4,159 matches
-
precum se esprimau odinioară confrații noștri. Astfel, calomnia că dreapta e reacționară și-a trăit și ea traiul, și-a avut și ea epoca de înflorire sau mai bine de rodire, căci calomnia e criptogamă și, învechindu-se pe terenul inundat de lumina mare a adevărului, se usucă și dispare ca toate criptogamele ce rodesc la întuneric și în umbră. Deși nu sperăm din partea confraților de la "Romînul" că vor recunoaște pe față eroarea lor, fie voluntară, fie involuntară, dar una știm
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
devine mai simțitoare, încît nu e departe momentul în care să vedem apărând în piețele noastre monetă divizionară străină, precum sferturile de rublă rusești. Atunci vom recădea în starea în care eram acum douăzeci de ani, când piața noastră era inundată de moneta divizionară a tuturor statelor din lume, vom vedea piața devenind arena de joc a unor piese demonetizate, precum erau sfanții, sfănțioaicele, orții, puișorii ș. a. Sfertul de rublă a și început să reapară cu o naivă suficiență în piață
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
cea de astăzi. Sânt de atunci două sute cincizeci de ani aproape. Închipuiască-și cineva că acum două sute cincizeci de ani bugetul Țării Românești fără Moldova era de 7 000 000 de galbeni, aceasta într-un timp în care aurul american nu inundase Europa; că armata Țării Românești era de 150 000 de oameni, ceea ce amândouă Țările abia ar putea ridica astăzi. Cu toate acestea populația Țării Românești nu era mai mare de două milioane. Ei bine, în acel timp Imperiul germanic întreg n-
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
-l cred. Episodul numărul doi: American, à la quarantaine, genul de consultant financiar de înalt nivel, freelance. Degajat, sportiv, geantă de voiaj din piele de crocodil, blazer lejer, se vedea clar că mai are câteva ore de pierdut în Geneva inundată de soare înainte de a se urca în avionul ce urmează să-l ducă înapoi în țara și în viața sa de birouri și zgârie-nori. Este însoțit de două tinere superbe, elvețience, fete de firmă, aflate în vizibil exercițiu de admirație
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
ura pe care Elveția și Occidentul o devarsă zilnic asupra lor. Dificil de prins în cuvinte. 05 noiembrie 2002 Din pasiune pentru cărți, am decis să fac un stagiu de librar la Payot, bogata, luxoasa librărie din Geneva. Totul este inundat într-o lumină verde, rafturile sunt garnisite de cărți de cea mai bună calitate, iar la raionul unde lucrez (carte universitară) sunt aduse în fiecare zi cam 15-20 de titluri noi din diverse domenii. Beneficiez și de un teren de
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
este important pentru Geneva și lumea protestantă, în general, fiind un fel de loc de pelerinaj pentru grupuri venite din lumea întreagă; păstrând cu grijă proporțiile, este la fel de important ca și catedrala Sfântul Petru de la Roma pentru catolici. Calvin este inundat într-o lumină violetă, guristul rock își începe reprezentația ridicând privirea către marele reformator, strigând victorios și sălbatic: Nique Calvin! Literal, te f..t Calvin! Apoi dedică melodia celor "40% de străini prezenți la Geneva". Cu toate că fac parte din procent
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
pierzi orice noțiune de timp și spațiu) se auzise un zgomot ciudat, ca și cum fuselajul avionului ar fi fost măturat cu o gigantică mătură de vrăjitoare. Toată lumea tresărise speriată, dar din fericire nu s-a mai întâmplat nimic. Creierul îmi este inundat de senzații bizare când regăsesc și recunosc detalii din bogatul și igienicul aeroport din Geneva. În mod miraculos, pentru prima oară de când mă găsesc în fața unui ghișeu vamal helvet, vameșul mă lasă să trec fără a-mi pune o ștampilă
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
îmbătrânește astăzi în Occident. La întoarcerea de la azil, mă rătăcesc efectiv în cartierul Cologny poate cel mai șic și mieux habité cartier din Geneva. Cartier bogat, așezat, burghez din casă-n casă, din familie în familie, din moștenire în moștenire. Inundat de verdeață, cu vedere spre lacul Léman, spații largi, aerisite. Un miracol, dacă ținem seama de criza de locuințe de la Geneva. Pedalând temeinic pentru a urca pante destul de abrupte, mă gândesc că acest cartier va fi ultima "redută" în care
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
