2,616 matches
-
stil de viață sănătos și găsirea strategiilor pentru a preveni recăderea. Recăderea Individul încearcă să rămână abstinent. În această etapă individul poate avea perioade de recădere astfel încât revine la unul dintre stadiile anterioare. Pregătește individul pentru situațiile în care apare recăderea. Îl ajută să depășească aceste etape și să găsească noi modalități de acțiune. Sursa: adaptare după Swadi, H. (2000, pp. 201-210) Tratamentul adolescenților, consumatori de droguri, necesită acordarea unei importanțe majore experienței individuale și a modului în care aceasta afectează
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
etapă a consumului. Putem vorbi de un continuum de tratament, mai ales în condițiile în care individul poate reveni oricând la etapa anterioară. Ținând cont de faptul că România are puține servicii de tratament a dependenței psihice prin intermediul comunităților terapeutice, recăderile în rândul consumatorilor sunt foarte frecvente. Sunt recomandate mai multe niveluri de tratament specifice fiecărei etape a adicției. Astfel în primele două etape consumatorul poate fi identificat și îndrumat către tratament de către familie și prieteni (nivel 1) sau prin intermediul persoanelor
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
întoarcerea la modurile proprii, limitate, de înțelegere și sălășluire în relația cu Domnul, exprimate la nivelul practicilor de venerare printr-o regresie către înclinația nepermisă de a-laduce și întruchipa pe Dom nul în forme materiale. Această „trădare de sine“, această „recădere“ în modurile proprii de întruchipare poate fi numită „idolatrie“, însă, subliniez din nou, nu prin incri minarea altor tradiții sau prin recurgerea la practicile lor, ci prin neajunsul propriu constând în întruchiparea a ceva ce nu poate fi întruchipat și
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
transportoare de medicamente → risc de toxicitate medicamentoasă (crește fracția liberă). 3. Manifestări clinice Urina spumoasă (cu aspect de „guler de bere”) se datorează proteinuriei masive. Este adesea remarcată de pacienți, iar reapariția acestui semn după o perioadă de remisiune indică recăderea SN. Edemele se întâlnesc aproape constant în SN. Sunt albe, moi, lasă godeu. Inițial sunt discrete, palpebrale, apoi apar și retromaleolar, la gambe, în regiunea lombosacrată și scrotală. Extinderea edemelor este proporțională cu severitatea hipoalbuminemiei. Când albuminemia scade sub 1
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
persistent peste 2-3 luni, hematurie macroscopică recidivantă și lipsa normalizării C3 după 8 săptămâni. Tratamentul cu interferon alfa-2b ± ribavirină, timp de 6-12 luni, duce la scăderea proteinuriei, dar nu și a creatininemiei, iar după întreruperea tratamentului, de regulă se constată recăderea infecției cu VHC și a GN. Ribavirina singură se poate folosi la pacienții cu intoleranță la IFN, dar este contraindicată la cazurile cu insuficiență renală (RFG < 50 ml/min). ents should be avoid Tabloul clinic al GNEC este, tipic, cel
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
4,5 luni. Proteinuria dispare în maximum 2 luni la aproape toți pacienții. După episodul inițial, evoluția ulterioară poate fi cu: • vindecare definitivă (30 %), fără recidive; • recidive rare (10-20 %), care rămân cortico-sensibile și se remit complet; • corticodependență (50 %), manifestată prin recăderi frecvente ce apar imediat după întreruperea tratamentului sau după scăderea posologiei sub un anumit prag (0,25-0,5 mg/kg/zi). în aceste cazuri, corticoterapia trebuie reluată cu doza inițială, care este menținută mai multe luni și urmată de o
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
