2,316 matches
-
paste de dinti, creme, spray-uri, zeci de mărunțișuri inutile, care-ți trebuiesc doar când nu le găsești, sar speriate în toate părțile, căutându-și salvarea sub, în, și pe lângă chiuvetă. Țipă toate, cu glas de sticlă spartă și gem ușurate când își află loc pe unde se nimerește. Foarfeca e pe mașina de spălat. Din păcate, pusă ''la vedere'' s-o găsească cine are nevoie de ea! Se credea, că e o idee bună. N-a fost! Nelu o vede
OAMENI FĂRĂ NOROC -FRAGMENT- de LUCIA SECOŞANU în ediţia nr. 517 din 31 mai 2012 by http://confluente.ro/Oameni_fara_noroc_fracment_lucia_secosanu_1338500630.html [Corola-blog/BlogPost/358722_a_360051]
-
să se trimtă procuratorului o mustrare scrisă. Așa își dădu seama procuratorul că i se dăduse mână liberă pe mai departe în provincia Iudeea, punându-se capăt astfel zvonurilor care spuneau că va fi înlăturat cât de curând. Așa că, răsuflând ușurat, procuratorul Ponțiu Pilat, porunci lui Naulius și casierilor săi, să însemneze monedele aflate în trezoreria din Cezareea Maritima, în secret, pentru a-l putea prinde pe tâlhar. Modificarea se rezuma la o simplă martelare a dinarilor care aveau chipul cezarului
FRAGMENTUL AL NOUĂLEA. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1301 din 24 iulie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1406150813.html [Corola-blog/BlogPost/349495_a_350824]
-
din care rezulta că Orzaru Alexandru nu poate să fie fiul lui Murgescu Lazăr, document obținut cu foarte mare greutate. Toți cei de față au rămas perplecși, inclusiv Sandu, dar care s-a înseninat la față, iar Irina a răsuflat ușurată: -Nici nu avea cum. De când spun eu asta și nu m-a crezut nimeni. -Atunci de ce să moștenească parte din averea lui Iancu și a Mariei Murgescu? nu-și explica Mariusa, ca și mulți din cei de față. -Mierlane, tot
SFÂRŞITUL LUI ANDREI MURGESCU. Fragment din romanul Îngerii de la Casa Morarului de Ion R. Popa, Ed. Autograf, Craiova, 2011 by http://revistaderecenzii.ro/sfarsitul-lui-andrei-murgescu-fragment-din-romanul-ingerii-de-la-casa-morarului-de-ion-r-popa-ed-autograf-craiova-2011/ [Corola-blog/BlogPost/339663_a_340992]
-
aflat că nici domnul Iancu nu era de acord..., mă-nțelegeți. Când m-am uitat mirat la tata, el mi-a spus scurt, fără să mai lase loc la altceva: „Sunt frați după tată.” Mai mulți de la masă au răsuflat ușurați, iar alții au scos exclamații scurte care voiau să însemne că abia acum își puteau explica unele enigme. Numai Andrei continua cu grimasele lui de durere. Totuși a întrebat: -Acum ce ziceți, e greșit ca partea lui Lazăr să revină
SFÂRŞITUL LUI ANDREI MURGESCU. Fragment din romanul Îngerii de la Casa Morarului de Ion R. Popa, Ed. Autograf, Craiova, 2011 by http://revistaderecenzii.ro/sfarsitul-lui-andrei-murgescu-fragment-din-romanul-ingerii-de-la-casa-morarului-de-ion-r-popa-ed-autograf-craiova-2011/ [Corola-blog/BlogPost/339663_a_340992]
-
banii pe care mi i-ați dat în primire... - Nu îi mai ai pe toți ?! Era punctul slab al subofițerului. Mâna apucase să nimerească undeva spre mijlocul raniței, fundul ei scăpând de primejdia de a fi pipăit. Bert a răsuflat ușurat. Reușise să-i abată atenția de la conținutul raniței. A continuat precipitat : - Ba da ! Îi am. Am chiar mai mulți bani băgați în marfă. Nu aveam ce face cu banii primiți de acasă și am cumpărat de ei biscuiți, bomboane, țigări
XVI. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2119 din 19 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1476869261.html [Corola-blog/BlogPost/365362_a_366691]
-
vederi, ace de cusut, ață... Enumerarea a continuat într-un debit verbal de care nimeni nu l-ar fi crezut vreodată capabil. Bineînțeles că nu a pomenit nicicum numele vreunei băuturi, nici măcar al sucului. A fost rândul subofițerului să răsufle ușurat. Pentru a fi sigur că banii unității militare există sub o formă sau alta s-a răstit pentru a fi auzit, întrerupăndu-l pe soldat : - Mă ! Ai marfă de șase sute de lei ? - Am, să trăiți ! De peste o mie de lei. - Bine
XVI. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2119 din 19 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1476869261.html [Corola-blog/BlogPost/365362_a_366691]
