274 matches
-
și discotecii nu li s-a acordat atenție decât treizeci de ani mai tarziu. Astfel că, de-abia odată cu redeschiderea atelierului din Impasse Ronsin în forma actuală, întreg inventarul sau de la acea dată a fost publicat și comentat. Începea atunci sisifica muncă a cercetătoarei Doina Lemny, ale cărei rezultate - îndeosebi volumele semnate împreună cu Marielle Tabart, L'Atélier Brâncuși. La Collection (Editions du Centre Pompidou, Paris, 1997) și La Dation Brâncuși, dessins et archives (2003) - sunt, din păcate, prea puțin cunoscute în
Brâncuși în secolul XXI by Monica Joita () [Corola-journal/Journalistic/12012_a_13337]
-
incontestabil, cea mai dificilă carte scrisă de un gînditor evreu și multe dintre ideile autorului sunt discutate în numeroase studii care încearcă să descifreze enigmele create de Maimonide. Orice încercare serioasă de a aborda capodopera gînditorului medieval constituie un efort sisific de a confrunta problemele complexe ale textului și ale bibliografiei infinite despre opera lui Maimonide. Madeea Axinciuc trebuie felicitată pentru curajul de a intra în labirintul maimonidian și de a ieși din el în pace, contribuind la o înțelegere a
O călăuză de încredere by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7562_a_8887]
-
în numele bunului simț se pregăteau să mă pună la punct, își aminteau ce limbă rea puteam să am când mă simțeam călcat pe coada de leu. Precum și cât de bine mă pricepeam să am întotdeauna dreptate. Se vedea o treabă sisifică a căuta sursa acestei la culme inconfortabile stenahorii, angoasă, în limbaj ionescian, un handicap în plus față de scăderea auzului, a văzului, memoriei și facultății de iertare, tot motive de iertare la această vârstă care, științific, se manifestă odată cu încetarea creșterii
In imago veritas by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9672_a_10997]
-
niciodată rezolvată cu adevărat -, de a-și căuta propria identitate prin proiectarea în celălalt: „sufletul neliniștit orbitează în jurul sentimentului pierderii de sine în adâncul întunecat al celuilalt, atunci când drumul înapoi nu mai poate fi întrezărit.” Așa se explică probabil perpetua, „sisifica” reluare, de la început, a secvențelor, perpetua revenire la personajul central, plasat în interiorul unui automobil - ființă ambiguă, umană și artificială în același timp, un fel de androgin, subliniind polarizarea dar și contopirea identităților lui Eu și Celălalt - și apoi evoluția în
?Gr?dinile secrete? ale omului contemporan by Despina Petecel Theodoru () [Corola-journal/Journalistic/83156_a_84481]
-
susține că în această îndoită izbândă n-ar fi - din punctul de vedere al strictei actualități, cel puțin - o substanțială doză de amărăciune. Ce-ar mai fi de adăugat? Ne-ar putea oare consola constatarea că ne apasă un blestem sisific? Că Istoria a fost cu noi nedreaptă, obligându-ne, adică, s-o luăm mereu de la capăt? N-am avut parte - e adevărat - de o evoluție istorică organicistă, pentru care pledaseră, la vremea lor, Maiorescu sau Iorga. Am fost, dimpotrivă, sortiți
Bietul Caragiale by A. Gh. Olteanu () [Corola-journal/Journalistic/8832_a_10157]
-
ș...ț presupune acum un elan ascensiv ce împreunează teluricul cu uranicul pe fundalul dematerializării. Zenitul celest este înconjurat de epifanii ale formelor terestre lipsite de inerția gravitațională. Pătrunderea prin transparentizarea albastră ar fi contrapondere la ispita reiterării vechii strădanii sisifice. Din moment ce ființa este observată de un obiect subiectivat, înseamnă că ea mai depinde de încă o transcendență, aceea a obiectului. Dacă subiectivul obiectivat abstractizează realul până la a-l deforma, obiectul subiectivat reifică ființa, o atrage spre regnul lui”. Un alt
La margine de București by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/13451_a_14776]
