1,471 matches
-
dar demn Și mă despart senin, chiar dacă doare, De cei mai dragi, vegheați de cruci de lemn. Căci nici un loc din lumea pieritoare Nu e al morții, ci al vieții semn. IA-MI TOT! Ia-mi ochii limpezi ce-au scrutat cu sete Descătușarea geamătului serii, Ia-mi glasul tandru zăbovind în merii Striviți de flori născute să îmbete, Ia-mi pleoapele ce au filtrat puzderii De zboruri largi, împreunând egrete Și degetele răsfirând prin plete Tăceri târzii sub clopotu-nvierii, Ia
LIRICĂ PASCALĂ 2012 (II) de GEORGE ROCA în ediţia nr. 472 din 16 aprilie 2012 by http://confluente.ro/George_roca_prezinta_lirica_pascala_george_roca_1334586567.html [Corola-blog/BlogPost/357678_a_359007]
-
Acasa > Strofe > Atasament > SUNT TREAZ DE-O VEȘNICIE ... Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1747 din 13 octombrie 2015 Toate Articolele Autorului Sunt treaz de-o veșnicie, numai cerul Străjerul meu etern născut din stele, E martorul tăcut scrutând eterul Zenit peste Nadirul sorții mele. Cu timpul armă, am înfrânt destine, Zei nemiloși țesându-te-n tenebre; În roua nopții te-au ascuns de mine Și-n licurici, sub tânguiri funebre. Zvântat-au roua soarele și vântul, Cri-cri-ul potopindu
SUNT TREAZ DE-O VEŞNICIE ... de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1747 din 13 octombrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1444743272.html [Corola-blog/BlogPost/382299_a_383628]
-
avut loc Revoluția. La Vidra, la Câmpeni, Roșia Montană, Detunata, Abrud sau Bucium, Iancu refuză de asemenea întîlnirea cu monarhul. 1855, toamna. Pe Câmpia Liber tății de la Blaj, cu creștetul descoperit, „ca în fața unui altar”, Craiul Munților, cu ochii înlăcrimați scrutează depărtările... „ Eu nu-s Iancu. Eu sînt umbra lui Iancu, Iancu e mort!” 1872. Țara Zarandului... „ Câtă lume am umblat eu, țară mai bună, mai dulce, mai bogată, cu oameni mai primitori ca Țara Zărandului, n-am aflat. Dacă voi
TESTAMENTE UITATE- TESTAMENTE CARE DOR (AVRAM IANCU-CRAIUL MUNŢILOR) de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Avram_iancu_craiul_muntilor.html [Corola-blog/BlogPost/341745_a_343074]
-
decât mine?/ Cu-atât mai bine țării, și lui cu-atât mai bine./ Apuce înainte s-ajungă cât de sus./ La rasaritu-i falnic se-nchină-al meu apus”. Așadar, poeți între poeți. Avem de ales. Eu, unul între cei care scrutează de pe țărm întinderile virtuale spre a repera luntrele și... “bărcuțele” cu vise plutitoare, le trag la mal pe cele care au matricea lirică compatibilă cu eul meu tomnatic. Am o vârstă la care mă feresc să aleg oferte de visuri
IRINA LUCIA MIHALCA ȘI 'LUNTREA VISULUI' EI DIN... 'O MIE DE VIEȚI ȘI-O NOUĂ VIAȚĂ' by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1490094939.html [Corola-blog/BlogPost/374470_a_375799]
-
socoti că ele cad pe cale, Sau în genunea largă și lacomă de toate Ce-nghite năzuințe pe loc și face moarte ? Stai, te rog, o clipită, și cugetă mai calm Și dacă nu ai harul caută-l într-un psalm. Scrutează drumul vieții cu dor și cu răbdare Și pragul senectuții îți va da alinare... Îndreaptă doar privirea spre pragul cel de sus Și vezi că dezlegarea ți-o dă doar El, Iisus Laval, decembrie, 2014 O, DOAMNE, DOAMNE , de Melania
GRUPAJ DE POEME de MELANIA RUSU CARAGIOIU în ediţia nr. 2162 din 01 decembrie 2016 by http://confluente.ro/melania_rusu_caragioiu_1480563395.html [Corola-blog/BlogPost/370515_a_371844]
-
