1,240 matches
-
banul e muncă. Un șir scris de un ajutor de ajutor de primar la sat costă bani și banul e muncă. O prelegere rea ținută la universitate costă bani și banul e muncă - în sfârșit banul este pretutindenea reprezentantul și tălmăcirea citeață a muncii, într-însul e sudoare și putere musculară și, precum arătătorul pe ceasornic spune la numărul cutare câte ceasuri au trecut, asemenea suma din buzunarul meu arată cât s-au muncit pentru mine în societatea omenească. Dar va
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Catul. Prin utilizarea unor structuri strofice întâlnite și la G. Coșbuc, el realizează o versiune izbutită a versurilor poetului latin. Din spaniolul P. A. de Alarcón, a transpus în românește nuvela El sombrero de tres picos, sub titlul Morăreasa și corregidorul. Tălmăcirea, realizată în 1896, a fost reluată, îmbunătățită substanțial și republicată postum (1908), atrăgând atenția prin cursivitatea stilului și firescul expresiilor. Traduceri: P. A. de Alarcón, Morăreasa și corregidorul, București, 1896; ed. 2 (Morărița), București, 1908. Repere bibliografice: Mihail Dragomirescu, N. I. Basilescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285667_a_286996]
-
Cornelia Mânicuță, Alina Iacobitz, Mona Paiu, Algeria Simota); cronica plastică (Adriana Răileanu, Sasca Nistor, Cătălin Bordeianu, Vasile Rășcanu); cronica muzicală (Liviu Papuc, Virgil Mihaiu); cronica cinematografică (Gh. Gh. Chipail, Valeriu Gherghel). Un interesant Epistolar Petru Comarnescu alcătuiește Nichita Filip. Apar tălmăciri din literatura modernă și contemporană (Herman Hesse, Curzio Malaparte, Dylan Thomas, Paul Celan ș.a.). Se traduc eseuri (din Roland Barthes, André Gide, Maurice Blanchot, Max Bense, Hans Robert Jauss, Michel Zéraffa). După 1989, atât numele din caseta redacțională, cât și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285259_a_286588]
-
réalité, Poétique, n ș 137, février, 2004. 22. Borutti, Silvana, Filosofia delle scienze umane, Bruno Mondadori, Milano, 1999. 23. Bottiroli, Giovanni, Teoria dello stile, La Nuova Italia Editrice, Firenze, 1997. 24. Bousoño, Carlos, Teoria expresiei poetice, trad. de Ileana Georgescu, tălmăcirea versurilor de Veronica Porumbacu, Editura Univers, București, 1975. 25. Burgass, Catherine, Reading Against Theory. Mimesis and Metafictionin the Postmodern Novel, în Euresis. Cahiers roumains d’études littéraires, 1-2, 1996. 26. Cabbibo, Paola, Spazi liminali, în vol. Sulla soglia. Questioni di
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
povestiri instructive, moralizatoare, alcătuite mai ales de redactor (și sub pseudonimul T. Odor). Tot aici se publică romanul Comoara de J. Wachenhusen, tradus de Păcățian, și se reproduc scrieri ale lui Petre Ispirescu, Th. M. Stoenescu, T. V. Ștefanelli ș.a., tălmăciri ale unor poeme în proză de I. S. Turgheniev. Sunt inserate și câteva doine populare culese din Arad și Bihor. Ion Pop-Reteganul, din a cărui colecție Trandafiri și viorele se republică, dă la iveală în modesta foaie a lui T.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290174_a_291503]
-
Câte o încercare de alegorie sau de filosofare emană un iz didacticist. Câteva traduceri „imitative” din Schiller (în „Foiletonul Zimbrului”, „Almanah de învățătură și petrecere”, „Foaie pentru minte, inimă și literatură”) au defecte de rimă și infidelități de sens. O tălmăcire în proză din Lamartine apare în „Zimbrul”, o alta, din Plutarh, s-a păstrat în manuscris. Ceva mai interesant este prozatorul, mai ales cel din relatările de voiaj. Călătorie în Moldova de sus („Foiletonul Zimbrului”, 1855-1856) e un jurnal instructiv
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288084_a_289413]
-
