4,039 matches
-
că ritmul lucrărilor publice în orașul Mangalia urma a avea de suferit. Bugetul orașului Ostrov avea prevăzută la capitolul venituri suma de 28 256 lei, iar cheltuielile prevăzute în buget se ridicau la 18 588 de lei. Pentru "instrucțiune și cult" era prevăzută suma de 3 168 de lei1257. O sumă de 5 000 lei era alocată "pentru construcțiunea unui edificiu comunal", iar 2 500 lei erau destinați, împreună cu fondurile allocate deja, "pentru crearea unui bulevard ce va străbate orașiul de la
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
căror construcție începuse în cursul anului 1880. Plasa Silistra Nouă fiind "cea mai populată și mai avută a județului Constanța are și comunele rurale cele mai populate și mai avute"1270. În aceste condiții, pe lângă "cheltuielile pentru instrucțiunea publică și cult", cea mai mare parte a resurselor bugetare erau orientate spre construcția de școli și sedii de primării. La nivelul județului Constanța "în cheltuielile ordinare ale tuturor comunelor rurale intra salariul primarului și ajutorului său, a notarului, vătășeilor, spesele de cancelarie
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
vocale. Autorii articolului inserat în paginile săptămânalului Santinela Dobrogei precizau faptul că "ziua ultimă a congresului (...) a fost rezervată exclusiv chestiunii naționale"1835. În continuarea aceluiași articol se afirma că "în această zi am auzit durerile fraților noștri prin gura culților lor reprezentanți"1836. În deschiderea lucrărilor desfășurate în această zi "s-a proclamat ca președinte al conferinței naționale d. Axentie, care a dat cuvântul delegatului studenților transilvăneni, domnul Hristea"1837. Luând cuvântul, "într-o cuvântare caldă și plină de sentimente
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
dezvoltă (...) se înmulțesc și prosperă (...) dar, să se știe, fără concursul administrațiunei"2031. În opinia jurnaliștilor constănțeni administrația din Dobrogea "n-a pus până acum un deget pentru românizarea acestei provincii", fapt ilustrat prin aceea că funcționarii, "pătura cea mai cultă a localității", erau ținuți departe de urnele electorale care "trebuie să ne dea pe capii administrațiilor comunale"2032. În încheierea acestui articol critic la adresa guvernului de la București, jurnaliștii precizau că "n-am cerut altă favoare și nu cerem nimic guvernului
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
diferitelor chestiuni administrative relative la Dobrogea. În acest context, la 20 septembrie 1909 apărea la Tulcea o analiză a situației orașului Babadag în care jurnaliștii apreciau că "autoritatea comunală e bine reprezentată prin domnul Anton Georgescu, primarul orașului, un tânăr cult, energic și cu mult dor de binele urbei pe care o administrează"2994. La finele lunii septembrie a anului 1909 au fost organizate festivitățile de inaugurare a portului maritim Constanța. La festivitățile organizate în ziua de 27 septembrie 1909 a
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
mult de sentiment decît de rațiune, fiindcă erau în principal morale. Iar geniul italian își afirmă preeminența pe terenul sentimental și moral. Comte îi acordă acestuia meritul de a fi pus întotdeauna arta înaintea științei. El îi aduce un adevărat cult celui pe care-l numește întruna „neasemuitul Dante”, în parte, probabil, și din rațiuni de ordin intim : iubirea platonică pe care i o poartă Clotildei de Vaux - pe care, după moartea ei prematură, a transformat-o în madona religiei pozitiviste
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
literare și științifice, 1893). De asemenea, anomaliile societății burgheze devin tot atâtea pricini ale pesimismului. Din studierea a ceea ce consideră a fi noua poziție socială a intelectualilor în România, D.-G. dezvoltă teoria apariției „proletarilor intelectuali” și a „artiștilor proletari culți”, încercând să caracterizeze global literatura produsă de această categorie de creatori, reprezentată în primul rând de Eminescu (Artiștii proletari culți, 1894). Tentativa de a grupa pe mai toți scriitorii (chiar și Maiorescu e socotit proletar intelectual prin origine) sub semnul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286804_a_288133]
-
a fi noua poziție socială a intelectualilor în România, D.-G. dezvoltă teoria apariției „proletarilor intelectuali” și a „artiștilor proletari culți”, încercând să caracterizeze global literatura produsă de această categorie de creatori, reprezentată în primul rând de Eminescu (Artiștii proletari culți, 1894). Tentativa de a grupa pe mai toți scriitorii (chiar și Maiorescu e socotit proletar intelectual prin origine) sub semnul unor trăsături comune este neconvingătoare, prin exces de generalizare, iar termenul „proletar intelectual” e mai mult o metaforă, care nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286804_a_288133]
-
