353 matches
-
m-ar putea înlocui. Să știi că e strigătul inimii mele, dorința mea cea mai fierbinte. Și n-o repet din egoism, ci ca să te apăr, de dincolo de mormânt, împotriva disperării și a trecutului: împotriva mea. Te rog, nu-ți zăvorî inima ca și cum ai spune: „N-am să intru în camera asta decât după teză, n-am să deschid cartea asta decât după doctorat“. Vreau să știi că asta e dorința mea cea mai fierbinte și că am să îndur cu
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
pe podul, pe sub salcîmii aceștia - îmi repetam - e ultima. Ultima! După ce-am trecut ultimul „pod”, m-a ajuns vestea că a murit și tata. Dimineața, imediat după sosirea bandei lui Nigaia, s-a întors cu fața la perete și s-a zăvorît într-un mutism care pe mine mă exaspera. Am alergat după doctor, dar m-am întors fără el. Tocmai atunci avea „un caz și mai disperat”: o femeie de nici treizeci de ani, care făcuse „o hemoragie urîtă”. După un
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
confluența pârâurilor Bâlea, Valea Doamnei și Laita. Latura de est a satului, Streza, este udată de pârâul Valea Seacă, constituit la rândul lui din pâraie ce aduc apă mai mult în vremuri ploioase și care seacă imediat ce baierile cerului sunt zăvorâte. E vorba de pârâul Donii ce se formează undeva mai jos de hotarul numit Mlaca, pârâul Smeurișului, pârâul Bunii, valea Muntelui și pârâul Secșoara ce adună toate apele văilor de către Arpașul de Sus. Latura de vest, adică Oprea este încadrată
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
cei care atrag oportunitățile. Învingătorii nu au îndoieli. Pune întotdeauna deoparte bani de care să nu știe nimeni David Datornicu are datorii de 180 000 de dolari și nici un ban. Nimeni pe lume nu vrea să îl ajute. Prietenii săi zăvorăsc ușa cînd îl văd venind; băncile și-au programat alarmele să sune cînd își face el apariția. El trebuie totuși să plătească întreținerea și chiria. Cărțile sale de credit au fost anulate încă de săptămîna trecută și va ajunge să
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
nostru de radio. Bineînțeles, ziarele românești nu suflau o vorbă despre ceea ce se petrecea cu adevărat, ci doar pentru a anunța cum contrarevoluția era pe cale să fie înăbușită. Dar oamenii vorbeau, știrile circulau pe șoptite. Ca întotdeauna într-o țară zăvorâtă de supravegherea politică, cel mai mic zvon lua proporții. Într-o zi de octombrie, cineva care avea relații la Ambasada Statelor Unite ne-a adus pe ascuns un număr din revista Life, consacrată în întregime revoltei maghiare. Fotografia arăta, în sfârșit
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
Nu trebuie să vorbești pentru a fi prezent. Iată o atitudine interioară cum o aveau la oraș numai daliile, nu oamenii. Obișnuit cu această atitudine, nu mai observi că nu vorbești deloc. Nici nu te gândești să vorbești, te-ai zăvorât în tăcerea în care ești singur cu tine însuți și-i supraveghezi pe ceilalți din colțul ochiului. Pe când eram copil în sat, încă nu cunoșteam întrebarea pusă deseori de oamenii apropiați: „La ce te gândești acum?“. și nici răspunsul dat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
și ei înșiși. și cu ce drept i-au silit pe alte mii de oameni să ia calea exilului, de vreme ce știau că pământul de sub tălpile acelora le aparținea ca și lor înșiși. și că de cei pe care i-au zăvorât afară au scăpat pentru totdeauna - căci nimeni nu se mai poate întoarce din exil așa cum a plecat. Pe de altă parte însă, mă liniștește dorința acestor băgători-de-frică de a trăi acum - în propria casă mânjită de crimă - în același fel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
1364. Dar toate au fost parate cu bravură. În cele din urmă, voievozii Moldovei, Petru și Bogdan, au învins oastea regală alcătuită din unguri, saxoni, secui și din români din Maramureș, Bereg și Ugocea și au alungat-o peste munți, zăvorând trecătorile Carpaților. Independența era acum un vis împlinit. La capătul acestor lupte sterile pentru Coroana ungară, în ziua de 2 februarie 1365, regele a trebuit să se recunoască înfrânt. În actul emis în această dată, el dicta cancelarului său că
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
sfânta obligație de a lasa în istoria lui o zidire pe care viitorul să n-o șteargă.“ („Omagiu“, România literară, 3 ianuarie 1985) „Din primele etape ale zidirii societății noastre socialiste și chiar de mai înainte, când încă porți grele zăvorau pragul spre care istoria mâna poporul nostru [Ă] tovarășa Elena Ceaușescu s-a aliat cu tovarășul ei de viață, pentru o luptă temerară: aceea de a risipi nebuloasa în care se zbătea poporul, sub o orânduire căreia îi sunase ceasul
