4,042 matches
-
Maniu, din ecourile vălurite ale „Pieții”. După pronunțarea sentinței, prin gura activistului, gloata, parcă nu mai osândea cu aceeași tărie.. nu mai condamna la moarte, și, nici nu credea că ceea ce ceruse, chiar i s-a dat. Acum stătea istovită, doborâtă sub greutatea ei, care căzuse chiar peste ea... Își cheltuise, până la ultima picătură, întreaga energie. Apoi, ca înțepenită, nevenindu-i a crede că primise ceea ce dorea... rămase mută... nu mai urla, nici nu mai condamna la moarte. Stătea ca doborâtă
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
doborâtă sub greutatea ei, care căzuse chiar peste ea... Își cheltuise, până la ultima picătură, întreaga energie. Apoi, ca înțepenită, nevenindu-i a crede că primise ceea ce dorea... rămase mută... nu mai urla, nici nu mai condamna la moarte. Stătea ca doborâtă sub povara groazei, a propriei sale plăceri. .. O bună parte din mulțime, însă, rămânea tăcută, într-o tăcere grăitoare... Poate că unii își aminteau de 1918, An mare și sfânt, tot în noiembrie...când, spontan, cetățenii Iașului s-au adunat
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
înfiera cu „mânie proletară”, și îi condamna la moarte, chiar pe cei care făcuseră Unirea cea Mare, Partidul Național român cu Iuliu Maniu în frunte. Curioasă este manifestarea sufletului omenesc, singular, dar, mai ales în gloată... în spirit de gloată...doborâtă de povara propriei sale plăceri. Așa a fost de când lumea e lume... Așa va fi întotdeauna, cât va fi lume... Împletiri uimitoare de fapte ale oamenilor, și de neprevăzut al soartei. ... Ultimele ecouri ale Pieții se stinseră în văzduh... Liniște
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
a fost ucis. Astfel Dinastia Romanovilor, care guvernase vastul imperiu rus, peste patru sute de ani, a dispărut pentru totdeauna, fără nicio urma... într-o singură noapte, în noaptea de 16/17 iulie 1918. De pe Țarskoe Selo, vulturul bicefal a fost doborât. În locul lui, trufașă și răzbunătoare se lăfăie în bătaia vântului peteca roșie a revoluției. Acolo au început să se urzească „lucruri groaznice”, sub lozinca... „Proletari din toate țările uniți-vă!”. Învățăcei pe măsură ai bolșevicilor ruși, comuniștii români, cu o
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
vor veni!..vor veni, cu siguranță!”, interveni Baltă, prompt, simțind că le slăbește speranța. În ascunzătoarea de sub Toaca, discuțiile se încingeau seară de seară, uneori mai aprinse, care trezeau în sufletul lor întărâtare.. răscoliri de dureri amorțite.. până când somnul îi dobora și ultimul sufla în lumânare. În liniștea deasă care se așeza, sub Toaca, nu se mai auzea decât, doar, răsuflet de om în somn. Și, astfel... ”așteptarea” primăverii, părea mai ușoară... ... Era la începutul lui martie, iarna care trecuse, încă
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
au intrat în Chei... și, au urcat pe cursul Bicăjelului până la izvoare. După treizeci de ore de marș forțat, fără oprire, pe căi ferite, odată cu primul cântat al cocoșilor, erau sus la cota cea mai înaltă a munților Tarcău. Toți, doborâți de oboseală, s-au prăbușit într-un somn adânc, fără capăt, parcă... Baltă culcat pe o parte, îi privea cu drag ca pe niște copii în somn... cum au mărșăluit fără crâcnire. Trecuse mult de miezul nopții și el încă
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
suntem... I-on, Sofronie, I-chim, Oan-ță, și...!”, silabisi.. și ca o mașinărie stricată repetă de mai multe ori numele lor... părând a fi mai mulți: „.. Ion, Sofronie, Ichim, Oanță..!”. Îi privea cu atâta drag, așa cum dormeau, pe o parte, doborâți de oboseală și de foame... Îi îmbrățișa și dezmierda, pe fiecare, din ochi și-i iubea atât de mult... atât de mult îi iubea..! Deodată se pomeni direct în picioare, trăgând cu urechea, ca iepurele de pârloagă la pândă.. Le
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
în clipa aceea, Baltă înțelese crudul adevar... ăuitul câinelui.. bocetul bătrânei din șanț,.. acum, toate aveau înțeles. Și, cu o voință de neînchipuit, se înălță întrun picior, cătând infricoșat, spre dric... murmurând... „Mamă.. mămăică-mamă!”. Câțiva milițieni tăbărâră cu patul armelor, doborându-l în colbul din mijlocul drumului. De sus, de pe coastă, se auzi un ăuit trist, sfâșietor de trist... „Hau-hauuu... hau-hauuu !”, câinele urla a pustiu.. Când Baltă cu fața zdrobită și pleoapele căzute... se uită, sus pe coastă la căsuța albă
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
