2,052 matches
-
fi nimeni care să-l plângă, nici măcar soția. În orice caz, își dorește cu ardoare este vorba de un fel de testament ca măcar oasele să-i fie duse la Roma într-o urnă mică: mort nu va mai fi exilat. Nimeni nu-i interzice acest lucru (sau mai bine zis, nu i-l poate interzice): în ciuda interdicției lui Creon, regele Corintului, miloasa Antigona din Teba nu a ezitat să-și îngroape fratele, pe Polinice, căzut în războiul celor Șapte împotriva
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
de exilat. Fabia trebuie să suporte totul cu tărie de caracter (perfer et abdura, v. 7), așa cum face el, care s-a obișnuit să fie curajos de nefericit (fortiter miser, v. 4). Oricum, să știe răuvoitorul că Ovidiu nu este exilat, ci relegat: pluta sa e încă la suprafață, chiar dacă e în derivă... De aceea, poetul se alătură poporului pentru a-i ura viață lungă Cezarului și-i cântă cu toatele forțele sale laude pentru clemență și generozitate: "pentru ca zeii să țină
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
l'exil. A. Colin, 1921. 26 C. NARDI, op. cit., p. 748. 27 Și L. HERMANN, La faute secrète d'Ovide, în "Revue Belge de Philol. et d'Hist.", tomul XVII (1938), p. 695 și urm., crede că Ovidiu a fost exilat pentru că a văzut-o pe Livia dezbrăcată în vederea celebrării misterelor pentru Bona Dea. Ovidiu ar fi intervenit din curiozitatea de a cunoaște. Dar care să fie oare acel malum pe care poetul declară că l-a văzut? Cf. și DE
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
galici se țin deoparte, dar, sub presiunea evenimentelor, ei ajung să participe la diferite concilii care amenință unitatea însăși a comunităților creștine din Galia. Intervenția episcopului de Poitiers, Hilaire, în 356, cu ocazia conciliului de la Béziers, este determinantă. Hilaire este exilat de împăratul arian Constanțiu al II-lea, dar clerul galic își reface unitatea sub oblăduirea episcopului de Poitiers. În 360, revenirea lui Hilaire și conciliul de la Paris consacră succesul acțiunii contra arienilor. Totuși, astfel de conflicte slăbesc imperiul într-un
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în 1447 episcop de Lisieux, a cunoscut personal în copilăria sa ravagiile războiului în Normandia și în provinciile vecine. Consilier ascultat de Carol al VII-lea, el cade în dizgrație în timpul lui Ludovic al XI-lea și trebuie să se exileze la Trèves, apoi la Utrecht, unde moare în 1491. Istoria lui Carol al VII-lea a fost scrisă la Trèves în 1471-1472 și revizuită după aceea: cel mai vechi manuscris cunoscut este un manuscris de autor corectat puțin după 1484
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
rege, împins de prietenul său Charles d'Albert de Luynes, decide în 1617 să pună capăt acestei situații umilitoare punînd să-l aresteze pe Concini; acesta este ucis de căpitanul gărzilor însărcinat cu prinderea lui. Ludovic al XIII-lea o exilează atunci pe regina mamă la Blois și se debarasează de miniștrii săi, printre care tînărul episcop de Luçon, Richelieu. Însă, în loc să exercite efectiv puterea, el se lasă pe seama lui Luynes, care, neexprimentat și mediocru, este incapabil să facă față situației
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de Brienne, arhiepiscop de Toulouse. Brienne îi îndepărtează pe notabili și înregistrează, în august 1787, edictul instituind subvenția teritorială, în cursul unei ședințe prezidate de rege (lit de justice) pe care parlamentarii o declară ilegală. Ludovic al XVI-lea ripostează exilînd parlamentul la Troyes. Un compromis permite întoarcerea lui în octombrie, în aplauzele poporului, care vede în magistrați pe adversarii despotismului ministerial și părinții patriei. Pentru a curma această obstrucție, ministrul de justiție Lamoignon încearcă, în mai 1788, o reformă inspirată
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
un puternic apărător al dreptei credințe chiar și în fața împăratului roman semiarian Valens (364 - 378). Acesta din urmă, susținător al arianismului, n-a reușit să-l determine pe Bretanion să-i asculte voința, fapt pentru care episcopul a și fost exilat pentru o scurtă perioadă. De asemeni, istoricul Teodoret din Cir (392 - 458) mărturisește despre Bretanion, scoțând astfel în evidență intensitatea vieții religioase din Tomis, dragostea și respectul credincioșilor față de episcopul lor și buna organizare bisericească a provinciei. La lucrările Sinodului
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
afec? iune fă?? de prin? ul Carol ? i acest considerent emo? ional f? cea că totul s? treac? prin acest filtru. Iorga a continuat s? aib? rela? îi foarte bune cu prin? esa Elenă, care, dup? ce Carol a fost exilat din ? ar? , a r? mas al? turi de fiul ei. Regina Elenă vizită adesea ? coală de la V? lenii de Munte a lui Iorga ? i �l invită pe acesta la re? edin? a ei. Iorga a fost invitat la Consiliul de Coroan
