2,524 matches
-
acel călător s-ar fi postat acolo, ar fi putut fi văzut de iscoadele ce precedau Întotdeauna Înaintarea Cuceritorilor. Nu, nu de acolo i-a văzut și nu de acolo i-a atacat luptătorul necunoscut pe cei o sută de Cuceritori. I-a așteptat mai degrabă Într-un loc ascuns, În spatele stâncilor sau Într-o adâncitură a nisipului. Praful de pușcă era o dovadă că și-a pregătit cu mult timp Înainte ambuscada. Dar cum ajunsese praful să explodeze sau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care, la sărbători, luminau cerul. Dar nu văzuse niciodată așa ceva. Chiar și cu ajutorul exploziilor și al fumului, luptătorul trebuise să lupte la sabie. Dar dispariția lui și lipsa oricăror urme de sânge dincolo de valea morții arătau că nu fusese atins. Cuceritorii erau călare, iar tăieturile veneau pieziș, majoritatea de la gât În jos. Deci necunoscutul era tot călare. Sărise peste cercul de flăcări și, la adăpostul fumului, masacrase tot ce Întâlnise. Dar aici se iveau două necunoscute. Forța și viteza. Ce tehnici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
să simtă mai bine ușoara adiere. Părea a fi aflat unul din răspunsuri. Luptătorul necunoscut fusese ajutat de vânt. Deșertul Gobi era vestit prin ucigătoarele furtuni de nisip care Îngropaseră, odinioară, caravane Întregi. Și, Întâmplător, vântul bătuse În ziua aceea. Cuceritorii nu putuseră vedea nimic, fiindcă, asemeni adierii care bătea chiar atunci, direcția vântului fusese de la est la vest. Nisipul le intrase În ochi. Dar asta nu explica viteza incredibilă cu care se mișcase luptătorul. La capătul văii, șeful Bordjighin mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ochi albaștri, pictat parcă la repezeală, Într-o seară sau Într-o noapte, undeva pe malul unei mări? Amir privi Încă o dată detaliile picturii. Poate chipul era al străinului pe care Îl căuta. Al străinului care ucisese o sută de Cuceritori și apoi dispăruse. Poate. Dar ceva din acel tablou era absolut real. Ceva ce văzuse deja, cu puțin timp Înainte, În ziua În care fusese chemat În Încăperea În care se aflau Cei Patru Cuceritori. Sabia. Pe peretele dinspre Mecca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care ucisese o sută de Cuceritori și apoi dispăruse. Poate. Dar ceva din acel tablou era absolut real. Ceva ce văzuse deja, cu puțin timp Înainte, În ziua În care fusese chemat În Încăperea În care se aflau Cei Patru Cuceritori. Sabia. Pe peretele dinspre Mecca se afla sabia Cuceritorilor. Era aceeași cu sabia din tablou. Un iatagan uriaș, cu mâner de aur și cu garda Împodobită cu perle. Iar perlele conturau semnul șarpelui și al săgeții. Așadar, profeția lui Nogodar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Poate. Dar ceva din acel tablou era absolut real. Ceva ce văzuse deja, cu puțin timp Înainte, În ziua În care fusese chemat În Încăperea În care se aflau Cei Patru Cuceritori. Sabia. Pe peretele dinspre Mecca se afla sabia Cuceritorilor. Era aceeași cu sabia din tablou. Un iatagan uriaș, cu mâner de aur și cu garda Împodobită cu perle. Iar perlele conturau semnul șarpelui și al săgeții. Așadar, profeția lui Nogodar Începea să se adeverească. Sabia exista. La fel Cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
aceeași cu sabia din tablou. Un iatagan uriaș, cu mâner de aur și cu garda Împodobită cu perle. Iar perlele conturau semnul șarpelui și al săgeții. Așadar, profeția lui Nogodar Începea să se adeverească. Sabia exista. La fel Cei Patru Cuceritori. Iar acum apăruse acel tânăr cu ochi albaștri care era cea mai mare amenințare asupra Celor Patru. El, Amir, fusese trimis să-l ucidă. De ce? Răspunsul se afla acolo, În vechiul mausoleu de la Samarkand. Se afla acolo demult. Fiindcă acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mai mare amenințare asupra Celor Patru. El, Amir, fusese trimis să-l ucidă. De ce? Răspunsul se afla acolo, În vechiul mausoleu de la Samarkand. Se afla acolo demult. Fiindcă acel tânăr avea darul clarviziunii și fiindcă va ajunge să poarte sabia Cuceritorilor. Va ajunge noul Conducător. Toate acestea nu se Întâmplaseră Încă, dar Începeau să se Întâmple. Amir așeză la loc sulul, Închise cuferele și privi În jur. Nimic nu părea schimbat. Și totuși, cineva venea zilnic acolo și menținea torțele aprinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