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
se vârî tremurând sub pătură. O apucase un tremur incontro labil. închise ochii, încercând să se liniștească. Dar și cu ochii închiși vedea același lucru: chipul de fată cu ochi imenși și fruntea plină de imagini disparate. Un chip uitat, zăvorât în rama subțire a unui tablou. Imaginile disparate de pe fruntea fetei din tablou se învălmă șeau în fruntea Clarei, izbindu se între ele. încercă să le alun ge din minte și să-și ordoneze gândurile. Dar, pentru prima dată după
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
ea purta o rochie neagră de tul subțire care lăsa să se-ntrevadă niște sâni de albeța marmurei, plini și rotunzi, și brațele rotunzi și pline se vedeau pân subsuori. Însfîrșit într-o zi, înainte de-a pleca, el o zăvorî * într-o odăiță, o ridică în brațe, o așeză pe o mesuța. naltă de noapte [... ] și se-ntîmplă păcatul de două ori. Ea plecă a doua zi la țară cu fetiță cu tot și el îi scrise. Peste patrusprezece zile veni
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
cele mai multe ori intra prin dos, pe la bucătărie, și de-acolo o lua pe scările de lemn care duceau direct spre odăile cele mari. Acum urcase prin față, pe treptele neregulate din lespede întărită cu piatră roșie, până în cerdac. Ușile erau zăvorâte, iar în pridvor, pe patul înălțat și împrejmuit cu balustradă de stejar, dormeau la rând toate slugile casei. Într-un colț, Mărineci cânta încetinel un cântec de iubire. Îl chemaseră fetele care țineau casa și care se dădeau în vânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
care se înghesuie fapte, întâmplări, oameni, gânduri, idei... și cred că trebuie scoase la iveală, nu ies singure pentru a se așeza pe hârtie, tot așa cum felurile bune de mâncare nu ies, aburinde, din cărțile de bucate. Ideile și cugetările zăvorâte în mintea cuiva, oricâtă valoare ar depozita și oricât ar fi de inspirate, pier odată cu substanța cenușie care le-a generat. Ele se cer aduse la lumină, vehiculate, supuse judecății colective, probate de rezistența la critici și de confirmarea în
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
din flanc și le amenință din spate. Iar când forțele clanului Oda izbutiră, În sfârșit, să scape de dezastru, Hideyoshi și oamenii săi se Închiseră În castel, jurând: — Aici vom părăsi această lume. Demonstrându-și voința de a muri luptând, zăvorâră zdravăn poarta castelului, mâncând ceea ce aveau de mâncat, dormind când era timp de dormit și luându-și rămas bun de la lume. Comandantul forțelor oferise din clanul Asakura era viteazul general Keya Shichizaemon. În loc de a-și vătăma o mulțime de oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
contrariat pe foarte mulți și a generat numeroase neînțelegeri. Astfel, în timp ce pentru filosofia post-medievală dogma este "un semn de neputință a gândului de a se depăși pe sine, o înfundătură a gândirii care-și închide toate zările cunoașterii și se zăvorăște într-un fals castel de certitudini; este incapacitatea rațiunii de a ieși din sine și de a se proiecta pe solarele căi ale ascensiunii spiritului (...) este scleroza spiritului, o maladie a nedesăvârșirii, ucigătoare de visuri și speranțe..."56, fiind demnă
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
doar un aspect exterior pe care trebuie să-l ia pentru a fi perceptibilă în dimensiunea aceasta spațio-temporală, în care am venit curioși să cunoaștem binele și răul, pe cînd numai binele nu ne ajungea. Căci Dumnezeu, în îndurarea sa, zăvorîse oamenilor cunoașterea aceasta. Vedeți cît de periculoasă poate fi cunoașterea ! PseudoDionysius spunea că "cea mai dumnezeiască cunoaștere a lui Dumnezeu este non-cunoașterea, într-o unire mai presus de minte". Am căzut brusc în dualitate și de atunci tot căutăm binele
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
nivelul său spiritual, dar sunt și niște "stele fixe" general umane. Adevărul, de pildă, nu este relativ, de aceea dreptatea se face în Adevăr. Poate că Binele este subiectiv dar, ca atribut divin, el este Absolut. Dumnezeu, în îndurarea Sa, zăvorăște oamenilor cunoașterea aceasta, pentru a nu se mîndri dacă sunt virtuoși și a nu deznădăjdui dacă nu sunt. Omul-în-lume continuă să fie o ființă morală esențialmente, chiar dacă, de cele mai multe ori, doar în potențialitate. Dar nu poți cuteza la o cunoaștere
