852 matches
-
bănuit teama când totul ți se pare a fi fost o fantomă și dispare în bezna morbidă unde totul e posibil. M-am trezit gol de gînduri și cuvinte, denunțat de propriile mele simțuri când păcatele stau ca într-o scorbură de care nu-și aduce nimeni aminte. Este o zi în care porțile se deschid greu, pe neașteptate, este o zi pe care alte zile o sar. Referință Bibliografică: Unde totul e posibil / Llelu Nicolae Vălăreanu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
UNDE TOTUL E POSIBIL de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 2311 din 29 aprilie 2017 by http://confluente.ro/llelu_nicolae_valareanu_1493468617.html [Corola-blog/BlogPost/374056_a_375385]
-
înșelătoare... Umbra nopții ce-a venit l-a găsit pe bietul tată Pasăre strigându-și puiul în al cărui loc răsar Luna, pasăre de foc de-al său strigăt speriată Și credința că visează cel mai nemilos coșmar Într-o scorbură bătrână a intrat un pui de ciută Oana plânge și blesteamă ceasul rătăcirii sale E târziu - îi spun copacii o poveste neștiută Vântul a tăcut iar somnul a cuprins nespusa jale... Se făcea că-i dimineață și că fata le
VISUL STEJARULUI de MARIUS ROBU în ediţia nr. 1011 din 07 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Visul_stejarului_marius_robu_1381137639.html [Corola-blog/BlogPost/348300_a_349629]
-
au ajuns în fața unui copac prea mare pentru Iepurilă, ursul se opri: - Ce spui de asta, urecheatule? - Ce să spun, stăpâne?întrebă iepurașul, timid, cu blana nițel cam răvășită de spaimă. - Greu mai ești de cap, iepure! Vezi tu oare scorbura aceea din fața ta? se burzului ursul. - O văd! - Acolo vei intra să culegi mierea! - Ei, dar nu e drept, stăpâne! se necăji iepurele. - Și, mă rog, de ce? se prefăcea ursul că nu înțelege. - Eu voi intra în scorbura aceea mică
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
tu oare scorbura aceea din fața ta? se burzului ursul. - O văd! - Acolo vei intra să culegi mierea! - Ei, dar nu e drept, stăpâne! se necăji iepurele. - Și, mă rog, de ce? se prefăcea ursul că nu înțelege. - Eu voi intra în scorbura aceea mică din copacul vecin, iar tu să intri aici, căci ești mai mare și tare ușor îți va fi ție să strângi toată mierea din scorbura cea înaltă. - Păi nu ne-am înțeles așa! spuse ursul. - Dar cum?zâmbi
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
mă rog, de ce? se prefăcea ursul că nu înțelege. - Eu voi intra în scorbura aceea mică din copacul vecin, iar tu să intri aici, căci ești mai mare și tare ușor îți va fi ție să strângi toată mierea din scorbura cea înaltă. - Păi nu ne-am înțeles așa! spuse ursul. - Dar cum?zâmbi, pe sub mustăți, iepurașul. - Înțelegerea ne-a fost ca tu să culegi toată mierea, nu eu! - Dar cum oare să fac eu asta, dacă nu mă pricep? Tu
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
și îți voi arăta cum se face, căci mai apoi tu vei duce treaba la capăt. Iepurașul părea a fi mulțumit de această înțelegere și de înțelepciunea ursului: − Așa să fie, precum spui! Încet, încet, târâș-grăpiș ursul se apropie de scorbură. Nu se întâmpla nimic, era liniște. Cu labele-i puternice, moș Martin se ridică dintr-o săritură până la gura scorburii. Lăcomia îi dădea ghes când văzu fagurii plini de miere frumos aliniați. Întinse laba, cât pe ce să îi cuprindă
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
mulțumit de această înțelegere și de înțelepciunea ursului: − Așa să fie, precum spui! Încet, încet, târâș-grăpiș ursul se apropie de scorbură. Nu se întâmpla nimic, era liniște. Cu labele-i puternice, moș Martin se ridică dintr-o săritură până la gura scorburii. Lăcomia îi dădea ghes când văzu fagurii plini de miere frumos aliniați. Întinse laba, cât pe ce să îi cuprindă, însă atunci năpastă mare se abătu asupra bietului animal. Albinele rămase în scorbură să păzească avutul familiei, cât suratele erau
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