și celor din administrație. În aceste condiții, strămutarea masivă și rigidă a făcut viața țăranilor un coșmar. Sunt suficiente câteva dintre dezastrele ecologice cele mai vizibile pentru a ilustra ignoranța planificatorilor. Țăranii au fost mutați forțat de pe pământurile care erau inundate În fiecare an, esențiale pentru agricultura lor, În zone Înalte și cu sol sărac. După cum am văzut, ei au fost duși fără discernământ În locuri unde nu erau familiarizați cu solul sau unde acesta era inadecvat culturilor prevăzute. Viața În
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
cruzi și lacomi îi exploatează fără milă pe țăranii săraci, dar destoinici și curajoși, muncitori care știu să fie vigilenți când dușmanul lovește ș.a.m.d. Acțiunea are loc în primii ani după instaurarea puterii comuniste, într-un sat, Băltoaca, inundat din cauza indiferenței unor „elemente” oportuniste care au intrat în partid, dar nu servesc interesele „poporului”. Trei romane, Oameni sub patrafir (1950), Întâmplări din pragul veacului (1953), Sub pajura împărăției (1954), reconstituie, de asemenea în spiritul și litera realismului socialist, dintr-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290644_a_291973]
-
atunci vorbim de o reconfigurare a realului. Mie îmi place genul de comentariu sau de dialog din filmul lui Mirel Ilieșiu Și ne-om plimba cu barca. El a prins momentul când apa unui lac de acumulare a început să inunde fostul sat, apoi a luat interviuri oamenilor locului: ce cred ei despre ce se întâmpla atunci. Ulterior, a construit o mise en scène cu un bătrân și o bătrână pe malul acelui lac imens, dedesubtul căruia știam cu toții că era
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
De fiecare dată, când mă reîntorc în împărăția Almei Mater de pe Copou, la cea mai veche Universitate a țării, mă revăd în candidatul timid și candid, venit să-și încerce norocul. Și simt așa, în taină, pe nesimțite, cum mă inundă emoțiile și mă asaltează o nețărmurită vibrație, o dureros de dulce fascinație a celor cinci ani de studenție. Și, numeroase chipuri de colegi, prieteni, profesori. Și nesfârșite roiuri de amintiri cutreieră adâncurile ființei. Și retrăiesc acei ani burdușiți, ticsiți de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
cauză se scumpește prețul muncii și se împuținează numărul lucrătorilor în Bucovina...". Putem conchide ca extrem de sugestivă relatarea din 29 aprilie 1898 a ziarului Patria, organul oficial al Partidului Național Român care scria, analizând situația creată în Bucovina: "țara e inundată de patroni străini, muncitori străini, arendași străini, funcționari străini, încât, fără exagerare, Bucovina face impresia unei colonii africane unde indigenii sunt cu desăvârșire sub ocrotirea acelora care au ocupat-o". Exemplele ar putea continua și spre a înțelege și alte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
două cărți ale lui Dimitrie Cristea Marele Labirint și Muntele Alb. În ultimul caiet găsește o notiță adresată lui, ziaristului Dragoș Ivănescu, în care este avertizat că "în ignoranța și uitucenia voastră, izvorâte din fericire și bunăstare, varvarienii deja au inundat municipiul și sunt pe cale de a împânzi lumea (...) Satul global, adică Varvara globală, va sta la picioarele Marelui Duh (...) Treziți-vă și veniți după mine în căutarea Corei (...) care avea formula adevărată a crospecului. Prin ea, ne vom reîntoarce la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
care linia greco-catolică era realmente importantă" ("Dilema" 269, 1998). Indispensabil se dovedește și literalmente, al cărui sens propriu ar cere altminteri parafraze prea lungi: "în adevăratul înțeles al cuvântului, în sens strict" - DEX): "o parte din bulevardele orașului au fost inundate literalmente, în cursul zilei de joi (...), de mii de ori" ("România liberă" = RL 2174, 1997, 1). ". 18 Vezi Zafiu (1999) și Doca (1996: 256-257): "Dintre adverbele derivate cu sufixul -mente (de care se face abuz în ultimii ani), completamente și
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
să binevoiți a ne comunica urgent hotărârea Dvs. ȘEFUL SECȚIEI I-a Colonel, I. Lovinescu Șeful Biroului 2 Maior, I. Simionescu *Adnotări: - 22 NOEM. 1941. Detașamentele se desființează. Tardivă și inoportună măsura de a da din nou voe evreilor să inunde satele. Maior, semnătura indescifrabilă. - Comunicare în acest sens. Col., semnătura indescifrabilă. ARHIVA INSHR-EW, RG-25.003 M, MAN, rola 141, dosar 2371, fila 795. Document nr. 52 MARELE CARTIER GENERAL Secția I-a Bir.7 B Nr. 58784 din 20.XI
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
