1,020 matches
-
cu el. Ei, sau cel puțin asta fusese schema până acum. Nu mai mănânci? m-a întrebat Adam într-un final, uitându-se la mormanul de mâncare din farfuria mea. Era dezamăgit, iar eu mă simțeam îngrozitor. —Adam, am spus stânjenită. Îmi pare rău. Sunt sigură că mâncarea e foarte bună, dar pur și simplu nu pot să mănânc. Nu știu de ce. Îmi pare sincer rău, am adăugat privindu-l seducător. — Nu-i nimic, a zis el strângând farfuriile. O să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
stând în prag. Același James. Arăta sfâșietor de la fel. Părul îi era tot șaten închis, fața îi era tot palidă, ochii îi erau tot verzi, iar falca îi era la fel de osoasă. A schițat un zâmbet chinuit și, după o pauză stânjenită, James mi-a spus fără nici un fel de inflexiune în voce: —Ce mai faci, Claire? —Bine. I-am zâmbit nu prea larg - doar politicos. —De ce nu intri? A intrat în hol, iar eu aproape că m-am îndoit de spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
mult greșisem! Îmi doream să fi putut să dau timpul înapoi. Ce bine ar fi fost dacă aș fi acordat mai multă atenție lucrurilor de genul datei la care trebuia să plătim rata la ipotecă. Îmi pare rău, am spus stânjenită. Am crezut că-ți doreai să faci toate astea. Dacă aș fi știut că nu voiai, atunci m-aș fi ocupat eu de ele. De ce să-mi fi dorit să fac eu toate astea? m-a întrebat el răutăcios. Cărui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ai o șansă. Și mai fă o încercare. Străduiește-te cât poți tu de mult. Și pun pariu c-o să fii plăcut surprinsă. —O să încerc, am promis. În fond, ce aveam de pierdut? Mai e ceva, a zis mama puțin stânjenită. —Ce? — Nu știu dacă ar trebui să-ți spun. —Ce? Ce nu știi dacă ar trebui să-mi spui? Spune-mi, pentru numele lui Dumnezeu, am strigat. — Păi, a spus ea cu o privire spășită, Adam ăla te-a căutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ne-o construiserăm. Adam a rămas în picioare, în timp ce umbra lui s-a proiectat asupra mea și a Annei, care rămăseserăm întinse pe șezlonguri uluite. Adam nu părea prea relaxat. Șarmul lui obișnuit și degajat lipsea din peisaj. Adam părea stânjenit și ușor neprietenos. Mie îmi bătea inima să-mi sară din piept. Mă simțeam îngrozitor de dezavantajată. Doamne, de ce nu mă avertizase Helen, într-un fel sau altul, că-l aducea pe frumosul Adam încoace? Aș fi putut să mă machiez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
oameni necivilizați și nebuni. Și după asta ce s-a întâmplat? Hannah asta nu avea și ea cap? Nu le-a spus părinților ălora să-și vadă de treaba lor? Până la urmă, era o femeie matură. Păi, a murmurat Adam stânjenit, după asta nici Hannah n-a mai vrut să mă vadă. M-am dus în Sligo și am vorbit cu ea și mi-a spus că nu mai voia să aibă de-a face cu mine și că nu voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
chiar cred, pe cuvânt. Chiar cred că te iubește. Sincer. Și, să fim cinstite, dacă e cineva expertă în bărbați îndrăgostiți, apoi aia sunt eu. Avea dreptate. Tu îl iubești? a vrut ea să știe. Nu știu, am spus eu stânjenită. Nu-l cunosc destul de bine ca să pot să spun chestia asta. Dar îmi place foarte mult. E suficient? —Trebuie să fie suficient, mi-a răspuns ea gânditoare. Sper că vă iubiți într-adevăr. Sper să fiți fericiți împreună. —Vai, Helen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
pe gratis! Întotdeauna mi-a plăcut cum sună Sydney. —Sau Miami, a zis tata și, apoi, el și mama și-au izbit șoldurile și au fredonat: „Welcome to Miami!“ —Luați-vă rămas-bun, a zis Rachel, rece. —Bine, desigur. Păreau puțin stânjeniți, apoi au tras aer în piept și au revărsat asupra mea un val de bunăvoință și preocupare. —Anna, totul o să fie bine, iubito. O să treci peste asta. —Trebuie doar să ai răbdare. Vino acasă oricând vrei. —Rachel, vezi să ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
