2,924 matches
-
cu câtă ușurință se adapta la orice situație și cu cât tact manevra totul. În plus, avea marele talent de a lua din conversația neinteresantă doar părțile interesante, iar în prezența lui te simțeai de parcă ai fi fost cel mai grozav om din lume și de parcă ai fi avut cea mai interesantă viață. Cu toate acestea, nu era deloc sociabil și, în afară de mine, nu s-a mai împrietenit cu nimeni la școală. N-am înțeles niciodată de ce un individ atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
să mă comport civilizat pe viitor. Din momentul acela nu m-am mai simțit bine în cămin. A venit primăvara, anul școlar s-a terminat 1, dar din păcate am pierdut câteva credite, iar rezultatele mele nu au fost prea grozave: majoritatea de C și D, doar câțiva B. Naoko a obținut note mult mai bune și nu a ratat nici un examen, intrând cu brio în anul II. S-a dus un an... Pe la jumătatea lunii aprilie, Naoko a împlinit douăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
mirat, și i-am spus: — Nu aștept pe nimeni. Ia loc, te rog. Și-a târât cu zgomot un scaun și s-a așezat în fața mea, privindu-mă prin ochelarii de soare și coborându-și apoi privirile în farfurie. — Pare grozavă. — Chiar este. Omletă cu ciuperci și salată cu mazăre verde. — Ah, ce păcat! O să cer și eu așa ceva data viitoare. Acum am comandat altceva. — Ce-ai comandat? Macaroane gratinate. Nici acestea nu-s rele aici, am zis eu. Apropo, te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
și îl iei. Discuții în grup, interviuri... ca atunci când vr\je[ti o gagic\. — Deci, a fost ușor. Când afli rezultatele? am întrebat eu. — La începutul lui octombrie. Dacă reușesc, fac cinste mare. — Cine se prezintă la asemenea examene? Indivizi grozavi ca tine? — Hai, lasă prostiile! Cei mai mulți sunt idioți și dacă nu sunt idioți, atunci sunt cu siguranță degenerați. Zău că nu mint. Adică nouăzeci și cinci la sută dintre indivizii care devin birocrați nu fac nici măcar o para chioară. Abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
nici vorbă. Sunt prea obișnuit cu stilul meu de viață ca să îmi doresc să-l schimb. Pe mine nu mă interesează nici T½dai, nici Ministerul de Externe. Singurul lucru pentru care te invidiez este că ai o iubită atât de grozavă. Hatsumi este extraordinară. Nagasawa tăcu și-și văzu de mâncare. După ce-a terminat, a zis: — Ia ascultă, Watanabe. Eu am senzația că peste vreo zece sau poate douăzeci de ani, drumurile noastre se vor încrucișa iar pe undeva. — Parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
care se servea prânzul în cutiuțe frumos lăcuite. De îndată ce ne-am așezat la masă, ni s-au adus două boluri cu supă și două cutii pătrate, roșii, cu meniul zilei. Zău că a meritat să venim până aici, gândii eu. — Grozavă mâncare! am zis eu. Și ieftină! Vin aici din liceu. Vechea mea școală este foarte aproape. Erau foarte severi și trebuia să venim pe furiș ca să mâncăm aici. Erau în stare să te elimine din școală dacă te prindeau că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
o dată la o serbare cântecul Șapte narcise. Îl știi? — Da, bineînțeles. Pe atunci exista și o formație în școală și eu cântam la chitară. Midori a cântat Șapte narcise în timp ce punea mâncarea în farfurii. Mâncarea lui Midori a fost mai grozavă decât mi-aș fi putut închipui. M-a răsfățat cu o gamă largă de feluri, toate preparate delicios, având gustul specific bucătăriei din zona Kansai.1 — Sunt grozave! am exclamat eu cu gura plină. — Watanabe, ia spune adevărul. Nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
narcise în timp ce punea mâncarea în farfurii. Mâncarea lui Midori a fost mai grozavă decât mi-aș fi putut închipui. M-a răsfățat cu o gamă largă de feluri, toate preparate delicios, având gustul specific bucătăriei din zona Kansai.1 — Sunt grozave! am exclamat eu cu gura plină. — Watanabe, ia spune adevărul. Nu te așteptai să gătesc atât de bine, nu? — Cam așa ceva, am răspuns eu cinstit. — Ești din Kansai și de aceea îți plac asemenea delicatese, nu? a întrebat ea. — Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
