2,337 matches
-
cu ajutorul altor persoane și imaginile și/sau sunetul înregistrate la evenimentul real; ... d) în cazul prezentării de materiale audiovizuale provenind din surse externe redacției, să se precizeze acest lucru; fac excepție materialele audiovizuale provenite de la agențiile de presă; ... e) în enunțarea unor ipoteze sau a unor relații de cauzalitate privind producerea unor eventuale catastrofe, să se solicite și un punct de vedere al unei persoane cu competență în domeniu; ... f) sondajele de opinie prezentate să fie însoțite de următoarele informații: ... - denumirea
EUR-Lex () [Corola-website/Law/176552_a_177881]
-
F. Davis, 1984; P. Calefato, 2004; M. Carter, 2003a; Y. Kawamura, 2004; M. Barnard, 2007) nu citează în mod special scrierile antropologice și etnografice de la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului XX. Formula cea mai întâlnită constă în enunțarea unor teorii timpurii, unanim recunoscute, care explică originile vestimentației. Este vorba de teoria comportamentului modest (modesty theory), teoria înfrumusețării (adornment theory) și teoria protecției (protection theory). Consider că, din punctul de vedere al obiectivului acestei lucrări, respectiv stabilirea paternității unor
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
referă la teoriile explicative ale originii vestimentației, care, într-o formă sintetică, ar putea fi enunțate astfel: a) teoria comportamentului modest (modesty theory) susține că pudoarea este cauza apariției îmbrăcămintei. Plecând de la relația vestimentație-pudoare, textul acestei teorii a cunoscut diverse enunțări, astfel: în termeni de cauză-efect, modestia reprezintă cauza primă, determinantă, a practicilor corporale de vestimentație sau, din contră, haina este cea care a declanșat apariția emoției de rușine, generând astfel o nouă relație a omului cu corpul său și cu
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
fi preferate înaintea altora. Criteriile de control sunt interrelaționale, așa cum sunt elementele sistemului de control dintr-o organizație, de aceea eficacitatea controlului nu poate fi judecată evaluând fiecare criteriu în mod izolat. În continuare, prezentăm evaluarea eficacității controlului intern prin enunțarea criteriilor sub formă de întrebări care corespund particularităților sale, dintr-o organizație, conform modelului CoCo, sub forma unui chestionar (Listă de verificare), care ar trebui urmate de întrebarea: „De unde știm acest lucru?” pentru a identifica și analiza procesul de control
Guvernanţa corporativă by Marcel GHIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/229_a_184]
-
Acestui procedeu, teoreticieni precum Roland Barthes, Pierre Macheray, Jacques Derrida și alți poststructuraliști îi opun noi metode de lectură a textului și demersuri critice. Conform post-structuraliștilor, textele trebuie privite ca o expresie a diversității de voci și nu ca o enunțare a unei voci ideologice unice care urmează a fi identificată și pusă sub semnul întrebării. Textul necesită o lectură plurivalentă și un set de strategii critice sau textuale care să îi dezvăluie contradicțiile, elementele marginale contestabile și omisiunile structurale. Aceste
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
unei “porțiuni de invenție personală, dar invenția nu poate depăși anumite limite și trebuie să fie acceptată de mediul în care se produce”. Semnificația este un ansamblu de variabile care depășește cadrul semnului lingvistic, realizându- se numai în discurs, cu ajutorul enunțării, fiind caracteristică unităților superioare sintagmei. în lingvistica structurală, sensul se verifică la nivelul fonemelor diferite, obținute prin comutare: car/var, unde / c/ comută cu /v/, generând un cuvânt cu sens diferit. În lingvistica distribuțională, sensul este o funcție a distribuției
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
La Planète pétrifiée / Planeta pietrificată, La Flamme cosmique / Flacăra cosmică, Course vers Pluton / Cursa spre Pluto 132 (Vargo Statten), L'Invasion de la Terre / Invadarea Pământului (Jimmy Guieu), Alerte aux robots / Roboții în alertă, Attentat cosmique / Atentat cosmic (J.G. Vandel). Doar enunțarea titlului oferă un câmp semantic și oniric în care intervin știința și tehnica, explorarea și războiul, totul orientat către stele, dar sugerând o invadare a Pământului. Știința este legată de tema puterii, roboții sunt prezenți, și întâlnim chiar o călătorie
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
relație senzorială dintre KT și pacient. În aceste condiții, comenzile trebuie să fie clare, ferme, scurte și precis adresate. Prin aceste comenzi se urmărește ca pacientul să-și mobilizeze toate resursele psihice și fizice, reziduale, care-i stau la dispoziție. Enunțarea lor trebuie să constituie un moment-cheie al execuției, iar fermitatea comenzii - un stimulent pentru o mai bună executare, nicidecum de avertisment sau timorare. În funcție de ambianța psihică, ce se poate decompensa uneori, blândețea și modulația tonului vocal vor fi în măsură
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
