2,918 matches
-
cetății Tzurulos, asaltată cu vehemență, dar și ținută cu statornicie de către viteaza garnizoană. Modul energic al împresurării și strivitoarea covârșire numerică a agresorilor aliați puseră pe împresurați, cu toată vitejia nepilduită, într-o stare foarte grea. Vatatzes, știind aceasta, se cutremura gândind la căderea verosimilă a cetății, de a căria posesiune atârna siguranța cuceririlor sale din apus; dar pe de altă parte privea cu părere de bine îngrămădirea dușmanilor săi în apus, pentru că în chipul acesta îl rămâneau mînile cu totul
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
a lui Bela și a altor potentați catolici mai trebuia însă consimțirea împăratului latin de la Constantinopole, ca suveran propriu al romîno-bulgarilor. Grigorie IX s-adresă cu mare stăruință cătră tânărul împărat Balduin II, lipsit de ajutor, îi descrise starea împărăției cutremurate în temeliele sale și aproape de disoluțiune, îi demonstră de aproape turburea stare de nevoi din care l-ar putea mântui în mod esențial ajutorul așteptat de la Ungaria, dar care ajutor nu-l poate căpăta decât sacrificând statul româno-bulgar, adecă o
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
dramatic de-a-și fi cultivat tonul până la o preciziune atât de plastică încît până și sunetele cele mai gingașe să fie pricepute de auditoriu. Șopotul dulce al amorului, langoarea rugăminții gingașe, împărtășirea misterioasă, sperioșia cugetărei și a simțământului care se cutremură de sine însuși, de espresiunea sa clară, toate aceste stări ale sufletului nu sunt reprezentabile fără acea deplină domnie asupra tonului vorbit abia. Acest sunet încet produs prin cultura tonului poate așadar să fie foarte intensiv și va fi numai
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și să presimțim mai multe despre ele, cu cât mai întins ni se desfășoară din ele oarecum trecutul, cu-atîta sânt (formate) desemnate mai artistic. La acei criminali mari, cum e Ricard al III-lea de pildă, fizionomia trebuie să ne cutremure; ea trebuie să ne arate un esterior format de pasiuni demonice, din care, fermă și consistentă, să ni vorbească asigurarea că de-aicea trebuie să se dezlănțuiască puteri infernale, cari sânt decise de-a întreprinde lupta cu întreaga ordine morală
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
fantazie creatrice care trăiește ea însăși în opul artistic; însă tonul acesta adevăratul artist dramatic trebuie să-l reproducă cu atâta energie încît să pătrundă asupră-ne și să ne lase să măsurăm oarecum gradul până la care sufletul s-a cutremurat în adâncimea lui. Ce lume a răsărit în sufletul Iuliei între prima ei întîlnire cu Romeo și între apărerea ei în începutul actului al doilea. Bobocul cel închis încă, prin raza amorului s-a dezvăluit cu desăvârșire și [se] ridică-nspre
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
care purta o pălărie de Moochie Mouse. CAPITOLUL 3 Pe avizier, tăieturi din articole: „Cruciatul Drogurilor rănit Într-un schimb de focuri“, „Actorul Mitchum reținut Într-un stabiliment cu marijuana“. Articole din Hush-Hush În ramă, pe biroul lui: „Toxicomanii se cutremură cînd apare dușmanul drogurilor“, „Actorii sînt de acord: Badge of Honor Își datorează autenticitatea experimentatului consilier tehnic“. Acest din urmă articol avea atașată și o fotografie: sergentul Jack Vincennes Împreună cu vedeta serialului, Brett Chase. În material nu apăreau și mizeriile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
mai Îmbuca ceva, mai arunca o privire către onorabila adunare de infractori, totul cu regularitate de ceasornic. Înapoi la secția Hollywood, sictirit că făcea pe dădaca. Îl așteptau Breuning și două gagici cu aspect de curve, care rîdeau de se cutremura camera. Bud bătu discret În geam. Breuning ieși la el. Bud spuse: — Pe cine avem aici? — Blonda e Royko Fulgușor. Hei, ai auzit-o pe aia cu elefantu’ cu scula mare...? — Ce le-ai spus? — Le-am spus că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
la Hudgens. Linii de coincidență prea convenabile ca să nu dai naibii loialitatea de familie - la șaptesprezece ani după cazul Atherton Preston Exley construia Dream-a-Dreamland. Exley, guvernatorul. Exley, șeful detectivilor. Ed se gîndi la Lynn. Încă Îi mai simțea gustul. Se cutremură. Un salt rapid spre Inez - Încă o linie de utilizat. Porni cu mașina spre Laguna Beach. *** Puhoi de presă: reporteri cocoțați pe mașinile lor sau jucînd cărți pe pajiștea lui Ray Dieterling. Ed parcă pe strada alăturată, ieși din mașină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
