481 matches
-
Chină și India. Perlman a interpretat că solist muzică la mai multe filme artistice - de pildă muzică compusă și adaptată de John Williams la Lista lui Schindler (1993) și care a fost premiată cu premiul Oscar, și recent, în compania violoncelistului Yo-Yo Mă, muzica tot a lui John Williams la filmul „Amintirile unei gheișe” (2005). Perlman a cântat împreună cu numeroși alți muzicieni, între care Yo-Yo Mă, Jessye Norman, Isaac Stern, Iuri Temirkanov (de pildă, la festivitățile aniversării în decembrie 1990 în
Itzhak Perlman () [Corola-website/Science/318934_a_320263]
-
150 ani de la nașterea lui Ceaikovski), Frederika von Stade, Rudolf Firkušny, John Williams, Daniel Barenboim, Pinchas Zukerman, Eugene Ormandy, James Levine, Martha Argerich,etc. În anul 2009 cu ocazia aniversării a 200 ani de la nașterea lui Felix Mendelssohn Bartholdy împreună cu violoncelistul Yo Yo Mă și cu pianistul Emanuel Ax a înregistrat și a interpretat în concerte publice triourile acestui compozitor. În afară de muzică culta, Perlman a interpretat și a înregistrat și muzica de jazz (de exemplu albumul împreună cu pianistul Oscar Peterson "Side
Itzhak Perlman () [Corola-website/Science/318934_a_320263]
-
a desfășurat la 7 mai 2007 în camera de răsărit a Casei Albe și de asemenea, ceremonia publică de instalare a președintelui SUA, Barack Obama la 20 ianuarie 2009, dar la care ,din cauza gerului, a trebuit împreună cu ceilalți instrumentiști invitați, violoncelistul Yo-Yo Mă, pianista Gabriela Montero și clarinetistul Anthony McGill, să înregistreze dinainte și să execute în playback lucrarea lui John Williams „Arie și daruri simple”. La începutul carierei sale Perlman a cântat la o vioară făurita de Carlo Bergonzi și
Itzhak Perlman () [Corola-website/Science/318934_a_320263]
-
căsătorit în anul 1966, când el avea vârstă de 21 ani. Cuplul are cinci copii - 4 fete și un băiat: Noah, Nava - care are o cariera muzicală că pianista ( inclusiv în formație de trio împreună cu violonistul Giora Schmidt și cu violoncelistul Zuill Bailey), Leora, Râmi (membru al formației rock Something for Rockets) și Ariella. Itzhak Perlman a luptat din tinerețe pentru asigurarea accesului la instituțiile publice, sălile de spectacole și mijloacele de transport pentru toate persoanele handicapate. 15 premii Grammy: 3
Itzhak Perlman () [Corola-website/Science/318934_a_320263]
-
Christoph Dies (Landschaftsmaler), August Franz Heinrich von Naumann (Ingenieur, Maler), Franz Michael Vierthaler (Schulreformer, Schriftsteller) und Lorenz Hübner (1785-1799: Herausgeber der ’’Oberdeutschen Staatszeitung’’). Colloredo a stăpânit, pe lângă germană și latină, franceza, italiana și ceha. A fost de asemenea un bun violoncelist. A murit în exil la Viena, după ce trupele napoleoniene au ocupat Principatul de Salzburg.