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
bucuros. Corbea încalecă și, fără măcar să-l atingă cu călcâiul, pornește la pas prin curte. Un murmur de admirație se aude printre boieri. Atunci Corbea se întoarce și spune: "D-alei, doamne Ștefan-vodă, De ți-e frică c-oi scăpa, Zăvorăște-ți curțile Și închide-ți porțile. Mai armează-ți slugile Și-ntărește-ți străjile; Pune, doamne, dorobanți, Mai mărunți și mai înalți, Unii tot cu pușcă plină, Alții cu sabie-n mână". Uimit, voievodul pune să se zăvorască porțile și
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
oi scăpa, Zăvorăște-ți curțile Și închide-ți porțile. Mai armează-ți slugile Și-ntărește-ți străjile; Pune, doamne, dorobanți, Mai mărunți și mai înalți, Unii tot cu pușcă plină, Alții cu sabie-n mână". Uimit, voievodul pune să se zăvorască porțile și dublează străjile. Apoi spune: "N-are pe unde scăpa, Că nu-i Ucigă-l Crucea". Atunci Roșul saltă sub pinteni și scoate foc pe nări; potcoavele fac brazdă pe pietre, ca un plugar venit din iad; gura i
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
valuri, nesfârșite șiruri treceau mereu peste ziduri. Iar orizontul de jur împrejur era tot mai roșu, ca un cerc viu de foc ce cotropea cetatea". Wilhelm Temerarul singur, profitând de îmbulzeala ultimului asalt, reușește să se refugieze și să se zăvorască într-un coridor subteran, acolo unde sălășluia vrăjitoarea cetății. Șobolanii pătrund în sala tronului, unde, într-o parodie anticipând, prin pronunțatele contururi distopice, Animal Farm, "un șobolan mai frumos și mai sprinten, cu chip mai arătos și cu uitătură mai
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
se lansează în urmărirea ființei stranii, simultan înfricoșat și atras de aceasta, străbătând pădurea deasă și ostilă și oprindu-se abia în fața unui masiv muntos, din măruntaiele căruia se deschide o ușă de piatră. După ce vizitatorul pătrunde înăuntru, intrarea se zăvorăște în urma sa, ca într-un basm oriental. Să nu ne iluzionăm însă; atmosfera este înspăimântătoare: "Undeva, departe, se ivi o lumină slabă. În zarea ei văzui pe părete umbra matahalei din pădure: un cap cât un ciubăr de zece mierțe
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
gâtul afară din umeri, ca și cum o putere nevăzută l-ar fi tras de păr vrând să-l desprindă de la pământ, unde parcă era înșurupat". Are loc, paradoxal, o mișcare de compresie fizică; brațele sunt străbătute de spasme; trupul hangiului se zăvorăște în sine ca într-o închisoare a minții, un Tartar pe care nici măcar lucida conștiință auctorială nu-l poate cuprinde în integralitate: "Dar după acest moment dintâi, trupul se înfundă repede chiar mai jos decât fusese, apăsându-și gâtul în
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
care îl ucisese". Crima seduce prin aceea că-i livrează asasinului materia pe care acesta din urmă o separă, prin gestul său extrem, de spiritual. Galvanizat în acțiune, Costache închide fereastra. Cu infinite precauții și sub presiunea a numeroase fobii, zăvorăște și ușa din fundul coridorului, ca nu cumva Maria Brancea să mai pătrundă, accidental, în birou, apoi deschide dulapul: Își adusese aminte că încăperea din dreapta, fără rafturi, era goală. Chiar un trup mai voinic decât al lui Păun ar fi
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
însă este șocat să primească, dinspre ușa aproape zdrobită, răceala unei pale de vânt și sarcasmul unui "glas de cucuvaie", hârșâit de bătrânețe. Lectorul descoperă, odată cu protagonistul, că întreaga aventură boierească fusese un vis provocat de magia vrăjitorului. Bucla onirică zăvorăște, ineluctabil, disperarea flăcăului, care se vede deposedat de soție, de copii și de avere într-o singură clipă. Vorbele crude ale lui Călifar cad infinit mai greu decât topoarele de fum ale tătarilor: "toate aistea-s procopseala pe care mi-ai
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
înzestrat cu har interpretativ și cu răbdare arhivistică: scoate din întuneric relicve documentare și le învăluie în lumina înțelegerii, dar într-o lumină a cărei durată nu depășește timpul cît ții deschis tomul. De cum îl închizi, raza luminii se stinge, zăvorîtă sub lespezile unei viziuni la care nu mai avem acces. Dincolo de detaliile temei, sunt două lucruri ce merită a fi atinse: 1) impresia pe care alchimia o face filozofilor; 2) calitatea textului scris de Radu Drăgan. 1) Oricîtă indulgență ar
Simboluri în firidă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5793_a_7118]