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
acia), care se �ntindea p�n? la Marea Neagr? (unde Ovidiu ? i mul? i al? îi au fost trimi? i �n exil), a devenit un fel de Siberie pentru Romă: cei c? zu? i �n dizgra? ie sau nedori? i la Romă erau exila? i �n mare num? r �n aceast? provincie. Conform tradi? iei latine, lipsit? �ntotdeauna aproape total de orice tendin?? rasist? , ace? ți exila? i, ca ? i oficialit?? ile sau osta? îi din garnizoanele de acolo, s? au amestecat prin c? s?torii
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
devenit un fel de Siberie pentru Romă: cei c? zu? i �n dizgra? ie sau nedori? i la Romă erau exila? i �n mare num? r �n aceast? provincie. Conform tradi? iei latine, lipsit? �ntotdeauna aproape total de orice tendin?? rasist? , ace? ți exila? i, ca ? i oficialit?? ile sau osta? îi din garnizoanele de acolo, s? au amestecat prin c? s?torii cu dacii autohtoni mai ales �n Transilvania. �n 271 e.n., atunci c�nd �mp? ratul Aurelian ? i?a retras legiunile ? i c�nd o mare
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
se spune și testele au dovedit-o), să trec dincolo... curat și limpede... viu. Să iau doar sufletul, călăuză spre acolo. Atât! A!... și să las toate gândurile aici pe pământ... să rodească amintiri. (pauză lungă, lungă...) Auzi?!... când Dante, exilat din Florența, trecea pe străzile Ravennei, cineva, zărindu-l, a spus: Uite-l pe cel care a fost în Infern. 2015 INDEX DE AUTORI ȘI PUBLICAȚII ÎN VOLUM LA DATA EDITĂRII MATERIALELOR "Der Bund" Berna Adrian Dohotaru publicist, dramaturg, redactor
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Alexandru Cretzianu • Pactul Ribbentrop-Molotov, Emilian Bold și Ilie Seftiuc • Principatele Române în raporturile politice internaționale, Leonid Boicu • România și Antanta, Dumitru Preda Colecția MEMORII • Gheorghe Barbul, Al treilea om al Axei. Memorial Antonescu • Helen Keller, Povestea vieții mele • Ion Sceastlivăi, Exilat în Komi • Nicu Păun, Muntele suferinței • Marcel Petrișor, La capăt de drum • Costin Merișca, Tragedia Pitești • Al. Husar, Periplu prin memorie • Ioan Hudiță, Jurnal politic (vol. 1) • Ion I. Lapedatu, Memorii și amintiri • Helmut Kohl, Am vrut unitatea Germaniei • Radu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Librăria Esotera, str. Lucian Blaga nr. 10, tel. 0256/431340 În colecția Memorii au mai apărut: 1. Gheorghe Barbul, Al treilea om al Axei. Memorial Antonescu 2. Nistor Chioreanu, Morminte vii 3. Helen Keller, Povestea vieții mele 4. Ion Sceastlivăi, Exilat în Komi 5. Stelian Tănase, Ora oficială de iarnă 6. Nicu Păun, Muntele suferinței 7. Marcel Petrișor, La capăt de drum 8. Costin Merișca, Tragedia Pitești 9. Al. Husar, Periplu prin memorie 10. Ioan Hudiță, Jurnal politic (vol. 1) 11
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și toată boierimea și cu toate gloatele curții, cu cântări dumnezeiești și cu mare cinste. (211) Dar, dacă nu este amintită în această situație-limită, femeia de la curte (căci alte figuri în textele culte oricum nu sunt vizibile) stă mai mult exilată în apartamentele ei, stăpână peste un univers în principiu inofensiv, slab, condus de la distanță de autoritatea tatălui, a fratelui mai mare sau a soțului. Rareori răzbat ecouri ale faptelor ei și atunci doar dacă slujesc intereselor domnului sau pe ale
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
cont de amândouă situațiile, pentru a evita să interpretăm anumite intervenții ale bisericii ca fiind reacționare sau o frână în fața progresului tehnic al limbajului muzical. 4.1 „Docta Sanctorum Patrum” Între anii 1324-1325, Papa Ioan al XXII-lea, în timp ce era exilat la Avignon, a promulgat constituția Docta sanctorum patrum. Acesta este primul document pontifical oficial care dezbate tema muzicii. Din punct de vedere muzicologic, documentul, mai puțin cunoscut, este de o importanță fundamentală pentru perioada la care ne referim, deoarece descrie
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
din Trento (1545-1563), și îl găsim citat și în alte intervenții ulterioare. Toate aceste teme și problematici vor continua să caracterizeze practica liturgică și dezbaterea legată de aceasta până în secolul al XVI-lea. 4.2 Capelele muzicale Când papalitatea era exilată în Franța, au avut loc două evenimente strâns legate între ele. La Avignon, neexistând „bazilicile și numărul de biserici din Roma, și datorită climei aspre și umede ... s-au născut capelele pontificale, adică celebrările funcțiunilor solemne pontificale din capela palatului