Hieronymus von Colloredo () [Corola-website/Science/328308_a_329637]
-
dirijoral clasic caracteristic școlii germane. George Georgescu și-a început cariera artistică studiind vioara și violoncelul la București, apoi la Școala superioară de Muzică din Berlin, elev al lui Hugo Becker, eminent profesor de violoncel. Din 1910, face parte ca violoncelist din cvartetul de coarde de sub conducerea violonistului Henri Marteau. În 1916 suferă un accident și este nevoit să abandoneze cariera de violoncelist. La sugestia cunoscutului dirijor Arthur Nikisch, care îi recunoaște calitățile muzicale neobișnuite, George Georgescu începe să studieze arta
George Georgescu (dirijor) () [Corola-website/Science/297668_a_298997]
-
de Muzică din Berlin, elev al lui Hugo Becker, eminent profesor de violoncel. Din 1910, face parte ca violoncelist din cvartetul de coarde de sub conducerea violonistului Henri Marteau. În 1916 suferă un accident și este nevoit să abandoneze cariera de violoncelist. La sugestia cunoscutului dirijor Arthur Nikisch, care îi recunoaște calitățile muzicale neobișnuite, George Georgescu începe să studieze arta dirijorală și, în 1918, înregistrează un succes remarcabil la pupitrul prestigioasei orchestre filarmonice din Berlin. Întors în țară preia direcția tinerei orchestre
George Georgescu (dirijor) () [Corola-website/Science/297668_a_298997]
-
Chișinău (1955-1960), la clasa de violoncel a lui G. Hohlov și la Institutul de Arte "Gavriil Muzicescu" din Chișinău (1960-1965), la clasa de compoziție a profesorului Solomon Lobel. A fost membru al PCUS. Și-a început cariera de muzician ca violoncelist în Orchestra Comitetului de Stat al R.S.S.M. pentru Televiziune și Radiodifuziune, încă din perioada studenției (1957-1962). A predat apoi ca profesor la Școala de Muzică "Ștefan Neaga" din Chișinău (1962-1967) și a fost membru al colegiului redacțional și de repertoriu
Eugen Doga () [Corola-website/Science/306334_a_307663]
-
(3 decembrie 1970 Bat Yam, Israel) Violoncelist american-canadian, născut în Israel, fiu al unei familii de evrei originari din România. S-a făcut cunoscut nu numai prin tehnică și talentul său muzical, dar și prin carieră și prin opțiunile sale de repertoriu mai puțin convenționale. Maestrul sau
Matt Haimovitz () [Corola-website/Science/316844_a_318173]
-
a auzit cântând la violoncel în campusul muzical de la Santa Barbara. La îndemnul lui Perlman, părinții au decis să se mute la New York pentru a permite copilului minune să ia vreme de trei ani lecții la Scoala Juilliard cu ilustrul violoncelist american Leonard Roșe, până la decesul acestuia în 1984. În 1983, la 13 ani, Matt Haimovitz și-a făcut debutul la Carnegie Hall, când a trebuit să-l înlocuiască pe Leonard Roșe la interpretarea cvintetului în Do major de Schubert într-
Matt Haimovitz () [Corola-website/Science/316844_a_318173]
-
Reger - Suita în la minor op 131,Webern - Trei mici fragmente op.11. - cu pianistul Philippe Cassard (criticat de unii ca fiind răspunzător de partea mai slabă a discului) Haimovitz și formația de jazz Pittsburgh Collective (a fost cel dintâi violoncelist onorat cu acest premiu)
Matt Haimovitz () [Corola-website/Science/316844_a_318173]
-
cursurile de perfecționare ale Seminarului Muzical Internațional de la Weimar, la clasa profesorului Guido Agosti (1901-1989, pianist și profesor italian). Apoi, ca bursier al Centrului Internațional de Studii Muzicale, a urmat cursurile de muzică de cameră susținute de Enrico Mainardi (1897-1976, violoncelist și compozitor italian) în vara anului 1969, în cadrul Festivalului Muzical Internațional de la Taormina (Italia). Albert Guttman a beneficiat în 1970-1971 și 1971-1972 de o altă bursă oferită de guvernul italian, la un curs de perfecționare în cadrul Academiei Santa Cecilia din
Albert Guttman () [Corola-website/Science/327540_a_328869]
-