șir. Așa că, într-o bună zi, în clasa a noua, m-am hotărât să gătesc eu pentru întreaga familie și eram decisă să fac lucrul acesta ca lumea. M-am dus la librăria Kinokuniya din Shinjuku, am ales cea mai grozavă carte de bucate, m-am întors cu ea acasă și am studiat-o din scoarță-n scoarță. Am învățat cum se alege un tocător, cum să ascut un cuțit de bucătărie, cum se dezoseaz\ un pește, cum să fac fulgi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
la chitară. Noi, cei de aici, suntem pe rând profesori sau elevi. Cine știe franceză, predă franceză, cine s-a preocupat la viața lui de științe sociale, predă istorie, cine se pricepe la tricotat îi învață și pe alții. E grozavă școala de aici! Din păcate, eu nu am ce să-i învăț. — Nici eu nu mă pricep la nimic, am spus. — Aici îmi dau silința mai mult decât la facultate. Învăț tot ce se poate învăța și chiar îmi place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
nu ne încurci, spuse Reiko. Cea neridată, din stânga, e Naoko. — Mincinoaso! Eu dorm în dreapta, spuse Naoko. — Apropo, am aranjat să fim libere mâine după amiază, adăugă Reiko. N-ați vrea să mergem toți trei la iarbă verde? Știu un loc grozav prin apropiere. — Nemaipomenit! am exclamat eu. Fetele s-au spălat pe dinți și s-au retras în dormitor. Eu mi-am mai turnat niște coniac, m-am întins pe canapea și m-am gândit la tot ce s-a întâmplat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
vara, în perioada în care e deschisă cafeneaua cea mică pentru turiști. E, nu sunt chiar turiști, le-aș zice mai degrabă drumeți și nu sunt mai mult de douăzeci pe zi. Ia ascultă, n-ai vrea să bei ceva? — Grozavă idee! Câinele ne-a condus la cafenea. Era o căsuță albă cu o terasă mică, iar de streașină atârna o firmă ștearsă, sub forma unei cești de cafea. Câinele ne-a luat-o înainte, pe scări în sus, și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
meu, l-a bifat pe lista vizitatorilor și eu m-am îndreptat spre ieșire. — Înțeleg că ești din Tokyo, spuse bătrânul, văzând adresa din registru. Am fost și eu o dată acolo. Doar o dată. Acolo se mănâncă niște carne de porc grozavă! — Da? am întrebat eu, neștiind ce să-i răspund. — Celelalte mâncăruri din Tokyo nu mi-au plăcut, dar carnea de porc a fost delicioasă. Cred că au crescătorii speciale acolo. I-am spus că nu știu și că e prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
La nimic, am mărturisit. S-ar putea să nu servească unui scop concret, dar îți dă posibilitatea să înțelegi lucrurile mai sistematic și să le privești logic. Midori s-a gândit o clipă serios la ceea ce i-am spus. — Ești grozav! zise ea. Mie nu mi-ar fi dat niciodată prin cap să privesc astfel problema. Întotdeauna am considerat că subjonctivul, calculul diferențial și simbolurile chimice sunt complet nefolositoare, o durere de cap în plus, așa că le-am ignorat cu bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lui la diferența dintre munca serioasă și cea mai puțin serioasă. A fost probabil prea ocupat ca să se mai gândească la prostii de-astea - ocupat cu librăria, ocupat cu creșterea fetei care fugise la Fukushima. — Ei, cât despre cina aceea grozavă, îți convine sâmbătă? — Excelent! Nagasawa a ales un restaurant elegant și liniștit de pe o stradă dosnică din Azabu. Și-a spus numele la ușă și am fost conduși amândoi într-un separeu. Pe pereții acelei încăperi mici atârnau cam cincisprezece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Rana nu e chiar atât de gravă și pe urmă chiar mi-a făcut plăcere să joc. Pe când ne pregăteam să plecăm, o femeie slabă, între două vârste - probabil proprietăreasa localului - i s-a adresat lui Hatsumi: — Surioaro, ai fost grozavă! Hatsumi i-a mulțumit cu un zâmbet dulce și apoi a plătit. — Te doare? m-a întrebat ea după ce am ieșit în stradă. — Nu foarte tare, am zis. — Crezi că ți s-a deschis rana? — Presupun că nu. — A! Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
M-am întâlnit cu Nagasawa la cantină, joi. S-a așezat lângă mine, cu tava cu mâncare și și-a cerut scuze pentru ceea ce se întâmplase la mica lui petrecere. — Nu-i nimic, am zis. Îți mulțumesc pentru cina aceea grozavă. Trebuie să recunosc, totuși, că ți-ai sărbătorit prima slujbă într-un mod cam ciudat. — Fir-ar ea să fie! Am mâncat, tăcuți, câteva minute. — M-am împăcat cu Hatsumi, spuse el. — Nu mă surprinde. — Îmi amintesc că și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