-
le consideră pline de minciuni, are puterea de a descoperi cîteva portrete memorabile, cum e în stare să-l citească Slavoj Zizek, pentru a afla ce enormități maoiste mai spune adeptul lui Georg Lukacs, cum la fel dovedește o răbdare sisifică în a urmări piruetele retorice cu care Petre Roman vrea să-și înfă- țișeze tatăl ca pe o figură profund anti-stalinistă (după știuta logică că Lenin și biroul lui politic au avut intenții bune, numai că a venit afurisitul de
Despre rădăcinile ororii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5131_a_6456]
-
misterul", alcătuiește însăși ținta hermeneuticii lui Nicolae Balotă. Ne aflăm într-o perspectivă a spiritualității pe care d-sa nu ezită a o proclama și ilustra într-o vreme în care feluritele pozitivisme formalizante și chiar erudiția înțeleasă ca o sisifică adiționare de informații în sine urmăresc a decupla creația artistică de atributele sale axiologice (esteticul aflîndu-se cu rol negreșit determinant în centrul lor, dar în conexiune cu celelalte și prosedînd propriile-i transparențe prin care nălucesc tainele ființei). Oricît de
Pornind de la literatura franceză(I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14280_a_15605]
-
cîtorva litere oarecare?/ Și acum să o iau de la capăt,/ Să caut un alt grind/ Roditor/ Să îngrop semințele/ Și să mă aștept apoi răbdătoare/ Pe mine însămi răsărind?" (De la capăt). Pericolul maxim este mortificarea, pericolul minim e repetiția mecanică, sisifică: Dar cine mai știe/ Cum eram/ Ca să mă identifice ca pe un cadavru/ Privit cu repulsie de-aproape?/ Și, dacă nu, la ce bun/ Să mă tot nasc,/ Să mă tot scriu/ Și citesc/ Din mereu aceleași silabe?" (ibidem). Confruntarea
În spatele celebrității by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16293_a_17618]
-
Noica spune despre sine, pus în fața reprezentanților unei instituții de opresiune. Cine a trecut printr-o astfel de experiență are dreptul să judece, cine nu a trecut trebuie să se abțină. Să încheiem punînd în lumină meritul Dorei Mezdrea, acribia sisifică cu care a cules, cuvînt cu cuvînt, paginile dosarelor informative. De fapt, dintre editorii care și-au făcut un merit din a smulge intelectuali interbelici din uitare, numele Dorei Mezdrea trebuie pomenit cu precădere. Condiția ca un intelectual să supraviețuiască
„Obiectivul“ Noica by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7121_a_8446]
-
explică Davis, această biografie se numește Viața unui scriitor - a unui scriitor obsedat în toate zilele vieții lui de crearea a ceea ce el numea «propoziția umană»." Strădania lui Bernard Malamud de a transforma toate propozițiile în „propoziții umane" a fost sisifică. Nimeni n-a ciocănit ca el fiecare cuvânt, n-a întors pe toate fețele fiecare formulare pentru a obține expresivitate totală și pentru a include în orice aserțiune totalitatea înțelesurilor „umane", adică motivațiile, predeterminările, năzuințele, neputințele, jocurile hazardului și multe
Viață modelată de operă (1) by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6022_a_7347]
-
a propriilor opțiuni." (p. 38). Așadar un vademecum lapidar și eficient, la a cărui deschidere orice cititor să poată parcurge, pe sărite sau pas cu pas, șirul cărților lui Noica. Numai că scopul spre care țintește Ion Ianoși e unul sisific în modestia lui, și asta pentru că cel mai greu lucru e să povestești opera unui filozof lăsînd deoparte gîndul nemărturisit de a te folosi de el pentru a te pune pe tine în lumină. Dacă reușești, capeți un rezumat epic
Dorința lui Noica by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10160_a_11485]
-
