2,841 matches
-
Sublim din lunga vară de neuitat a acelui an de răscruce care a fost 1953. Joi 17 septembrie am plecat de la Brașov la Câmpulung, iar de acolo la București. Vineri 18 septembrie m-am prezentat la facultate și am înce put noua mea existență de student, la 27 de ani. 20 septembrie 1953 Inaugurez metoda de a lucra cu Florino, fiecare ocupându-se de treburile sale, stimulându-ne însă unul pe celălalt prin felul nostru de a munci. 29 septembrie 1953
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
nu mă îmbie spre nimic și, întrucât nu mă simt în stare de lucruri mari, mă căznesc să le fac pe cele mici care nu mai suferă amânare. Ultimele noutăți ar fi cam aceasta: s-a întors Ion... Am înce put unele cursuri cu sentimentul că ar fi ceva de făcut în anul acesta, în anul acesta sau niciodată! Un anumit echilibru în mai toate. Acum câteva zile, următoarea notiță în carnet: „Între cele două drumuri care se deschid pentru mine
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
bisericile pe care le întâlneam în cale, pentru a asista la câte un crâmpei din slujbă. Ajunși acasă la dânsul, ne-am instalat în fotoliile comode din camera lui și, dat fiind că nu ne văzusem de mult, am înce put să povestim pe rând toate câte ni se întâmplaseră în aceste luni din urmă, eu despre greutățile și succesele mele profe sionale și despre noua mea legătură, ce urma să pună cât de cât puțină ordine în viața mea agitată
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
de albanezul ei de nenumărate ori, s-a mutat cu un bătrân de vreo 60 de ani. Ea este micuță, genul cu șepcuță șmecheră pe-o ureche, pare (și este) încă un copil. El (îl știu) este un libidinos bătrân, pute a băutură, are un cățel murdar pe care-l plimbă mereu pe la baruri. I-a oferit un adăpost și bani. A acceptat. Ea va veni în țară la un moment dat, cu ochelari de soare, probabil cu mașină, va vorbi
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
aceea grețoasă. Simt că leșin de scârbă. Ies din cameră, dau vreo câteva raite în jurul casei și am aceeași senzație respingătoare. Repet de mai multe ori operația curativă, cu același efect purulent. La sfârșit iese sânge înnegrit. Toată gura mea pute acum a cadavru, și chiar și dinții mi se clatină vizibil. De teamă să nu-mi cadă, nu mai vorbesc și nici nu mai mănânc. Trebuie să recunosc, totuși, că stadiul ăsta de degradare mă face curios. Vreau să știu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
ale lumii libere care luptă pentru a schimba lumea. (După chipul și asemănarea acestei lumi ? Alina Mungiu-Pippidi crede că nu asta e soluția.) Dar o datorie - sau mai multe - asumată departe de țară nu înlocuiește o patrie ! De aceea, printre puți‑ nii lideri ai societății civile, de-a lungul caznei românești de a aduce țara în rândul lumii bune, se află și profesoara română de la Berlin. Analizele ei săptămânale din presa scrisă de la București, aparițiile de la televiziune, cărțile sale fac audiență
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
Prahovei. Și, după ce s-a pilit și mai ales după ce a văzut că niciuna dintre fetele de la focul de tabărĂ studențesc nu se înghesuia să se ducă cu el în pat, acest individ a devenit foarte agresiv și a înce‑ put să ne spună că el ne poate băga pe toți la pușcărie. Chiar legal. Și a început o dispută pe această temă. Și el a citat diferite legi care erau date în ultimii ani. În ’87, în ’88, în ’89
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
era că ceea ce așteptam noi era ca fir‑ mele multinaționale să se plângă la Curtea Europeană de Justiție. Nimeni nu s-a dus. Și, când am văzut că nu se duce nimeni, la vreo doi ani după integrare, am înce‑ put să studiez ce s-a întâmplat în Italia, ce s-a întâmplat în Grecia și am descoperit că nici acolo nimeni, niciodată nu s-a dus la Curtea respectivă pentru contracte publice. De ce ? În țări în care corupția e majoritară
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
un scaun cu trei picioare și pleca, Îm preună cu Lucreția, pe „Ogrezele“ sau pe „Obor“. Se afundau În livezile de fân sau În pădure și rămâneau până i răzbea foa mea. Coborau apoi la hanul Măndichii, unde Începeau dis pute de idei cu juristul Dumitru M. Negulescu și cu avocatul G. Vișoescu. Această romanță de dragoste a durat 24 de ani și detaliile ei Încep să se piardă. Noi le-am mai putut auzi din gura octoge narelor Elisabeta C.
