2,740 matches
-
ochi. Dar dacă asta e porunca, trebuie să ne supunem. Fără îndoială că până la urmă or să ne înțeleagă. — Eu nu pot să pricep. De data asta Sfatul Bătrânilor s-a purtat jalnic cu noi. Până seara tânărul Nishi bombăni întruna plângându-se în van, căci n-avea ce să mai îndrepte. Se lăsă noaptea. După cină, Nishi rămase ghemuit pe podea ținându-se cu mâinile de genunchi. Lângă el, samuraiul scria în jurnalul său de călătorie la lumina sfeșnicului. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ajuns ajutor de sfetnic în Sfatul Bătrânilor. Mare pas înainte! Noi nu putem să trecem prin lume la fel de dibaci ca dumneata, senior Matsuki. — Nishi, măsoară-ți cuvintele! V-am vorbit despre asta de nu știu câte ori pe corabie. V-am spus întruna să luați seama că în Sfatul Bătrânilor părerile despre călătoria noastră erau împărțite și că seniorul Shiraishi și seniorul Ayugai nu se înțelegeau. Dar voi... nu m-ați ascultat! — Ce s-a întâmplat cu seniorul Shiraishi? interveni de alături samuraiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
își văzuseră mai departe de lunga lor călătorie. — Oare seniorul Ishida... murmură unchiul cu glas vlăguit, s-a lepădat și el de familia noastră? Odinioară unchiul său n-ar fi vorbit cu o voce atât de firavă. Acum se uita întruna în gol înspre flăcările din vatră care pâlpâiau sleite ca niște gâze în prag de iarnă. Cu vremea, se împuținase și la trup. Samuraiul îl alina pe bătrân rostind cuvinte pe care nici el nu le credea. Alături, Riku asculta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Toate poruncile de la castel nu veneau direct la ostași, ci erau transmise prin seniorii acestora. Unchiul, care zăcea bolnav încă de la sfârșitul toamnei, repeta ca de obicei că s-ar putea să fie vorba despre pământurile de la Kurokawa. Sau trimitea întruna supuși să întrebe dacă nu cumva Stăpânul voia să-i mulțumească samuraiului pentru strădaniile sale din timpul călătoriei. Totuși samuraiul presimțea că nu era vorba de o veste bună. Două zile mai târziu sosiră doi slujbași. Intrară în casa măturată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
mai răgușită, ca a celui dintâi, lansânduse într-un duet jalnic, pe alt glas, cântând în falset cât îi țineau gura, o noua cantar bisericeasca. În acest timp Dragoș al nostru, continua să bată mătănii, ridicându-se și trântindu-se întruna pe genunchi cu capul până la podea, apoi făcându-și cruci largi, parcă teatrale. În ochii noștri de copii proști, ne duși destul la biserică și neobișnuiți cu asemenea manifestări, acest spectacol religios, ni s-a părut atât de comic, încât
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
vecinii despre naștere, țipând de la fereastra de lângă patul lui Kulfi. În scurt timp, casa era plină cu cei veniți să facă urări de bine, care trăncăneau încântați, neștiind dacă să vorbească despre copil sau despre ploaia de mâncare . Minunat! exclamau întruna, iar apa și se scurgea din haine formând adevărate bazine la picioare. Ce copil frumos... și-ți vine să crezi că a-nceput musonul? Vai, și mâncarea! Ce copil! Doar Kulfi tăcea. Privea creatura micuță din brațele mele, o creatură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
cea mai mare bombă care explodase în ultimul sfert de secol. Și totuși auzi din nou vocea, lângă el, prin întuneric. NE-AU DAT OPT MESE. ASTA AR PUTEA ÎNSEMNA TREI ZILE, ÎNSĂ, DAT FIIND CĂ MIE MI-E FOAME ÎNTRUNA, AR PUTEA FI ȘI MAI MULT. ACUM MARIN ÎNȚELESE CĂ SLĂBICIUNEA LUI SE DATORA FOAMEI. DAR CUM ERA POSIBIL? CINE PUTEA FI PERSOANA CARE ZĂCEA ÎN ÎNTUNERIC LÂNGĂ O FEMEIE CARE NU MAI EXISTA? "MĂ AFLU AICI \ ORIUNDE AR FI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
afecta grav femeile și era posibil ca efectul produs să fie mai puternic decât al drogului. \ ...Și apoi tu ai spus... Și după aceea eu am spus... Întâi ea refuză să-i facă o relatare detaliată. Era vizibil nedumerită. Repeta întruna că el stătuse tot timpul întins lângă ea pe podea și că trebuia să știe despre ce discutaseră. Reproducea o frază, apoi se uita la el în semiîntunericul din dormitor, clătinându-și capul ca și cum ar fi vrut să spună: "Chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
