8,487 matches
-
Asia Centrală. Sufismul, apărut în sec. VIII-lea în Arabia și Persia ca reacție împotriva islamismului, cu caracter anticlerical și ascetic, constituie dimensiunea interioară a islamului, afirmată prin Profetul său, pentru a retrezi în conștiința oamenilor legătura primordială a acestora cu Divinitatea. Sufismul se concentrează pe progresul spiritual individual, având la bază relația maestru ("shaykh"/șeic)-discipol ("murid"'). În secolul al XX-lea, sufismul a devenit un punct focal al criticilor adepților islamului politic, dar și ale moderniștilor, principalele reproșuri ce i
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
fiind mai sigură, mai largă și mai rapidă. Deplasarea accentului din zona dragostei extatice constituie, de asemenea o diferență majoră între el și Fethullah Gulen, din moment ce acesta din urmă consideră dragostea unul dintre cele mai importante aspecte ale căii spre Divinitate. În ceea ce privește practica religioasă, Nursi afirma că urmează sunna, îndeplinește toate acțiunile religioase care se impun ("ferâiz"), evită de marile păcate ("kebâir"), concomitent cu efectuarea, în mod corect, a rugăciunilor zilnice. Viziunea lui Nursi asupra sufismului este prezenta din șase perspective
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
dimensiunea psihologică a viziunii lui Said Nursi asupra sufismului, Godlas aduce în discuție mai multe stații ale conștiinței, printre care, dragostea, sinceritatea, predarea, fericirea și posibilitatea de a se baza pe Dumnezeu. În viziunea lui Nursi, dragostea este rezultatul cunoașterii divinității, putând fi considerată catalizatorul transformării spirituale, dar și modalitatea prin care oricine poate fi învăluit de dragostea adevărată și de Dumnezeu. Așadar, dragostea, ca stadiul al conștiinței, poate avea atât consecințe negative, cât și pozitive. Confrom lui Burckhardt, este o
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
dragostei permite enunțarea adevărurilor esoterice de cel mai înalt nivel, fără a intra în conflict cu teologia dogmatică. Sinceritatea este considerată o stație obligatorie pe calea sufită, Nursi considerând că determină indivizi să nu asocieze, în mod inconștient, alte entități divinității, eliminând, totodată elimină ipocrizia și artificialul. Cu acest prilej Nursi evidențiază importanța sufletului ("nafs"), acea parte a individului care îndemnă la rău. Pe lângă suflet, inima este, atât pentru cel menționat, cât și pentru sufiți, un atribut al conștiinței extrem de important
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
Filozofia creștină vede divinitatea că forța creatoare a lumii și a omului. Omul, ca ființă creată, nu are posibilitatea de a-și modifică intențional și rapid persoană, ea se schimbă lent în mii de ani de evoluție istorică. Din această logică ar rezulta că
Liber arbitru () [Corola-website/Science/307996_a_309325]
-
și a schimbării, "Yaġūŧ", cu chip de leu, prin care era adorată puterea animală, "Ya’ūq", întruchipând în formă de cal idealul iuțelii și Nasr ( vultur sau șoim ), zeul privirii agere ( spre lăuntru și spre afară ). Nu e vorba de divinitățile cele mai cunoscute la Mecca, ci de rămășițe ale cultului asiro-babilonian. Alți idoli apar citați în poezia veche sau în formule de jurământ. Multe nume s-au păstrat în alcătuirea numelor proprii beduine - de pildă: ’Abd Manăt, „Robul zeiței Manăt
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