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
pașale să ne milostivim, și pe amărâții de ieniceri ciorbagii, care n-au în raniță decât lingura și strachina să-i tăiem?! Dreptate-i aiasta?! spune el cu mânie. "Banul n-are miros", cugetă Țamblac. Ba are, boier Țamblac, are! Pute! Nu simți? Desigur, "ne crapă buza dup-un galben"... Dar, dar nu vi se pare târgul aista prea murdar?! Aurul aista, nu vi se pare că-i mânjit cu prea mult sânge moldovenesc?! Frumos ne-ar sta să ne târguim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
știi colea -, cu tot dichisul, ca la mama lui... Maria! Ești absurdă cu gelozia ta! Turcii bat la hotare. Lui Ștefan îi plesnește capul de griji și alergătură. Și tu... tu cu prostiile tale! Maria obsedată, veninoasă: Cum trebuie să pută a pește când Măria sa îi face onoarea s-o strângă în brațe! Termină, Maria! Te chinui tu, îl chinui și pe el! Și Răreșoaia?! țipă Maria. Jură că nu-i adevărat! Jură! De ce nu juri?! De ce?! Răreșoaia? Ce-i cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
nepoate! Am aur! Aur mult! Ți-l dau tot! Tot! Lasă-mi viața!" L-am scuipat în față: "Ucigașule! Pe taica nu-l poți răscumpăra cu tot aurul din lume!!" Îi clănțăneau dinții, guița ca un porc dus la tăiere. Puțea: se cufurise pe el de groază... Îmi venea să vărs de scârbă. Taie-l!! am poruncit gâdelui. Alexandru bate din palme, cu bucurie: L-ai răzbunat pe bunicu'! Capul descăpățânat s-a rostogolit într-o mocirlă. Își găsise tronul. L-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
buze; din inimă, nicidecum. Numai minciuni! spune el abătut și le aruncă cu scârbă. Le păstram ca toate aiestea să stea mărturie în veac, cât de... de "teribil" a fost "acel Ștefan Vodă", ce-i mai ziceau și "cel Mare"... Pute! strâmbă el din nas mirosind un pergament. S-au împuțit! Știți ce fac cu toate minciunile aieste?! întreabă cu o strălucire diabolică în ochi și hohotește. Apropie un colț al pergamentului de flacăra unui muc de lumânare. Pergamentul ia foc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
se lăfăie ca niște porci În banii lor? Prostimea n-are decât să asude pentru noi! Pe noi ne-a lăsat Dumnezeu să-i stăpânim și nu de-andoaselea! Noi suntem aleșii Domnului și nu animalele astea păroase și murdare care put a bălegar! Bine a făcut Adalbrecht de pe Stouff că i-a Înhămat la jug și i-a pus să are până la Breisach! Ăsta zic și eu om vajnic și cavaler adevărat, nu slăbănogul de Conrad, care nu poate dormi noaptea
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
its 740th 743th meetings (on 13 and 14 July 1987), that is to say during 4 meetings. Such procedures are specific for this institution of UN family: a written report on the measures taken by the Government in order to put into practice the provisions of Covenant is sent to UN Secretariat and this document is discussed by the Committee, with the participation of a representative of respective country, which is authorized to speak on her behalf. The members of the
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
învățătoarea îi plăcea mai mult pe ei. Ai lui erau blegi și stîrneau rîsetele celorlalți. Cînd păreau și ei în zile mai bune, se trezea cîte unul care se ridica în picioare cu mîna la nas și zicea : „Tovarășea, iar pute de la Cavadia !“. După ce că erau bătuți în cap, se mai și pîrau între ei și stricau totul cînd ți-era lumea mai dragă ! Atunci Dănuț nu mai suporta, se enerva și spunea că el nu mai joacă într-o astfel de
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
rând datorită marilor varietăți individuale. Criteriile de diferențiere între fiziologic și patologic apar, în consecință, destul de variate, neputându-se acorda prioritate unui singur element departajator. După majoritatea autorilor, următoarele trei condiții ar trebui să le îndeplinească o curbură, pentru a pute fi considerată normală: - să nu fie consecința unei afecțiuni morbide; - să nu fie susceptibilă, să antreneze prin ea însăși o afecțiune secundară; - să-și păstreze caracterele morfologice și funcționale, incuzând aici și mobilitatea în toate axele și planurile ei fiziolgice
REEDUCAREA FUNCŢIONALĂ A CIFO-LORDOZELOR la clasele I-IV by Paraschiva ŢUŢURMAN () [Corola-publishinghouse/Science/91661_a_93196]
-