libertății. Alegerea ne aparține. Vituperează înțelegerea proastă a zicerii lui Iisus: Dați deci Cezarului cele ce sînt ale Cezarului și lui Dumnezeu cele ce sînt ale lui Dumnezeu. Frază folosită în orice regim totalitar. Steinhardt dă textului Cristic o bună tălmăcire: dăm Cezarului, adică Statului ce-i în drept, dacă e în adevăr stat și se poartă în consecință. Dar cînd e Mamona trebuie tratat ca atare, i se cuvin doar blestemele din moliftele Sfîntului Vasile cel Mare. Denunță pactul cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
studiile la Facultatea de Filologie, secția română-franceză, a Universității din București (1968-1972), funcționând după licență ca profesor de limba franceză la liceul din Baia de Arieș (1972-1978). Spirit nonconformist, renunță la catedră și, retras în satul natal, se dedică exclusiv tălmăcirii unor mari poeți de expresie germană și franceză. Viața îi este marcată de alternanța între activitățile neintelectuale - va fi miner la Baia Borșa (1984-1985), matrițer la Băilești (1985-1987), morar la Siliștea Crucii (1994- 1999) - și încercarea de revenire la profesia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288418_a_289747]
-
pentru traducere atât de Asociația Editorilor din România (pentru versiunea din Rimbaud), cât și de Uniunea Scriitorilor (pentru traducerile din Apollinaire). N. reprezintă un caz singular - și totodată exemplar, prin dăruire - în literatura contemporană: acela de a-și consacra viața tălmăcirii unor mari valori ale literaturii universale. Exclusiv traducător de lirică, N. este puțin cunoscut, în genere doar în cercurile restrânse ale editorilor și cunoscătorilor de poezie. Opera sa de tălmăcitor se distinge printr-o rară adecvare la cele mai subtile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288418_a_289747]
-
relativ târziu și continuând să-și publice cu greu traducerile, într-o perioadă nereceptivă la lirică, a avut totuși șansa să-și vadă tipărite versiunile din poezia completă a lui Georg Trakl (2001), Guillaume Apollinaire (2002) și Arthur Rimbaud (2003), tălmăcirea unei bune părți din versurile lui Georg Heym (1986) și Gérard de Nerval (2000) și doar Ceaslovul (2000) din Rainer Maria Rilke, poetul său preferat. A lăsat în manuscris transpunerea integralei operei poetice a lui Rilke și a lui Goethe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288418_a_289747]
-
Rilke, poetul său preferat. A lăsat în manuscris transpunerea integralei operei poetice a lui Rilke și a lui Goethe (aici intrând și cea de-a treia versiune românească la Faust, după cele realizate de Lucian Blaga și Ștefan Aug. Doinaș), tălmăciri din lirica de expresie germană, de la romantici la expresioniști (Eduard Mörike, Conrad Ferdinand Meyer, Ricarda Huch, Hugo von Hofmannsthal, Richard Dehmel, Ernst Stadler, Else Lasker- Schüler, Oskar Loerke, Gottfried Benn) și din Paul Valéry. Traduceri: Georg Heym, Poezii, pref. Thomas
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288418_a_289747]
-
Sanda Movilă (Strigoii, Ultimul vlăstar, Călătorul), Horia Furtună (Noapte albă), Ion Caraion (Păduri de trupuri, Ninge), Petru Dumitriu (Șapte poeme, debut poetic), Mihail Crama (Veac obsedant, Post-bellum, Atlantic), Victor Kernbach (Ev, Tangență), Iordan Chimet (Shanghai, Cântecul peștelui). Se publică și tălmăciri de poezie: un fragment din Sirenele de Laurence Binyon transpus de Margareta Sterian, un sonet de Mallarmé în traducerea Mariei Rovan și Cântecul brazilian al regimentului 6 de Robin Gallego, tradus de Radu Teculescu. În debutul celui de al doilea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286002_a_287331]
-
