2,334 matches
-
puțin fabuloasă, mai puțin de neexplicat când se va ști - lucru Încă neaprofundat destul - ce forță zeflemitoare avea el. Ironia este un har atotputernic 1. Ea proiectează asupra unui bărbat acel aer de sfinx care copleșește ca un mister și neliniștește ca un pericol 2. Or, Brummell avea ironie din belșug. Se folosea de ea Într-un mod care Îngheța orice amor propriu, fie și mângâindu-l, sau care sporea miile de interese ale unei conversații superioare. Cauza era teama vanităților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să nu-l admir; știuse perfect cum s-o ia. Margery avea dreptate. Era foarte capabil. Nu-l invidiam pentru următoarea sarcină pe care o avea de îndeplinit. Îl văzusem pe Philip Cantley cu o zi înainte, care era la fel de neliniștit ca un alcoolic intrat în sevraj. În jumătate de oră trebuia să înceapă spectacolul și electricianul șef venise să facă verificarea împreună cu Bez. Toate pânzele erau sus și bătea vânt de la pupă - ceea ce însemna că luminile erau gata pentru prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
nouă ca o seceră. Bărbatul înfășurat în văluri își descoperi fața și chemă la el doisprezece înalți dregători aleși dintre cei reținuți. Nimeni n-a fost surprins să-l vadă pe al-Mulih. Acesta le ceru mai întâi să nu se neliniștească și își ceru scuze că nu le dăduse explicații mai devreme. Era nevoie să ieșim din oraș spre a evita orice incident, orice reacție nechibzuită. Ferdinand a cerut ca cinci sute de oameni cu vază, aparținând marilor familii din Granada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
chiar în medersa, unde fuseseră amenajate camere pentru învățăceii a căror familie nu locuia la Fès; ai lui locuiau la marginea regatului Marrakech. Trebuie să recunosc, chiar și atunci când eram doar noi doi, unele dintre atitudinile lui îmi displăceau, mă nelinișteau, uneori mă și înspăimântau. Numai că i se întâmpla de asemenea să se arate mărinimos și devotat. Oricum, mie așa îmi apăruse în anul acela: atent la cele mai mărunte clipe ale mele de descurajare, găsind uneori tonul just pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
a pune mâna pe arme și a i se alătura în lupta împotriva lentei invazii portugheze care amenința toată coasta atlantică. Șchiopul străbătea țara împreună cu partizanii lui, criticându-l în cuvinte aspre pe suveranul din Fès, care începea să se neliniștească și căuta să stea de vorbă cu primejdiosul răzvrătit. Prin mijlocirea mea. Am hotărât să profit de ocazie pentru a regla niște mai vechi conturi care-mi stăteau pe inimă. — Șeriful Ahmed venea adesea la mine, pe vremea când eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
escortă. Era un bărbat de vreo patruzeci de ani, înalt, elegant, cu piele albă, cu mustața alungită după moda circaziană, cu barba scurtă și îngrijt ajustată. De la primele cuvinte de bun venit, s-a întunecat la față. Accentul meu îl neliniștise, comunitatea maghrebină din Cairo fiind cunoscută pentru simpatiile ei față de otomani. M-am grăbit s-o chem pe Nur alături de mine. S-a înfățișat cu chipul descoperit. Tumanbay a recunoscut-o. Soră de neam și văduvă a unui opozant față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
pe știrile de la televizor. Dacă nu ar fi fost imaginile cu jafurile din Bagdad, lucrurile ar fi putut merge ca înainte. Dar după ce le-au văzut, golirea marelui muzeu cu roaba și sacul, mai-marii de la Londra și New York s-au neliniștit. Nu puteau fi complici la această mare crimă culturală. Așa că li s-a trimis vorbă funcționarilor oficiali ai vămilor, caselor de licitații și curatorilor muzeelor de la Paris la Los Angeles: nimic din Irak. Ceea ce însemna că Jaafar trebuia să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
acum din negru argintiu. Femeia se întoarse și cei doi începură să vorbească în arabă. Îi explica ce s-a întâmplat, arătând din când în când către Maggie. Acum ești în siguranță, spuse el, aruncându-i un zâmbet care o neliniști. Se întoarse cu spatele și Maggie îndrăzni să respire din nou; nu-l voia aici. Dar nu plecă: se dusese pur și simplu să ia o scrumieră. —Ești din America deci? —Sunt irlandeză, spuse Maggie cu o voce slabă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
