2,777 matches
-
în Univers / prin alte, lumi, străine de iubire” (Elegie). În astfel de poeme, dragostea capătă accente de adorație mistică, astfel încât lamentația elegiacă se transformă pe neașteptate în lamento psaltic, mărturisind dorința comuniunii cu sacrul, care nu este însă - în textele Mioarei Cremene - decât un pseudonim al departelui care ia succesiv chipul bărbatului și pe cel al divinității: „Vreau degetul Tău sfânt să mă atingă / triunghiul păcătos și să îi stingă / corcita ardere: șerpar și chingă” (Înger bizantin). Autoarea definindu-se, în
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
a cantilenelor melancolice și, de aici, ca o poetă a nostalgiei. Exilul (din 1970 poeta trăiește în Franța) alimentează, la rândul său, stările nostalgice, concretizate în volumul Poèmes en exil. Poeme în exil / Versiuni fraco-române (Editura Gutenberg, 1994), în legătură cu care Mioara Cremene ține să sublinieze: „Cele ce urmează nu sunt simple traduceri, ci versiuni, transpuneri dintro limbă sau alta. Distanța în timp dintre ele i-a permis, fie autoarei, fie traducătoarei - întâmplător una și aceeași persoană - să-și precizeze idei și
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
poetice, într-o relație vie cu limba maternă ori cea de adopțiune”. Poeta operează acum retrospecții peste care planează un aer de melancolie, redescoperind în subteranele unei memorii traumatizate de angoasa distanțelor câteva din figurile emblematice ale vechiului București. Alteori Mioara Cremene explorează profunzimile memoriei colective, redescoperind resursele poeziei ritualice, așa cum se întâmplă în Șoapte și strigăte, Balada unui meșter zidar și a muierii lui mult smerite, rescriere, într-o cheie personală, a legendei despre Meșterul Manole, cu excese baroce materie
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
rescriere, într-o cheie personală, a legendei despre Meșterul Manole, cu excese baroce materie prețioasă, cu discrete anacronisme pline de pitoresc, cu accente de parodie benignă, ce-i conferă poemului ceva din aerul naiv al unei icoane pe sticlă. Dar Mioara Cremene nu are doar nostalgia trecutului, o are de asemenea pe aceea a literaturii române, astfel încât volumul cuprinde și interesante transpuneri în limba franceză a unor poeme argheziene, dar mai ales a unor fragmente din Miorița, în legătură cu care poeta formulează
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
în acest caz Balada Sorții”. Cele mai recente producții poetice ale autoarei, Zece poeme ale nemișcării, își extrag substanța lirică din angoasa îmbătrânirii și a sfârșitului, exteriorizată fară patetism, cu discreție și înțelepciune. Starea de nemișcare constituie acum în viziunea Mioarei Cremene o stare intermediară între viață și moarte și antrenează reveriile thanatice, bântuite de spectrele unor sinucigași iluștri din istoria poeziei. Contactul cu emisarii thanatosului duce la o îndepărtare progresivă de lume, generează închiderea în sine, face ca reveriile să
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
cu subiacente implicații politice, din care nu lipsesc însă nici descripțiile luxuriante și policrome, încărcate uneori de lirism, ceea ce o apropie de formula prozopoemului. Plecând, de la ideea originii extraterestre a civilizației omenești, vehiculată nu o dată în science-fictionul contemporan (în cartea Mioarei Cremene eroii civilizatori vin de pe îndepărtata planetă Globus și poartă, nu întâmplător, nume de divinități orientale), autoarea (a cărei viziune se înrudește până la un punct cu aceea a lui Orwell, Huxley sau Zamiatin) elaborează o distopie ce are drept teatru
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
mai puțin malefică însă decât orice alt regim dictatorial. Iar această maleficitate nu este rezultatul vreunei porniri native spre cruzime și violență, ci ia naștere din tocirea afectelor și din exacerbarea rațiunii care sfârșește prin a genera monștri. Astfel încât cartea Mioarei Cremene se convertește acum în critica sui generis a unei gândiri raționaliste care începe odată cu Iluminismul, oferă un fundament ideologic pentru crimele Revoluției Franceze și își atinge punctul de climax în ideologia marxist-leninistă. În numele acestui raționalism individul este subordonat colectivității
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
tentative mai mult sau mai puțin reușite de evaziune în spațiu, capată gustul narcoticelor sau au puseuri tardive de senzualitate - semne toate acestea ale unui declin iminent care paște civilizația de pe Globus. Căci, dincolo de aspectele sale de parabolă politică, romanul Mioarei Cremene reprezintă și o meditație gravă asupra evoluției și a istoriei, întemeiată pe ideea (extrem de actuală) că atingerea unui grad foarte înalt de progres într-un oarecare domeniu generează procese de involuție colaraterale care duc în cele din urmă la