1704 din 31 august 2015 Toate Articolele Autorului AM VĂZUT-O Am văzut-o ieșind Din străfunduri materne. Bebeluș scâncind, Cu capul lunguieț , Părul lipit pe cap, ud, Micuța, dar robustă. De atunci,a crescut, A prins forme, zâmbește, Ne scrutează atentă, Privește împrejur. Păpușă roșe bonbon, Obrajii bucălați, Par castaniu, ochi albaștri. Suge la sân cu poftă, Și deja gângurește. Mișcă și -și ridică Piciorușele cu forța. Ce mai, nimic de zis: Halal gimnastă! Dedicat nepoatei mele Loredana-Salomeea, născută la
AM VĂZUT-O ( VERSIUNE TRILINGVĂ ROMÂNĂ-FRANCEZĂ-EBRAICĂ) de ADINA ROSENKRANZ HERSCOVICI în ediţia nr. 1704 din 31 august 2015 by http://confluente.ro/adina_rosenkranz_herscovici_1440968905.html [Corola-blog/BlogPost/379825_a_381154]
-
smârcuri virând din când în când pe câte o șenilă pentru a ocoli câte o groapă mai mare. Soldatul Lup fu cel care stătu de gardă în noaptea care veni curând. Cu ochii din când în când pe monitoare el scruta relieful plat înălțând uneori periscopul în vârful căruia se afla o cameră cu termoviziune. Nimic. Totul plat și nemișcat. Doar micile smârcuri pline cu apă, gheață și nămol pe care blindatul le ocolea în modul automat de marș. Neavând nimic
FORTĂREAŢA, PARTEA I-A de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1933 din 16 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihai_condur_1460828569.html [Corola-blog/BlogPost/380022_a_381351]
-
la acest tip de “viață”. Câteodată, când auzea păsărelele bătând în geam sau ciripind, se gândea ce bine ar fi dacă omul ar putea zbura. Dacă ar avea aripi și s-ar putea ridica la înălțimi nebănuite, dacă ar putea scruta azimutul fără teamă. Nu, omul nu poate zbura. Dar el nu putea nici să meargă. “O, Doamne, dacă exiști cu adevărat, te implor, eliberează-mă! Fie-ți milă de mine!”. “Nu te pot elibera, dacă nu te eliberezi mai întâi
ELIBEREAZĂ-MĂ! de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 1968 din 21 mai 2016 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1463779737.html [Corola-blog/BlogPost/350217_a_351546]
-
Dimpotrivă. Se ridică ceața de pe judecata mea idealistă. Încep să înțeleg (în sfârșit!) că trăim încă într-o stare de supraviețuire. Nu ne îngăduim să trăim pe deplin liberi. Ne este încă teamă de a ne elibera. Recunosc, și eu scrutez cu reținere un grad mai mare de libertate. Și eu caut să mă pun la adăpost, în felul meu. Resemnarea și detașarea pot fi uneori atât de reconfortante... aproape că, paradoxal, te eliberează. Pentru că libertatea vine la pachet cu responsabilitate
Alegerile unui client pus în fața unei serviri mediocre și ars la notă. „Da, domnule, o fi furat, dar...” by https://republica.ro/alegerile-unui-client-pus-in-fata-unei-serviri-mediocre-si-ars-la-nota-zda-domnule-o-fi-furat-dar [Corola-blog/BlogPost/337724_a_339053]
-
că acolo, departe de noi a cunoscut pe „ CINEVA” care poate să ne poarte de grijă...Oare, așa va fi? Cine este acel Cineva? Unde este? Când va veni la tine...? Trece vara și nu de puține ori privirile tale scrutau ulița îngustă doar doar vei vedea pe cineva apropiindu-se de poarta voastră. Dar...se pare că nimănui nu-i pasă de tine...de voi...Îți vine să strigi parcă la tatăl tău, deși, sigur nu te aude: - ”Tatăăăăă, de ce
MAMI...MAMI...PÎRRRRR.... de MIHAI ENEA în ediţia nr. 429 din 04 martie 2012 by http://confluente.ro/Mamimamipirrrrr_mihai_enea_1330926770.html [Corola-blog/BlogPost/357873_a_359202]
-