lui de sânge e În viață, că a revenit În acele locuri și că, așa cum spusese la plecare, se vor revedea. Marea taină rămânea, deocamdată, nedezlegată. Era el, Anda, omul din portret ? Era el oare cel pe care Îl căutaseră Cuceritorii, pe care Îl căutau chiar atunci luptătorii Oilor Albe și pe care trebuiau să-l ucidă războinicii Bordjighin? Indiferent dacă răspunsul era da sau nu, se Îndrepta el, oare, spre Apus? Amir puse pumnalul Înapoi În teacă și teaca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de pe Drumul Mătăsii? Întrebarea venise prin surprindere. Oană ezită o clipă, apoi răspunse: - Uzun Hassan a pierdut urma călătorului necunoscut undeva Între Urumqi și Samarkand. Călăreții Oilor Albe au scotocit toate caravanele. Nimic. Partea bună a veștii este că nici Cuceritorii n-au reușit să-l găsească. Grupul de luptători mongoli a ajuns până la deșertul Gobi și apoi s-a Întors spre Samarkand. În cel mult două săptămâni cred că vor sosi Înapoi la Istanbul. - Ciudat... spuse voievodul. Nu Înțeleg nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
punte. Era ultima Întâlnire În acea formulă. - Imediat după acostare, spuse Gabriel, veți pleca spre locurile indicate. Aveți bani suficienți ca să plătiți câte o cameră la han pentru o lună. Fiecăruia vă e clară misiunea. Unii dintre voi vor supraveghea Cuceritorii, alții vor afla date despre pregătirile de război. Toate informațiile sunt vitale pentru organizarea apărării Moldovei. Alexandru Înțelese acum că nu doar buna administrare și vitejia au făcut ca Ștefan să reziste pe tron deja vreme de optsprezece ani, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
intensitate această revelație Întunecată. Își mai apăsă o dată palma deasupra inimii, Îi simți bătaia regulată, apoi se ridică și păși spre palat. Nu mai era mult și acel palat va deveni ceea ce fusese deșertul Gobi pentru cei o sută de Cuceritori. Un loc al morții. Aceeași zi, ora 13.40, Cetatea Albă, Moldova Apărătorul izbi ușa și strigă un singur cuvânt: - Căpitane!!! Pietro sări de pe scaun și privi pe fereastră. O săgeată roșie cobora Încet spre Apus. O altă săgeată roșie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Într-o farfurioară de pe masă. Alexandru strânse repede șevaletul și părăsi piața. De pe una din străduțe apăru o patrulă de gărzi ale sultanului, care trecută prin piața absolut pustie. Nici un pictor și nici un cerșetor nu se afla acolo. - Poate Întâiului Cuceritor i s-a părut doar... spuse, cu voce tare, comandatul patrulei, dând ordin de Întoarcere. Aceeași zi, ora 16.00, malul Dunării Pietro se aruncase În luptă cu speranța nebună că ar mai exista o șansă de salvare a căpitanului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
afla În viață, atunci nu-l aștepta decât o lungă și insuportabilă tortură. La capătul căreia vor cădea codurile, semnalele, procedurile Apărătorilor, rețelele din Europa, din Istanbul sau din Asia, metodele de protecție a voievodului și multe alte informații esențiale. Cuceritorii aveau acum șansa de a domina lumea. Pietro ordonase atacul, deși nu mai era nevoie. Luptătorii scutului și spadei se prăvăliseră asupra spahiilor fără nici o strategie, pradă furiei și răzbunării. Erau, cu toții, niște fiare descătușate. Peste toată această mânie se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
parte și aproximativ o sută de arcași ai Hanatului Crimeii. Rezulta că la prinderea căpitanului Oană colaboraseră serviciile de informații ale imperiului și cele ale hanatului, și, din semnele descrise de Simion, mai rezulta că operațiunea fusese condusă de ordinul Cuceritorilor. Șarpele și săgeata fuseseră văzute pe echipamentul comandantului spahiilor, dar nu și pe veșmintele tătarului. Simion relatase și despre o discuție Între căpitanul Oană și cei doi șefi ai agresorilor, dintre care unul, anume tătarul, părea a-i fi cunoscut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
anularea tuturor misiunilor În care sunt implicați Apărători. Începând cu misiunea Istanbul, care este cea mai periculoasă. - Care este stadiul ei? Întrebă Ștefan. - Avem date despre forțele pregătite pentru războiul din primăvară, despre capacitatea flotei, despre structurile de comandă ale Cuceritorilor. Avem chiar și portretele a trei dintre cei patru Cuceritori care conduc ordinul. Dacă amânăm plecarea din zona periculoasă, poate Alexandru va reuși să-l surprindă și pe ultimul. - Alexandru... murmură voievodul. Va trebui să anulăm misiunea. E destul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