povestirea versificată Poveste de jale și pre scurt asupra nedreptei morți a preacinstitului Constandin Cantacuzino, marelui postialnic al Țării Rumânești, compusă în grecește și istorisind uciderea marelui postelnic Constantin Cantacuzino, este pusă în valoare (în forma tipărită la Veneția) alături de tălmăcirea românească datorată lui Radu Greceanu (O povestire inedită în versuri despre sfârșitul postelnicului Constantin Cantacuzino, 1940). V. a editat separat și două texte ce își au sorgintea în preajma lui Constantin Brâncoveanu: Însemnările de taină (scriere eteroclită, de unde Radu Greceanu a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290582_a_291911]
-
lui I. Wallerstein și alte mișcări asemănătoare. Concepțiile ultimului reprezentant al Școlii de la Frankfurt, Jürgen Habermas (n.1929), s-au văzut în traducerile unor texte și în monografiile publicate de d-l A. Marga până de curând, completate cu alte tălmăciri din anii 1990. În scrierea lui Habermas despre "legitimarea în capitalismul târziu", din anul 1973, distinctă de scrierile despre "capitalismul monopolist de stat" ale compatrioților săi din Est, se arăta cum apar corporații naționale și multinaționale prin concentrările unor întreprinderi
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
o manifestă disponibilitate pentru nou, A.H. își câștigă merite de precursor, îndeosebi cu cele trei manuale scoase de sub tipar la Iași, în 1795 (vehiculate larg în școlile din țară, au circulat, până să fie publicate, și în manuscris). Întâia tălmăcire, pusă de A.H. la îndemâna clerului și, deopotrivă, a elevilor din Academia Domnească de la Iași e, previzibil, catehismul sau Gramatica teologhicească, redând (după o versiune în latină) Teologia (Bogoslovia) arhiepiscopului Platon Levșin, mitropolit al Moscovei, ilustru clasicist, o personalitate carismatică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285317_a_286646]
-
o prodigioasă activitate de traducător. Transpune în limba maghiară deopotrivă din literaturile italiană, franceză, spaniolă, engleză, germană, rusă și mai ales din română, oprindu-se la proza lui Ioan Slavici, Mihail Sadoveanu, G. Călinescu. Din creația lui Tudor Arghezi realizează tălmăciri inspirate, publicate în mai multe ediții. L. rămâne cel mai devotat traducător maghiar al lui Ioan Slavici, marea majoritate a nuvelelor și povestirilor scriitorului circulând în această limbă în versiunile lui. Traduceri: Ioan Slavici, A kincs [Comoara], București-Budapesta, 1954, A
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287848_a_289177]
-
se publică un roman francez. În R. s-au tipărit traduceri din George Sand, Balzac, Jules Verne, Al. Dumas, Al. Dumas-fiul, A. Karr, Alphonse Daudet, Émile Zola, Anatole France, Ed. About, E. Souvestre, A. Achard. După 1877 multe dintre aceste tălmăciri sunt făcute de Frédéric Damé, care a fost un timp redactor, iar în primii ani de Gr. Serrurie și D.G. Negulici. Se mai traduce din Leopardi, Dickens, Turgheniev (prin intermediul limbii franceze), E.T.A. Hoffmann și Chr. Wieland. Printre scriitorii care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289364_a_290693]
-
unor opere reprezentative, mai cu seamă din lirica latină (Lirica lui Horațiu, Lirica latină, Plaut, Militarul îngâmfat, Horațiu, Arta poetică), H. aplică idei formulate explicit, uneori în texte polemice, cum ar fi acelea care îl vizează pe E. Lovinescu. Respingând tălmăcirile în proză care redau doar ideile, nu și „sufletul” vechilor poeți și refuzând totodată versiunile românești în ritm antic ale lui Ștefan Bezdechi, traducătorul propune echivalări apte să transmită muzicalitatea originalului prin mijlocirea metrului modern. SCRIERI: Basmul celor patru zodii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287429_a_288758]
-
din iulie 1935: "Orice traducere nouă din Kant este binevenită. Traducerea Criticei rațiunei practice însă nu mai putea întîrzia multă vreme. Trebuie să mulțumim d-lor Amzăr și Vișan că s-au grăbit să ne-o dea, întregind astfel seria tălmăcirilor de prim ordin din Kant. ș...ț Avem traduse criticile lui Kant aproape în întregime. Din nefericire, traducerile sunt inegale și, după cum afirmă și d-l Amzăr în prefața pe care o semnează la Critica rațiunei pratice, ele sînt făcute