la 71 de ani, pentru vina de a fi avut-o ca fiică, la Paris, pe Monica Lovinescu. Mai târziu, am încercat să-mi imaginez scena. Mi-am închipuit-o pe mama mea arestată la 71 de ani. M-am cutremurat. Apoi, după 40 de ani de la cele întîmplate am putut intra în acel apartament care îi fusese restituit într-un târziu Monicăi Lovinescu. Am pășit în camera mică, unde era dormitorul mamei, cu fereastra care dădea spre cheiul Dâmboviței. Știam
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
care să ne scoată din rutină și să ne focalizeze către acel punct final al existenței datorită căruia fiecare segment al traiectoriei noastre ajunge să semene cu coarda bine întinsă a unui arc. Vai de cei care nu s-au cutremurat la momentul potrivit! sâmbătă, 7 aprilie O vorbă care mi-a plăcut și care, deopotrivă, îmi face frică a Gabrielei A.: "Gabriel, un scriitor trebuie să scoată totul pe tarabă, toate sentimentele lui sânt de vînzare." 14 aprilie Așa cum a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
simplă cută de cearceaf era În stare să-l Împiedice să ajungă la Ancón, oricît s-ar fi căznit. Țipetele Țanțoșei Îl treziră la miezul nopții. Se gîndi la cutremure, la erupții vulcanice și la Sfîntul Dumnezeu, dar nu se cutremura nimic În palat și, cînd sări din pat, Își dădu seama Îndată că nu putea fi vorba de un pericol de moarte. Trebuia să fie altceva, dar nu putu face verificarea pînă dimineața, cînd, ieșind din dormitorul lui ca să meargă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Trix a condus-o într-o încăpere unde erau aproximativ cincisprezece birouri. Cincisprezece! Cum poate un asemenea trust să fie ținut pe picioare de cincisprezece birouri, o sală de consiliu și o chicinetă? Un gând oribil o făcu să se cutremure: — Dar... unde este departamentul de modă? —Acolo. Trix făcu un gest din cap pentru a indica un cuier bătut în perete, undeva în colț, pe care atârna un hanorac portocaliu oribil, care evident avea ceva de-a face cu Gaelic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
iar părul ei era transpirat și încurcat. Ea l-a tras și mai aproape, în timp ce valurile de plăcere creșteau în intensitate. Cu fiecare pulsație se gândea că aia e, până când alta, chiar și mai frumoasă, izbucnea din ea. Ea se cutremură pe cea mai înaltă treaptă, pe care a simțit-o chiar și în degete, în firele de păr, în tălpi. —Dumnezeule! răsuflă Clodagh. Probabil terminase și el pentru că, tremurând și transpirat, stătea pe ea, greutatea lui țintuind-o pe pat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
pese de oameni fără adăpost pe care nu îi întâlnise niciodată, când avea pe cap un dezastru atât de real? Nu înțelegeau. Dar exista o persoană care ar înțelege. Dacă nu ar fi fost atât de catatonică, s-ar fi cutremurat de frică. Așa se simțea mama. Și abia atunci a făcut conexiunea șocantă. La naiba, cred că am o cădere nervoasă. Cu sau fără flori, când a ajuns la muncă, Lisa nu a putut să nu simtă ură la vederea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
voi veni să te susțin. Nici o problemă, nici un deranj, nu face nimic, cine s-ar aștepta să vii? — Dar va trebui să începi să ieși din nou în lume la un moment dat, se rugă Joy de ea. Ashling se cutremură. Ce gând! Nu există străini, exclamă Ted, există doar prieteni pe care nu i-ai cunoscut încă. —Mai bine zis, îl corectă Joy, nu există străini, există doar iubiți pe care nu i-ai cunoscut încă. Nu există străini, există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
gîndurile: „Ce caută mucosul ăsta aici? Nu s-ar putea duce și el să vadă desene animate duminică după-amiază cu maică-sa? Ce-o să priceapă el din Henric al V-lea, din Shakespeare, din Laurence Olivier?“. (Sau din Pămîntul se cutremură, sau din Lupta de pe calea ferată, sau din Caleașca de aur, filme pe care le văzusem de mai multe ori decît ei, datorită tatei.) CÎnd mașina se oprea În fața cinematografului, eram Întîmpinați de echipa completă. Tata dădea mîna cu ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