-
lui de a intra în rândurile securității. Dacă ar fi fost acceptat ar fi fost posibil ca unul dintre colegii lui, sau chiar el, să-l ,,lucreze,, pe prietenul lui de odinioară. Nu poate decât să ofteze și să răsufle ușurat ; ca securist execuți ordine și uneori, personalități - dacă chiar este adevărat ceea ce susțin cei de la postul ,,Europa Liberă,,. Referință Bibliografică: XXX ECOU RĂTĂCIT / Adrian Lițu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2226, Anul VII, 03 februarie 2017. Drepturi de Autor
XXX ECOU RĂTĂCIT de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2226 din 03 februarie 2017 by http://confluente.ro/adrian_litu_1486118177.html [Corola-blog/BlogPost/365519_a_366848]
-
fapt, e pita lui Dumnezeu. Bătrânul dascăl alege cu grijă întrebările pe care le pune elevilor. E sfârșit de semestru. Nu-i face plăcere să lase corigenți. Teama din privirea unora dintre cei verificați îl indispune. E primul care răsuflă ușurat când poate obține răspunsurile dorite sau, mă rog, pe aproape... Clipa în care îi trimite pe toți la loc cu un gest larg, însoțit de vagi aprecieri, îi aduce și lui liniște în cuget. Se precipită să treacă notele în
TAMERLAN de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/Tamerlan.html [Corola-blog/BlogPost/369255_a_370584]
-
duioasă și drăgăstoasă. Iar nouă, mărite Soare, încălzește-ne ogoare, luminează casele, fă să crească spicele, adu-ne belșug pe masă, copilașii să ne crească. Adu pace, bucurie! Dumnezeu să ni te ție!” Tăcu oratorul, lăsând capul în jos, răsuflând ușurat și bucuros că a terminat fără să se încurce. Între timp, căpitanul Zefir o luă de mână pe prințesă și o duse la Soare-Împărat, căruia îi șopti: - Majestate, dați mâna prințesei vornicelului orator! Soare-Împărat se amuză pentru că jocul începu să
MĂRŢIŞOR-26-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427009185.html [Corola-blog/BlogPost/353428_a_354757]
-
simplu veți fi monitor unu în banca a doua, monitor doi în banca a treia, respectiv mârlan unu, mârlan doi și așa mai departe. La fel se vor numi și fetele. În banca întâi stă numai monitorul general. Am răsuflat ușurat când m-a etichetat „monitor”, chiar dacă m-a numit „monitor opt” și m-a așezat în ultima bancă. Mai ales că “mârlanul” meu era un băiețel inteligent, Gogu, cu care mă jucam în recreație. Nu știu cum citise el, că domnul Fusulan
POVESTIREA DOMNUL FUSULAN-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1443988449.html [Corola-blog/BlogPost/381753_a_383082]
-
nu era nimeni. Ieși, încuie ușor și, tiptil-tiptil se duse la toaletă. Smulse din sulul de hârtie igienică o bandă mai mare în care înfășură rupturile, le făcu un cocoloș, pe care îl aruncă în coșul cu hârtii folosite. Respiră ușurat și, cu pași măsurați intră în biroul primarului,șoptind voios: --Trăiți! M-ați căutat? Am auzit bătând în ușă, dar, știți...am o pântecăraie... --Termină cu fleacurile, răcni primarul, ce-ai făcut cu amărășteanul? --Nimic! Nu l-am găsit acasă
S.R.L.AMARU-9 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1434602874.html [Corola-blog/BlogPost/352927_a_354256]
-
să fac cu ei?” Se îndreptă spre spre Mike. - Poftim, ia-i dumneata. Mike luă banii și-i puse în seif. - Să n-ai nicio grijă, Nora, o asigură Mike. Sunt banii tăi și sunt în siguranță. Domnul Forest răsuflă ușurat, cu bucuria unei bătălii câștigate. Se ridică în picioare, semn că avea să se tragă anumite concluzii. - Domnilor, hotărârea a fost luată. Nora Banana va locui la noi... Mike, du-te și cheam-o pe Linda s-o conducă pe Nora
CARTEA CU PRIETENI- CORNEL ARMEANU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 773 din 11 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_cornel_arm_ioana_voicila_dobre_1360647829.html [Corola-blog/BlogPost/351770_a_353099]
-
ne închipuiam ce se întâmplase. - I-am recomandat-o pe Mazal lui Rozica, să le facă curățenie o dată pe săptămână și acuma nu mai vrea să vină la mine. Că-i plătește spor de literatură! - Ai, ai, ai, suspinam noi ușurați. Va să zică totul e în regulă... - N-am să i-o iert toată viața! Scrâșnește doamna Oiterman și bea cu înghițituri mici un pahar cu suc de portocale. Dorel SCHOR Tel Aviv, Israel 10 martie 2016 Referință Bibliografică: Dorel SCHOR - SCHIȚE