ale unor simboluri precum vulturul, calul sau leul par a face referire la adorarea Soarelui. Astfel se poate spune că păgânismul arab era dominat de cultul astral, deși erau deseori venerate izvoare, copaci sau pietre, cu lăcașuri ale sutelor de divinități. Acesta s-a perpetuat într-un mod deghizat și după islam, fiindcă „robi ai Soarelui” au existat în toate epocile. Aștrii erau imaginați ca persoane sau animale ( leul solar, șarpele, vulturul cu un șarpe în gheare, taurul, antilopa ) ceea ce ar
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
parte, influența copleșitoare a islamului asupra devenirii arabilor nu a admis perpetuarea unor rămășițe socotite atât de „dăunătoare” iar ceea ce s-a păstrat a fost denaturat. Gândirea mitică latentă se dezvăluie doar privirilor atente. Ca și la asiro-babilonieni, relațiile cu divinitatea erau generate mai degrabă de teamă decât de iubire. Divinitatea ajuta la cunoașterea intențiilor acesteia, prin semne prevestitoare. Cicero spunea despre arabi că, asemenea frigienilor și cilicienilor, "volatibus avium cantibusque, certissimis signis declari res futures portant" Appianus istorisește de asemenea
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
admis perpetuarea unor rămășițe socotite atât de „dăunătoare” iar ceea ce s-a păstrat a fost denaturat. Gândirea mitică latentă se dezvăluie doar privirilor atente. Ca și la asiro-babilonieni, relațiile cu divinitatea erau generate mai degrabă de teamă decât de iubire. Divinitatea ajuta la cunoașterea intențiilor acesteia, prin semne prevestitoare. Cicero spunea despre arabi că, asemenea frigienilor și cilicienilor, "volatibus avium cantibusque, certissimis signis declari res futures portant" Appianus istorisește de asemenea că, trecând prin deșert pentru a scăpa de războiul egiptean
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
înseamnă să faci bine.” Aceste lucrări prezintă o teologie creștină cu o perspectivă unică asupra naturii lui Dumnezeu, a lumii spirituale, a Bibliei, a minții umane și a căii spre mântuire. El îl vede pe Hristos drept ipostaza materială a Divinității spirituale. Cărțile lui i-au influențat pe Goethe, Johann Kaspar Lavater și Carl Gustav Jung. Scrierile lui au atras o serie de intelectuali de renume mondial cum ar fi William Blake, August Strindberg, Charles Baudelaire, Honoré de Balzac, William Butler
Emanuel Swedenborg () [Corola-website/Science/302857_a_304186]
-
și geografie. A absolvit Liceul Teoretic nr. 3 din Reșița, profilul Filologie-Istorie, în anul 1995, iar în anul 1999 a absolvit Facultatea de Litere, Istorie și Teologie (secția Istorie), Universității de Vest din Timișoara, susținând teza de licență "Reprezentări de divinități în arta plastică geto-dacică", fiind coordonat de către Doina Benea. Acesta își susține tot sub îndrumarea Doinei Benea teza de disertație cu titlul: "Permanențe precreștine în tradiția mitologică românească" în anul 2001. După absolvirea facultății, între 1999-2003 a fost profesor titular
Liviu Măruia () [Corola-website/Science/328934_a_330263]
-
cel din grădina Boboli de la Florența, cel de la Urbino, cel de la biserica Sfântul Ludovic a francezilor și cel de la München. Toate acestea din urmă au fost găsite pe locul fostului templu al lui Isis, fiind destinate a ornamenta Propileele templelor divinităților egiptene Isis (Iseum) și Serapis (Serapeum), din Câmpul lui Marte, temple amplasate foarte apropiat. Templul zeiței Isis a avut o existență foarte aventuroasă la Roma, fiind de câteva ori distrus. Printre cei care l-au persecutat a fost și împăratul
Obeliscurile Romei () [Corola-website/Science/326766_a_328095]
-