a ușii, cineva se străduiește din răsputeri să tragă clopoțelul și să sune; dar, cu siguranță, clopoțelul era defect: doar tremura puțin, fără să scoată nici un sunet. Prințul trase zăvorul, deschise ușa și se dădu câțiva pași înapoi, chiar se cutremură din tot trupul: în fața lui stătea Nastasia Filippovna. O recunoscu imediat, după portret. Când îl văzu, ochii ei fulgerară într-o explozie de furie: păși repede în antreu, împingându-l la o parte cu umărul și spuse mânioasă, descotorosindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nu pot tăia foile cu el? — Păi e... nou-nouț. — Și ce dacă-i nou? Crezi că nu-mi pot cumpăra acum un cuțit nou? strigă, în sfârșit, Rogojin, cu un fel de frenezie, enervându-se la fiecare cuvânt. Prințul se cutremură și-l privi fix. — Oho, halal de noi! râse el deodată, dezmeticindu-se de tot. Iartă-mă, frate, când capul mi-e atât de greu ca acum, și boala asta... devin distrat de tot, de tot și foarte caraghios. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cu putință, iar în al doilea rând... în al doilea rând... Se încurcă. Nu cumva ai vrut să-mi ceri niște bani cu împrumut? îi sugeră prințul cu foarte multă seriozitate și simplitate, chiar parcă întrucâtva sfios. Keller chiar se cutremură; repede, cu aceeași uimire, îl privi pe prinț în ochi și bătu tare cu pumnul în masă. — Uite, tocmai cu asta îl faceți pe om să-și piardă capul cu desăvârșire! Iertați-mă, prințe: aveți atâta naivitate, atâta nevinovăție, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
se adresează, încercă, poate, să înțeleagă, și nu reuși întru totul; nu răspunse, dar, văzând că ea și ceilalți râd, căscă gura deodată, începând să râdă și el. Râsetele dimprejur luară amploare; ofițerul, probabil un mare amator de glume, se cutremura pur și simplu de râs. Subit, Aglaia șopti mânioasă ca pentru sine: — Idiotul! — Dumnezeule! Chiar o ia razna fata... chiar se țicnește de tot? se întrebă încet Lizaveta Prokofievna, scrâșnind din dinți. — E o glumă! E aceeași glumă ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
s-a șoptit; de altminteri, nici eu nu cred... Îmi pare grozav de rău că am fost nevoit să divulg acest lucru, te încredințez că nici eu nu cred... e o prostie... Ptiu, ce prostie am făcut! — Vedeți, prințe, se cutremură cu totul Lebedev, ce-ați spus acum e important, e foarte important, adică nu în ce-l privește pe domnul Ferdâșcenko, ci în privința felului cum a ajuns la dumneavoastră această informație. (Spunând toate acestea, Lebedev alerga după prinț înainte și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dumneata, stimate domn, ar trebui să iei aminte că, totuși, te afli într-o casă străină și... profiți de ospitalitate, așa că nu făcea să-l iriți pe un bătrân care, pesemne, și-a pierdut mințile... Și Ippolit păru să se cutremure, dar se stăpâni într-o clipă. — Nu sunt de acord că tatăl dumitale și-a pierdut mințile, îi răspunse el calm. Dimpotrivă, mi se pare că i-a mai venit mintea la cap în ultimele zile, zău așa. Nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și, dându-și prima seama despre ce era vorba, își plesni palmele. Aglaia dădu iute fuga la el, apucă să-l prindă în brațe și cu groază, cu chipul deformat de durere, auzi țipătul sălbatic al „duhului care l-a cutremurat și l-a doborât“ pe cel nenorocit. Bolnavul zăcea pe covor. Cineva apucase să-i pună o pernă sub cap. Nimeni nu se așteptase la așa ceva. Peste un sfert de oră, prințul N., Evgheni Pavlovici și bătrânelul încercară să reînvioreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
văzu la prohodul recent, apoi în parc, apoi chiar în coridorul de aici, când se ascunsese în ungherul acela și-l aștepta cu cuțitul în mână. Își aminti acum de ochii lui, de ochii care priveau atunci din întuneric. Se cutremură: ideea care-i dădea de mult târcoale de-abia acum prinse contur în mintea lui. Ea consta în parte din faptul că, dacă Rogojin se află la Petersburg, deși s-a ascuns câtva timp, va sfârși neapărat prin a veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
imobil. Prințul se uita și simțea că, pe măsură ce privește, în cameră se face și mai tăcere, ca într-un mormânt. Deodată începu să bâzâie o muscă, zbură pe deasupra patului și se potoli, așezându-se pe tăblia de la căpătâi. Prințul se cutremură. — Hai să ieșim de-aici, îi spuse Rogojin, trăgându-l de mână. Ieșiră, se așezară din nou pe aceleași scaune, față în față. Prințul tremura din ce în ce mai tare și nu-și cobora privirea întrebătoare de pe chipul lui Rogojin. — Bag seamă, Lev
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]