2,369 matches
-
perechii fără cîrmaci. Barca, sau măcar acea porțiune a ei care încăpuse în micul dreptunghi al reclamei la tabac, era așezată în diagonală pe apa albastră, liniștită. Vîslașii își întinseseră brațele în față într-o poză nefirească, care, totuși, le etala umerii lați, orizontal pe hîrtie, și odată cu ei, panglica lată, roșie, de peste tricoul improbabil alb, cu emblema aurie în mijloc, la înălțimea pieptului. Gurile lor, și ele, desenau o mică linie orizontală, nu chiar zîmbind, ci plină de determinare bărbătească
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
privească pe celălalt, erau niște străini fără istorie sau identitate, genul de oameni cu care te întâlnești o dată în viață și atunci în locuri total neinteresante - pe scara rulantă sau în metrou -, când nu poți face nimic pentru a-ți etala calitățile tale de individ al acestui secol atât de modern. Fiecare mișcare a vecinului putea fi anticipată, de pildă bătrânul din colțul din dreapta își dregea glasul în timp ce privea cu coada ochiului sânii plăcut formați ai secretarei roșcate. Aceasta rămăsese cu
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Fără să i se dea dreptul la nici o explicație sau implorare, Vladimir fu scos cu forța din apartament, obligat să se urce în mașină și dus la secție. Aici urmară alte interogatorii din ce în ce mai dure. Diferiți indivizi se perindară prin fața lui, etalându-și gradele și metodele de a-l face să mărturisească. I se dădu voie să fumeze și să folosească toaleta personalului, în schimb nu i se oferi nimic de mâncare, iar de băut, doar un pahar cu apă. La început
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Cuvintele și lucrurile, traducere de Bogdan Ghiu și Mircea Vasilescu, Editura Univers, București, 1996, p. 33.</ref> Singurul loc de întâlnire ar fi doar „vocea imaterială ce pronunță enumerarea lor“, ne-locul ca atare al limbajului. Iar acesta din urmă, „etalându-se, nu deschide niciodată decât un spațiu de negândit“. Cred că aici Foucault este un pic dator unei logici bivalente. Pe de o parte, constată obișnuința noastră de a gândi doar ceea ce se supune unei ordini, „milenara noastră practică a
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
self-made man Danny Wilde. În paginile din Pif Gadget trece ceva din aura glamour ce îi înconjoară pe Roger Moore și Tony Curtis. Pe un alt palier, Vestul sălbatic devine, odată cu investigațiile celor doi agenți speciali, scena pe care se etalează geniul malefic al creatorilor de monștri - savantul nebun Frank Einstein este creierul ce orchestrează tentativa de luare cu asalt a întregii lumi. Între această armată a întunericului și pacea Republicii se interpune doar cuplul de agenți înzestrați, la rându-le
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
dincolo, păstrând același tipar al cărții, cu coperțile lor cartonate și limba franceză ivindu-se dintre bulele narațiunii. Posesorii lor (printre care nu m-am numărat niciodată) dețineau între noi un statut niciodată egalat, un statut asemănător celor care își etalau mașinuțele minunate cumpărate de părinții lor din Occident sau din Libia. Tintin, magnifica carte cu povești, nu era decât rareori împrumutată - ea era admirată de la distanță, râvnită și jinduită cu acea invidie hipnotică pe care numai socialismul biruitor o putea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
încetează să uimească. Natură prodigioasă, asemenea lui Olrik din ciclul Blake et Mortimer, el continuă ilustra tradiție a literaturii populare, literatură populată de exponenți intratabili ai răului absolut. Ca și în prelucrarea temei thriller-lui, din L’île noire, scriitorul își etalează aici virtuozitatea cu care a topit, în mediul de expresie al benzii desenate, ingredientele intelectuale ale secolului XX. Povestiri pentru oameni mari Textele lui Hergé sunt afectate de aceeași eroare de lectură ca și romanele lui Jules Verne - decorul familiar
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
motorul narațiunii, demonul ce aspiră, neîncetat, la puterea supremă pe care i-o poate conferi stăpânirea științei. Aflat, invariabil, de partea întunericului, Olrik mobilizează, în contra lumii libere pe care o apără Blake și Mortimer, energia creatoare pe care o vor etala, în seria inspirată de Ian Fleming, oamenii temutei organizații SPECTRE. Niciodată împăcat cu înfrângerea, evadând din cele mai formidabile închisori, aflat în vecinătatea marilor tirani sau a celor mai redutabili criminali, Olrik este ingredientul fără de care ritmul inițiatic al aventurii