se ridică dintr-o săritură până la gura scorburii. Lăcomia îi dădea ghes când văzu fagurii plini de miere frumos aliniați. Întinse laba, cât pe ce să îi cuprindă, însă atunci năpastă mare se abătu asupra bietului animal. Albinele rămase în scorbură să păzească avutul familiei, cât suratele erau la lucru, se năpustiră cu toată furia, orbindu-l pe nepoftitul musafir. Câteva clipe trecură doar și ursul ședea doborât la rădăcina copacului, cu botul umflat de înțepături, urlând de durere: - Nu mai
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
felul răsar din plafoane, șerpi se încolăcesc pe stâlpii templelor, maimuțe înțelepte sugerează cumințenia celor ce nu zic, nu gândesc și nici nu grăiesc de rău. La fântânile lor sacre te purifici prin procedeul elaborat al spălării, etc... Câte o scorbură de copac devine și ea un templu, unde lumea își pune mâinile împreună și se roagă. Văd răvașe lăsate la intrările în temple, mă gândesc că sunt dorințele trecătorului lăsate la ușa templului, spre îndeplinire. Impresionează densitatea de temple în
AMINTIRI DIN ŢARA SOARELUI RĂSARE (2) de MILENA MUNTEANU în ediţia nr. 1312 din 04 august 2014 by http://confluente.ro/milena_munteanu_1407146139.html [Corola-blog/BlogPost/352353_a_353682]
-
când te duceam la izolare, ești totul, dar totuși nimic, ca o perdeauă pusă în geam, la matematici, algoritmic, gaz la chimie, te ardeam, tu ești nebună pasăminte și ciripești în tomberoamne, mormânt, fără de oseminte jilavă moarte prin anale, se scorbură iar roșii focuri, nu calc pe umbra nimănui, la noapte iar te bag în șocuri, apoi te atârn, ca zdreanța în cui. Referință Bibliografică: tu ești o blondă esnțială / Stejărel Ionescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2292, Anul VII
TU EŞTI O BLONDĂ ESNŢIALĂ de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2292 din 10 aprilie 2017 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1491831542.html [Corola-blog/BlogPost/368821_a_370150]
-
după aparențe. - Aveți perfectă dreptate în tot ce spuneți ,doar că golul acela rămas ar trebui până la urmă, umplut din nou cu dragoste. Pentru ceva sau cineva...Fiindcă o inimă golită de iubire este exact ca un copac plin de scorburi la care seva existenței nu are cum să mai ajungă. Și în curând se va usca... - Pentru mine atunci,nu mai avea niciun fel de importanță. Nu îmi doream decât să mor. Și cum n-aveam curajul să mă sinucid
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
abțin, Că mă ofer și eu des pe tavă, Șocând mărunțișul din octavă.. Te rog, mă iartă că nu am să țin, Căci n-am cum vreodată puțin, Cum nu știu măsura nici de sură, În care viermii mei fac scorbură.. Mă iartă, că nu știu să te iubesc, Așa cum vrei n-am să-mi doresc, Printre posesii, motive primare, Compresiile puterii, necandelabre... Referință Bibliografică: Te rog, mă iartă..! / Valerian Mihoc : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1583, Anul V, 02
TE ROG, MĂ IARTĂ..! de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1583 din 02 mai 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1430598085.html [Corola-blog/BlogPost/371303_a_372632]
-
în eter/ să uit să mai mor,/ să uit să mai cer“ („Femeia de fum”). Prea multă ezitare a gravitației. Altcum, lamentațiile pot deveni “arhivă” de oftată tandrețe, zbucium eclipsat“ în sâmburi de cireșe amare”, gol sonor de violă „în scorburi de întuneric”, târâș de „umbre călătoare”. Când ochiul neliniștit vede „dincolo” infamia fără măsură și se întoarce în cearcănul cât o umbrelă, inspirația petrece peste orgoliul rece și capriciul rigid. 5. Lelia Mossora nu este un temperament vulcanic. Se autoportretizează
SAU „NUMAI LACĂT/ DE TĂMÂIE” de HORIA ZILIERU în ediţia nr. 482 din 26 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Horia_zilieru_lelia_mossora_sau_horia_zilieru_1335456896.html [Corola-blog/BlogPost/362050_a_363379]
-