în rezoluțiile congreselor al treilea, al patrulea și al cincilea ale partidului, în care România era eronat numit „stat multinațional”. Ceaușescu condamna faptul că documentele respective îndemnau la așa-numita „eliberare de imperialismul românesc” a „popoarelor oprimate” și considera că enunțarea dreptului la autodeterminare a lui Marx nu era făcută în vederea dezintegrării statelor naționale, ci doar eliberarea popoarelor oprimate și organizarea lor în state naționale. În iunie, Ștefan Voicu publica un articol în care observa deschis că „la 28 iunie 1940
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
nuanță comunistă, proruse și antiromânești, ocupă un spațiu întins mai ales în organele de presă ale partidelor antiunioniste, Partidul Comuniștilor din Republica Moldova și Partidul Democrat Agrar din Moldova. Între publicațiile respective, organul de presă al PCRM, „Comunistul”, se remarcă prin enunțarea unor teze aberante, prin mistificări grave ale adevărului istoric și prin atacuri suburbane la adresa susținătorilor unității românești. Dacă în cărțile ce susțin moldovenismul, studii istorice de amploare, dedicate publicului de pe arii întinse, eventual din alte țări, traduse cu sprijinul autorităților
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
moderat, diplomatic, concluziile forțate și erorile evidente pentru un specialist sunt ascunse sub insinuări ocolite. Nu la fel se întâmplă în presă, în materiale de scurtă durată, adeseori cu caracter de pamflet, cu un ton extrem de agresiv și uneori vulgar, enunțarea cu seninătate a unor aberații, fără nici o argumentare științifică, atacuri directe la persoană, ton șovin și chiar rasist, inventarea unor noțiuni și susținerea unor teorii hilare. Încă din 1993 agrarienii au trecut la o puternică ofensivă mediatică, accentuată după
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
care s-au dezvoltat locuitorii de la est și sud de Carpați, precum și cei din interiorul arcului carpatic a fost enunțată și dovedită în studii de mare autoritate), dar afirmarea rolului geneticii în constituirea unei națiuni pune problema competenței autorului în enunțarea unor asemenea teorii. Ne punem, în același timp, întrebarea justificată a compatibilității deosebite dintre Vasile Vieru, Asociația Meleag Natal și publicația Partidului Comunist din Republica Moldova. Și ne punem, de asemenea, întrebarea, de ce consideră Nicolai Cojuhari, „profesor de limbă și literatură
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
a nu ucide, constă în aspectul violenței considerate ca o idolatrie, prin respingerea violenței, a forței fizice, a virtuții războinice și a sacrificiilor sângeroase etc. elemente prezente în toate civilizațiile Vechiului Testament, reinterpretate în adevărata lor lumină de noutatea evanghelică. * Enunțarea simplă, originară și fugitivă, a poruncii a V-a din decalogul biblic: Să nu ucizi, nu ne explicitează dacă aceasta conține vreo interdicție absolută sau limitată în acest sens. Dacă porunca ar conține o interdicție absolută, orice ucidere omenească decăzută
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
nu-i așa?), Santayana și Faulkner. Adresa de la Coatesville, apreciază Black, este extrem de interesantă, ca parte a dialogului respectiv, deoarece reprezintă una dintre puținele manifestări expresive, constitutive "dialogului" în cauză, a cărei formă este non-literară. Profesorul Black înaintează, treptat, către enunțarea "loviturii de teatru" pe care o simțim venind încă de la începutul analizei sale. Ba, mai mult, o simțeam din momentul în care constatasem expunerea literală și integrală a adresei de la Coatesville în cartea sa. O simțeam și în cuvintele lui
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
astfel de curriculum ar fi reprezentat de un tabel, cu patru coloane: enunțul competenței, cunoștințe de bază, cunoștințe procedurale, atitudini. În programele școlare, atunci conținuturile clasice sunt transformate în obiective specifice, prin construirea și inserarea de asemenea sarcini, nu doar enunțarea, transmiterea și reproducerea lor tradițională. Ceea ce permite ca, după suportul teoretic sintetizat, să fie indicate acțiuni, sarcini derivate, care devin acum resurse, instrumente de realizare și formare. În fine, se propun și situațiile de evaluare, pentru fiecare competență, cu precizarea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
unor situații, rezolvare variată, reprezentare grafică, compunere variată. • Prin alternare a formelor de organizare: centrate pe educat, de studiu individual, cu ritmuri diferențiate, de inițiere, de dezvoltare, de aprofundare. • Prin stimulare a creativității în grup prin brainstorming (asaltul de idei): enunțare spontană a cât mai multor idei pentru rezolvarea unei probleme, fără evaluare critică pe parcurs, cu amânarea aprecierii, după ce au fost consemnate toate nuanțele originale inițiale. • Prin sinectică, pentru unificare a unor lucruri distincte, aparent irelevante, prin: analogie personală, analogie
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