autorul ne sugerează starea eului poetic care este frisonat de sentimentul de melancolie produs din dorința de a retrăi în preajma a ceea ce a fost odată, un fel de alean, sau nostalgie, sau mai degrabă o dorință puternică când copil fiind scruta “ intens printre castani/ Când seara se lăsa albastră”, așteptând mama “Neliniști de copil strângeam,/ Făr`a rosti niciun cuvânt ... La tine-n brațe mă trezeam,/ Șoptind:”mamă, miroși a vânt. “(Dor ). Dar, și prenumele poetului, Dorian, poate să ne conducă
DORUL CA SENTIMENT AL ADUCERILOR AMINTE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 906 din 24 iunie 2013 by http://confluente.ro/Dorul_ca_sentiment_al_aduceril_al_florin_tene_1372060615.html [Corola-blog/BlogPost/364022_a_365351]
-
din coada unui vers. Sunt plopul cel înalt, legănat în tăcere, Sunt pruncul fără mamă ce-așteaptă mângâiere, Sunt chip de zână bună, sau... rea sunt uneori, Și-atunci când mă dezlănțui sunt fulgerul din nori. Sunt ca un vultur ce scrutează-n tăcere zarea, Sunt valul agitat ce îl trimite marea, Sunt verdele cel crud din firul ierbii Pe care-l calcă în picioare, prin pădure, cerbii. Sunt macul cel firav din lanurile-ntinse, Sunt ca o amăgire din nopțile cu
ȘTEFANIA PETROV de ȘTEFANIA PETROV în ediţia nr. 2214 din 22 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/%C8%98tefania_Petrov.html [Corola-blog/BlogPost/376285_a_377614]
-
pilonul, inima care susține întreaga creație: „(Semiîntuneric. În avanscenă, la o măsuță care se găsește în colțul din stânga, Anton Pann se așează cu oarecare încetineală, deschide cartea și începe să scrie. După un timp își ridice privirea către bolta cerului scrutând depărtările și, cuprins de nostalgia amintirilor, vorbește cu patimă). ANTON PANN: Trag cortina ca pe-o spumă,/ Totu-i viu ca și-altădată.../ Gluma, cu plăcere e gustată/ Precum șuncă afumată -/ Sărată și piperată,/ Dar... udată după lege,/ Cu-un
„ANTON PANN” OPERETA STRĂLUCITOARE A COMPOZITORULUI MARIN VOICAN de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 906 din 24 iunie 2013 by http://confluente.ro/Stefan_dumitrescu_anton_stefan_dumitrescu_1372044181.html [Corola-blog/BlogPost/364027_a_365356]
-
într-o parte și, instinctiv, toți se prinseră cu mâinile de bancă. Tânărul se trezi și el și-și ridică șapca de pe ochi. Atunci îl văzură și ceilalți.Era un băiat nalt, bine clădit. Pe fața smeadă, doi negri, inteligenți, scrutau persoanele din jur. -Măi băiatule, tu nu ești Ionuț al lui Costică Manea, băiatul care a plecat să învețe la școli înalte? întrebă moș Grigore. -Ba da, moș Grigore, acum te-am recunoscut și eu, după mustața cea mândră... -Măi
DRUMUL de STELUȚA CRĂCIUN în ediţia nr. 1994 din 16 iunie 2016 by http://confluente.ro/steluta_craciun_1466064315.html [Corola-blog/BlogPost/373311_a_374640]
-
natale. Astfel autoarea își începe volumul cu o dedicație emoționantă: „Dedic această carte mamei mele, ai cărei ochi albaștri ca două flori de nu-mă-uita, adesea în lacrimi, m-au însoțit mereu pe tot parcursul vieții mele, veghind în rugă și scrutând îndepărtările, spre a mă vedea venind pe drumul dintre crângul copilăriei și casa noastră, aflată în apropierea râului Vedea.” Doamna Daniela Popescu își începe volumul de poeme cu un omagiu adus mamei: “Un dor albastru, ce iernile-mi alungă, / Ce
DRUMEŢ LA PORŢILE OCCIDENTULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1445 din 15 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1418604961.html [Corola-blog/BlogPost/367883_a_369212]