misiunea Istanbul, care este cea mai periculoasă. - Care este stadiul ei? Întrebă Ștefan. - Avem date despre forțele pregătite pentru războiul din primăvară, despre capacitatea flotei, despre structurile de comandă ale Cuceritorilor. Avem chiar și portretele a trei dintre cei patru Cuceritori care conduc ordinul. Dacă amânăm plecarea din zona periculoasă, poate Alexandru va reuși să-l surprindă și pe ultimul. - Alexandru... murmură voievodul. Va trebui să anulăm misiunea. E destul că l-am pierdut pe căpitanul Oană. Nu trebuie ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În fugă și se opri În dreptul ușii. Într-adevăr, dinăuntru se auzeau voci. Deschise ușa cât putu de ușor și se strecură În spatele perdelei de catifea care avea menirea de a filtra zgomotele și de a permite intrarea oricăruia dintre Cuceritori În Încăpere fără a fi văzut de la Început. - Nu ai acest drept! se auzi, În limba mongolă, vocea poruncitoare a Întâiului Cuceritor. Yassa vine din trecutul cel mai măreț al Asiei și va stăpâni lumea! Noi suntem doar purtătorii acestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În spatele perdelei de catifea care avea menirea de a filtra zgomotele și de a permite intrarea oricăruia dintre Cuceritori În Încăpere fără a fi văzut de la Început. - Nu ai acest drept! se auzi, În limba mongolă, vocea poruncitoare a Întâiului Cuceritor. Yassa vine din trecutul cel mai măreț al Asiei și va stăpâni lumea! Noi suntem doar purtătorii acestei făclii! - Vă puteți retrage acum! se auzi o altă voce, o voce tânără, puternică, dar calmă. Nu ați construit decât un cuib
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
puțin, aerul era respirabil. Dar aceeași voce Îi răsturnă toate gândurile. - Ieși, Andà! Aici e un loc al morții! Du-te la malul mării! Amir rămase paralizat câteva clipe. Era, oare, posibil? Era, oare, adevărat? Omul care Îi Înfrunta pe Cuceritori putea fi Nimeni? Trase perdeaua și rămase Încremenit. În fața lui, În picioare, se aflau cei Patru Cuceritori și un tânăr Îmbrăcat În straie de ienicer. Nu mai avea cuca pe cap, iar părul lung, adunat Într-o coadă la spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
al morții! Du-te la malul mării! Amir rămase paralizat câteva clipe. Era, oare, posibil? Era, oare, adevărat? Omul care Îi Înfrunta pe Cuceritori putea fi Nimeni? Trase perdeaua și rămase Încremenit. În fața lui, În picioare, se aflau cei Patru Cuceritori și un tânăr Îmbrăcat În straie de ienicer. Nu mai avea cuca pe cap, iar părul lung, adunat Într-o coadă la spate, era de un castaniu deschis. Tânărul Își Întoarse Încet privirea spre el și umbra unui zâmbet Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de salvare. Căci raportul de forțe era limpede: Cei Patru erau dominați de Anda. Deși nimeni nu se mișca, lupta Începuse deja. -Ieși! repetă, blând, Ștefănel. Amir nu se mișcă. Trebuia să facă ceva, dar nu știa ce. Jurase credință Cuceritorilor. Dar nu putea ridica brațul asupra lui Andà. Sufletul Îi era cuprins de o bucurie care făcea ca totul să pară neînsemnat În raport cu revenirea copilului cu ochi albaștri. Nu Înțelegea ce se Întâmplă, dar era fascinat de această clipă, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mult peste puterile lui, se Înfruntau În acel spațiu Închis. Dar nu putea pleca. Duse mâna la gât, ca și cum ar fi vrut să scoată un obstacol care Îi incendia plămânii, dar amână pasul Înapoi, dincolo de perdeaua de catifea mov. Primul Cuceritor ridică Încet ambele mâini, șoptind ceva cu ochii Închiși. Ceilalți trei se retraseră cu un pas. Era o Înfruntare a puterilor nevăzute. Aerul dintre el și Ștefănel se transformă, Încet, În flacără. - Aduc În lume puterile focului și ale nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe jos. Ștefănel fu Înconjurat de foc, dar flăcările nu-l atinseră. Rămânea nemișcat, cu ochii ațintiți spre dușman, zidit În tăcere și forță. - Aduc În lume puterile celor aflați dincolo de râul care separă lumile! Cenușă și sânge! rosti Primul Cuceritor, cu mâinile tremurânde. Moarte! Focul se Întinse repede În Încăpere. Dar și mai Înspăimântător era zgomotul unor voci indistincte, apropiindu-se ca un val de furie. Ștefănel făcu un pas spre Cuceritor. Apoi Încă un pas. În locul În care pășise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care separă lumile! Cenușă și sânge! rosti Primul Cuceritor, cu mâinile tremurânde. Moarte! Focul se Întinse repede În Încăpere. Dar și mai Înspăimântător era zgomotul unor voci indistincte, apropiindu-se ca un val de furie. Ștefănel făcu un pas spre Cuceritor. Apoi Încă un pas. În locul În care pășise, focul se stinse. Brusc, tânărul ridică mâinile lateral și apoi le duse În față, ca și cum ar fi Împins o greutate imensă. Sub privirile Încremenite ale Cuceritorilor, În Încăpere porni o rafală de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]