socială. D.-G. a fost un critic al literaturii contemporane lui. Scriitorii pașoptiști sunt elogiați pentru militantismul lor, dar niciodată analizați. Din tradiția literară românească a reținut cu adevărat numai valoarea poeziei populare, de a cărei importanță pentru evoluția literaturii culte era pe deplin convins. În privința grupării junimiste, atitudinea lui este diferențiată: apreciindu-i meritele în lupta pentru limba literară și pentru promovarea valorii estetice a operelor, recunoscând, nu o dată, rolul lui T. Maiorescu, respinge ideologia politică a curentului, considerată cauza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286804_a_288133]
-
secolul 20, 460 pagini, Editura Univers, 1983; Lacul adânc, nuvele de scriitorul contemporan Wang Meng, 288 pagini, Editura Cartea Românească, 1984; O viață, roman modern de Ye Shengtao, 336 pagini, Editura Univers, 1985; Cartea poemelor, culegere de poezie populară și cultă întocmită de Confucius în secolul 5 îHr, colecția Cele mai frumoase poezii, numărul 195, 228 pagini, Editura Albatros, 1985; Lotus de Aur, Vaza și Prunișor de Primăvară, roman publicat sub pseudonimul Cărturarul Mucalit de pe Măgura cu Magnolii, secolul 16, 2
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
înclinație pro-hasburgică; în replică, academicianul Ștefan Pascu a spus că Avram Iancu, la vârsta de 24 ani, a refuzat să se întâlnească cu împăratul Austriei. Intr-o serie de comentarii și spectacole teatrale, Avram Iancu era prezentat ca un om cult, de omenie și nu antimaghiar, ceea ce nu a fost înțeles de conducătorii revoluției ungare din anii '48-'49, îndeosebi de la Lajos Kossuth. Trecutul și prezența maghiarilor în Transilvania au constituit numeroase și controversate subiecte în toate cercurile politice și științifice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
întindeai pelteaua cu ofițerii. Stăteam la o țigară în pauză cu ei, se mai spunea un banc, dar majoritatea dintre ei erau mai rigizi. Or, omul ăsta venea cu un alt tip de abordare a militarului. Foarte apropiat, sfătos, chiar cult, prezent mai tot timpul în viața unității, implicat, aveai senzația că e pus să ia pulsul, să vadă starea de spirit. Când era el ofițer de serviciu pe unitate, aproape se negocia: "Ce-aveți azi de făcut, după-amiază? Ce v-
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
OPERA LUI CREANGĂ Prof. înv. primar Mihaela-Elena Atodiresei Școala Gimnazială Gâdinți Ion Creangă rămâne, poate, cea mai spectaculoasă și originală voce ivita în literatura română din secolul al XIXlea, autor al unei opere rapsodice în care se manifestă un scriitor cult, o conștiință spontană, un moralist clasic, dublat de un umorist spumos, de o jovialitate cuceritoare. Considerat, rând pe rând, culegător de basme, rapsod popular, geniu oral etc., Creangă scăpa, în mod evident, unei caracterizări unice. Opera să nu se raportează
CREANGĂ ŞI COPIII by POPA M. RODICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/631_a_1267]
-
eresurile, datinile, obiceiurile, limba, poezia, morală, filosofia poporului’’, iar cele peste o mie de referințe bibliografice ne îndreptățesc să vorbim de un fenomen Creangă. Tudor Vianu apreciază că Ion Creangă face trecerea de la ,,nivelul popular al literaturii la nivelul ei cult pe o cale 83 84 pur spontană’’, iar Nicolae Manolescu vede în el ,, creatorul unei comedii umane tot asa de profunde și de universale în tipicitatea ei precum accea a lui Sadoveanu’’. După ce Maiorescu l-a îndemnat să scrie manuale
CREANGĂ ŞI COPIII by POPA M. RODICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/631_a_1267]
-
face surpriza unui supliment, cu CD-ul de rigoare, dedicat lui Nichita Stănescu, după alte câteva "ediții de colecție" consacrate unor cântăreți de muzică populară probabil, urmându-se realitatea cronologiei: la început a fost folclorul, abia apoi ivindu-se poezia cultă. Gestul cotidianului bucureștean merită apreciat, cu atât mai mult cu cât se simte că-i născut din dragoste adevărată: "îl iubim pe Nichita și ne-am gândit să o și spunem", declară verde-n față Editorialul suplimentului. Obișnuitele precizări biografice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
În contact de-a lungul secolelor : maghiari, nemți, țigani, turci, armeni, greci etc. ; 4. comparație culturală - demers comparativ prin care mi-am propus să stabilesc care aspecte și elemente ale „antisemitis mului popular” au fost preluate de „antisemitismul intelectual” (literatura cultă și literatura politică din secolele XIX-XX). Este vorba aici de migrarea unor clișee mentale dintr-un mediu cultural Într-altul. Am urmărit care stereotipuri au supraviețuit (cum și de ce s-au modificat) și care și de ce au dispărut complet. Am
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