TRISTE Autor: Georgeta Resteman Publicat în: Ediția nr. 137 din 17 mai 2011 Toate Articolele Autorului GÂNDURI Suspine pierdute ’ntre pietrele reci Răsfirate pe creste golașe de munte Năzuințe crescute pe-albastre poteci Contrarii ce vor destine să-nfrunte În scorburi de suflete triste se-ascund Dureri neștiute de minți prigonite Ce-acum văd pământul pătrat, nu rotund Și se zbat să învie dorințe-mpietrite. Noian de speranțe se sting în tăceri De focuri aprinse în nopți liniștite Potire de suflet
POEME TRISTE de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 137 din 17 mai 2011 by http://confluente.ro/Poeme_triste.html [Corola-blog/BlogPost/344302_a_345631]
-
curajul cu care romanciera și poeta pătrunde în adâncimile abisale ale fenomenului uman, aceasta fiind obsesia melancolic-dureroasă a întregul demers artistic al autoarei. Găsirea, iluminarea adevărului despre ciudata, paradoxala, frenetica, și poliedrica lumină plină de umbre, de piscuri și de scorburi, care este ființa umană. Nu poți să nu observi de asemenea bogăția de mijloace artistice cu care Rodica Elana Lupu ambiționează să își ducă demersul cognitiv până la capăt, ca și multitudinea de direcții din care se apropie de misterul uman
UNDEVA, CÂNDVA, CINEVA... de RODICA ELENA LUPU în ediţia nr. 1911 din 25 martie 2016 by http://confluente.ro/rodica_elena_lupu_1458923908.html [Corola-blog/BlogPost/378543_a_379872]
-
gânditoare-n loc de gândul meu daniel ce faci în timp de pace de somn și de ce mai ai de prin împrăștierea-ți de gânduri - fără tine nu fac nimic nici din superbele gânduri nu mă ridic esențial stau înmtr-o scorbură și aștept să fii chemată de unde ești te fii ținută ascunsă cu capul tău în gândul tău cu gândul tău exact pe piept privirilor prin ceață încete să nu se mai repete dar doar nu venite devenite între timp să
LICENŢĂ PENTRU ZBOR INTERIOR de DANIEL MARIAN în ediţia nr. 1509 din 17 februarie 2015 by http://confluente.ro/daniel_marian_1424162117.html [Corola-blog/BlogPost/381873_a_383202]
-
Băgară de seamă că și soarele privea admirativ îngerii, alintându-i cu raze călduțe. Și el, ca și ei, așa cum se întâmplă primăvara, păreau, ca toți și toate, foarte tineri. Până și părul sălbatic, cu coaja îngroșată de vreme și scorbura ca o rană veșnic nevindecată, cu crengile înnegrite și strâmbe, înclinat ca un cioban ce se sprijină în bâtă, așa cum era, încărcat cu flori, părea mai degrabă un flăcăuaș decât un bătrânel. Și, de sub petalele florilor sale, evlavioasele omizi coborâră
ÎNGERII de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1424 din 24 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1416824618.html [Corola-blog/BlogPost/372016_a_373345]
-
le mai descarcă... / Albă-i noaptea cea cu lună, / De-n departe codrul sună, / Lupi-n pâlcuri se adună. 9 Bórtă, borte, s. f. (reg.) 1. Scobitură, adâncitură într-un corp, într-un material sau în pământ; gaură, groapă. 2. scorbură. 3. vizuină. - din ucr. bort. Cf. DEX, 1974. 10 Reproducem din basmul „Borta-vântului”: Era un om sărac - sărac, ș-avea o mulțime de copii. Acu era-n vremea foametii și el a muncit v-o săptămână pe un căuș de
SPECIFIC NAȚIONAL ȘI SENS AL TRADIȚIEI ÎN BASMUL POPULAR CULES DE MIHAI EMINESCU de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 1627 din 15 iunie 2015 by http://confluente.ro/stefan_lucian_muresanu_1434397224.html [Corola-blog/BlogPost/372751_a_374080]
-
insecte n-or mai fi prin iarbă și pe sub frunze, dar vrăbiile și ciocănitoarea, sitarii care zboară în zig-zag, cucul și dumbrăveanca, graurii și pițigoii și mierlele au început deja să-și zidească cuiburile, care prin vîrfurile pomilor, care prin scorburile din pruni, pentru că, dacă omul și păsările nu se înțeleg bine, atunci se distrug ogoarele și se usucă livezile și ni se îngreunează sufletele de pustietate ... . Afrodita îl auzise și prin curte cum stătea de vorbă cu fiul lui cel
PARFUMUL PUSILOR DE PORTELAN 49-52 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 532 din 15 iunie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_pusilor_de_portelan_49_52_ioan_lila_1339754507.html [Corola-blog/BlogPost/358310_a_359639]
-