SCHIŢE UMORISTICE (68) –TRĂDĂRI PARALELE de DOREL SCHOR în ediţia nr. 1899 din 13 martie 2016 by http://confluente.ro/dorel_schor_1457871621.html [Corola-blog/BlogPost/384204_a_385533]
-
scriu aceste rânduri. Și în cazul meu, complexul lui Oedip funcționând iremediabil. Totuși, nemaisuportând povara ce mă apasă zi și noapte, vreau să-mi iau această piatră de pe inimă. Păcatul mărturisit este pe jumătate uitat, nu-i așa? Dio răsuflă ușurat, parcă dintrodată o geană de lumină începu să pâlpâie dincolo de noaptea amintirii. Nu cred că tata a fost un om rău, cu toate că ultima impresie lăsată în această lume îi contrazice întreaga viață. Sau mă rog, aproape întreaga viață. Dio a
DEŞERTUL DE CATIFEA (50-52) de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 885 din 03 iunie 2013 by http://confluente.ro/Desertul_de_catifea_50_52_costel_zagan_1370279973.html [Corola-blog/BlogPost/346219_a_347548]
-
Doamne, ce are de nu merge? se tânguia ea cu voce tare, uitând că poate fi auzită de femeia pe care o văzuse atunci când a fost adusă aici. Când a realizat că îl închisese pentru a proteja bateria, a respirat ușurată și a încercat să introducă codul "pin", dar zgomotele provocate de bărbatul ce intrase în casă au determinat-o să renunțe și să-l ascundă iar sub saltea. Tocmai întinsese bine așternuturile și netezea pernele când a intrat el în
EPISODUL 4, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1633 din 21 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434910468.html [Corola-blog/BlogPost/379680_a_381009]
-
să faci carieră în avocatură. Gânditor, Leon a murmurat : - Voi discuta cu tata despre asta. Familia lui M.Joseph era specială. Cu siguranță, monotonia nu făcea parte din viața la conac. Rolul ei în acea seară luase sfârșit. Putea răsufla ușurată. -Copii, ora de culcare ! *** Nu putea rezista să stea departe de petrecere. Găsise un loc bun ferit de ochii celorlalți. Putea urmări ce se întâmplă și bineînțeles că nu pierdea manevrele lui Mary Morgan de-a fi în preajma lordului. M.
MY LORD (XI) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2335 din 23 mai 2017 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1495552532.html [Corola-blog/BlogPost/352714_a_354043]
-
Era capricioasa, geloasa și mincinoasă, încercând des să-i saboteze relațiile cu prietenele și chiar cu Diana. Fără succes, slavă Domnului, fapt care o enervă și mai tare pe micuță bestie. Cand în sfârșit a început facultatea, Carol a respirat ușurată că a scăpat sora ei. Diana nu observă toate răutățile Samanthei și ajunsese s-o îndrăgească mult pe față. O consideră că pe propriul copil. Dar când s-a trezit, într-o dimineață, iar Șam nu era nicăieri, a înțeles
NICIODATA SA NU SPUI NICIODATA! de CARMEN SUISSA în ediţia nr. 2224 din 01 februarie 2017 by http://confluente.ro/carmen_suissa_1485984496.html [Corola-blog/BlogPost/380388_a_381717]
-
simțit stânjenit neștiind ce să facă și cum să reacționeze. Așa se întâmplase în acea dimineață când soția sa ce se numea Adriana îi ură la mulți ani, el doar mormăi ceva în barbă și plecă la alte treburi. Oftând ușurat că cel puțin ea nu avea posibilitatea în acele momente să pregătească ceva mai deosebit pentru acea zi. Apoi ea plecă la piață pentru a o ajuta pe sora ei să vândă niște marfă la o tarabă. Iar el rămase
CADOUL de EUGEN ONISCU în ediţia nr. 2201 din 09 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/eugen_oniscu_1483956785.html [Corola-blog/BlogPost/359438_a_360767]
-
Eleonora l-a oprit, vorbindu-i: - Ho, de! Mai ușor maică! Mă omori de tot, ce ai? Rușinat, acesta și-a cerut scuze. Toată fața i-a roșit pe sub broboanele de sudoare apărute parcă din senin. Bătrâna doamnă a răsuflat ușurată că s-a terminat totul și a rămas chircită pe scaun, cu capul lăsat să tremure pe umărul stâng. Copiii ei și însoțitorii lor au părăsit sala, manifestându-și gălăgios bucuria. Instanța de judecată și-a urmat cursul. S-a