Într-altul. Am urmărit care stereotipuri au supraviețuit (cum și de ce s-au modificat) și care și de ce au dispărut complet. Am analizat, de asemenea, situații În care clișeul - după ce a trecut din mediul cultural tradițional și rural În cel cult și urban - a fost reformulat, reactivat, ideologizat, multiplicat prin presă și retransmis cu o forță Înzecită În spațiul cultural care l-a generat. Am numit acest fenomen feedback cultural. Comunitatea evreiască din România se pretează foarte bine acestui tip de
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
199, p. 135)"/>. Pe lângă Îmbrăcămintea tradițională, barba și perciunii rituali ai evreului erau semne sigure și rapide de identificare etnică. Ele au fost folosite ca mărci identitare, nu numai În iconografia creștină, ci și În teatru (fie el popular sau cult, românesc sau evreiesc), atunci când actorul trebuia să Întruchipeze un evreu. În cadrul ritualurilor mascate dintre Crăciun și Anul Nou - În alaiul „Caprei”, de exemplu -, câțiva țărani „se fac jidovi” <endnote id="(32, pp. 319 și 330)"/> sau „se Îmbracă jidani” <endnote
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și caftan negru, cu barbă și perciuni mari ; doar că a uitat să-și schimbe și opincile <endnote id=" (13, fig. 45)"/>. Având toate elementele portului tradițional (inclusiv barbă și perciuni rituali), evreii ortodocși apar pe scenă și În cadrul teatrului cult din a doua jumătate a secolulului al XIX-lea. Personajele imaginate de Vasile Alecsandri (Herșcu boccegiu, jupânul Moise, Șloim și Șafăr) sunt evrei antipatici și imorali, având o Înfățișare ridicolă și vorbind o limbă stricată. Pentru abuzul de jargon româno-idiș
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
140)"/>. Toate acestea, În condițiile În care a blestema era un act magic strict interzis de vechile reglementări religioase ale evreilor (Leviticul 24, 15-16). În literatură și politică Clișeu al literaturii populare, „evreul roșu” a fost preluat și În literatura cultă. La Gogol (Taras Bulba, 1835), de exemplu, printre „jidănușii murdari și zdrențăroși, cu părul creț” din ghetoul varșovian („Ulița jidovească”) apare „un ovrei roșcovan, cu obrazul atât de pistruiat Încât semăna cu un ou de vrabie” <endnote id="(660, p.
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
neevreu, considerată „Împotriva firii”, avea totuși loc, cei doi tineri trebuiau să fugă În lume, pentru că „nu Încăpeau În sat” <endnote id="(99, I, p. 150)"/>. Este vorba de o prejudecată veche și puternică, reprezentată din belșug și În literatura cultă, cel mai adesea anume În această formă (evreică + neevreu) : vezi cuplurile Lina - Andrei din Jidovul cămătar (cca 1860) de Alexandru Pelimon, Hava - Fedea din Tevi Lăptarul (1895) de Șalom Alehem, Lelia - Matei din Manasse (1900) de Ronetti Roman, Haia - Ștefan
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și dobândă. [...] Cântam ore În șir : «Evreii au bani mulți,/ Dar nouă ne dau bănuți./ Ei se spală numai joia,/ Și se’mpreună vinerea»” <endnote id="(813, p. 34)"/>. Relația evreului cu banul a devenit un subiect și În literatura cultă. La Calistrat Hogaș, de pildă - acest „scriitor minor mare”, cu „toate simțurile iritate”, cum l-a definit G. Călinescu -, relația este aproape senzuală. Simțurile tejghetarului evreu vibrează desfătate În prezența monedei-ființă : „Jidovul o luă, o Întoarse, o suci, o sună
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
fi, [dar] e folosit pentru a pune Într-o lumină odioasă pe o anumită clasă de israeliți”. Poetul Macedonski se lupta, fără șanse de izbândă, cu o părere generalizată În epocă. O părere alimentată de zeci de personaje din literatura cultă, de la „zaraful Imergold” al lui Alecsandri și „Goldman de la Credit” al lui Topîrceanu, până la „jidovul cămătar Ascher” al lui Alexandru Pelimon și bancherul Simon al lui Gala Galaction sau bancherul Leopold Goldstein al lui Liviu Rebreanu. O părere vehiculată nu
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
francezi răi etc.” <endnote id=" (517, I, p. 69)"/>. Tot În epoca interbelică, scriitorul evreu F. Aderca susținea aceeași idee : „Fiii lui Israel, Întocmai tuturor popoarelor, sunt și inteligenți și netoți, și darnici și avari, și solidari și singuratici, și culți și ignari - Însușirile și metehnele fiind repartizate după legile hazardului care conduc Întreaga umanitate. Firește, anumite Împrejurări istorice și sociale au accentuat sau au diminuat unele caracteristici, Însă În esență evreii nu se deosebesc de ceilalți oameni” (510, p. 136
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
rătăcitor”, nici „evreul etern”, ci - ca În Finlanda - „pantofarul din Ierusalim” <endnote id="(120)"/>. Peste tot legenda se modifica, Încorporînd noi episoade și Împrumutînd cîte ceva din coordonatele culturale ale locului. Astfel, ea a pătruns În forță atît În literatura cultă, cît și În cea folclorică (vezi povestea tip-AT 777 ; <endnote id="cf. 118"/>). Fără să intru acum În detalii, merită să punctez câteva dintre cauzele nașterii și dezvoltării legendei „evreului rătăcitor” anume În Europa Centrală și Începând anume de la mijlocul
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]