brustur se-ascund ciuperci cu adânci pălării, pe care le vom salută cu salut boieresc. Hătișul să-l străbatem în salturi, cum frumoșii tâlhari când albe de spaimă domnite răpite-ascundeau cu emoție să căutăm locul unde urșii cei mari din scorburi vechi elixirul tinereții îl beau. Acolo, prietene, la pământ să ne-ntindem cuminți, izvoarele ierbii cum cântă să le ascultăm, liniștitoare pe-obraji să simțim respirații fierbinți și-n uterul cald al pădurii să ne scufundăm. Citește mai mult Să
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/raul_baz/canal [Corola-blog/BlogPost/368252_a_369581]
-
Sub frunze de brustur se-ascund ciuperci cu adânci pălării,pe care le vom salută cu salut boieresc.Hățișul să-l străbatem în salturi, cum frumoșii tâlharicând albe de spaimă domnite răpite-ascundeaucu emoție să căutăm locul unde urșii cei maridin scorburi vechi elixirul tinereții îl beau.Acolo, prietene, la pământ să ne-ntindem cuminți,izvoarele ierbii cum cântă să le ascultăm,liniștitoare pe-obraji să simțim respirații fierbințiși-n uterul cald al pădurii să ne scufundăm.... XV. PILOT AUTOMAT, de Răul Bâz
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/raul_baz/canal [Corola-blog/BlogPost/368252_a_369581]
-
adânc în talpă piciorului. Rană s-a infectat și ursul nostru suferea că un erou. După câteva zile de chin și durere nu a mai putut să-și asigure hrană de toate zilele. Flamand, slăbit și bolnav, zăcea într-o scorbura la rădăcina unui stejar așteptându-și sfârșitul. Nu mult după aceasta pățanie, cumătra Dalila, veselă și bine dispusă, fredonând un cântecel la modă despre un berbec supărat pe nea Alecu, trecu prin fața vizuinei unde știa că-și are sălașul amicul
POVESTE DIN MUNŢII CARPAŢI (ROMÂNĂ, ENGLISH, MAGYAR, DEUTSCH) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 847 din 26 aprilie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ursul_si_vul_george_r_roca_1366994275.html [Corola-blog/BlogPost/342291_a_343620]
-
pe care o dădeau cu grund și apoi cu două straturi de vopsea. Interiorul casei se afla în administrarea femeii, care deretica și trebăluia tot timpul cât bărbatul se afla pe câmp, la arat sau în pădurea care domnea peste scorbura dealurilor, între care se așezase vatra satului, nu de români, ci de tătarii și turcii care s-au dorit să fie cât mai aproape de hotarul bulgăresc, devenit pașalâc. Satul, spun bătrânii, datează cam de pe la sfârșitul secolului al XIX-lea, pe când
CASA CA FORMĂ GEOMETRICĂ, SPAŢIU SPIRITUAL ŞI LOC AL DESTĂINUIRILOR FAMILIEI SATULUI GORUNI de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 2074 din 04 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stefan_lucian_muresanu_1473008370.html [Corola-blog/BlogPost/372755_a_374084]
-
vara pe care o împărțisem în sfere egale, eu - un spic răsfățat, tu clocotul unui izvor din cuburi de inimă, armonie perfectă între jocul inimii și sforile dimineții. Tot atunci, punctele cardinale răsuceau zvonuri despre regina pădurilor, locuia într-o scorbură intens colorată în stânga unui copac prea scump să-și deschidă și alte rădăcini pe jocul clepsidrelor, prea demn să comploteze un duel perfect cu scânteile deasupăra veșmintelor incolore. Într-o zi s-a mutat spre deșert, încercase un salt de
INCENDIU DE FÂN COSIT de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 444 din 19 martie 2012 by http://confluente.ro/Incendiu_de_fan_cosit_gina_zaharia_1332186701.html [Corola-blog/BlogPost/354636_a_355965]
-
XVII. OXIGENUL VERSULUI ÎN CARTEA LUI GANI S. PLLANA, de Baki Ymeri , publicat în Ediția nr. 2129 din 29 octombrie 2016. Pentru a scrie poezie, în primul rând trebuie să vorbească sufletul. Astfel, când apare sentimentul spiritual, poezia iese din scorburile ascunse ale galeriei minții și se așterne ca un covor de primăvară, plin de flori multicolore peste foile albe ale cărții. Poetul Gani S. Pllana comunică cu acel covor întins în ”livada ghimpoasă” atingând, nevrând, și pe propria creație literară
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/baki_ymeri/canal [Corola-blog/BlogPost/380682_a_382011]