PARTAJUL (3) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/Partajul_3_.html [Corola-blog/BlogPost/369263_a_370592]
-
făcut cadou? Nu mă pot uita la ele, plâng... Dă-le la niște „țigance”, mi-a spus..”. Iată care au fost cuvintele dăruite femeii ce-i fusese aproape lui Mike până în ultima clipă de viață. El plecase însă cu sufletul ușurat pentru că se eliberase, nu dusese cu el în mormânt... taina unei vieți. Referință Bibliografică: “Am fost prieteni o viață, dar n-am știut că e țigan!” / Octavian Curpaș : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 205, Anul I, 24 iulie 2011
“AM FOST PRIETENI O VIAŢĂ, DAR N-AM ŞTIUT CĂ E ŢIGAN!” de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 205 din 24 iulie 2011 by http://confluente.ro/_am_fost_prieteni_o_viata_dar_n_am_stiut_ca_e_tigan_.html [Corola-blog/BlogPost/366847_a_368176]
-
Decise să-l aștepte, sperând ca va ajunge pentru cursa următoare care era peste două ore. Dealtfel, nici nu ar fi putut purta singură atâta bagaj! Erau doi km de la stație până acasă. Intuiția ei de dovedi justă și respiră ușurată când îl văzu sosind fluierând vesel, însoțit de doi prieteni. Renunță să-l mai dojenească pentru întârziere și urcară în autobuz cu toții. Dar ghinionul făcu în așa fel, ca autobuzul să aibă o defecțiune serioasă pe drum și nu a
CAPCANA DESTINULUI de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2176 din 15 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1481805378.html [Corola-blog/BlogPost/375651_a_376980]
-
-se în transă de trupul îngenunchiat pe șosea, cu mâinile și fața îngropate în cascada de păr ce se revărsa peste asfaltul devastat, ca într-o dezmierdare finală. Se aplecă incredul peste forma aceea de viață, o atinse și suspină ușurat, binecuvântând reflexele ce îl ajutaseră să evite o moarte iminentă. Ridică cu pioșenie șuvițele lungi de mătase ce ascundeau chipul acela angelic, șterse tăcut lacrimile ce șiroiau pe obrajii mai albi ca lumina palidă a lunii consternate și mânia lui
CAPCANA DESTINULUI de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2176 din 15 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1481805378.html [Corola-blog/BlogPost/375651_a_376980]
-
cum să iubești prezentul... Peretele dinspre nord - est, pe care, cu peste treizeci de ani, s-au instalat rafturile bibliotecii, începuse să scârțâie prevestind un geamăt de durere sub povara noianului de cărți. Din când în când, povara rafturilor răsuflă ușurată tocmai acolo unde spațiile au mai multă libertate, acolo de unde cărțile sunt preluate sunt frunzărite ori citite fie și pe diagonală! Esențializând câte ceva, Ion Călătorul a aflat multe chestiuni care l-au pus pe gânduri și, de-ar fi să
MONUMENTUL DE LA …URSOAIA! (LUMINA DE LA CERNICA STRĂLUCEŞTE ŞI ACASĂ) TABLOUL (SCENA) 2 de DUMITRU K NEGOIŢĂ în ediţia nr. 1990 din 12 iunie 2016 by http://confluente.ro/dumitru_k_negoita_1465714031.html [Corola-blog/BlogPost/370900_a_372229]
-
nu a îndrăznit să spună că tăticu nu era frumos. Cum de îndrăznea el?! Pentru problema asta tataie era notat cu un punct negru în inima mea. -Și pe urmă? îl întrebam grăbită. -Pe urmă, continua tataie cu un aer ușurat, te-am văzut toți și erai așa de frumoasă, că ne-am spus: se vede de la o poștă că este fata Mării! Erai așa de bună, că ne întrebam dacă nu erai mută. Fruntea mi se descrețea încet, dar buba
GLORIE COPILĂRIEI II de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_continuare_mihaela_arbid_stoica_1335122355.html [Corola-blog/BlogPost/357075_a_358404]
-
de fiecare dată, o să trebuiască să stăm toată ziua în căruță ca să termini. Tataie s-a foit puțin nemulțumit de graba mea și cum elanul îi scăzuse, a reînceput povestea: -Urlai pentru că voiai să te urci pe cal. Am respirat ușurată. -Și?! Asta înseamnă că nu mă urcați?! l-am întrebat. -Cine îndrăznea să te dea jos? Mi-a răspuns mirat. Tac-tu te ținea pe cal, iar eu îl plimbam de ham și o chemam pe măicuța mea în ajutor
GLORIE COPILĂRIEI II de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_continuare_mihaela_arbid_stoica_1335122355.html [Corola-blog/BlogPost/357075_a_358404]