-
o sfântă îmbăiere în Duh, o inițiere în taine. Dar până a ajunge aici, a trebuit să treacă printr-un adevărat purgatoriu: „înțelepții întârziau la apel / să-mi vindece gândul / treceau liniști pe lângă mine fără să le / recunosc umbra / mai scrutam prezența ciudatelor litere / din lumânări sculptate / deasupra patului meu de gânditor / frescă supusă în tavan de biserică” (fresca gândirii). Către finalul volumului autorul a introdus un grupaj de poeme în ritm clasic care atrag prin eufonii cu adevărat încântătoare. În
PETRE RĂU, EDEN ÎN CĂDERE, INFORAPART, 2012, (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 712 din 12 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Porti_deschise_catre_edenul_launtric_cezarina_adamescu_1355300880.html [Corola-blog/BlogPost/365767_a_367096]
-
înalt” și își astupă urechile pentru a nu se lăsa ademenită de sunetele aducătoare de moarte ale unor sirene, poartă în inima sa imaginea iubirii de odinioară cu speranța că o va regăsi: „Seară de seară, mă opresc pe val,/Scrutez cu ochii malul de otravă;/ Spre farul sfânt al singurei iubiri,/ Eu trec plutind aievea, pe o navă...” (Prinsă). Undeva, departe, dincolo de prozaica viață, se află țărmul fericirii mult visat și spre care își îndeamnă iubitul să i se alăture
REVERII AUTUMNALE ȘI RAFINAMENT METAFORIC de NICOLAE DINA în ediţia nr. 2319 din 07 mai 2017 by http://confluente.ro/nicolae_dina_1494175862.html [Corola-blog/BlogPost/369453_a_370782]
-
și-mi era drag să-l ascult! cum și în dimineața aceea, atunci, când... iată, se apropie desculț, prin colbul verii, se așează lângă mine, pe pragul porții, aprinde încet și molfăie tacticos o țigară din mahorcă și ziar, mă scrutează lung, pe sub streașina sprâncenelor stufoase și albe, oftează o dată, mai oftează o dată, zâmbește enigmatic și răscolitor o dată, enigmatic și răscolitor de două ori, tace puțin, mai tace încă puțin... și-mi spune șoptit, dar foarte clar: uite, azi, oleacă mai
Mă sui pe patul din tindă şi încerc să mor by http://balabanesti.net/2012/12/19/ma-sui-pe-patul-din-tinda-si-incerc-sa-mor/ [Corola-blog/BlogPost/339930_a_341259]
-
culoare negră și-a făcut apariția în curtea imobilului. Fericitul proprietar era profesorul Murgu - universitarul de la chimie. Plin de importanță și conștient de superioritatea pe care i-o oferea calitatea de stăpân a bijuteriei mecanice, se învârtea neobosit în jurul mașinii, scrutând-o cu ochi de expert și mângâindu-i caroseria cu o piele de căprioară, pentru a-i șterge niște imaginare urme de praf. Încet-încet, bărbații comunității au ieșit din case și au făcut cerc în jurul lui, la o distanță respectuoasă
RENAULT-UL, VEDETA COMUNITĂŢII de IOAN CIORCA în ediţia nr. 1676 din 03 august 2015 by http://confluente.ro/ioan_ciorca_1438573666.html [Corola-blog/BlogPost/374044_a_375373]
-
noduroase, miroseau a sânge. Andrei a deschis portița ce dădea spre o râpă destul de abruptă, pe unde putea să se strecoare printre salcâmii plecați deasupra potecuței, care formau o boltă asemănătoare cu cea de la vița de vie din fața casei. A scrutat întunericul ca să vadă dacă-i țipenie de om, a-ntors capul către Leana, iar cînd a simțit mâna ei că-i atinge obrazul, lacrimile îi curgeau izvor din ochi. I-a luat mâna, i-a strâns-o puțin și a plecat