mai mult cu cît de muchiile ei depinde formula de creație a autorului. În schimb, cui confundă rigoarea cu strictețea îi scapă criteriul de separare a naturilor logice de cele predominant estetice. Rigoarea presupune fidelitate față de tipare date, adică respect sisific pentru niște matrițe cărora, dacă li te supui, vei avea certitudinea verdictului. De exemplu, un medic are o rigoare severă în judecarea semnelor, pe baza cărora pune un diagnostic. El adună simptomele într-un tablou clinic și în final trage
Strictețea contemplativă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5165_a_6490]
-
sunt structurate aceste cinci volume și din precizările îngrijitorului lor, ne dăm seama că, înainte de a fi încredințate tiparului, Mircea Handoca a depus o enormă muncă de descoperire, copiere, xeroxare și clasificare a întregii corespondențe primite de Mircea Eliade, această sisifică operațiune fiind impusă de criteriul adoptat, al reproducerii scrisorilor în ordinea alfabetică a emitenților și, în cadrul fiecărei secțiuni nominale, în ordine cronologică. Volumul al cincilea cuprinde scrisori adresate lui Mircea Eliade de către B. S. Teubner, conducătorul revistei "Zalmoxis" din Leipzig
Mircea Eliade și corespondenții săi by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/8217_a_9542]
-
o fatalitate a textelor antice de a-și pierde tiparul prielnic receptării lor. Tocmai de aceea Despre iubire de Andreas Capellanus e destinată spiritelor docte cu înclinație filologică. Omul medieval era un monstru livresc suferind de excrescență lexicală, cu aplecare sisifică spre discriminări fine. Unui asemenea monstru îi lipsește azi publicul de trebuință.
Argumente și alegorii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3162_a_4487]
-
potrivește defel cu cea biblică, o viziune în care, de pildă, Dumnezeu dă naștere simultan cerului și pămîntului, ceea ce înseamnă că cerul nu poate fi privit ca un model al lucrurilor de pe pămînt. De aici încolo se intră în lumea sisifică și ireală a speculațiilor, chichițelor și disputelor conceptuale. Căci, dacă încerci să risipești prin cuvinte tensiunea dintre cele două paradigme, vei cădea în groapa unor aporii nedorite, și asta fiindcă eternitatea lumii grecești (care este strîns legată de unitatea intelectului
Cerul filozofiei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7401_a_8726]
-
extrem de îndelungată și anevoioasă, imposibil de realizat, mai ales în lipsa unor mijloace moderne de copiere. Ne exprimăm speranța că, în viitorul mai apropiat sau mai îndepărtat, se va găsi un tânăr cercetător dispus să se dedice unei astfel de munci sisifice, pe care noi am depus-o ca niște adevărați copiști din mânăstirile noastre din îndepărtatele veacuri" (p. 9). Tânărul cercetător așteptat nu a venit, dar Teodor Vârgolici a căpătat noi puteri, astfel încât a putut continua ediția, în ciuda pesimismului demobilizator. În
Socialismul evanghelic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10538_a_11863]
-
acestuia, revizionismul lui Vladimir Jabotinsky, repudiat de majoritatea adepților întoarcerii în Ereț Israel. S-a dus într-un chibuț de orientare socialistă de lângă Haifa, dar a plecat foarte repede: temperamentul lui vulcanic nu avea cum să se împace cu munca sisifică de construire a unei țări în deșert. I s-a arătat atunci altă lumină, aceea a comunismului. într-un târziu, preocupat din nou de problematica evreiască, a expus în ultima lui carte originală, Al treisprezecelea trib, teoria că evreii ar
Maniheism la două capete (1) by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6284_a_7609]
-
de valoros urbanistic, dar amenințat să dispară, din pricina indiferenței, a ignoranței ori a agendei secrete a autorităților. Și ne-am obișnuit, totodată, ca de cele mai multe ori istoricul să piardă bătăliile sale și s-o ia de la capăt în truda lui sisifică pentru salvarea orașului. Biruințele sunt rare și ele trebuie remarcate. De pildă, în textul său intitulat Strada Sfinților nr. 7 (din Dilema veche, nr. 512), istoricul se declară, în fine, mulțumit de o restaurare îngrijită a imobilului din strada Sfinților