folosind în acest scop acțiunea oblică. Succesibilul își exprimă dreptul de opțiune succesorală printr-un act juridic ce se numește act juridic de opțiune succesorală și poate conține acceptarea moștenirii pur și simplu sau acceptarea sub beneficiu de inventar. Acceptarea put și simplu poate fi expresă, ceea ce înseamnă că moștenitorul și-a însușit pur și simplu titlul de moștenitor, însă această acceptare poate fi și tacită, când succesibilul întocmește unele acte din care rezultă în mod neîndoielnic intenția sa de
Noţiuni juridice de bază utile pentru mediatori şi mediere redate şi comentate by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Law/1772_a_92273]
-
sfat la treabă, întreabă pe leneș. Bogatul se scarpină și saracul socotește că caută să-i dee. Surdul n-aude dar potrivește. Se răsfață ca un ban în două pungi. Capra râioasă își ține în sus coada. Lauda de sine pute. Se laudă oala, că are să spargă căldarea. Prepelița se ține că-i cu coadă. Caută acul în caru cu fân. Lupu-i gras în ceafă, că singur își gătește masa. După ce răstoarnă carul, atunci vede drumul cel bun. Prinde orbul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
școală ș-o fermă de făcut brânzeturi și directorul ei e un ardelean Virgil Pop. Vine C. în inspecție, întreabă ce se face acolo. Cere să vadă depozitul de brânză. Simțește un miros puternic de camambert. Ce-i asta? Ce pute așa de urât? Asta-i brânză. Ce fel de brânză? e bună? Poftesc, domnule ministru, vă rog să binevoiți a gusta! I se aduce o bucată. gustă. A! bună, e bună, mă. Câtă aveți? Avem, domnule ministru, cât se vede
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
scrisori țam trim es și numea răspuns nici una eu sunt tare bolnavă la pat nupot de loc so dus catinca la fratele lu domnu serjentu Onofrei davenit și mia scris, Dragă Costică semi trimeț res puns că eu temera deoi pute trimeti alta că eu tare mam bu curat când mea vinit scrisoare dar acuma mai tare mame bolnăvit dragă Costică mai uitat de nu mai trimet scrisoare mai adăți aminte și de mine Costică trimete ești sanatos de nu mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
nici un „glonț”, nu-s deloc „diplomat”. Nu știu să mă sustrag „provocărilor”, nici să pierd „meciurile cu miză mică”. De aceea, de la o vreme, prin repetare, reacțiile mele au ajuns să pară de cusurgiu, „strîmbături din nas”. „Ce tot îi pute ăstuia?”, se întreabă, lezați, unii din cei care mi-au simțit „mușcătura” și, probabil, atunci cînd nu sînt de față, mă foarfecă mărunt. Ceva-ceva mi-a ajuns zilele trecute la urechi. Cică de ce îndrăznesc să am „opinii”, dacă n-am
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
meschini”. În schimb, cealaltă o ridiculizează spunînd că e „artificială”, „prea intelectuală”; din punctul său de vedere însă, „astea sînt niște complimente”. „Salut cu respect...” Cine pe cine a salutat așa în ședință? Petru Enășoae, un tip plin de sine („pute de orgoliu”, vorba lui Nancu), pe Natalia Jipa, secretara cu propaganda. De ce-a făcut-o? Pentru că „tovarășa s-a integrat organic în sistemul de activități al Comitetului” (de Cultură). E de remarcat amestecul de lingușeală și bîrzoșenie. Ăl mic
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
început să vorbească, s-a referit mai întîi la episodul cu Jean-Noël, amintindu-mi că i-am atras atenția „să nu se expună”. „Am făcut-o pentru că era un bărbat interesant. Sînt sătulă de inși care te înghesuie și-ți put în nas a vin de surcele. Deși tînăr, el știa enorm de multă carte, avea lecturi diverse și bune. Foarte rar întîlnești asemenea oameni, care să te scoată din banalul cotidian. Cei mai mulți ți-l subliniază prin însăși prezența lor. Iată
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
asimilăm tot ce știința mondială are mai bun etc. *Material, am căzut sub limita decenței. De mai bine de cinci ani casa mea (după criteriile nevesti-mii) e inospitalieră. „Cum să inviți pe cineva, cînd știi că la tine (spune mînioasă) «pute a sărăcie»?” Pereții din baie au prins (din cauza frigului) mici pete de mucegai; mobilele s-au demodat; instalațiile sanitare s-au uzat. „Nici nu-mi amintesc (continuă reproșul) de cînd n-am cumpărat un lucru pentru gospodărie”. Aproape întreg cîștigul
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]