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
măsuri extreme, civilizația de aici este condamnată totuși la dispariție, vor supraviețui doar reminiscențele acesteia, aduse pe Pământ de o expediție spațială plecată în căutarea unei planete al cărei climat să fie asemănător aceluia de pe Globus. Modern prin problematică, romanul Mioarei Cremene beneficiază de o structură compozițională la fel de modernă, ce-și are punctul de pornire într-o viziune particulară asupra timpului, căci, din perspectiva scriitoarei, sunt posibile două percepții asupra acestuia: „el poate fi socotit pe cicluri, în toate subîmpărțirile lui
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
de putere comunistă este reprodus cu fidelitate: festivism, declarații de fidelitate față de marele frate de la Răsărit, teroare politică, poliție secretă, cenzură, lipsuri materiale. Acestea constituie însă doar fața vizibilă a regimului și nu ele reprezintă principalul centru de interes pentru Mioara Cremene, preocupată mai ales de istoria secretă a bolșevismului. Prin intermediul personajului său principal, ziaristul Sandi Gore (tip de Don Juan simpatic, dotat cu inteligență și spirit de observație), autoarea explorează labirinturile ascunse ale puterii. Eroul este amantul actriței Lolita, fiica
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
deosebit pe pedofilie), instinctul crimei. De aceste diformități sufletești nu sunt scutiți nici măcar copiii; fetițele se prostituează de la vârstele cele mai fragede, angelicul Tihomir, băiețașul Lolitei, încearcă, mai mult sau mai puțin intenționat, să-l otrăvească pe Sandi. Astfel încât romanul Mioarei Cremene se va transforma dintr-o critică a totalitarismului într-o critică a naturii umane, percepută prin lentila dezabuzată a unui mizantrop. Autoarea lăsând să se înțeleagă că totalitarismul nu este posibil decât acolo unde principiile morale au încetat să
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
acestor fotografii) este, la rândul lui, omorât. Senzaționalul nu este însă un scop în sine pentru autoare; el are mai degrabă rolul unui catalizator care face să iasă la suprafață adevărata natură morală a personajelor și, de aceea, din cartea Mioarei Cremene lipsește elementul esențial al romanului polițist: ancheta. În lipsa ei (ca și a detectivului profesionist) în legătură cu criminalul nu pot fi emise decât supoziții, iar bănuielile se canalizează, nu întâmplător, asupra unor personaje în aparență total nepotrivite pentru rolul de criminal
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
tip totalitar, dar și asupra naturii umane. Astfel încât modelul lor trebuie căutat poate mai degrabă în povestirile filosofice ale secolului al XVIII-lea (Voltaire, Diderot, chiar și marchizul de Sade), secol față de care scriitoarea manifestă certe afinități. Semnificativ pentru eseistica Mioarei Cremene este volumul Iisus sau provocarea prin moarte (Editura Vinea, 2011), cuprinzând - ține să precizeze autoarea - „o selecție a preocupărilor și cercetărilor mele din ultimele două decenii, expuse în general dinaintea unor cercuri ezoterice pariziene”. Iar aceste conferințe aduc în
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
care a trecut, de-a lungul anilor, prin mai toate genurile și formulele literare: preocuparea pentru cercetările cu caracter ezoteric. Rod al unor laborioase investigații arhivistice, întemeiate de cele mai multe ori pe documente puțin valorificate de alți cercetători, actualele pagini ale Mioarei Cremene încearcă să descifreze, cu o osârdie de cabalist, „textul ascuns” al istoriei, adresându-se însă nu amatorilor de senzațional (deși nici aceștia nu vor fi câtuși de puțin dezamăgiți citind Iisus sau provocarea prin moarte), cât mai ales acelor
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
în lectura acestei cercetătoare, atât de dezinhibate și atât de puțin conformiste, aspecte dintre cele mai incitante, obligându-ne să reflectăm asupra lor și - chiar dacă nu împărtășim întotdeauna punctul de vedere al autoarei - să le examinăm critic. Căci, din perspectiva Mioarei Cremene, întrebările sunt mai importante decât răspunsurile, ipotezele - decât certitudinile („Prefer ca tot ceea ce v-am spus până acum să suscite reflecțiile voastre. Cu alte cuvinte: încheind, aceste întrebări să rămână în permanență puse!...”), domnia sa știind prea bine că nu
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
convingem că aceleași structuri ale imaginarului din care se nasc miturile și simbolurile poetice își pun în egală măsură amprenta pe modul nostru de a interpreta faptul istoric. Iar din acest punct de vedere, trebuie să arăt că între cercetătoarea Mioara Cremene și poeta cu același nume funcționează o simbioză perfectă: autoarea reușește să îmbine demersul documentarist cu actul imaginativ, iritând firește spiritele dogmatice, dar dându-le satisfacție celor care consideră că nu doar rațiunea, ci și imagina- ția constituie o