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2929_a_4254]
-
că vorba sub semnul căreia stă întreg volumul este "astăzi". Cuvântul se regăsește în mai toate titlurile poemelor și, mai mult decât atât, se autoproiectează obsedant în fiecare vers. Toată poezia Marinei Dumitrescu stă sub semnul prezentului și a încercării sisifice de a-l prinde cumva, de a-l opri în loc și de a surprinde mici instantanee. Fie descrieri, fie gânduri, fie trăiri. Toate trebuie să fie prinse între paginile cărții, imobilizate ferm cu acul versurilor: Umilitor plictisul,/ înțepătoare spaima/ când
Prezentul de ieri by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Journalistic/10235_a_11560]
-
mîneci suflecate,/ Și cu vînjoase brațe de spițe încleștate/ Puteri în pieptu-ți zdravăn de mii ai întîlnit/ Ș-a roții fugă oarbă în loc o ai oprit!". E greu să ți-l imaginezi pe rezervatul și plinul de morgă Maiorescu opintind sisific la această mirobolantă Roată închipuită de poet". În legătură cu Ioan S. Nenițescu, propus, la un moment dat, nu mai puțin decît pentru premiul Academiei, cu "poema epică", intitulată redundant Șoimii de la Războieni, ni se oferă meritate aprecieri caustice: Deși uitat de
Contemporani cu Eminescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17208_a_18533]
-
și să le integreze într-un puzzle nesfîrșit, adunînd adevăr după adevăr, certitudine după certitudine. Absorbit în efortul de a se conforma lumii date, omul nostru nici n-a observat că jocul de puzzle s-a transformat într-un munte sisific. După fiecare înțeles găsit bolovanul lui se rostogolește la vale și efortul reîncepe. Dacă ar ridica o clipă privirea și ar vedea întinderea infinită a jocului în care s-a prins, poate ar înțelege. Dar realistul, crede Noica, nu se
Despre donquijotismul lui Noica by Laura Pamfil () [Corola-journal/Journalistic/17664_a_18989]
-
decât cu aceeași înfrângere matematic repetată, cu o îngurgitare inutilă, ce nu i-a săturat niciodată mațele și - cel mai cumplit lucru! - nu l-a învins niciodată pe Prometeul de serviciu, caraghios, pus pe tavă ca să i se halească ficații sisifici, gata să crească la loc imediat după ce erau mâncați! Zeul - ce monstru! - îi pedepsise sisific atât pe vulturi, cât și pe Prometeu! Vina lui Prometeu era pusă pe aceeași tarabă cu sarcina belicoasă și caraghioasă a vulturilor! Vina lui Prometeu
Ateismul politic și capul de bour by D.R. Popescu () [Corola-journal/Journalistic/3673_a_4998]
-
niciodată mațele și - cel mai cumplit lucru! - nu l-a învins niciodată pe Prometeul de serviciu, caraghios, pus pe tavă ca să i se halească ficații sisifici, gata să crească la loc imediat după ce erau mâncați! Zeul - ce monstru! - îi pedepsise sisific atât pe vulturi, cât și pe Prometeu! Vina lui Prometeu era pusă pe aceeași tarabă cu sarcina belicoasă și caraghioasă a vulturilor! Vina lui Prometeu, lumina adusă de Prometeu din cer, țâfna lui Prometeu, era politica, fiindcă însuși Prometeu întrupa
Ateismul politic și capul de bour by D.R. Popescu () [Corola-journal/Journalistic/3673_a_4998]
-
lui Prometeu, era politica, fiindcă însuși Prometeu întrupa Politica. Dar, până la urmă, ținând cont de învățătura rezultată din inteligența și filosofia ciorilor, vulturul cu aripi de oțel - oțelite în bătălii duse de la 48, - Agamiță Dandanache, a descoperit adevărul ficaților politici, sisifici, și s-a autometamorfozat în vultur de molton, imprevizibil. Spectacolele girate de Mălăele, Cornișteanu și Delakeza m-au făcut să văd schimbarea de sex amorțit a vulturului sisific Agamiță într-o înțeleaptă formă a ADN-ului! Adică: vulturul războinic, ineficient
Ateismul politic și capul de bour by D.R. Popescu () [Corola-journal/Journalistic/3673_a_4998]