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Atlanticului, îl obligă pe Jacobs să adapteze miturile americane, oferind propria sa variantă de cosmogonie. Le rayon U operează cu același sistem de reprezentare identificabil la Alex Raymond - confruntarea dintre bine și rău se duce în contextul unor lumi ce etalează contrastul dramatic între barbarie și avansul tehnologic. În universul lui Jacobs, Pământul este divizat între cele două civilizații care își dispută supremația. Norlandia savantului Marduk și a curajosului Lord Calder unește rafinamentul științific cu prețuirea pentru libertate și dreptate. În
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
cu cele mai multe cicatrici, acela va avea rolul principal în mintea publicului. Dacă lumea de afară ar sparge ușa să ne salveze chiar acum, Directoarea Tăgadă ar fi cea mai chinuită victimă, arătându-le cioturile degetelor retezate de la mâini și picioare, etalându-le ca să stârnească compasiune. Devenind personajul principal. Cel din segmentul A al oricărui talk-show. Ceea ce înseamnă că noi, restul, avem roluri secundare. Ca să nu fie întrecut, Sfântul Fără-Mațe a împrumutat un satâr de la Bucătarul Asasin și și-a retezat degetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
și chiar lipsa de etică a mai marilor Bisericii nu au alterat sacralitatea acestei instituții în viziunea poporului român care a căutat mereu refugiu cu umilință și patimă între pereții ei pe care erau pictate figurile sfinților care, fără a etala frumusețe, etalau adevărul suferințelor pământești, realitatea vieții religioase a românului care nu era una ușoară în contextul îndelungatei stăpâniri otomane și abuzurilor din partea autorităților dar și a cotropitorilor. Nu putem spune dacă românii au fost sau sunt mai credincioși decât
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
lipsa de etică a mai marilor Bisericii nu au alterat sacralitatea acestei instituții în viziunea poporului român care a căutat mereu refugiu cu umilință și patimă între pereții ei pe care erau pictate figurile sfinților care, fără a etala frumusețe, etalau adevărul suferințelor pământești, realitatea vieții religioase a românului care nu era una ușoară în contextul îndelungatei stăpâniri otomane și abuzurilor din partea autorităților dar și a cotropitorilor. Nu putem spune dacă românii au fost sau sunt mai credincioși decât alte popoare
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
o Înrudire Îndepărtată cu lordul Byron, În pofida faptului că el era de fel din localitatea Caldas de Montbuy. Probabil În intenția de a evidenția această conexiune, Barceló se Îmbrăca În mod invariabil asemenea unui dandy din veacul al XIX-lea, etalînd fular, pantofi de lac alb și un monoclu fără dioptrii pe care, potrivit gurilor rele, nu și-l scotea nici În intimitatea closetului. În realitate, Înrudirea cea mai semnificativă pentru averea sa era aceea cu propriul genitor, un industriaș ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
un om ce nu-și putea permite să-i dăruiască fiului său un stilou norocos care nu servea la nimic, dar care părea să Însemne totul. În seara aceea, la Întoarcerea mea de la Ateneu, l-am găsit așteptîndu-mă În sufragerie, etalînd aceeași față de Înfrîngere și de jind. — Începusem să cred că te-ai rătăcit, zise el. A sunat Tomás Aguilar. Spune că v-ați dat Întîlnire. Ai uitat? — Barceló, care se răsucește ca o jaluzea, am spus eu, Încuviințînd. Nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
domiciliu care lua cu sine mame, cerșetori sau vecini nonagenari, ca și cînd ar fi fost vorba de o loterie a infernului. Ideea că moartea ar putea umbla pe lîngă mine, cu chip omenesc și cu inima otrăvită de ură, etalînd uniformă sau gabardină, că ar sta la coadă la cinematograf, că ar rîde prin baruri ori că dimineața ar lua copiii la plimbare prin parcul Ciudadela, iar seara ar face pe cineva să dispară printre dărîmăturile castelului Montjuïc ori Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
mai ghicea În lumina gălbuie a unor becuri neprotejate și istovite, ce atîrnau de un cablu jupuit. Doña Encarnación, văduva unui șef din Garda Civilă și proprietara pensiunii, ne-a Întîmpinat În ușa pensiunii, Înveșmîntată Într-un capot bleu-ciel și etalînd un cap cu bigudiuri pe potrivă. — Uitați-vă, domnu’ Sempere, asta-i o casă respectabilă. Eu am clienți berechet și nu-i musai să-nghit toate pănărămile astea, ne spuse ea În timp ce ne conducea pe un culoar Întunecat ce mirosea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
albastru verzui, Însă ea insista că erau de culoare „smarald și safir“. Cu toate că petrecuse o grămadă de ani la tereziene, ori poate tocmai din acest motiv, atunci cînd taică-su nu era pe fază, ea bea anason În pahare Înalte, etala ciorapi de mătase Perla Gris și se machia precum vampele din filme, care tulburau somnul prietenului meu Fermín. Eu n-o puteam Înghiți deloc, iar ea răspundea sincerei mele ostilități prin priviri molatice de dispreț și indiferență. Bea avea un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