îi murise tatăl. Îi plăcea să-l privească. Rămase mult timp întoarsă pe-o parte, privindu-l doar, și simți un fel de pace răspândindu-i-se în tot trupul. Trecu aproape o oră așa, până când Maggie începu să se neliniștească. Se dădu jos din pat, apucând tricoul mare pe care îl luase din dulapul lui Edward când își împachetase lucrurile, duminică după-amiază. Statul să aibă grijă, Comerțul sparge tot se putea citi pe tricou: un suvenir de la jocul interdepartamental de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
care apărea în jurul insulei de fiecare dată când se apropia. Nu puteți intra pe parcelă - nu sunteți membru al grupului. Capetele de iepure rămaseră nemișcate prin apropiere. Erau și ele blocate în afara cordonului, dar ceva legat de neclintirea lor o neliniștea pe Maggie. Se gândi la cei care îi mânuiau, oricine ar fi fost aceștia, chinuindu-se cu algoritme complexe, utilizând programe de deparolare serioase, lucrând la spargerea barierei lui Guttman. Dacă acești oameni fuseseră destul de inteligenți pentru a o urmări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
secunde de care avu nevoie calculatorul pentru a se încărca, se afla din acolo planând deasupra apei de un albastru strălucitor și a malurilor înverzite ale lacului. Căută insula lui Guttman cu conturul ei inconfundabil. După o primă examinare, se neliniști: nici urmă de ea. Lucrul acesta trimitea la o idee sumbră. Dacă urmăritorii ei nu mai avuseseră nevoie de avatarul lui Liz odată ce îi condusese la insulă, atunci cu siguranță se puteau lipsi și de aceasta după ce îi aflaseră secretele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
însoțitor tot mai alarmant; trec secunde lungi de suspans; de aproape un minut funia cade și GRUBI nu mai apare; încordarea trece în ridicol; funia își mărește din nou viteza dar nu se întâmplă nici o dramă de proporții; personajele ușor neliniștite din cauza absenței lui GRUBI.) OMUL CU SACAUA: Ăsta nu mai vine odată? PRIMUL BĂRBAT: Precis că ne-a făcut iar o festă! ORBUL: Al dracului, Grubi... (Așteptare; enervare pe fețele personajelor.) MAJORDOMUL: Cât poate să cadă funia asta? AL DOILEA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
fiind anacronice sau ca pe niște lucruri care se petrec doar În hanate și mandarinate Îndepărtate, erau prezente pretutindeni În jurul nostru. Pe măsură ce timpul trecea și umbra istoriei fabricate pentru proști vicia până și precizia cadranelor solare, ne deplasam tot mai neliniștiți prin Europa și parcă nu noi călătoream prin ea, ci acele grădini și parcuri. Bulevardele ce porneau ca niște raze de la Le Nôtre și complicatele ronduri de flori, au rămas În urma noastră ca niște terenuri trase pe linie moartă. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
s-a ridicat și s-a dus în bucătărie. Prietenul a venit lângă mine și m-a prins de umeri. Nu ești cuminte deloc. — Ce-am făcut? — Complotezi împotriva noastră. Se poate? N-avea cum să fie gelos. Probabil îl neliniștea doar faptul că mă retrăsesem dintre ei, neluându-i pe ceilalți meseni în seamă. — Încercam să-mi amintesc ceva și nu reușesc, i-am răspuns. — Ce să-ți mai amintești la ora asta? — Ceva de demult, din studenția noastră, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
făcut lu’ omu’ o poezie anu’ ăsta? Ține-te: „De-ai scăpat de datorii, de ce nu vii, de ce nu vii“. Îl așteaptă Eminescu, îți dai seama cât dor are poporu’ să scape odată de damblageala asta? Da’ se duce? Priveam neliniștit în toate părțile. Bumbu râdea: — Mă știe lumea. N-are ce să-mi facă, puiule. Mai bine spun bancuri și beau decât să fac eseuri pe unde scurte, la Monica. Te-ai prins? Sunt liber. Regretam, sincer, că intrasem în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
fisurată care se ițea la adăpost de vînt, Într-un golf liniștit și micuț cu nisip alb, pentru a urca fără grabă ca să piară pe țărmurile Înalte și enorme, de care se spărgeau mugitoarele valuri ce veneau dimpotrivă. Priveliștea Îl neliniști. Fără Îndoială că plouase În absența lui, iar cactușii și arbuștii crescuseră peste măsură, Împrăștiindu-se printre stînci și blocurile de lavă, căutînd cu aviditate orice bucățică de pămînt fertil adusă de vînt și Îngrășată cu excrementele a milioane de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Începu să-i crească o barbă roșcovană, Încîlcită și rară, care scotea și mai mult În evidență sluțenia absolut respingătoare, furibundă și Înfricoșătoare