2 zile) induce remisiune completă la aproximativ jumătate dintre cazuri la pacienții de rasă albă, dacă tratamentul este prelungit peste 6 luni. La negri, corticoterapia este adesea ineficientă și se însoțește frecvent de efecte adverse (obezitate, diabet). • în caz de recăderi frecvente sau corticodependență, ciclofosfamida (2 mg/kg/zi P.O.) antrenează o remisiune completă sau parțială în 75 % dintre cazuri. Tratamentele prelungite > 12 luni, ce folosesc alternativ ciclofosfamidă, azatioprină sau clorambucil, determină remisiune completă la 60 % dintre pacienți. • Cazurile cortico-rezistente
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
pacienți. • Cazurile cortico-rezistente de la început au indicație de tratament cu ciclosporină (5 mg/kg/zi), timp de 6 luni, care induce remisiune completă sau parțială la 60 % dintre cazuri. Răspunsul la tratament se poate constata chiar după 3 săptămâni, dar recăderile sunt frecvente după oprirea ciclosporinei (60 %). Tratamentele cu doze mari prezintă risc de nefrotoxicitate, HTA și alte efecte adverse (hipertrofie gingivală, hipertricoză). Unele studii sugerează un efect benefic al menținerii unei doze foarte mici de ciclosporină timp de 1-2 ani
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
preliminare indică un efect posibil favorabil pentru tacrolimus și pentru micofenolatul mofetil. După transplant renal, HSF recidivează în 30-50 % dintre cazuri, fiind cea mai frecventă cauză glomerulară de pierdere a grefonului renal. Plasmafereza sau imunoabsorbția au fost utilizate în tratamentul recăderilor precoce ale HSF post-transplant, având ca obiectiv epurarea ipoteticului factor circulant de permeabilitate glomerulară. Prin aceste metode s-a obținut scăderea sau chiar dispariția completă a proteinuriei, dar de scurtă durată. 4.3.3. Nefropatia membranoasă Nefropatia membranoasă (numită și
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
și 5 și prednison P.O. 0,5 mg/kg/2 zile, 6 luni). Acest tratament a permis ameliorarea semnificativă a ratei remisiunilor complete și parțiale și stabilizarea funcției renale timp de 7 ani, dar cu o rată mare de recăderi (32 %) și efecte adverse severe, în special legate de infecții și depresie medulară (66 %). Ciclosporina, administrată în doză de 3-4 mg/kg/zi, timp de 6 luni, este o alternativă eficace, fiind asociată cu obținerea remisiunii complete sau parțiale la
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
de infecții și depresie medulară (66 %). Ciclosporina, administrată în doză de 3-4 mg/kg/zi, timp de 6 luni, este o alternativă eficace, fiind asociată cu obținerea remisiunii complete sau parțiale la 70 % dintre pacienți, dar cu o rată a recăderilor de 30-40 % în următorii 2 ani după încheierea tratamentului. La pacienții la care se obține doar remisiune parțială, se recomandă o terapie mai prelungită (cu doze mai mici) de ciclosporină. Recăderile (definite ca reapariția unei proteinurii > 3,5 g/zi
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
la 70 % dintre pacienți, dar cu o rată a recăderilor de 30-40 % în următorii 2 ani după încheierea tratamentului. La pacienții la care se obține doar remisiune parțială, se recomandă o terapie mai prelungită (cu doze mai mici) de ciclosporină. Recăderile (definite ca reapariția unei proteinurii > 3,5 g/zi după obținerea unei remisiuni complete sau parțiale) răspund bine la tratament, fie că se folosesc aceeași agenți ca și pentru episodul inițial, fie că se folosește un tratament alternativ (ciclosporină în loc de
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
proteinurii ≥ 3 g/zi, sau a oricărei proteinurii asociate cu albuminemie < 3 g/dl, sau deteriorarea progresivă a funcției renale (creșterea creatininemiei cu > 30 % sau cu > 0,3 mg/dl) după primele 6-12 luni de tratament. Puseele de activitate (sau recăderile) survin la 30-70 % dintre pacienții la care s-a obținut remisiune și se află sub terapie de întreținere. Ele pot fi de două tipuri: • Proteinuric: creșterea proteinuriei cu > 2 g/zi, sau cu > 0,5 g/zi, dar cu albuminemie