căpitanul acestei insulei plutitoare. Scriitorul s-a sfătuit cu fratele său, Paul Verne, în privința dirijării Insulei cu elice doar cu ajutorul unei elice la tribord și a uneia la babord, fără a se mai folosi cârma. Un cvartet francez (Sébastien Zorn - violoncelist, Frascolin, Yvernes - violoniști și Pinchinat - la violă) călătorește de la Sân Francisco spre Sân Diego, unde cei patru urmează a avea un nou spectacol. Ei ajung pe "Standard Island", o insulă imensă creată de om pentru a călători în apele Oceanului Pacific
Insula cu elice () [Corola-website/Science/319136_a_320465]
-
Prietenie România-Israel. A inițiat în România și promovat sistematic, împreună cu compozitorul Șerban Nichifor, direcția neo-consonantă, colaborând în special cu instituții muzicale de prestigiu din Statele Unite ale Americii, precum "Living Music Foundation" . A fost căsătorită, din anul 1978, cu compozitorul și violoncelistul Șerban Nichifor, împreună cu care a fondat, în 1990, atât "Liana Alexandra Nuova Musica Consonante-Living Music Foundation (UȘA)", cât și "Duo Intermedia", un duo instrumental (violoncel și pian), cu care a susținut concerte în România și în străinătate, ca pianista, colaborând
Liana Alexandra () [Corola-website/Science/308764_a_310093]
-
cânt eu pentru ei."” Le-au fost dedicate piese pianistului Dan Mizrahy, actriței Stela Popescu, politicianului Mădălin Voicu (reprezentându-l pe tatăl său, violonistul Ion Voicu) ș.a. Pe scenă, în calitate de interpreți în compania lui Kőrössy au fost coregrafa Miriam Răducanu, violoncelistul Florin Mitrea, flautistul Ion Bogdan Ștefănescu, dar și formația de acompaniament alcătuită din Alin Constanțiu (clarinet), Ion Baciu jr. (pian), Ramona Horváth (claviaturi), Pedro Negrescu (contrabas) și Vlad Popescu (baterie). A cântat și înregistrat în țară sau peste hotare alături de
János Kőrössy () [Corola-website/Science/315231_a_316560]
-
În acele împrejurări Moshe Kanyuk, care conducea muzeul, a inițiat întemeierea unui nou cvartet - Noul Cvartet Israelian - în locul celui vechi al lui Fenyves, care își încheia cariera. Fondatorii acestei noi formații de muzică de cameră au fost, în afara lui Tal, violoncelistul Yaakov Mense, violistul Daniel Binyamini (înlocuit după doi ani de către Zeev Steinberg) și violonistul Mordehay Yuval (înlocuit mai târziu de Rafael Marcus). La premiera cvartetului s-a interpretat cvartetul cu disonanță de Mozart, cvintetul cu clarinet (cu Yona Ettinger) și
Alexander Tal () [Corola-website/Science/333696_a_335025]
-
Decemvrie 1898 se anunța „libretul unei opere comice în trei acte intitulată „Notarul Furtună” făcută în colaborare cu amicul Macedonescu și a cărui muzică e datorită maestrului C. Dimitrescu”; libretul este scris în colaborare cu Liviu Macedonescu, pe muzica compozitorului, violoncelistului, dirijorului și profesorului Constantin Dimitrescu. Din păcate, lucrarea a dispărut; 1898-1899 - redactor la revista bucureșteană „Capitala”; 1898-1900 - redactor la „Lumea nouă” între 20 februarie 1899 - ianuarie 1900 - secretar de redacție la revista „Literatorul” și, în același timp, participă la serile
Ștefan Petică () [Corola-website/Science/297600_a_298929]
-
revista „Lumea nouă”, 18 febr. 1895. PETICĂ 1898: "Notarul Furtună "(1897), operă comică în 3 acte, libretul de Liviu Macedonescu și Ștefan Petică (dispărută), pe muzica lui Constantin Dimitrescu (7 martie 1847, Blejoi, comuna Prahova - 9 mai 1928, București) - compozitor, violoncelist, dirijor și profesor, cfr. „Lumea nouă”, 21 decembrie 1897. PETICĂ 1898: „Lumea Nouă” mai anunța la 3 Martie 1898, apropiata „punere sub tipar a unui frumos roman psichologic datorit d-lui Ștefan Petică, roman care se numește: "Vis primăvăratec"” (apud
Ștefan Petică () [Corola-website/Science/297600_a_298929]
-
lui Borodin dar a fost ulterior terminată de Rimski-Korsakov și Glazunov. Niciun alt membru din cercul lui Balakirev nu s-a identificat mai mult în "muzica absolută" decât Borodin în cele două cvartete de coarde ale sale. El însuși un violoncelist, a fost un interpret de cameră entuziast, un interes care s-a adâncit în timpul studiilor sale din chimie de la Heidelberg dintre 1859 și 1861. Din această au rezultat, printre alte lucrări de cameră, un sextet de coarde și un cvintet