a acelui chip care speria copiii, le făcea pe femei să Întoarcă numaidecît capul, scîrbite, și Îi neliniștea pe bărbați, care nu erau În stare să-i susțină fățiș privirea. - Parc-ai fi o iguană, se aventurase un suedez să-i spună, la bordul celei de-a treia baleniere și, cu toate că Îl desfigurase pe loc, tăindu-i nasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Ce poruncesc eu nu se discută, lămuri el. Vrei să-ți aplic aceeași pedeapsă? Defilară prin urmare În tăcere, cu capetele plecate, strîngînd pumnii ca să-și stăpînească mînia sau poate dorința de a plînge, ca niște oi zorite către țarc, neliniștiți că ar fi putut petrece, poate, trei zile legați fedeleș și cu căluș la gură În cea mai Întunecată peșteră și În cea mai absolută tăcere, temători și că s-ar fi putut Întîmpla ceva cu răpitorul lor și n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Și cum le făcea să eșueze? - Așa cum o fac mereu pirații de pămînt... - Dar cum? Întrebă Oberlus, nerăbdător. Celălalt Îl privi surprins, ca și cum Întrebarea i s-ar fi părut stupidă: - Cu luminile... - Luminile? - Luminile! Acum bătrînul fu cel care se neliniști cu-adevărat. Oare nu știi ce sînt luminile de poziție ale unui vapor? Oberlus nu răspunse, conștient de faptul că interlocutorul lui trecea printr-unul din frecventele momente de criză și că avea să prefere să amuțească de-a binelea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
rodnic și comod. Oberlus știa că putea foarte bine să mănînce iguane, ouă, pești și legume din grădinile sale cît ar fi vrut el, dar carnea de broască-țestoasă fusese din prima clipă cea mai importantă În alimentația lui și Îl neliniștea sentimentul că Într-o zi ar fi putut ajunge să-i lipsească. De fapt, țestoasele din Hood, cu carapacea diferită de cele din restul arhipelagului, au dispărut cu totul, ca urmare a acestui jaf, Înainte de sfîrșitul acestui veac, Oberlus Însuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
lăsat să devii stăpînă absolută peste mine, peste secretele mele și intimitatea mea... - Să știu că sînt În tine nu compensează faptul de a ști că ești În mine, argumentă Niña Carmen cu seninătate. Libertatea mea e cea care mă neliniștește, nu a ta. - N-are nici o noimă ce spui. - Ba are, pentru mine... Și eu hotărăsc. Tocmai am Împlinit douăzeci și unu de ani și nu vreau ca Într-o zi, la vreo șaizeci și ceva, poate, să mă opresc și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Înspăimîntătoarea lui sluțenie se datora numai unei probleme de gestație sau dacă era vorba mai degrabă de o tară ereditară, pe care și copilul ei avea să o moștenească. Iubea acel copil. Chiar dacă era fiul cui era și se simțea neliniștită de faptul că s-ar fi putut naște diform și respingător, Îl iubea cu o dulce tandrețe, de care ea Însăși se mira prima. De asemenea, se Întreba adeseori ce s-ar fi Întîmplat cu viața ei - și a altor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
l-am lăsat în pace. În drum înapoi spre bucătărie m-am oprit în fața dormitorului meu. Nu mă simțeam bine - schimbul de replici tăioase cu Charlie și teama de a-l vedea pe Ben atât de absent și izolat mă neliniștiseră. Dacă intram atunci în dormitor, sub pretextul de a-mi trece rapid peria prin păr, știam că nu mă voi mulțumi cu asta, că voi ceda tentației de a mă răsfăța. Am respirat adânc, apoi m-am îndepărtat de ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
așa arăta și tipu’. Nu sinistru, nu cu ochi din ăia holbați oribil pe care-i au ciudații când se uită la mine, parc-ar vrea să mă lingă sau așa ceva. —Să te conduc spre casă, Stacey? Asta m-a neliniștit un pic, aveam instrucțiuni așa stricte să „nu fraternizăm cu clienții“ sau cum zicea doamna P, și-auzisem atâtea povești de groază că nu puteam să nu mă-ntreb ce vrea. Am avut rapid un vis cu ochii deschiși despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
câștig existența avea să se lămurească într-un fel sau altul: principalul lucru la momentul respectiv era să mă asigur că recuperarea lui Stacey merge mai departe și că are tot ce-i trebuie. Noul ei regim de masă mă neliniștește: mi-e dor de mesele cu ea și să-i cumpăr mici daruri sub formă de cutii de bomboane și gogoșile acelea cu gem pe care le adora. Am început să-i cumpăr flori în loc și iubeam felul în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]