întrebat. Ești la ora regretelor? — S-ar putea, zise el, dând din cap de câteva ori. Hatsumi mi-a spus că ai sfătuit-o să mă părăsească. Nu ți se pare normal? — Ba da, spuse Nagasawa. — Hatsumi este o fată grozavă, am spus eu, sorbindu-mi supa. Știu, zise el, cu un oftat adânc. E chiar prea bună pentru mine. Dormeam profund când am auzit soneria care mă anunța că mă caută cineva la telefon. Îmi simțeam capul greu, de parcă îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
prea. — Ei, fir-ar să fie! spuse ea, aruncându-mi o privire supărată. Nu trebuie să-ți fie jenă. Gândește-te la ceva excitant, îți dau voie. A, gata, știu! Data viitoare o să stau cu tine la telefon: „Oh... e grozav! Ah... e bine acolo! O simt! Stai! Mai stai un pic!... Gata... o s\-mi dau drumul! A, nu...!“ Uite-așa o să-ți spun la telefon în timp ce te masturbezi. Telefonul căminului e în hol, lângă ușa de la intrare și lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
peste el o cămașă groasă, iar apoi și-a tras pantalonii pe ea. M-am îmbrăcat și eu. — Lasă-mă să mă mai gândesc și o să te gândești și tu, spuse Naoko. — Bine. Buzele... să știi că au fost absolut grozave! Naoko s-a înroșit ușor și mi-a zâmbit. — La fel spunea și Kizuki, mărturisi ea. — Aveam gusturi și păreri asemănătoare, am subliniat eu, cu un zâmbet. Ne-am așezat la masa din bucătărie, față-n față, am băut cafea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ale lui Midori. Și-au arătat fișele de înscriere la cursuri și au stat puțin de vorbă despre tot felul de fleacuri: „Ce notă ai luat la germană?“ „Cutărică și cutărică au fost răniți în ambuscada din campus.“ „Ce pantofi grozavi! De unde i-ai cumpărat?“ Le auzeam doar pe jumătate, trăind cu senzația că veneau din altă lume. Îmi beam cafeaua și priveam pe fereastră. Era o atmosfer\ tipică unui campus universitar, primăvara: o ceață ușoară plutea în aer, cireșii erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
am simțit că mă liniștește. Nu mi s-a mai întâmplat de foarte multă vreme să mă simt atât de bine. Am privit luna nouă ce se înălțase deasupra parcului Inokashira și am băut sticla Chivas Regal până la ultima picătură. Grozavă băutură! It½ m-a invitat să rămân la el peste noapte, dar i-am spus că mai am niște treburi de rezolvat. I-am mulțumit pentru băutură și pentru mâncare și am plecat puțin înainte de ora nouă. În drum spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
și-a scos un Marlboro din buzunarul jachetei, a băgat țigara în gură și mi-a întins chibriturile. I-am aprins țigara. Midori și-a țuguiat buzele și mi-a suflat tot fumul în față. — Îți place coafura mea? — E grozavă! — Cât de grozavă? — Capabilă să răstoarne copacii din toate pădurile lumii, am zis eu. — Chiar așa crezi? — Da, chiar așa. A rămas o vreme cu privirile ațintite pe mine, apoi mi-a întins mâna dreaptă. I-am strâns-o cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
un Marlboro din buzunarul jachetei, a băgat țigara în gură și mi-a întins chibriturile. I-am aprins țigara. Midori și-a țuguiat buzele și mi-a suflat tot fumul în față. — Îți place coafura mea? — E grozavă! — Cât de grozavă? — Capabilă să răstoarne copacii din toate pădurile lumii, am zis eu. — Chiar așa crezi? — Da, chiar așa. A rămas o vreme cu privirile ațintite pe mine, apoi mi-a întins mâna dreaptă. I-am strâns-o cu putere. Midori a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
mânca ce-mi place, de una singură, în restaurantele din magazine universale. Visam și eu, ce vrei? Dacă stau și mă gândesc bine, nu e nimic amuzant în a mânca într-un asemenea local, de unul singur. Mâncarea nu e grozavă, de obicei e aglomerat, atmosfera e îmbâcsită și e multă gălăgie. Cu toate acestea, mai vin din când în când. Am fost tare trist în aceste două luni, am zis eu. Da, știu. Mi-ai scris, spuse Midori, cu voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]