3,363 matches
-
la lumină doar în momente speciale, înainte de ruptură definitivă, ce a fost nu numai culturală dar și personală, odată cu apariția fascismului, în condițiile în care aceștia au avut abordări opuse (Gentile va adera și va susține până la moarte la regimul fascist, în timp ce Croce, după un început timid și circumscris între anumite limite, va susține fără umbre de dubiu o rigidă și intrasigentă opoziție la regim). Pentru Gentile, marxismul este o filosofie în care se poate găsi o explicită și cuprinzătoare filosofiei
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
passiva" (revoluția pasivă) sau "rivoluzione senza rivoluzione" (revoluție fără revoluție). Concluzia cercetării este că întreaga gândire gramsciană are ca scop demonstrarea cauzelor și a mecanismelor care au condus la eșecul proiectului statului italian modern odată cu "predarea" instituțiilor în manile mișcării fasciste. Aceasta s-a putut realiza doar prin disoluția autorității statale. La Gramsci, fascismul, este considerat a fi o formă a revoluției pasive, apărut ca urmare a tentativei de stabilizare a dominației burgheze aflate în dificultate ca urmare a crizei organice
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
șaptea și ultima contribuție îi aparține lui Alessandro Gerardi. Acesta este licențiat în filosofie în cadrul Universității "Aldo Moro" din Bari. Eseul sau intitulat: "Idealismul actual" privește relația personală și intelectuală dintre Benedetto Croce și Giovanni Gentile care au precedat perioadă fascista. Ipoteza prezentată de autor este că aceste diferențe nu au o conotație personală ci filosofica. Demersul autorului este acela de a nu se poziționă în apărare niciunuia dintre cei doi filosofi deoarece, desi concepțiile lor sunt departe de interesele noului
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
allargamento" del ruolo e dell'intervento dello Stato nella realtà novecentesca, avviene nei Quaderni în due direzioni: a) la comprensione del nuovo rapporto tra politică ed economia, che Gramsci individua come uno dei tratti peculiari del Novecento, riflettendo sul "corporativismo" fascista, sulle esperienze dell'Unione Sovietică, sulla situazione che ha fatto seguito al "crollo di Wall Street". Da notare che queste tematiche erano presenti nei dibattiti teorici della Terza Internazionale come dell'austromarxismo già dall'inizio degli anni venti, quando Gramsci
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
lo Stato è spinto a intervenire per "i salvataggi delle grandi imprese în via di fallimento o pericolanti; cioè, come è stato detto, la "nazionalizzazione delle perdite e dei deficit industriali"". Gramsci non solo è critico nei confronti della versione fascista del nuovo rapporto tra politică ed economia che și realizza a fronte della "grande crisi" mondiale iniziata nel '29 - infatti, dello Stato fascista egli non esita a cogliere la "struttura plutocratica" e i "legami col capitale finanziario" (Q 9, 8
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
la "nazionalizzazione delle perdite e dei deficit industriali"". Gramsci non solo è critico nei confronti della versione fascista del nuovo rapporto tra politică ed economia che și realizza a fronte della "grande crisi" mondiale iniziata nel '29 - infatti, dello Stato fascista egli non esita a cogliere la "struttura plutocratica" e i "legami col capitale finanziario" (Q 9, 8, 1101). Gramsci critică anche îl "capitalismo di Stato" tout court, lo consideră "un modo per un savio sfruttamento capitalistico nelle nuove condizioni che
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
Stato entra direttamente nella "organizzazione produttiva". Qui vi è quella produzione della società da parte dello Stato (elargitore di reddito, direttamente e indirettamente, per quote crescenti di popolazione, non necessariamente parassitarie, come invece a Gramsci sembrava, all'altezza dell'Italia fascista degli anni trenta) che rappresenta la maggiore novità del rapporto Stato-società nel Novecento, sia pure sempre all'interno di un rapporto dialettico, di unità-distinzione, tra Stato e società civile (în tutti i sensi, economico e no), come Gramsci ci insegna
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
moto controspinte che portino presto a poterne fare a meno. Un programma che, come è noto, non fu seguito în Unione Sovietică. Gramsci nella sua cella di Turi ha soprattutto di fronte due Stați, due tipi di Stato: lo Stato fascista che lo tiene prigioniero, lo Stato sovietico nella cui causa egli și riconosce. La sua riflessione è certo intessuta di continui riferimenti all'esperienza storica di entrambi, così come egli riesce a comprenderla. D'altra parte, Gramsci è tra i
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
pentru a crea o solidaritate internă și să dea un caracter organic națiunii italiene. Concluzia lui Gramsci a fost ca, prin punerea în practică a acestei viziuni diferite, s-ar fi putut evita apariția dualismului Nord-Sud și ulterior a regimului fascist. Există două motivații principale pe care Gramsci le oferă pentru a argumenta această poziție: a) încheierea proiectului risorgimental, odată cu alipirea Nordului Italiei după Primul Război Mondial, a condus la apariția unui stat italian care îngloba toate teritoriile din peninsulă, însă