stabilire de relații diversificate, intuiții, încercări succesive perfecționate, inducții, studiu independent complex, schițări, reprezentări grafice. • De antrenare a educatului în formularea însăși a situației problematice, pe baza materialului-suport dat anterior sau neproblematizat. • De găsire de către educat a materialului necesar, după enunțarea problemei și verificarea de variante a soluționării. Munca cu manualul și alte auxiliare • Utilizată pentru obiective de informare, documentare, studiu independent sau în grup. • Solicită procesele concrete de cunoaștere, dar și gândirea, reflecția. • Antrenează elaborarea de idei proprii, un plan
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
un construct, un artifact, un proiect, potrivit normelor construcționiste. Autorii remarcă și mai multe note distinctive ale proiectării constructiviste, față de modelele anterioare (inițial, behaviorist), regăsibile în abordările privind Instructional Design (ID): • renunțarea la sensul prescriptiv detaliat de precizare a procedurilor, • enunțarea principiilor care să permită adaptarea la situațiile reale ale construirii învățării, • promovarea inițierii astfel a educatorilor în cunoașterea științifică, • însăși conceperea ei este în mod științific, precizând ipoteze, argumente, interpretări, analize variate, variante de soluționare, evaluare criterială, valorizare aplicativă, • prevederea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
analiști și decidenți, trebuie incluse și alte variabile nu în felul ad hoc și incoerent în care Waltz face apel la motivații multiple, ci integrate riguros într-unul sau mai multe modele teoretice. Supraviețuirea și dominația pot fi văzute ca enunțări extreme ale orientărilor defensivă și expansionistă. Literatura despre realismul ofensiv și cel defensiv (vezi Lynn-Jones 1995; Labs 1997: 7-17; Zakaria 1998: 25-42; Taliaferro 2000/1; Snyder 2002) în fond readuce distincția realismului clasic dintre puterile de status quo și cele
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
a răni un scriitor când vorbim despre cărțile lui sunt cu atât mai mari cu cât Îl apreciem mai mult. În afara obișnuitului motiv de satisfacție pe care Îl poate da senzația de concordanță, efortul de a fi mai precis În enunțarea rațiunilor care ne-au făcut să-l apreciem are toate șansele să fie demoralizator pentru autor, confruntându-l prea din scurt cu ceea ce e ireductibil În celălalt, și deci cu ceea ce e ireductibil În el Însuși și În cuvintele cu
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
transmită mesaje. De-a lungul secolului trecut, mirajul lingvistic a sedus practica literaturii și a determinat nașterea unei definiții ontologice a literaturii ca ființă a literaturii moderne a cărei valoare/vitalitate este evaluată prin prisma autenticității Înțeleasă ca adecvarea dintre enunțare și ceea ce se presupune că trăiește subiectul, conștient au nu, În momentul enunțării. Tocmai de aceea, caracterul reprezentativ al literaturii devine indiferent; un roman poate să nu povestească nimic, așa cum nici poezia nu o face, dar să fie totuși autentic
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
și a determinat nașterea unei definiții ontologice a literaturii ca ființă a literaturii moderne a cărei valoare/vitalitate este evaluată prin prisma autenticității Înțeleasă ca adecvarea dintre enunțare și ceea ce se presupune că trăiește subiectul, conștient au nu, În momentul enunțării. Tocmai de aceea, caracterul reprezentativ al literaturii devine indiferent; un roman poate să nu povestească nimic, așa cum nici poezia nu o face, dar să fie totuși autentic În calitate de manifestare a unui interior vital. Ca expresie a acestui - putem să-l
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
În școli, ci chiar pe seama identității literaturii franceze Înseși care, În partea ei cea mai vizibilă din ultimele decenii, este o Uniune Sovietică plină de promisiuni, dar aflată În prag de colaps. și ajung astfel la a doua eroare, de enunțare ca să spun așa - un act ratat, adică - a lui Todorov. Bulgarul vorbește despre Învățămîntul literar francez și enunță ceea ce crede el că reprezintă chestiunea esențială: „Predăm o știință (savoir) despre disciplina literară sau despre obiectul ei? și deci, În cazul
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
ultima nu arată, de fapt, nimic. De aceea, marea provocare a literaturii este astăzi transformarea ei dintr-un scris Într-un vorbit. Există În literatura franceză contemporană o tendință care vizează așa ceva: autoficțiunea, care deplasează sensul interpretărilor de pe enunț pe enunțare. O relativizare a acestui model de producție și instituție culturală vine din partea școlii. Aici este singurul loc unde afli, din ce În ce mai fugitiv de altfel, de existența trecută a unor scriitori care nu apar În topuri. A citi un text scris de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
să spun tindea - să i se conformeze, prin cele două mari paradigme de stil pe care le putem detecta studiindu-i producțiile: minimalismul de la Minuit (proza fenomenologică despre care tocmai am vorbit, aceea a privirii neutre, care „absolutizează”) și literatura enunțării, cea care, prin felurite autoficțiuni, Încearcă să transcrie rostirea, reducînd la minimum stilul și Încercînd să scape reprezentarea de ipostazierea privirii. O literatură extrem-obiectivă și una extrem-subiectivă sunt Însă, astăzi, ambele, rezultatele unei voințe de literatură care nu face decît
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]