Cărturarul din exil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7538_a_8863]
-
la Editură Cartea Românească (în condiții grafice care nu-i fac, de această dată, cinste) include o bună parte din versurile mai vechi ale Ioanei Crăciunescu. Acestora din urmă (sau, poate, și celorlalte) Tudor Potra le-a dat o frumoasă tălmăcire în limba lui "sieur Rimbaud", cum îi spune chiar el. Peste poezia Ioanei Crăciunescu angoasa, spaimă apropierii momentului ultim (o spaimă care nu exclude, însă, luciditatea) și-a întins demult aripile. Un poem precum Iarnă clinică devine fișa de temperatură
Vulnerant omnes, ultima necat by Dan Croitoru () [Corola-journal/Journalistic/17676_a_19001]
-
pentru a putea face o dare de seamă amănunțită și conștiințioasă. [10 octombrie 1881] ["CIT DESPRE ȚARA... "] "Cît despre țară, d. Brătianu ar sta mult și bine la putere". Iată o vorbă a noastră căreia "Romînul" [î]i dă o tălmăcire cu totul proprie a lui. Protivnicii noștri au recunoscut și proclamat că-n orice împrejurare țara va fi lângă și cu partida liberală, că-i va da încredere... Când înșii protivnicii noștri sunt siliți să recunoască că cu noi e
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
plasticitate și armonii nu lipsite de prospețime. Ca traducător, prezent îndeosebi în „Liga literară”, în afară de Poe (Corbul) și Shelley (Regina visurilor Mab), a fost atras de scriitorii antici. Astfel, el dă o versiune românească din Ovidiu (Elegia VII) și o tălmăcire fluentă după Sofocle (Antigona). A mai transpus, în „Liberalul”, o idilă, Milo și Haïdhée de Ghusé Skiro, poet albanez. În proză S. se dovedește a fi un imaginativ, cu predispoziții onirice, și un descriptiv cu o certă vocație a fantasticului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289520_a_290849]
-
B. P. Hasdeu, M. Eminescu, I. Al. Lapedatu ș.a. Un colaborator consecvent, cu versuri, proză și traduceri, a fost, în primii ani, Al. Macedonski. Din septembrie 1873, la o rubrică nouă, intitulată „Curiozități”, scrie I. L. Caragiale. El publică anecdote, mici tălmăciri de proză umoristică, iar spre sfârșitul anului și cronici dramatice, toate nesemnate. Și în anul următor Caragiale este prezent în paginile ziarului, fiind probabil, până în noiembrie, corector și traducător. Prin 1882 Constantin Mille trimitea de la Paris, unde era student, corespondențe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290124_a_291453]
-
dezbate păreri și a se afla adevărul.” Până la apariția revistelor „Muzeu național”, „Gazeta Teatrului Național” și „Curier de ambe sexe”, C.r. a fost, parțial, și o revistă literară. Alături de Heliade, activ în fiecare număr cu poezii, articole, însemnări sau tălmăciri, în C.r. sunt prezenți Iancu Văcărescu, C. Bălăcescu, C. Caragiali, C. A. Rosetti, Dimitrie Bolintineanu, Cezar Bolliac, I. Catina, C. D. Aricescu, G. Baronzi ș.a. Aici au debutat, înfățișați elogios de redactorul principal, V. Cârlova (tipărit și postum) și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286602_a_287931]
-
după regulile esteticii. Atitudinea lui critică avea în vedere analiza versificației, a stilului și a limbii, „spre îndreptarea autorului”. După 1838, va renunța, în genere, la critică, socotită inoportună, preferând încurajarea fără rezerve a oricărei producții literare, fie originală, fie tălmăcire, care ar contribui la îmbogățirea literaturii naționale. El a cultivat memoria unor cărturari sau scriitori români, prin tipărirea scrierilor în cuprinsul gazetei (B. P. Munteanu, V. Cârlova) sau prin articole închinate vieții și operei lor (Paul Iorgovici, D. Țichindeal, N.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286602_a_287931]