarea cunoscutei lucrări wagneriene Maeștrii cântăreți din Nürnberg, producție a cunoscutului regizor Otto Schenk, ce păstrează cu respect și venerație
Ceasuri vieneze by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/14146_a_15471]
-
asensuate. Funcția lor este de delimitare (localizare punctuală) în spațialitatea conceptual-ideatică a mișcării muzicale. ② Cel de-al doilea raport al gândirii componistic-muzicale, incluzând în pereche spațiu-timpul, implică un mod de aspectare propriu construcției teatrale (dramaturgiei), prin/ca: Decor (spațiu/cadru scenografic dimensionat figurativ prin volumele obiectelor propriu-zise și a intervalelor dintre acestea) și scenă (situație relațional-temporală generată prin prezența efectivă/manifestă a unor personaje); Costum (caracter static/spațial) și personaj (caracter dinamic/temporal). Realtiv gândirii muzicale, aceste repere-dimensiuni se prezintă ca
Raporturi ale g?ndirii componistic-muzicale by George Balint () [Corola-journal/Journalistic/83161_a_84486]
-
la cheia fiecăruia, la particularitatea fină, dar și la ce le aduce împreună, în fiecare vineri, undeva, într-un apartament dintr-un bloc din New York. Șase actrițe care se cunosc, bine, și nu s-au plictisit unele de altele. Spațiul, scenografic vorbind, este rezolvat simplu, mai ales că podul în sine este un loc. Cu intimitate, cu un anumit tip de căldură, de mister. Muzica, luminile, costumele, totul este pus în slujba actorului. A interpretării. Este un spectacol cu mult simț
După douăzeci de ani. Varianta feminină by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7855_a_9180]
-
a mea! Acest text - posibilă replică modernă la opera clasică a lui Franz Wedekind - a cucerit-o de la primele pagini pe tînăra regizoare care l-a proiectat imediat în spațiul scenic, materializîndu-i semnificațiile psihanalitice și sociale printr-o inedită configurare scenografică și muzicală. Decorul unic înfățișează în deschidere o perdea de vis: mulțime de păpuși suspendate, undeva la granița ambiguă dintre amintire și imaginație. Aburul inefabilului astfel instituit nu se va mai risipi nici o clipă , întreținut de magia sonoră a faimoaselor
Călătorie în propria copilărie by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16561_a_17886]
-
ordine care se va prăbuși odată cu apariția Bellonei, zeița ce cheamă bărbații la luptă. Păpușile, rămase fără parteneri, se frâng, nuși mai coordonează mișcările, nu mai sunt Însuflețite de iubirea dansatorilor, reflectând astfel dezechilibrul de la nivel universal. Un alt artificiu scenografic de efect este urcarea personajelor-cheie ale scenei pe o scară, poziție privilegiată pe care o vor ocupa, pe rând, Hébé, Bellone și, În final, Amor, marcând succesiunea de valori și nonvalori care ajung să guverneze lumea și focusând atenția spectatorilor
ALECART, nr. 11 by Iulia Mădălina Ştreangă () [Corola-journal/Science/91729_a_92894]