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
sediment urinar activ, cu eritrocite dismorfice și cilindri celulari), moderat (sediment urinar activ și proteinurie ≥ 1 g/zi) sau sever (sediment urinar activ și creșterea stabilă a creatininemiei cu > 30 % într-o perioadă ≤ 6 luni). Factorii de risc pentru apariția recăderilor sunt: • Factori demografici: vârsta tânără, sexul masculin, rasa neagră; • Factori ce țin de activitatea bolii: LES sever, HTA, scoruri ridicate de activitate clinică a bolii; • Factori ce țin de tratament: întârzierea inițierii terapiei, întârzierea obținerii remisiunii, remisiunea parțială; • Factori serologici
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
avea (rar) efecte toxice tubulare renale, până la necroză tubulară acută. în concluzie, tratamentul cu Ig IV este rezervat, ca și rituximabul, cazurilor rezistente la terapia standard, cu CYC. A.2. Tratamentul de menținere a remisiunii Terapia de întreținere urmărește evitarea recăderilor și controlul bolii active remise parțial, dar căutând să minimizeze, pe cât posibil, efectele adverse ale medicației imunosupresoare. Regimul și durata optimă a acestui tratament rămâne controversată. Protocolul standard al NIH prevede continuarea CYC ca tratament de întreținere, în bolusuri IV
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
m2 la fiecare 3 luni, timp de 2 ani, în asociere cu doze mici de prednison. Studii mai recente au demonstrat că AZA (1-3 mg/kg/zi) și MMF (0,5-2 g/zi) sunt mai eficace decât CYC pentru prevenirea recăderilor NL, a deceselor și a IRC terminale și au mult mai puține efecte adverse infecțioase, digestive și gonadale. într-un alt studiu, ciclosporina A (CyA), 5 mg/kg/zi, s-a dovedit la fel de eficace ca și AZA ca terapie de
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
de calibru mediu/mic - infiltrat inflamator cu polinucleare/mononucleare. Diagnosticul de PAN necesită prezența a cel puțin trei dintre aceste zece criterii (sensibilitate și specificitate > 80 %). 7.2.1.9. Evoluție. Complicații. Prognostic în cazurile la care se obține remisiune, recăderile sunt rare (< 20 %). Decesul poate surveni precoce (în primele luni) în formele severe de PAN, cu afectare multiviscerală, sau tardiv, cel mai frecvent ca urmare a afectării tractului digestiv. O altă cauză importantă de deces o constituie complicațiile infecțioase secundare
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
rămâne corticoterapia, asociată uneori cu alte imunosupresoare. Corticoterapia, introdusă în tratamentul PAN în anii 1950, a determinat creșterea supraviețuirii la 5 ani de la 10 % la 50 %. Adăugarea citostaticelor (ciclofosfamida) a dus rata de supraviețuire la peste 80 %. Frecvența redusă a recăderilor în PAN permite administrarea tratamentului imunosupresor pe perioade mai scurte (12 luni) decât în alte vasculite sistemice. Corticoterapia este esențială. Este indicată pe o durată de aproximativ 12 luni, cu excepția cazurilor asociate cu VHB, în care este limitată la doar
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
anterior la ciclofosfamidă. Astfel, dozele inițiale pot varia între 0,5 g și 2,5 g, administrate la intervale de 1-4 săptămâni. Un protocol uzual recomandă 0,6 g/m2 IV lunar, timp de 1 an. în cazul eșecului sau recăderilor precoce (în primele 6 luni), se recomandă înlocuirea bolusurilor IV cu regimul oral, zilnic. Durata totală a tratamentului cu prednison + ciclofosfamidă nu trebuie să depășească 12 luni. Alte imunosupresoare (azatioprina, metotrexatul etc.) nu pot fi recomandate, în absența unor studii
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