observat lenjeria apretată, lumânările plantate din loc în loc, mirosul proaspăt ca de flori de câmp. —E camera ta? —Mda. A intrat și el. Întotdeauna arată așa bine? O pauză. — Nu. Mi-am întors privirea spre el și am râs amândoi stânjeniți. Apoi expresia lui s-a schimbat, devenind ceva mult mai intens și am simțit un gol în stomac. M-am foit prin cameră, ridicând lucruri și punându-le la loc. Lumânările de pe noptieră erau Candy Grrrl. —Oh, Aidan, aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
nimic împotrivă. Nu sunt eu cea cu dinții placați în aur. I-am întins pliantul de la Andretti. Vrei să comanzi tu? E mai bine s-o faci tu, a zis Rachel. M-am uitat chiorâș la ea. —Scuze, a zis stânjenită. Dar așa este. Când comand eu niciodată nu aduc salata. Dacă e pe-așa... Așa că am sunat la Andretti și, după cum anticipasem, au uitat salata. —V-am zis, am spus, cu o notă stinsă de triumf. V-am avertizat. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
eu. Văd Clarins. Văd Clinique. Văd Lancôme. Văd până și afuristul de Revlon. Dar nu văd... Cine era? Ar fi putut fi oricare dintre noi. Dar cine ar fi trebuit să fie? —...Visage. Biata Wendell. Ne-am plecat cu toții privirile, stânjeniți, dar, oh, atât de ușurați că nu era vorba de noi. — Vrei să-mi vorbești despre asta, Wendell? a întrebat Ariella. Despre cea mai scumpă campanie pe care am organizat-o vreodată? Unde le-am plimbat pe căpușele alea de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
a întrebat-o unde o mai întâlnise. Mergeau cumva la aceeași sală de fitness? Fusese cumva la „Friend of Bill’s“? O întâlnise la dermatolog? Apoi, cu o voce pierită, Rachel spusese Thelma și Louise și se dăduse înapoi, foarte stânjenită. Dar bărbatul misterios s-a oprit să-mi vorbească. Hei, micuțo, a zis. Cum îți merge? — Bine, am răspuns, dând din cap disperată. —Ești sora lui Rachel, nu? Eu sunt Angelo. Ne-am întâlnit într-o dimineață la Jenni’s.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
mine. Mi-a zvâcnit interesul. —O femeie. Mi-a pierit interesul. —Bunica ta. —Care bunică? — Spune că se numește... Mary? Am clătinat din cap. Nici o bunică pe nume Mary. —Bridget? Am clătinat din nou din cap. —Bridie? Nu, am spus stânjenită. Destest momentele când astfel de oameni o dau în bară. Mă simt rușinată pentru ei. —Maggie? Ann? Maeve? Kathleen? Sinead? Morna a înșirat fiecare nume irlandez de care auzise vreodată, uitându-se la Ryan’s Daughter și cumpărând CD-uri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
curios, a funcționat. Deși nu chiar așa cum speraserăm. Tipul de la agenție i-a zis lui Aidan: — Știu că ați trișat. Știu că minți. Dar îmi place că ai tupeu. Puteți avea apartamentul. M-am simțit mânjit, se foia Aidan apoi, stânjenit. Murdar, știi? „Îmi place că ai tupeu.“ M-am simțit coborât la nivelul lui. — Da, da, e oribil, am zis. Dar avem un apartament. Avem o casă! Revino-ți. Capitolul 23tc " Capitolul 23" —Biroul lui Neris Hemming. —Oh, Doamne, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
nu s-a întâlnit deloc cu Racey O’Grady. El: Ei și? Eu: Și vreau să-i pun sub urmărire telefonul, o să am nevoie de ajutorul tău cu asta și am nevoie de copii ale facturilor ei de mobil. El (stânjenit): Nu mi se pare corect. E o încălcare a dreptului ei la intimitate. Eu (gândindu-mă, ce vrăjeală): Mă plătești s-o urmăresc, zi de zi, și să îți dau raportul de fiecare dată când își aprinde o țigară... El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Ray. A studiat sala. —Avem vreun Ray aici? Hai, Ray, știm că ești undeva acolo. Un bărbat solid s-a ridicat în picioare. Purta o cămașă în carouri enormă și avea o chică de țărănoi îmblânzită cu briantină; părea foarte stânjenit. —Tu ești Ray? A dat din cap și a luat cu grijă microfonul. —Ray, zise Neris râzând, mi se spune că nu crezi câtuși de puțin în porcăriile astea extrasenzoriale. Așa e? Ray a spus ceva care nu s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
alăturată s-a întors și s-a uitat lung la noi. Le-a zis ceva tovarășilor de echipă și toți ne-au studiat, apoi s-au strâns mai aproape unii de ceilalți, vorbind simțitor mai încet. Eu și Mitch păream stânjeniți. —E puțin cam urât din partea lor, a zis el. —Știu. Vreau să spun, e pentru scopuri caritabile. Faptul că nu puteam să auzim răspunsurile celorlalte echipe era un handicap serios, dar, din când în când, știam răspunsul. Ce este o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