ULTIMA SPOVEDANIE (PARTEA A DOUA) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 959 din 16 august 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_ii_a_ultima_spovedan_marin_voican_ghioroiu_1376630680.html [Corola-blog/BlogPost/344726_a_346055]
-
Acasa > Poezie > Oglindire > IMORTALĂ-N LUMEA MEA Autor: Antonela Stoica Publicat în: Ediția nr. 2270 din 19 martie 2017 Toate Articolele Autorului IMORTALĂ-N LUMEA MEA Eu noaptea asta n-am să dorm, doar voi scruta Nemărginirea... Ca să ne înțeleg menirea, voi renunța total la somn... Te voi veghea în ceas durut, voi mângâia visul din tine, Dar sfântu-ndrăgostit de mine, fii fără grijă, nu-l sărut... Îți voi fura din Veșnicie limita de pus pe
IMORTALĂ-N LUMEA MEA de ANTONELA STOICA în ediţia nr. 2270 din 19 martie 2017 by http://confluente.ro/antonela_stoica_1489913346.html [Corola-blog/BlogPost/373480_a_374809]
-
Culori) Linia continuă are o mare încărcătură reflexivă în tinereasca ei contemplare și abordarea laconică aduce definiții cu iz filozofic, tematic. Tudor preia marile teme filozofice într-un contur personal sceptic și ca un căutător al sinelui, printre meandrele vremii, scrutează nonconformismul de atitudine în poezii cu titluri relevante: Exiluri de frică- Întuneric- Coșmar- Cer încărcat-Viciați-. Alteori tentativele de retragere în sine mizează pe o anume moralitate și respect al tradiției ca o perspectivă resemnată ce înlocuiește zbaterea deșertică a lumii
PREFAŢĂ- TUDOR A. URSENTE, FĂRĂ HASHTAG de CRISTINA ŞTEFAN în ediţia nr. 1551 din 31 martie 2015 by http://confluente.ro/cristina_stefan_1427784470.html [Corola-blog/BlogPost/382679_a_384008]
-
și de sarcasmul său, suveran: ,, Cred că tu ai pus jucăria intenționat să se miște pe lângă mine, ca să te distrezi și tu, nu doar pisicile tale! Numai răutăți clocești în capul acela, al tău de păpușă aristocrată și perversă!” Mă scruta adânc, cu privirea ochilor săi negrii de vrăjitoare, fără nici un regret sincer, pentru gluma răutăcioasă și am fost convinsă, că voi mai avea parte de multe altele, de acest fel. Acesta era doar un preludiu. Viitorul mi-a dat perfectă
DOAMNA ,,EINSTEIN' (FRAGMENT DIN ROMANUL INGRID, PUBLICAT ÎN 2015- EDITURA EDITGRAPH) PARTEA II de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2235 din 12 februarie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1486927076.html [Corola-blog/BlogPost/380389_a_381718]
-
poștiți-o4 repede, pân’ n-apare, știți voi cine!... continuă el, pasându-i recipientul lui Marian, a cărui mână se întinse prima. - Asta-i licoare de Clondiru, fraților! exclamă încântat Marian, în timp ce deșurubează dopul din plastic al sticlei, iar privirea-i scrutează prevăzătoare, zona de unde-ar putea să vină pericolul. Pericolul este, în cazul de față întruchipat de însuși Jean Pericol - cum îl porecliseră ei pe inginerul Vișan - șeful tronsonului de drum la care lucrează și care e perceput printre muncitori, drept
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
-mi fac cursele pân’ diseară și-mi taie din bani nemernicu’ ăsta... știți voi care!... - Nici o grijă, nea Marine! Du-te și fă-ți cucursa, că ne ocupăm noi! îl asigură Petrică înțelegător, cu-n ochi la el și altul scrutând tăriile cerului. - Da’ oricât de tare m-aș grăbi, nu pot să plec fără să vă spun bancul pe care l-am auzit aseară-n maxi-taxi. Acuma și cu-n minut în sus, în jos... tot una-mi este, se
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]