le-am luat pe toate. Ne-a dat tocmai la orezărie, că nu suntem buni de agricultori... Orezăria era aproape de Dunăre și era un canal. Și noi ce-am făcut? Erau din o sută de metri niște șublere, ca să nu inunde cele zece hectare de orezărie... Și noi, pe un kilometru, am desfăcut toate șublerele și am dat drumul la apă și s-a inundat toată zona aia de zece hectare. Și când vine brigadierul, noi adormisem acolo. Eram deshidratați. „Cine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
canal. Și noi ce-am făcut? Erau din o sută de metri niște șublere, ca să nu inunde cele zece hectare de orezărie... Și noi, pe un kilometru, am desfăcut toate șublerele și am dat drumul la apă și s-a inundat toată zona aia de zece hectare. Și când vine brigadierul, noi adormisem acolo. Eram deshidratați. „Cine a făcut?” „Noi.” S-a inundat și cred că nu s-a făcut nici un bob de orez. Ne-a băgat la Încărcat grâu la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Și noi, pe un kilometru, am desfăcut toate șublerele și am dat drumul la apă și s-a inundat toată zona aia de zece hectare. Și când vine brigadierul, noi adormisem acolo. Eram deshidratați. „Cine a făcut?” „Noi.” S-a inundat și cred că nu s-a făcut nici un bob de orez. Ne-a băgat la Încărcat grâu la șlepuri pe malul Dunării. Și acolo erau sacii de o sută... Căram, nu căram, cădeam În apă... și vizavi erau niște pescari
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
bani de buzunar nepotului. Nepotul se plictisea și voia să se-ntoarcă cît mai repede acasă. Îl întreba cum mai merge cu școala, cu dragostea, îl pișca de obraji, în ciuda mișcărilor lui de evitare. Din pereți, covoare și mobilă, îi inunda plămînii un aer vechi, stătut, ca de mort. Covoarele, mobila, lemnul ferestrelor și al ușilor erau de pe vremea lui Zamolxis. Cornel nu prea avea ce face acolo. Nu-și lua soldățeii cu el, pentru a nu o supăra iarăși pe
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
mai mici. Și a denunțat spășit adevărul dublei sale corijențe. Tata nu l-a mustrat. Ba din contră, arăta ca și cum o mare tragedie s-ar fi abătut asupra capului lui. Uitîndu-se la ochii lui triști și la buzele căzute, îl inunda pe Marcu un val de milă și-i venea să-și consoleze tatăl. Îmi pare rău, a spus tata, cumpărîndu-i o înghețată. Să rămîi corijent e... e un dezastru. Știu cum te simți. Adică îmi imaginez. Pe vremea mea nu
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
e regizor și trăiește la Paris, apoi a încercat să-și taie beregata de două ori. Odată s-a rătăcit prin pădure și a stat într-un copac toată noaptea. Toate bălțile i se par a fi mări amenințând să inunde... Aceste „terori” le-am trăit și eu în copilărie, când eram lăsată singură în casă, închisă, observând lumea de afară numai printr-o fereastră mică. La plecare, i-am dăruit Anei Maria câteva din păsările mari ale lui Rudbeck și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
mai apoi condamnați, în timp ce șefii, care beneficiaseră foarte mult de această ilegalitate, să fie în afara oricărei acuzații. NU AI VOIE SĂ PORȚI CRUCIULIȚĂ LA GÂT! Anul acela primăvara a venit pe neașteptate. Apele și-au ieșit din matcă și au inundat pășunile. În noaptea când apele au venit mari și gospodăriile au fost inundate, eram în comună. A durat mai puțin de jumătate de oră până ce s-a adunat comandamentul pentru situații de urgență și, echipați cu pelerine de ploaie și
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
fie în afara oricărei acuzații. NU AI VOIE SĂ PORȚI CRUCIULIȚĂ LA GÂT! Anul acela primăvara a venit pe neașteptate. Apele și-au ieșit din matcă și au inundat pășunile. În noaptea când apele au venit mari și gospodăriile au fost inundate, eram în comună. A durat mai puțin de jumătate de oră până ce s-a adunat comandamentul pentru situații de urgență și, echipați cu pelerine de ploaie și cizme de cauciuc, am plecat să ajutăm oamenii care aveau apă în gospodărie
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
în sat erau grădinile de zarzavat ale Cooperativei de Producție. Prin mijlocul grădinii trecea un pârâu care tăia drumul. Un tub de beton ținea loc de pod. Când apele veneau mari, tubul se înfunda cu aluviuni și crengi, iar apa inunda drumul și grădina. Sătenii săpau șanțuri adânci printre rândurile de legume. Pământul era gras și mănos. Producția de legume era suficientă pentru necesitățile satului și nu numai. Populația era îmbătrânită. Tineretul plecase să muncească la oraș, prin fabrici, șantiere și
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]