aspecte ușor simplistă. În autobuz, În drum spre serviciu, văzu pe banca din spate o femeie dintr-o țară arabă, umflată de plâns, iar lângă ea o fetiță de șapte-opt ani, fiica ei probabil, care Încerca s-o consoleze repetând Întruna: „N-a făcut asta intenționat“. În acea clipă cuvintele „intenție, intenție bună, intenție rea, fără intenție“ i se părură păstrătoarele tainelor universului: viață și moarte, singurătate, dorință, gelozie, minunile luminii, pădurile, munții, câmpiile și apele - oare există sau nu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
senzația că o putea atinge, imaginea unui evreu est-european mărunt, fragil, miop, Înfășurat În șalul de rugăciune, rătăcind printr-o pădure neagră, murmurând doar pentru el versete biblice, picioarele lovindu-i-se de pietre ascuțite, sub zăpada moale care cădea Întruna peste el Într-o tăcere absolută, Întreruptă doar din când În când de țipătul lugubru al vreunei păsări de noapte sau de urletele lupilor. Fima fu cuprins de spaimă. În clipa În care Închise telefonul, Își aminti că nu Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
care Îi creează lui Dimi o stare de confuzie. Încet, dar sigur ne Înnebunești și copilul. După o clipă adăugă: — Și e greu să-ți dai seama dacă e un fel de stratagemă sau dacă e doar din cauza pălăvrăgelii. Vorbești Întruna și de atâta vorbărie poate chiar te-ai autosugestionat că ai sentimente. Că iubești. N-ai Înțeles niciodată sensul acestui cuvânt. Cândva, când Încă mai citeai cărți, nu numai ziare, ai citit probabil ceva despre dragoste și despre suferință și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Masina Îmbătrânită În pantaloni de catifea reiată gri și pulover roșu, stând cu spatele la el și continuând să Împăturească cu Încăpățânare șervetele de bucătărie. Nu e posibil, Își zise, să aibă atât de multe șervete de bucătărie, Încât să le Împăturească Întruna și să nu se mai termine niciodată. Asta dacă nu le rearanjează pentru că nu i-au ieșit așa cum voia? Se ridică de pe scaun ca un om care știe exact ce are de făcut, o Îmbrățișă pe la spate, Îi puse o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ucenic care încearcă să-și urmeze meștii începând prin a copia tehnica mentorului său, ori cel puțin așa sesizam în efortul ei de a îmbrăca aceeași stare cu doctorul pe care îl întâlnisem ieri. Cât am mâncat, ea a privit întruna tavanul și pe hol începuseră a se auzi ușoare zgomote. Se simțeau pașii din ce în ce mai mulți, iar femeia a fost ruptă din analiză. Când a deschis ușa am reușit să văd o puzderie de oameni scandalizând. Acum îmi dau seama cât
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
sticlă cu un dovleac, tot de sticlă, la capătul de sus. Țeava o ținea rezemată de umărul drept ba ciul Martin Baumgartner, iar mingea roșie de vin din cucur bă ta de sus lucea ca o bombă. Bășicuțe mărunte alergau Întruna de-a lungul tubului, spărgîndu-se repede. Baum gar tner oprea vinul cu degetul mare, pecete la capătul de jos al țevii, iar cînd Îi dădea drumul, valul umplea Într-o secundă paharul, făcea deasupra o spumă albă, apoi roz, ca
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Cu toții Îi aveam albaștri. Chiar și ai mei băteau spre culoarea asta, iar fetele ziceau: „Dacă ne uităm la tine, albastru mai tare e pe partea dreaptă“. Cei mai interesanți erau ai Liei, pe ea o chinuiam mai mult, mutînd-o Întruna de la umbră la soare, fiindcă nuanțele nu se hotărau Între cenușiu și verzui. Eva, din cauza căreia pornise jocul, Îi avea, după vorba noastră, „sclipitori“, vasăzică, de un azuriu cumva fragil, dar cu lumină proprie. Toți o strigam „Eva cea Mică
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ori poala, frunzulițele din josul tulpinei adică, să-l sortezi pe calități, să-l Întinzi pe sfori deosebite, să-l ții la umbră uscată, să ai de el toată grija. Fără o șură mare prin care aerul să se scurgă Întruna luînd cu sine umezeala frunzelor rînduite pe funii de cînepă, nu puteai să te apuci de o Îndeletnicire ca asta. Producția de țigări În România Mare era monopol de stat și numai Regiei Tutunului aveai voie să-i vinzi foile
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ușoară, asemenea unei mingi de pingpong, îi dădu drumul să meargă. Drăcia o luă la goană și, sâsâind, juca bila albă la o oarecare distanță de gura coșului, suspendată în aer. Isprava stârni mare haz. «E colosală, colosală, colosală!!» exclama întruna Nichita Stănescu și-și lovea palmele una de alta ca în fața unei minuni: «E colosală, colosală!» Mi l-am închipuit jucându-se așa acasă la el. Iată «candorile» unora dintre poeții noștri de azi, iată figurile lor «à la Baudelaire