remarcat pentru arhitectură MBARI. Case MBARI din Owerri Igbo sunt mari adăposturi planificate pătrate deschise față-verso. Ei se adăposti, de multe figuri pictate în mărime naturală (sculptata în noroi pentru a potoli setea theAlusi și Ăla zeița pământului, cu alte divinități de tunete și apa). Other sculptures are of officials, craftsmen, foreigners (mainly Europeans), animals, [[legendary creature]]s and ancestors. Case din MBARI dura ani de zile pentru a construi în ceea ce este privit ca un proces sacru. Atunci când cele noi
Igbo (popor) () [Corola-website/Science/336414_a_337743]
-
urmare, diferite destine pentru toți. [[Alusi]], în mod alternativ, cunoscut sub numele de Arusi sau Arushi (în funcție de dialect), sunt zeități minore, care sunt servite în și venerate Odinani. Există mai multe Alusi diferite, fiecare cu propriul său scop. Atunci când o divinitate individuală nu mai este necesară, sau devine prea violent, este aruncat. [[File:Ikenga Igbo god.JPG|left|upright|thumb|Wooden sculpture of [[Ikenga]], ăn [[Alusi]], în the [[British Museum]]]] Igbo au crezut în mod tradițional în reincarnare. Oamenii se crede
Igbo (popor) () [Corola-website/Science/336414_a_337743]
-
a fost transmisă mai departe în textul ayurvedic al Charaka Samhita (circa 400 înaintea erei noastre). Grecii antici aveau păreri contradictorii privind această boală. Ei considerau epilepsia ca fiind un fel de posedare spirituală, dar asociau boala cu genialitatea și divinitatea. Unul dintre numele date acestei boli era "boala sacră". Epilepsia apare în mitologia greacă: asociată cu zeițele Lunii Selene și Artemis, care îi chinuiau pe cei ce le supărau. Grecii credeau că figuri importante ca Iuliu Cezar și Hercule sufereau
Epilepsie () [Corola-website/Science/321693_a_323022]
-
laturii esoterice a vechiului cult persan de către mistica islamică. Cercetarea a încercat să stabilească o filiație a acestor idei prin intermediul teologului al-Ghazali, care preda, din 1105, la universitatea din Nișapur. Acesta se interesa, ca teolog consacrat, de posibilitatea apropierii de divinitate prin revelație și era, mai degrabă, critic față de ortodoxia islamică.
Omar Khayam () [Corola-website/Science/310884_a_312213]
-
Dostoievski le-ar fi adoptat literalmente. De altfel, Stavroghin îi reproșează lui Șatov, în paginile aceluiași capitol, că « reduce noțiunea de Dumnezeu la un simplu atribut al nației », demonstrându-i că nu a atins încă stadiul unei credințe autentice în divinitate. În plan cognitiv, Dostoievski pare să fi preluat conceptul filozofului slavofil Ivan Kireievski de "întregire a spiritului" ("цельность духа"), conform căruia înțelegerea adevărului nu se poate realiza decât prin apelul la toate cele trei forme ale cunoașterii: rațional, instictiv și
Feodor Dostoievski () [Corola-website/Science/299191_a_300520]
-
de oameni sacrificați. Credincioșii își provocau răni pe tot corpul, ca sacrificiu adus zeilor. Se știe însă că zeii maiași sunt numeroși și au legătură cu toate fenomenele naturii. Reprezentați sub o înfățișare jumătate-omeneasca, jumătate-animala ei sunt binefăcători sau răufăcători. Divinitățile principale sunt: Hunabku, tatăl zeilor, Itzama regele cerului, zeu principal al preoților, care a adus oamenilor scrisul și calendarul, precum și soața sa Ixchel, zeița mamă. Maiașii clădesc piramide deasupra cărora se află temple. Aici ei venerează niște divinități ,precum și pe
Civilizația mayașă () [Corola-website/Science/303499_a_304828]
-