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
a uzat propria funcție, blocul ideologic tinde să se năruiască și atunci "spontaneitatea" poate fi înlocuită cu "constrângerea", prin forme din ce in ce mai voalate și indirecte, până la măsuri cu caracter polițienesc și lovituri de stat. Gramsci a fost interesat să analizeze mișcarea fascista, pentru a înțelege legătură intrinseca între criză statului liberal, eșecul Risorgimentoului și instituirea regimului că forma a revoluției pasive. Ipotezele promovate de teoreticianul sard sunt următoarele: 1) apariția fascismului se datoreaza revoltei micii burghezii ce a avut loc odată cu încheierea
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
următoarele: 1) apariția fascismului se datoreaza revoltei micii burghezii ce a avut loc odată cu încheierea Primului Război Mondial, pentru cucerirea unei poziții economice independente; 2) colaborarea dintre reacțiunea agrara și capitalismul industrial stă la baza apariției, organizării și ulterior al acțiunii mișcării fasciste, cele două categorii fiind partea ce-a mai reacționara din interiorul burgheziei italiene 21; 3) fascismul este un nou instrument al dominației de clasă, apărut cu scopul realizării unei unități organice între toate forțele burgheziei în cadrul unui instrument politic unic
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
instrument politic unic, aflat sub o conducere centrală și unică ce avea ca scop conducerea partidului, Statului și al guvernului; 4) raporturile conflictuale din interiorul societăților liberale, pe fondul conflictelor existente pe plan internațional, au permis apariția și dezvoltarea mișcării fasciste; 5) fascismul a apărut ca rezultat al reacției foarte slabe a Statului. În baza ipotezelor prezentate de Gramsci, pot fi identificate elementele de continuitate dintre perioadă de dinaintea apariției fascismului și perioada în care acesta a apărut, dintre societatea liberală antebelica
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
promova ideea guvernării de către o minoritate, concepție ce apărea ca fiind o realitate istorică de necontestat.. Abordarea teoretică pe care o prezintă Gramsci este cu atât mai importantă cu cat reușește să surprindă etapele ce au condus la instituirea regimului fascist. Astfel, primele articole ce au privit acest argument le putem regăsi în ziarul Avânți pentru perioada de început a fascismului, pentru că în Ordine Nuovo și Unità să fie publicate de Gramsci contribuții ce acoperă perioada cuceririi puterii de către fasciști și
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
adevărată natură reacționara, prin deschiderea porților parlamentului unui nucleu de delincvenți de drept comun.28 Fasciștii, în cele șase luni de activism militant, s-au încărcat de un bagaj foarte greu de infracțiuni care vor rămâne nepedepsite cât timp organizația fascista va fi puternică și temută. Fasciștii au putut să își dezvolte activitatea deoarece zeci de mii de funcționari ai statului, cu precădere din cadrul corpurilor de siguranță publică (chesturi, gardieni, carabinieri), și al magistraturilor, au devenit complicii lor morali și materiali
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
de respingere a acțiunilor fasciștilor în teritoriu venite de la nivel central, a lăsat cale liberă abuzurilor exercitate de aceștia. Practic, statul dispăruse. Iar pe acest fond de disoluție a autorității statale, o mișcare de tip totalitar sau autoritar că cea fascista a reușit să cucerească puterea politică. Pentru fascism, văzut că o formă a revoluției pasive, sensul pe care Gramsci îl dă este acela al tentativei de stabilizare a dominației burgheze aflate în dificultate ca urmare a crizei organice cu care
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
noiembrie 1924, în Idem, Per la verità, Editori Riuniti, Romă, 1974, pp. 292-298. 28 Idem, "Politica e delinquenza", în Ibidem, 14 iunie 1921, publicat Idem, Socialismo e fascismo. L'Ordine Nuovo: 1921-1922, op. cît., pp.190-191. 29 Idem, "Socialiti e fasciști" (Socialiști și fasciști), în (ediție îngrijita de) Guido Liguori și Sabin Drăgulin, traducere de Ioana Cristea Drăgulin, Scrieri (1914-1926), op. cît., 2015, p. 198. 30 Federico Chabod, Storia della politică estera italiană dal 1870 al 1896, vol. I, Editori Laterza
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
și naționalism, Antet, București, 1997 și J.E Hobsbawm. Națiuni și naționalism din 1780 până în prezent, ARC, Chișinău, 1997. GRAMSCI Antonio, SANTARELLI Enzo (îngrijita de), Sul fascismo, Editori Riuniti, Romă,1978. Idem, Îl Risorgimento, Einaudi, Torino 1955. Idem, "Socialiti e fasciști" (Socialiști și fasciști), în (ediție îngrijita de) Guido Liguori și Sabin Drăgulin, traducere de Ioana Cristea Drăgulin, Scrieri (1914-1926), Editura Adenium, Iași, 2015, p. 198. Idem, Quaderni del Carcere, (îngrijita de) V.Gerratana, vol. I, Einaudi, Torino, 1977, p. 681