-mă !”, izbucni el, căutând-o cu ochii pe mama lui.. pe sfânta lui mamă... Măcar o clipă s-o mai vadă... să-i ceară iertare.. Trupa de milițieni, cu ură ucigașă tăbărâ cu patul armelor, și cu bocancii pe el, doborându-l întins în drum.. până nu mai știu nimic... Clopotul bătea rar.. rar.. rar și adânc într-o dungă.. glasul lui de bronz era ca un fior în carne.. o chemare... Dricul coti pe o uliță strâmtă și bolovănoasă, și
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
concludente și caracteristice (tradiția se menține). Rezervațiile naturale din România care cuprind mari zone forestiere, sunt ocrotite de lege. Legea însă are o „portiță”: se permite scoaterea din zona protejată a copacilor căzuți. Ca urmare, vin trimișii băieților deștepți și doboară o mulțime de copaci sănătoși (de preferință cei mai sănătoși), după care, în deplină concordanță cu prevederile legii, acești copaci „căzuți” sunt scoși și comercializați în țară sau în străinătate de „băieții inteligenți” perfect organizați, bine informați, cu relații sus-puse
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
provocând Natura, trebuie să fie Întru cunoaștere, nu Întru exploatarea celuilalt: cunoașterea va naște iubirea. Competiția dintre om și Natură nu e o cursă de 100 metri plat, cu o linie de start, ci ceva În genul aruncării suliței, fiecare doborând, rând pe rând, recordul celuilalt, poate la milenii diferență. Cât s’ar conserva, deși competiția n’o lasă, specia umană va fi Înlocuită. Nu de o alta dar, cred eu, de suflet. E firesc, ca unealtă a Naturii, să promovăm
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
În trupul teiului e poarta prin care lemnul său atât de fragil va fi devorat de ciuperci și bacterii până ce, din tot scheletul lui care voia să susțină un arbore falnic nu va rămâne - nu peste mult - decât scoarța, curând doborâtă de vreun vânt. Dar și micile rămurele, rupte fie doar pentru a Împodobi ușa ori poarta cuiva la Rusalii, vor văduvi „recolta“ de flori de la anul. Comercianții de flori de tei Își cunosc bine - câtă relativitate conține acest cuvânt! - meseria
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
a evoluției. Ceea ce noi, și generos o scuz prin insuficienta cunoaștere a ce ne Înconjoară, nu prea avem. După cum suntem și grăbiți, uitând să respectăm stadiul evolutiv propriu, și sărim calul. Și mă Întreb, atunci când un proaspăt proprietar de pădure doboară un arbore: știe, nu că și-a ucis propriul frate, dar că a dezechilibrat o lume? Cum? Să privim un munte, care-și află antiteza În adâncul mării. Îl transformăm În pulbere, creând o nouă Sahară, făcându-l piatră de
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
5, dar destul ca să țină În viață tot ce mișună În jur, pe noi Înșine. Doar că, Înainte ca tehnologia, În care ne punem atâtea speranțe, să devenă competitivă, ne am apucat să ne tăiem craca de sub picioare, adică să doborâm pădurea, să distrugem vegetația solului, să lăsăm ogorul pârloagă, sperând că cine știe ce extraterestru ne va dărui celule solare. Dar unele mai speciale care, pe lângă energia proprie nouă, care nu e aceea electrică, ci pâinea de fiecare zi, să ne mai
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
sălașele noastre vremelnice, mulțumindu-se cu oasele aruncate. Până Într’o zi, când starostele lor a hotărât: toată haita de câini a hăituit ditamai mamutul, aducîndu-l În fața sulițelor vânătorilor. Isteață manevră, căci nici omul nu putea hăitui, dar nici câinele doborî. Dreptu-i, Împărțeala a reflectat feleșagul omului: și-a adjudecat carnea, iar câinele s’a mulțumit cu mațele și oasele. Feleșag? Păi omul a făcut la fel, mai apoi, și ci zeii: din jertfă, omul lua carnea, arzând pe altar grăsimea
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
părea acum că are un miros ațâțător, de subsuoară tânără de femeie. Domnul Gușatu gătea tocăniță de berbec pentru ziua următoare, cu sentimentul condamnatului la foame veșnică. Oare avea să mai apuce ziua de mâine? Oare n-avea să-l doboare aceea foame stihinică, despre care vorbeau toți colegii care avuseseră tăria sufletească să înceapă de mai multe ori cura de slăbire? Până spre miezul nopții, a fiert și a tot fiert tocana, și domnul Gușatu nici măcar n-a îndrăznit s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
asemenea celui temporal, nu prezintă doar caracteristici fizice. Eu, ca persoană, așa cum mă prezint acum, nu voi reuși să realizez alungirea „bătăii” mele în mediul spațial prin depășirea recordului la viteză sub zece secunde la suta de metri, nu voi doborî recordul la săritura în înălțime și nici nu sper să sar peste 180 cm. Chiar dacă voi reuși acestea voi avea nesfârșite limite în alte direcții. Îmi construiesc mediul meu spațial asemenea unei roze a vânturilor care își întinde mai mult