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
și traducător. Prieten al poetului Dimitrie Bolintineanu, cu care a fost coleg la Colegiul „Sf. Sava”, Z. ia parte la revoluția din Țara Românească. În calitate de comisar al guvernului revoluționar, este trimis la Pitești, dar e prins de trupele turcești și exilat la Constantinopol și apoi la Brusa. De profesie inginer, va lucra până în 1856 în cadrul administrației turcești. Chemat de Ion Ghica, bei al insulei Samos, Z. a condus aici lucrări de construcție și amenajare a șoselelor. Din 1859, întors în țară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290705_a_292034]
-
lege pentru reforma justiției a fost adoptată în 2004 și aceasta permitea guvernului să numească 12 noi judecători la Curtea Supremă, ceea ce a însemnat un sprijin pentru chavismul care își întărea astfel controlul și asupra sistemului juridic. În bună parte exilate la periferia instituțiior oficiale ale regimului, forțele opoziției au apelat tot mai mult la metode aflate în afara cadrului instituțional pentru a critica conducerea lui Chávez. O serie de proteste civice la începutul lui 2002 au atins apogeul în aprilie cu
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
căderea monarhiei și a templului când nu mai era posibilă celebrarea prezenței lui Dumnezeu în templu după modul obișnuit al monarhiilor din Orientul Apropiat. Un puternic impuls împotriva reprezentărilor divinității se poate să fi fost cauzat de opoziția comunității celor exilați față de celebrările babiloniene. În plus, dacă e adevărat că textele biblice sunt polemice împotriva reprezentărilor divinității, această polemică continuă cel puțin până la sfârșitul secolului al VI-lea î.C., deoarece se regăsește în textele profetice (post)exilice precum Ez 16
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
fie dislocată și în afara teritoriului său originar iudaic (diaspora). Odată cu exilarea în Babilon a regelui și a unei părți a clasei conducătoare, comunitatea iudaică s-a găsit într-o situație aproape „bipartită”: pe de o parte, comunitatea sacerdotală și ceilalți exilați în Babilon care nu acceptau comportamentul și pretențiile de autonomie ale celor rămași în patrie (Ez 11,14 ș.u.; 33,24 ș.u.), iar, pe de altă parte, comunitatea rămasă în Iuda care, probabil, intenționa să-și reconstruiască rapid
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
opărite tare bune“. Cea din urmă rețetă, a cărei sonoritate ar putea stârni și astăzi groaza pensionarelor care nu cunosc limba lui Molière, se referă la babas, un fel de gogoși franceze numite astfel de către Stanislas Leszczynski, rege al Poloniei exilat în Lorena, care le-a dat numele după personajul său literar favorit, Ali Baba. Dar nu ar trebui să-i acuzăm doar pe cei doi autori entuziaști, deoarece întreaga epocă era plină de asemenea „imagini suav-grotești“. De pildă, Eronimo Momolo
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
dar o ciudată orbire îi face pe bucătarii noștri să-l evite cu consecvență. Cu ce ar putea ajuta un asemenea produs la dezvoltarea bucătăriei noastre? Vom da un singur exemplu: banalul cașcaval pané, pe care Radu Anton Roman îl exilează în rândul barbarismelor culinare; e drept că rețeta nu ne aparține și că a apărut foarte recent pe mesele noastre, dar iată cum l-am putea româniza doar prin folosirea unui ingredient unic, autentic românesc, anume brânza de Năsal. Dincolo de
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
uneori, cu prețul unor reîmpărțiri interne. Din nefericire, patru factori vor contraria această moderare: eșecul tentativelor de restructurare operate de Charles IV, lipsa de timp, fierberea care va cuprinde populațiile ce nu sînt ungare sau austriece, și acțiunea liderilor naționaliști exilați la Paris, Londra sau în Statele Unite. Obstrucționarea clasei conducătoare ungare, prea puțin dornică de a renunța la tutela pe care o exercită asupra Croației și mai puțin încă la modul său arhaic de dominație, împiedică guvernul imperial să-și concretizeze
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
momentul căderii regimului comunist al lui Bela Kun. În timpul aceluiași an 1919, Cehoslovacia se va mări prin anexarea Ruteniei subcarpatice, fără a consulta populația acesteia, doar pe baza unui acord încheiat cu un Comitet național rutean format din cîteva personalități exilate în Statele Uni-te. Mai trebuie să adăugăm că, ulterior, acestă țară a fost condusă nu în virtutea unui verdict periodic al electoratului, cum ar fi fost democratic, ci în cadrul unui regim de coaliție a cinci mari partide, denumit din acestă
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]