văd cărțile. Cu mișcări abrupte, Joey a sărit, a apăsat cu furie pe întrerupător și s-a aruncat la loc pe scaun. —Mulțumesc, am murmurat. La lumina becului, toate florile și lumânările și căpșunele și ciocolatele au părut deodată puțin stânjenite. Bănuiesc că vrei să opresc și muzica să te poți concentra, a zis. Nu. Chiar îmi place Bolero-ul lui Ravel. Îmi părea rău să le stric scena seducției, dar nu-mi dădusem seama că aveam să fiu în plus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
ușor ironică. Oh, da? Am un bonus. Am făcut o pauză, lăsându-i să aștepte, apoi am arătat spre cicatrice. — După cum probabil că ați observat, sunt fericita posesoare a unui chip brăzdat de o cicatrice. I-am lăsat să chicotească stânjeniți. În cele două săptămâni de când am început să folosesc Formula 12, a avut loc o ameliorare de proporții. Mi-am fotografiat cicatricea chiar înainte de a începe să folosesc crema. (Era de fapt după prima noapte, dar nu contează.) Deja se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
așteptam să fug; am pornit-o pe jos spre casă. Deși aș fi preferat să nu mă gândesc la asta, mi-am dat seama ce ușor era să interpretezi greșit relația dintre noi. Oare nu de asta fusesem atât de stânjenită când Ornesto ne-a văzut împreună la concurs? Și oare nu de asta nu le spusesem lui Rachel sau lui Jacqui despre el? Vreau să spun, eu știam adevărul și Mitch îl știa - dar oare Aidan îl știa? Aidan, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
ai crezut că Tessie O’Grady i-ar fi deschis pur și simplu ușa unei necunoscute care o ruga să-i dea drumul la toaletă? Știi câte persoane au atentat la viața acestei femei? N-am zis nimic. Eram prea stânjenită. Și nedumerită. Dar cred că spunea că mi-au dat slujba pentru că sunt un detectiv foarte prost. Și cine era acest „noi“? Din „noi te-am ales“? Cu siguranță nu era Harry Big, ci o persoană în cârdășie cu Detta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
zis. Oarecum sexy și intimidant. Îmi plac pantofii tăi. —Mulțumesc. Știi, Nicholas, îmi cer scuze că nu te-am mai sunat. Treceam printr-o perioadă foarte grea. E în regulă, înțeleg. Sincer. — Te mai duci la Leisl? am întrebat, puțin stânjenită. A clătinat din cap. — Ultima dată am fost acum vreo patru luni. Nu mai merge nimeni din vechea gașcă. În chip ciudat, am simțit o oarecare tristețe. —Nimeni? Nici măcar Barb? Sau Fred Strigoiul? — Nu. —Oau. După un scurt răstimp de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
teme... Fruntea tatei se încrețise. Era nedumerit. Nu e toată treaba puțin cam... cum ziceți voi? —Mângâietor-delicată, i-a șoptit Jacqui sonor din rândul din spate. —Așa, mângâietor-delicată. Apoi și-a dat seama că persoana care vorbise era Jacqui și, stânjenit, și-a lăsat capul în pământ. Încă nu depășise momentul cu mailul despre scrabble. —Nu-mi vine să cred că un drogat este proprietarul unui hotel, a zis mama. Chiar dacă e unul micuț. S-a uitat în jur la sala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Procesul meu de reevaluare a continuat rapid. După ce am comandat am zis: —Trebuie să te întreb ceva. — Dă-i drumul. Când ai vorbit cu Neris Hemming ai crezut cu adevărat că ea primea mesaje de la Trish? —Mda. - A șovăit. Părea stânjenit. - Știi... A râs puțin. —Uite. În perioada aceea, o luasem razna. Uitându-mă în urmă, îmi dau seama că eram de-a dreptul nebun. Aveam nevoie să cred. A dat din umeri. Poate că a contactat-o pe Trish, poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
probabil să mă duc la fund de tot. — Îți amintești că mi-ai zis că a ghicit numele voastre de alint? Cele pe care le aveați tu și Trish unul pentru celălalt. Care erau? O altă ezitare, un alt râs stânjenit. —Mitchie și Trixie. Mitchie și Trixie? Aș fi putut să ghicesc asta pe gratis. —Mda. Ei bine, după cum spuneam, și-a făcut efectul la acel moment. —Cum te simți acum în ceea ce privește totul? A reflectat, privind în depărtare. —Uneori e la fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]