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
zisul "cel mai apropiat colaborator al lui Mao Tze Dun și singurul urmaș al acestuia"), căzut în dizgrație, care în drum spre U.R.S.S., unde intenționa să solicite azil politic, a ales ruta Mongoliei pentru avionul său și a fost doborât deasupra acestui stat, după urmărirea, în cursul a 24 de ore, de către Zhou Enlai și forțele aeriene chineze. Potrivit unor informații demne de încredere, dispariția lui lin Biao, în septembrie 1968 nu a fost în măsură să simplifice lucrurile în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
este clar: a fost - cât timp a fost -, din generozitate, comunist. Nu din obediență și nu din oportunism. Mai mult. Obediența și oportunismul au avut în poet un dușman de neîmpăcat. De asta ele s-au și unit ca să-l doboare. Inocență copilărească Dacă ipocrizia interesului creează legături durabile, felul acesta de legături nu țin de prietenie. Condiția prieteniei e inocența, poate de asta cele mai frumoase prietenii pornesc din vremurile copilăriei. În ce privește caracterul, o trăsătură izbitoare a lui Labiș a
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
campanii pline de demagogie, unul din promotorii regimului antimoșieresc. Puterea de atunci l-a răsplătit, trimițându-l la Academie. I s-a întâmplat acestui răsfățat al vremii care a fost Mihai Ralea să treacă printr-o primejdie de moarte. Zăcea doborât de-o boală necunoscută căreia nici medicii apusului nici sanatoriile din Elveția nu i-au venit de hac. S-a întors prin urmare să moară acasă. Nu-l mai trata decât un doctoraș ovrei din Huși care și-a dat
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
auzea boncănitul cerbilor, fără rezultat pentru toți vânătorii. Vineri, 24 septembrie. Seara. Vânătoare „la picior”. Fără rezultat pentru Mihai. Sâmbătă, 25 septembrie. Se merge la vânătoare, dimineața. Mihai vânează un cerb, „cel mai bun din anul acesta”, comparativ cu exemplarele doborâte de ceilalți vânători. O nouă rundă de vânătoare s-a desfășurat după masă. Se pare că acum s-a petrecut episodul relatat de Mihai lui A. Gould Lee: „după ce Carol a împușcat cel mai frumos cerb din viața sa și
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
că acum s-a petrecut episodul relatat de Mihai lui A. Gould Lee: „după ce Carol a împușcat cel mai frumos cerb din viața sa și a sărbătorit evenimentul cu șampanie și decorându-l pe pădurar, în ziua următoare, Mihai a doborât un trofeu și mai valoros”. Carol al II-lea nu numai că nu și-a lăudat fiul pentru acest succes, ceea ce i-ar fi dat mai multă încredere, ci i-a spus că nu făcuse nimic ieșit din comun. Duminică
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
rămas porecla de Buffalo Bill (Bill Bizonul). Pe când lucra la construirea liniei ferate „Union Pacific”, În calitate de vânător de bizoni, pentru aprovizionarea muncitorilor și armatei cu carne de bizon, a aranjat un concurs de vânătoare În care a fost declarat câștigător, doborând Într-o zi 69 animale. Premiul a fost 500 dolari, sumă mare pentru acel timp, o piele de bizon costând atunci 3 dolari. Rivalul său a fost Bill Comstock. De atunci i-a rămas numele de Buffalo Bill, vânător a
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
războiul civil și a crescut insecuritatea pentru activitățile desfășurate de Misiunea de observare a O.N.U. în Angola, ceea ce a determinat încetarea oficiala a activității acesteia la 1 martie 1999, la cererea guvernului angolez, mai ales după ce au fost doborâte 3 avioane de către forțele U.N.I.T.A. și de către susținătorii acestora, în dezastrul aerian de la Abidjan pierzându-și viața chiar trimisul special al Secretarului general al O.N.U., Blondin Beye. Autoritățile angoleze au apreciat că Misiunea de observare a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
sau să se lovească adversarul, în altă parte a corpului decât în palmă. Se pot executa sărituri înainte, înapoi, lateral sau fente de loviri și sărituri, pentru a deruta adversarul. Cel care a atins solul cu mâna sau a fost doborât pierde un punct, după care jocul se reia până la acumularea numărului de puncte stabilit sau până la expirarea timpului. Exercițiul trebuie dozat în funcție de nivelul de pregătire fizică și vârsta colectivului de elevi, deoarece sunt solicitate picioarele foarte mult și există pericolul
Jocuri pentru dezvoltarea forței în învățământul gimnazial by Prof. Ursu Eduard și Prof. Ursu Dorin Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/1598_a_3018]