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
ratate de a face poezie: „Un mofluz se prinde de-o cutie, / apoi de o pungă, două“; „Tu, / tipos titirit, / da’bine matosit, / garnisit cu scofală, / stârnind ecouri, / cu eterul te-ai contopit / nas în nas“; „Mă cred uneori nenăscut, / întruna în căutare de trup, / târcolind soartă după soartă“; „Harfele și lirele / mimetesc confuzul. / Cinelele pun capace. / Timpănesc timpanele“ etc. Cartea are și o prefață la fel de greu inteligibilă, semnată de Viorica Răduță. Prefațatoarea scrie cu mai multă siguranță decât poetul, dar
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
prezentați cu simpatie: „Uniunea Scriitorilor din România i-a refuzat [lui Nicolae Dărăbanț] calitatea de membru, făcând astfel o profundă nedreptate (nu este singurul caz) unui scriitor înzestrat cu un real talent și o bogată activitate publicistică.“ [...] „Nicolae Dărăbanț critică întruna, pe drept cuvânt, societatea românească, viciile acesteia și năravurile ce par a fi fără de sfârșit. În același timp, nu se sfiește să scrie poezii patriotice despre țară, intitulându-și un volum de poezii chiar așa, Mamă țară. Noi vom păstra
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
cruce și apoi să pup icoane. M-am apropiat de una și atunci am observat că sfântul - nu mai știu ce sfânt era - se holba la mine. Nu-mi părea încruntat, dar nici prea prietenos. Trăgeam de timp, făcându-mi întruna semnul crucii. „Hai, măi copile, ai adormit?!“, m-a îndemnat cineva care stătea la coadă, în spate. Deși eram cam înspăimântat, m-am încurajat cu gândul că doar n-o să se repeadă sfântul la mine într-atâta aglomerație. Am închis
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
marfa, ceasuri, jucării, reviste, sticle cu benzină... De câteva ori, Margaret s-a temut că aveau să se ciocnească de vreo căruță trasă de cai, de vreun jeep ori de vreo bicicletă, Însă În ultima clipă becak-ul ocolea obstacolul. Treceau Întruna pe lângă vreun vehicul făcut zob sau pe lângă locul vreunui alt accident. Mașini nu prea erau, oricum prea puține mărci puteau să fie recunoscute. Piesele fuseseră smulse una câte una și remontate astfel Încât să semene cu altceva, era prin urmare cu
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
o Înfățișare curată și Îngrijită, ca Întotdeauna, cămașa lui albă cu mâneci scurte nu era nici la sfârșitul zilei mototolită. S-ar fi zis că nu transpiră niciodată. Nu purta ochelarii cu rame groase și negre pe care-i ținea Întruna pe nas la lucru, iar lui Margaret i-a făcut plăcere să-i vadă culoarea ochilor. — Nu-i așa că e plăcut? a exclamat. E prima oară când ieșim un deva În oraș Împreună. Rostind vorbele acestea, nu se Îndoia o
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
s-a oprit Între picioarele băietanului, care s-a prăbușit fără să crâcnească. A Întins o mână să se apere de alte lovituri, dar nu i-a fost de nici un folos. Neng i-a sărit deasupra și l-a lovit Întruna În același loc, ba uneori sărea În sus și-l călca În picioare, parcă strivea un chiștoc de pe jos. Urletele lui au pătruns dincolo de zumzăiala din urechile lui Adam și i-au făcut bine. Parcă tur nase cineva apă rece
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
dealuri, iar când poteca a devenit prea abruptă au pitit bicicleta după niște tufișuri și au urmat drumul pe jos. Pământul uscat le scârțâia sub tălpi, nisipul negru, vulcanic, se lipea de degetele lui Neng, parcă le smolea. Fata arăta Întruna cu mâna și vorbea fără Încetare despre tot ce le ieșea În cale, un stol Îndepărtat de papagali de un verde strălucitor fâlfâind din aripi ca niște mari lăcuste, un bolovan asemenea unei mâini cu degetele retezate, recifurile de coral
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
a hotărât că maioul să-l ia Adam. Ei nu-i trebuia, era destul de mulțumită și așa, și asta nu datorită banilor, ci pentru că tatăl ei urma să aibă În sfârșit, În sfârșit, o slujbă la mină. Asta a repetat Întruna la Întoarcere. Își răsucea capul și se strâmba caraghios, În vreme ce bici cleta avansa În zigzag. Deasupra lor, un stol de păsări zbura lent spre sud, mici triunghiuri negre care Își fâlfâiau aripile pe fundalul cerului albăstrui. Probabil că se duc
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]