Alexandr Porfirievici Borodin () [Corola-website/Science/306476_a_307805]
-
ca dimensiuni și ambitus între violă și contrabas). În mediul folcloric românesc, violoncelul este numit broancă sau gordună; în perioada interbelică, instrumentul era cunoscut în România și sub denumirea de cello (împrumut din limba engleză). Interpretul la violoncel se numește violoncelist. Dimensiunile instrumentului sunt comparabile cu cele ale unei chitare. El are patru coarde acordate în cvinte perfecte, cea mai gravă având sunetul do din octava mare (celelalte sunt: sol, re și la) - de altfel, acordajul violoncelului este identic cu cel
Violoncel () [Corola-website/Science/313464_a_314793]
-
efect, puteți obține sunete mai înalte prin apăsarea acesteia împotriva gâtului violoncelului și efiectiv scurtând zona vibrantă. Pentru violoncel, rezonanta lemnului principal, în general, pare foarte aproape de nota F#2, de multe ori cu consecințe grave. În cazul în care violoncelist produce nota F#2, rezonanța lemnului principal vibrează la frecvența sa, în timp ce sunetele produse de violoncel sună la frecvența notei F#2. Din această cauză rezultă un sunet puternic între aceste două frecvențe; acest lucru este cunoscut sub numele de
Violoncel () [Corola-website/Science/313464_a_314793]
-
op.cit.). In Arhivele Statului din Cernăuți există "Colecția de documente "Familia Flondor" care cuprinde 10 dosare; fondul "Colecția de documente..." are numărul de inventar 1243. Iancu Flondor , în orele de repaus de la castelul său din Storojineț, cultiva muzica, fiind un violoncelist distins sau sculptura pentru care avea un talent pronunțat. Spre cinstirea celor care s-au jertfit pentru împlinirea idealului sfânt al Unirii, la 11 noiembrie 1924, în Piața Unirii din Cernăuți a fost dezvelit monumentul unirii . La festivitate au participat
Iancu Flondor () [Corola-website/Science/304851_a_306180]
-
lucrărilor compozitoarei sunt publicate de "Ricordi Verlag" din München, "Furore Edition" din Kassel și Editura Muzicală din București. Este fiica lui Radu Cârneci (poet, publicist și traducător) și sora Magdei Cârneci (poetă, critic de artă și publicistă). Este căsătorită cu violoncelistul Dan Cavassi, care i-a interpretat în primă audiție "REm - concertul pentru violoncel și orchestră","-embER (die Stille, ich)" pentru violoncel-solo și ansamblu, ș.a.
Carmen Maria Cârneci () [Corola-website/Science/304668_a_305997]
-
Paschill. Aici a interpretat numai piese clasice precum uvertura operei "Zampa", două valsuri de Chopin și Durand, iar în final, "Rapsodia maghiară" de Franz Liszt. În perioada 1900-1910 a susținut concerte clasice la Ateneul Român în compania sopranei Alexandrina Niculescu, violoncelistului Anghel Rădulescu, violonistului Vladimir Hradecky și pianistului Dumitru Dumitriu. La 16 septembrie 1906, în numărul 6133 al ziarului „Adevărul”, Emil D. Fagure remarcându-i virtuozitatea, afirmă despre lăutar că "„a ridicat țambalul la instrument de concert”". În această perioadă își
Lică Ștefănescu () [Corola-website/Science/335357_a_336686]
-
Marcel Spinei. Concertul a avut invitați de excepție din Grecia, din Italia - violistul și violonistul Mihai Spinei - prim-solist al Filarmonicii din Palermo, iar din România, soliști de talie mondială, precum: soprana Georgeta Stoleriu, flautistul Nicolae Maxim, pianista Sanda Spinei, violoncelistul Marcel Spinei și percuționistul de la Cluj Marian Micu. Am ascultat lucrări pornite de la: 1. cântarea bizantină autentică turnată în tipare românești, începută din secolele XIII-XIX - cu muzică vocală, 2. la vocal-instrumentală din secolul XX, 3. iar prin revoluția tehnologică din
?n actualitate La desp?r?irea de Constantin Catrina by Liliana IACOBESCU [Corola-journal/Journalistic/83960_a_85285]