p-ANCA, anti-MPO (60 %), mai rar, c-ANCA, anti-PR3 (15 %). Prezența p-ANCA de tip anti-MPO are o sensibilitate de 85 % și o specificitate de 98 % pentru diagnostic. De asemenea, monitorizarea titrului ANCA este importantă pentru prognostic: ascensiunea acestuia precede recăderile, iar persistența unui titru crescut într-o perioadă de remisiune indică risc mare de recădere, în vreme ce absența ANCA se asociază cu un risc mic de recădere; • Puncția-biopsie renală relevă o GN necrozantă și trombotică, asociată cu proliferare extracapilară (crescents), fără
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
anti-MPO are o sensibilitate de 85 % și o specificitate de 98 % pentru diagnostic. De asemenea, monitorizarea titrului ANCA este importantă pentru prognostic: ascensiunea acestuia precede recăderile, iar persistența unui titru crescut într-o perioadă de remisiune indică risc mare de recădere, în vreme ce absența ANCA se asociază cu un risc mic de recădere; • Puncția-biopsie renală relevă o GN necrozantă și trombotică, asociată cu proliferare extracapilară (crescents), fără depozite imune semnificative în IF (GN pauci-imună). 4. Evoluție. Prognostic Recăderile sunt frecvente (30-40 %) în
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
pentru diagnostic. De asemenea, monitorizarea titrului ANCA este importantă pentru prognostic: ascensiunea acestuia precede recăderile, iar persistența unui titru crescut într-o perioadă de remisiune indică risc mare de recădere, în vreme ce absența ANCA se asociază cu un risc mic de recădere; • Puncția-biopsie renală relevă o GN necrozantă și trombotică, asociată cu proliferare extracapilară (crescents), fără depozite imune semnificative în IF (GN pauci-imună). 4. Evoluție. Prognostic Recăderile sunt frecvente (30-40 %) în PAM, survenind, în medie, la doi ani de la diagnostic. Acestea pot
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
indică risc mare de recădere, în vreme ce absența ANCA se asociază cu un risc mic de recădere; • Puncția-biopsie renală relevă o GN necrozantă și trombotică, asociată cu proliferare extracapilară (crescents), fără depozite imune semnificative în IF (GN pauci-imună). 4. Evoluție. Prognostic Recăderile sunt frecvente (30-40 %) în PAM, survenind, în medie, la doi ani de la diagnostic. Acestea pot fi diferite de episodul inițial, cu afectarea unui nou organ. Totuși, majoritatea recăderilor sunt minore, manifestate doar prin artrită sau/și erupții cutanate. Decesul poate
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
crescents), fără depozite imune semnificative în IF (GN pauci-imună). 4. Evoluție. Prognostic Recăderile sunt frecvente (30-40 %) în PAM, survenind, în medie, la doi ani de la diagnostic. Acestea pot fi diferite de episodul inițial, cu afectarea unui nou organ. Totuși, majoritatea recăderilor sunt minore, manifestate doar prin artrită sau/și erupții cutanate. Decesul poate surveni precoce, ca urmare a afectării unor organe vitale în cadrul vasculitei (insuficiență renală, hemoragii alveolare) sau tardiv, ca urmare a unei complicații iatrogene, în special infecții (septicemii, infecții
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
obicei, de tip c-ANCA, cu specificitate anti-PR3, sunt prezenți în > 80 % din formele sistemice și în 50 % din formele localizate (ORL). Reprezintă un element-cheie pentru diagnostic și supravegherea evoluției. Ca și în PAM, creșterea titrului seric al ANCA precede recăderile, iar persistența unui titru crescut într-o perioadă de remisiune indică risc mare de recădere. Dimpotrivă, negativarea ANCA se asociază cu un risc mic de recădere (fără a-l exclude complet); • Examenul histologic este singurul care permite diagnosticul de certitudine
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]