sau răufăcători. Divinitățile principale sunt: Hunabku, tatăl zeilor, Itzama regele cerului, zeu principal al preoților, care a adus oamenilor scrisul și calendarul, precum și soața sa Ixchel, zeița mamă. Maiașii clădesc piramide deasupra cărora se află temple. Aici ei venerează niște divinități ,precum și pe zeul-jaguar. Prinții locuiesc în niște palate orizontale, cu încăperi extrem de numeroase, dispuse în jurul unei curți centrale. În luptă, maiașii utilizau arme simple:
Civilizația mayașă () [Corola-website/Science/303499_a_304828]
-
insulei se lasă purtată de hamali speciali, căci atingând pământul, l-ar fi tabuat, oprind accesul supușilor pe orice teren pe care trecea. Încălcarea unui tabu atrage sancțiuni: directe, adică firești, sau indirecte, adică sociale. Primele pot să apară spontan, divinitatea pedepsind ocult nerespectarea interdicției, ca printr-o lege acționând de la sine, celelalte depind de intervenția zeului, a unui spirit sau chiar a șamanului ori preotului, întrucât o încălcare de tabu deschide cale primejdiilor, culpabilul devenind el însuși sursă de pericole
Tabu () [Corola-website/Science/305631_a_306960]
-
a plantelor tămăduitoare și născocitoare de melodii. Numele acesteia îl poartă ținuturile tracilor, cunoscute înainte sub denumirea de Pèrke (fragmentul 13 din "Bithynica"). Rădăcina indogermanică „per-/pir/per(k)” semnifică „stânca”, „piscul” sau "piatra", ceea ce denotă cultul tracic al unei divinități a munților, identificată de greci cu frigiana Cybele. Fiul acesteia s-a numit Pèrkos sau Peiros și a fost venerat chiar și în epoca Imperiului Roman, sub forma de "Heros equitans", a unui războinic trac călare, reprezentat uneori pe pietrele
Orfeu () [Corola-website/Science/300204_a_301533]
-
de puterea nețărmurită a lui Amor asupra lumii întregi. Ficino îi rezervă iubirii ca sublimație a pasiunilor senzuale un rol central în gnoseologie, ea fiind caracteristica sufletului nemuritor. Acesta se află pe o treaptă intermediară a ființei, între trup și divinitate. Ficino s-a identificat chiar cu Orfeu, compunând după propriile spuse imnuri orfice și acompaniindu-se la un instrument asemănător cu lira. Unul din precursorii empirismului, Francis Bacon, prețuiește la Orfeu după modelul patristic capacitatea de a stăpâni natura. Trăsăturile
Orfeu () [Corola-website/Science/300204_a_301533]
-
Saturn (în ) a fost o veche divinitate de origine italică, care patrona muncile agricole și roadele pământului. El a fost identificat de-a lungul timpului cu titanul Cronos, din mitologia greacă.În evul mediu el era cunoscut ca fiind zeul roman al agriculturii, justiției și dreptății; în
Saturn (zeu) () [Corola-website/Science/302408_a_303737]
-
era Helen sau Hel. Soția lui Saturn era Ops (echivalenta romană a lui Rhea). Saturn a fost tatăl lui Ceres, Jupiter si Veritas, printre alții. Saturn avea templul pe Forum Romanum, care conținea trezoreria regală. Saturn este adesea confundat cu divinitatea greacă Cronos. În Teogonia lui Hesiod, o carte mitologică despre crearea universului și nașterea lui Zeus, Saturn este menționat ca fiind fiul lui Caelus (echivalentul roman al lui Uranus), cerul, și Terra (echivalentul roman al lui Gaia), pământul. Hesiod este
Saturn (zeu) () [Corola-website/Science/302408_a_303737]
-
totuși era prezis ca într-o zi unul dintre fiii lui Saturn să se întoarcă împotriva sa, de aceea Saturn și-a devorat toți fiii când se nășteau pentru a preveni acest lucru. Soția lui Saturn, Ops, adesea confundată cu divinitatea greacă Rhea, l-a ascuns pe al șaselea fiu, Jupiter, pe insula Creta și i-a oferit lui Saturn un bolovan învelit în haine de copil. Saturn l-a devorat imediat. Mai târziu, Jupiter s-a întors împotriva lui Saturn
Saturn (zeu) () [Corola-website/Science/302408_a_303737]