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
avere interesse în questa șede. Mecacci, în tutto îl libro, sembra abbuiare una vastă gamma di personaggi legați all'antifascismo, specie azionista, în un cono d'ombra caratterizzato da opportunismo e trasformismo, rispetto a cui non solo personaggi della cultură fascista non vengono sottoposti ad analoga analisi inquisitoria, mă, anche, la figură di Gentile și staglia come esempio di coerenza e nobiltà d'animo. Quel cono d'ombra non viene risparmiato neppure a Croce 13, colpevole, per Mecacci, di aver connesso
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
cui, mezzo secolo prima, aveva rimandato l'omicidio di Umberto I alle violente repressioni del dissenso sociale), senza l'indignazione che și sarebbe pensata nell'antico amico. Nel paragrafo șu Croce del libro, Mecacci riporta una pagina del nazionalista e fascista Bârnă Occhini, genero di Papini, dove Croce viene accusato di non essersi indignato per l'8 settembre e la dichiarazione di guerra alla Germania. Più în generale, perciò, Gentile, nel libro adelphiano, viene valorizzato proprio per ciò che avrebbe convinto
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
movimento operaio e social-comunista mondiale. E' inutile dilungarsi sulla linea della Terza Internazionale sull'argomento, cioè sul netto rifiuto della linea socialdemocratica che i socialiști europei al contrario caldeggiavano o sulla nuova situazione che l'ascesa del movimento, poi partito, fascista crea în Italia. Stă di fatto che, mentre Gramsci rimaneva ortodosso rispetto alla linea del comunismo internazionale, Sraffa inizia a pensare (e a scrivere) che probabilmente la situazione era tale da richiedere una complessificazione radicale dell'analisi e della strategia
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
mări potențialul nostru. Înzestrarea armatei, încurajarea agriculturii, refacerea căilor de comunicație și îngrijirea sănătății publice, reprezintă problemele pe care se pune accent în special, în noul regim"7. Sursă de inspirație a planificării economiei era și de această data legislația fascista italiană. Potrivit lui Salvatore Saladini, "scopul economiei planificate și a statului corporatist fascist, inaugurate după 1925, măi apropriata de socialismul de stat decât de liberalismul economic, era înregimentarea economică"8. Noul regim autoritar a avut în vedere planificarea economică, situație care
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
îngrijirea sănătății publice, reprezintă problemele pe care se pune accent în special, în noul regim"7. Sursă de inspirație a planificării economiei era și de această data legislația fascista italiană. Potrivit lui Salvatore Saladini, "scopul economiei planificate și a statului corporatist fascist, inaugurate după 1925, măi apropriata de socialismul de stat decât de liberalismul economic, era înregimentarea economică"8. Noul regim autoritar a avut în vedere planificarea economică, situație care intră în contradicție cu principiile liberale ale economiei de piață. Ziarul belgian
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
asemenăna tot mai mult cu sistemele autoritare și totalitare, care au fost experimentate în deceniul al patrulea și în cele care au urmat și denotă tendința generală de control a societății, economiei, sindicatelor, breslelor, prin inermediul pseudo-ideologiei colectiviste, de orientare fascista. În loc de concluzii Funcționarea statului român, în perioada 1938-1940, după principiile ideologice ale corporatismului, a reprezentat un minus pentru evoluția politică, economică și socială. Organizarea corporatistă a breslelor a avut efectul centralizării sindicatelor și controlul acestora. Organizarea corporativa era doar un
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
social, prin faptul că negrii au mai multe amintiri-flash asociate cu asasinarea lui Luther King sau a lui Malcom X (lideri de culoare); situația este inversă în cazul tentativei de asasinat a președintelui american Gerald Ford sau al morții generalului fascist spaniol Franco. Numărul de amintiri-flash în funcție de eveniment și de clasa socială (americani de culoare și albi) (variantă adaptată după Brown și Kulik, 1977) Subiecți albi (40)Subiecți de culoare (40)John Kennedy (alb - asasinat)3940Martin Luther King (negru
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
a făcut posibilă înființarea în decembrie 1918-ianuarie 1919 de către Sturzo a Partidului Popular Italian. Era în același timp autonom față de Biserică, aconfesional și democratic. Acesta a obținut în 1919 20,6% din voturi și a participat apoi la primul cabinet fascist. Datorită abandonării de către papă, care s-a orientat spre Mussolini, Sturzo a fost obligat să demisioneze în 1923 noul secretar fiind Alcide de Gasperi apoi a fost exilat din ordinul Vaticanului în 1924, pentru ca în 1926 PPI să fie dizolvat
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]