minute de cînd Fermín plecase, cînd a auzit clopoțelul de la intrare și mi-am ridicat privirea de pe coloanele de cifre și de ștersături. Tocmai intrase un individ Îmbrăcat Într-o gabardină cenușie și cu o pălărie de fetru pe cap. Etala o mustață ca trasă cu pensula și niște ochi albaștri și sticloși. Exhiba un zîmbet de vînzător, fals și forțat. Mi-a părut rău că Fermín nu era de față, fiindcă el nu stătea prea mult la taclale pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ceasuri de mînă și pînă la mașini de cusut a fost Întotdeauna proverbială, iar persoana sa, apreciată de toți cei ce-l cunoaștem și Îi frecventăm stabilimentul, inclusiv de cei care nu vedeau cu ochi buni ocazionalele lui escapade nocturne etalînd perucă, zulufi și rochie cu buline. — Vorbiți de parcă ar fi răposat, spuse cu teamă Fermín, consternat. — Răposat nu, slavă Domnului. Am oftat, ușurat. Don Federico locuia cu mama lui, octogenară și complet surdă, cunoscută În cartier drept Pepita și faimoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
de intimitate între tine și cel căruia îi vorbești. Nimeni nu trage cu urechea, nimeni nu aruncă priviri indiscrete, nimeni nu te atinge decât din greșeală, și atunci îți cere iertare numaidecât. 18 noiembrie, 2009, Sydney Aici bogăția nu este etalată în garduri și porți de marmură, ca în satul Certeze din Maramureș, ci în case înconjurate de grădini spectaculoase sau ascunse în păduri de eucalipt. Bogăția se măsoară în confortul din casă, întrebuințat la maximum, în călătorii overseas, în administrarea
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
întrecea. Avea o minte ascuțită și o folosea ca pe un brici. Ca între camarazi. Doar profesorul rămânea cumva în afara cercului, deși apropiat, părea totuși distant. Între Profesor și Aide se născuse o relație specială. Și el, și ea își etalau cunoștințele ca într-un spectacol, fiecare încerca să profite la maximum de mintea celuilalt, chiar se simțeau geloziile intelectuale dintre ei, dar erau atât de mascate încât de abia se broda o catifea pe o relație intelectuală de excepție. Nu
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
promovase pe culoarele absurdei democrații comuniste, ca secretar de organizație politică, Nae Calaican nu avu decât vulgare accese de premoniție, la fel ca pe vremuri, când se avânta pe linia strădaniilor lui de a-și sistematiza și de a-și etala cunoștințele-i precare: Ăștia pro-babil că vin din niscaiva republici sovietice din Asia! Își încercă zadarnic norocul în presupuneri și în divinație, fără să nimerească, însă, câtuși de puțin. Vladimir nu-l luă în seamă, deoarece fredona in pieto, odată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
unor cuvinte precum Cimitirul israelit. Printre înscrisurile contorsionate de curgerea timpului, cutreiera arcușul aspru al viscolului lui făurar, executând, în scâncete și scârțâituri, subțiri arpegii eoliene. Vladimir nu încetă să dezavueze abandonul lui Nae Calaican, care o dată mai mult își etalase lipsa de caracter. Pribegi rebegit pe meandre de gânduri amare, orbecăind, cu mâinile întinse înainte, pe poteci înecate în zăpadă, între siluete imprecise de piatră. Într-o locație în care simți, sub pași, moliciunea unui troian de frunze moarte, adunate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
incomensurabilelor sentimente ale fricii. I se păru doar că distinge un tunet prelung, urmat abrupt de un scrâșnet în țeastă și de un dangăt care purta în el întunericul. Toată succesiunea, toată această rapidă serie de sonuri, mintea lui o etală, înainte de a înțelege că insul acela, cu mușchi reliefați peste tot, ca la un manechin gonflabil de cauciuc, răsărind din infinitele ape ale cleștarului de Murano, lovise cu precizie. Dulce, pavăza Reginei Să fi fost orele două din după-amiaza toropită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cu detașare și prestanță de consacrați. Discursul se prelungi atât de mult, încât bidiviii-cosași, desfăcându-și hamurile lor de piele pe furiș, abandonară tiptil ceremonia și o tuliră spre piețele de fructe și de legume, unde baruri pline de jus etalau, cu sutele, acele vaci vegetale ale furnicilor, care, atârnate de tavan, își așteptau mușteriii. Însoțit de o tânără furnică, având ochi înguști, de cobalt albastru (o raritate la aceste vietăți din Ordinul himenopterelor), greierele-viorist porni, fierbând de mânie, în căutarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]