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
de oi. Prejudiciul a fost apreciat la 600 milioane de lei. Boitarul s-a dezlegat și a plecat să-l anunțe pe proprietarul oilor. Cele întâmplate au ajuns la urechile polițiștilor care au dat peste făptași. Aceștia intenționau să vândă mioarele în județul Arad. Indivizii au fost reținuți și audiați, în final eliberându-li-se mandate de arestare preventivă l În seara zilei de 2 noiembrie, la Serviciul Urgențe al Spitalului Municipal Lugoj a ajuns Ioan S. , în vârstă de 17
Agenda2003-45-03-45-03-19 () [Corola-journal/Journalistic/281686_a_283015]
-
Gabriel Dimisianu Cunoscută ca istoric literar și critic, ca eseistă, Mioara Apolzan ne propune acum și altă identitate, aceea de romancier. De curând i-a apărut romanul O vară cu Maia (Editura Cartea Românească, 2012). Pentru unii faptul poate să fie o surpriză, pentru alții nu. Mă refer, în al doilea
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
curând i-a apărut romanul O vară cu Maia (Editura Cartea Românească, 2012). Pentru unii faptul poate să fie o surpriză, pentru alții nu. Mă refer, în al doilea caz, la cei care au citit un volum mai vechi al Mioarei Apolzan, Carte de identitate (1993). Acolo ea vorbea despre impulsul de a povesti, nu fără legătură cu ceea ce ne spune, în acea carte, că ar fi fost, după trauma unei grave îmbolnăviri, un mod de a-și recupera identitatea („efortul
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
narațiuni (nuvele) care compun secțiunea a doua a cărții din 1993, proză cu personaje care se rețin, cu expresive reconstituiri ale vieții de fiecare zi din anii ’80 ai veacului trecut. În aceeași epocă ne transportă romanul de acum al Mioarei Apolzan, cu deschideri și către anii ’50 și chiar către perioada războiului, prin intermediul unui jurnal de front atribuit unuia dintre personaje. Sunt cel puțin trei linii narative de urmărit în roman, cu intersectări multiple de trasee, cu translații dintr-o
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
întărind impresia de amplitudine, de mare arc narativ pe care romanul o impune. Întorcându-ne, pentru încă o dată, la cartea din 1993, să spunem că în ea sunt de aflat destule premise ale romanului din 2012 , situații și personaje reactivate. Mioara Apolzan va vorbi ea însăși despre acel „du-te vino dintre ficțiune și realitate”, despre faptul că personajele sale sunt „în aceeași măsură reale și fictive”. Relația afectivă dintre Maia și Dinu urmează cursul determinărilor lăuntrice: elanuri, ezitări, oboseală, reînfiripări
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
cu bisericile mutate, cu același fel de mobilă în toate locuințele, cu înghesuiala din garsoniere unde aducerea unui frigider creează probleme de spațiu, cu ședințele anoste de la serviciu, cu mergerea forțată la mitinguri, imaginea acelei existențe, astfel cum o înfățișează Mioara Apolzan în O vară cu Maia, îmi pare a fi una dintre cele mai elocvente din câte a produs, în domeniu, proza românească actuală. De un realism neîmblânzit, dramatică și hilară în aceeași măsură, cum a și fost în realitate
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
în realitate. Sunt și câteva zone în roman în care autoarea pare să-și fi pierdut încrederea în capacitatea faptelor singure de a emite sensuri. Intervine atunci cu explicații în exces. Discursivismul e un păcat în care cad uneori personajele Mioarei Apolzan și ea însăși. O idee preluată de la Cornelia Pillat, cum menționează Mioara Apolzan în scurta prefață, este aceea a conspirației binelui. Au existat și forțe care s-au împotrivit răului în comunism, izbutind, prin solidarizare, să salveze valori omenești
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
-și fi pierdut încrederea în capacitatea faptelor singure de a emite sensuri. Intervine atunci cu explicații în exces. Discursivismul e un păcat în care cad uneori personajele Mioarei Apolzan și ea însăși. O idee preluată de la Cornelia Pillat, cum menționează Mioara Apolzan în scurta prefață, este aceea a conspirației binelui. Au existat și forțe care s-au împotrivit răului în comunism, izbutind, prin solidarizare, să salveze valori omenești și morale. Grăitor este exemplul unchiului de care mai sus am vorbit, deținut
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]
-
la rândul meu că, literar, o conspirație a binelui a funcționat și în ce o privește pe autoare. Poate și datorită ei a recâștigat o identitate care, în chip fericit, i se alătură celei consacrate. Este și critic literar eminent Mioara Apolzan și prozatoare în sensul deplin al cuvântului. Mioara Apolzan, O vară cu Maia, București, Editura Cartea Românească, 2012, 320 pag.
Identitate recuperată by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4736_a_6061]